Γκρουπάρα, αγέννητοι το '77 είμαι σχεδόν σίγουρος
1 Like
ναι σωστό αυτό που λες, απλά σαν απόλυτο αριθμό το αναφέρω. Όντως λίγο παραπλανητικό σαν νούμερο απο μόνο του
άμα σου πω ότι τους σκεφτόμουνα όταν έγραφα εξού και ο δαίμων του πληκτρολογίου? 
Θα σου πω “εύγε” 
1 Like
1970:
1971:
1972:
1973:
6 Likes
2/4 Hipgnosis FTW
7 Likes
Αν μη τι άλλο, αξίζει να ψηφίσουμε και για τα καλύτερα εξώφυλλα των early seventies, μιας εποχής όπου με την αγορά ενός δίσκου συχνά έπαιρνες μαζί και ένα εικαστικό έργο τέχνης! Πάμε λοιπόν:
1970
Υπήρχε ακόμη το 1970 η τάση να μπαίνει στα εξώφυλλα των δίσκων φωτογραφία των μελών του συγκροτήματος, όμως οι DP στο In Rock το πήγαν σε άλλο επίπεδο, έχοντας μια ιδέα που το κατέστησε εμβληματικό και σημείο αναφοράς έκτοτε!
1971
Τα ίδια και… καλύτερα για το Who’s Next! Οι τεράστιοι Who έχοντας “ανακουφιστεί” πάνω σε έναν τισμεντένιο ογκόλιθο, αναρωτιούνται ποιος… έχει σειρά! Ομολογουμένως, ένας τέτοιος δίσκος δεν ήταν δυνατόν να συνοδεύεται από ένα συμβατικό, ουδέτερο εξώφυλλο!
1972
Όσο ωραία πράγματα κι αν κυκλοφόρησαν το 1972, το εξώφυλλο/artwork του Thick as a Brick τόσο σαν ιδέα, όσο και σαν υλοποίηση, είναι άφθαστο. Πραγματικά περνάς ώρα χαζεύοντας το και διαβάζοντας τις “ειδήσεις” της εφημερίδας!
1973
Είπαμε, έχοντας ορίσει το metal σαν ήχο, οι Black Sabbath το όρισαν και εικαστικά με το SBS
14 Likes
Ταυτίστηκα με (και ψήφισα) όλες τις επιλογές του Ian, εκτός απ’ το '72 που το ΄’δωσα στο εμβληματικό “666”.
Μιας και δεν είχα δει ποτέ σε ιδιαίτερα μεγάλο μέγεθος του “Who’s next”, ποτέ δεν είχα αντιληφθεί ότι αυτά τα μαύρα στον ογκόλιθο ήταν κατουρλιά -νόμιζα ήταν οι σκιές τους! Και ποτέ δεν είχα προσέξει ότι κούμπωναν τα φερμουάρ τους.
Πάντως σαν honourable mentions για την ίδια χρονιά (1971), αξίζει ν’ αναφερθεί ότι το “Sticky fingers” των Rolling Stones είχε πραγματικό φερμουάρ που άνοιγε στο εξώφυλλο, και το “Look at yourself” των Uriah Heep κάτι-σαν-καθρέφτη για να βλέπεις τη φάτσα σου (δεν έχω δει κανένα από τα δύο από κοντά).
2 Likes
Στα του 1977 (αν και είπαμε μεσάνυχτα καθαρής Δευτέρας) των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν τρώνε, οπότε… δυστοπικά:
1. Sex Pistols - Nevermind The Bollocks
Όλος ο μύθος του punk, ορόσημο μιας ολόκληρης εποχής, επιρροή για τους πάντες…
- David Bowie - Low
- Kraftwerk - Trans Europe Express
- Iggy Pop - Lust For Life
- Pink Floyd - Animals
και καλύτερο εξώφυλλο:
Queen - News Of The World
7 Likes
Θυμήστε μου, το εξώφυλλο πρέπει να είναι το καλύτερο? Ή απλά όποιο για κάποιο λόγο μας κάνει κάτι? Μπορώ να βάλω το πιο γελοίο πχ?
Εξωφυλλό της χρονιάς 
. Θα μπορούσε να είναι και κατι προχωρημένο που βγάζει γέλιο αλλα οκ, ανοιχτα όλα τα ενδεχόμενα
1 Like
6 Likes
Η αλήθεια είναι ότι μια από τις προκλήσεις όλης της διαδικασίας, σε ο,τι αφορά τα 70ς, για μένα, ήταν να επιλέγω δίσκους που όχι απλά να μου αρέσουν σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να αξίζει να μπουν σε ένα τοπ 5, με βάση τα τωρινα μου μουσικά κριτήρια (κ οχι να συμπεριλαμβάνονται μόνο κ μόνο γιατί δεν έχω τι άλλο να βάλω), αλλά, επιπλέον, να με αγγίζει, όσο γινεται, και η συνολική αισθητική τους - από τίτλους, στίχους/ θεματολογία, έως εξώφυλλα/artwork.
Εντάξει, κάποιες μικρές εξαιρεσεις θα υπάρχουν (βλέπε εξώφυλλο Sabotage πχ),αλλά σε γενικες γραμμές, κ σε αυτό το επίπεδο, αποτέλεσε ευχαριστη έκπληξη το γεγονός ότι τα 70ς εχουν καποια διαμαντακια των οποίων η αισθητική με αφορά εν έτει 2023 περισσοτερο απ όσο θα περιμενα.
Από την άλλη, βέβαια, αυτος ειναι ενας ακόμη λόγος που προσωπικα δεν έχω συμπεριλάβει καθολου, σε δικές μου λίστες, κάποια συγκροτήματα, τα οποία αποτελουν, μεν, ροκ μεγαθήρια (ενίοτε, με καποια τραγούδια που δεν με αφήνουν αδιάφορο), ωστόσο η αισθητική τους, τα album covers τους (κ συχνά η στιχουργική τους προσεγγιση), δεν με συγκινουν σε τέτοιο βαθμό ώστε να τα συμπεριλαμβανα στις αγαπημένες μου κυκλοφορίες (Scorpions κ UFO δυο προχειρα παραδειγματα που μου έρχονται στο μυαλό).
Όπως κ να χει, τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα, στις δικές μου λίστες της συγκεκριμένης δεκαετίας, τα αγαπημένα μου εξώφυλλα να προκυπτουν συνήθως από τους αγαπημένους μου δίσκους (παντα με εξαιρέσεις, προφανως).
Having said that, για την πρωτη τριετία (τετραετία actually), κ χωρίς μεγάλες δόσεις πρωτοτυπίας, τα αγαπημένα μου εξώφυλλα, ειναι τα εξής:
1970. Black Sabbath - Black Sabbath
Αρχετυπικο κ βλοσυρο, όπως κ ο δίσκος που εκπροσωπεί.
1971. Flower Travelin Band - Satori
Πανέμορφο, στοιχειωτικο κ απόκοσμο σαν το περιεχόμενό του.
1972. Wishbone Ash - Argus
Εμβληματικο όσο λίγα, κ αντιπροσωπευτικό των (αμέτρητων) συνειρμων που δυναται να γεννήσουν οι μουσικές του συγκεκριμένου δίσκου.
1973. Black Sabbath - Sabbath Bloody Sabbath
Πάντοτε θεωρουσα το πέμπτο album των Sabbath ως το δικό τους Black Album (το original, αν θελετε, μιας που προηγειται κατά 18 χρόνια).
Η ωριμότητα που έχει επέλθει σε όλους τους τομείς - μέσα σε τόσο συντομο χρονικό διάστημα από το δισκογραφικο τους ξεκινημα - εξακολουθεί να εντυπωσιάζει, τόσα χρόνια μετά, όποιον/α την εντοπισει.
Μουσικο υφος, συνθετική και στιχουργική εξελιξη, ήχος, τα παντα έχουν διανυσει μεγάλες αποστάσεις. Όλη αυτη η καλλιτεχνικη αναπτυξη και η καθολικότητα του οράματος του Sabbath Bloody Sabbath, αντιπροσωπεύονται πλήρως από μια mindfuck ultra classic εξωφυλλαρα, που εξακολουθεί να εντυπωσιαζει μισό αιώνα μετά την δημιουργία της.
14 Likes
Εξωφυλλάκια για τα 1970-1973
Αφήνω ξανά τις δύο φόρμες… μην χαθούμε…
5 Likes
Δύσκολο και το 1977 τελικά…
1 Like
Ειχαμε που είχαμε ηρθαν και οι φωνακλαδες οι πάνκηδες και γιναμε!
2 Likes
“ΟΥΞΩΩΩ” (με φωνή κυρά Όλγας από πατρινές φάρσες 
)
3 Likes
Έλα, δώς μου 2 κάππα ρο σε τριγωνικό ραντάρ, ποσο φλουντ ακομη να αντεξω?
3 Likes
ΜΟΝΟ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΛΕΝΤΗ ΡΕ! 
1 Like
