1979
Αρχίσει το φαινόμενο multiple list disorder officially (one year earlier than planned).
So.
Leather
- Scorpions - Lovedrive
Φευγιό του Roth. Και η απάντηση τιτάνια. Το ψυχεδελικό, αυστηρό παρελθόν δίνει θέση σε ένα ανελέητο βεντούζωμα hard/heavy μεγαλείων, ενώ η μελαγχολία παραμένει πηγή έμπνευσης (Holiday, Is there anybody out there). Αριστούργημα μεγατόνων. - Pink Floyd - The Wall
Μονταζιέρα που παράγει ένα smooth/fluent concept που και αν δεν ήταν, και πάλι βρίθει ύμνων. Άλλοι θα συμφωνούν, άλλοι θα διαφωνούν, κανείς δεν το προσπέρασε όμως χωρίς πολλαπλά ακούσματα. Και οι πολλαπλές ερμηνείες στο τέλος τέλος είναι for personal consumption, ενώ οι σολάρες του Gilmour και τα υπαρξιακά του Waters είναι for universal/timeless absorption. - Motorhead - Overkill
Λέμουρας δηλώνει παρών και ανοίγει δρόμους (και κώλους) θεμελιώνοντας τον ήχο που ένα χρόνο μετά θα πέρναγε τους Motorhead στην ιστορία. Don’t be fooled - this is not a stepping stone, but a milestone. Τσιμούχα σε γυαλόχαρτο. - ACDC - Highway to Hell
Το κύκνειο άσμα του Bon, κομματάρες party hard με αρκετά πονηρό στίχο σε δεύτερη ανάγνωση, αν οι μπύρες ποτέ το επέτρεψαν (που να προλάβουμε). Μεθυσμένο και μεθυστικό. - KISS - Dynasty
Ένοχη απόλαυση, Charisma και Sure know something μαζί με πιο ήπιες στιγμές στον ίσκιο που ρίχνει βαρύ και τσαχπινό-slutty το απόλυτο disco-rock έπος I was made for loving you. Ναι ναι δεν σας αρέσει ε.
Lipstick
- The Cure - Three Imaginary Boys
Η αρχή του Φαινομένου. Sparse, σχεδόν ambient, less is more as an art-form, εξώφυλλο δίχως τίτλους με 3 οικιακά αντικείμενα/σκεύη. “Anti-image” it was said at the time. Δίπλα στις κομματάρες Object, Fire in Cairo, Accuracy, Another day, 10:15 και το ομότιτλο, έχουμε και κάποια lesser tracks που για άγνωστο λόγο ο αρχιβλαξ Chris Parry προτίμησε από έπη που έμειναν εκτός. Still, a magnificent launch. - Joy Division - Unknown pleasures
Η αρχή του Φαινομένου #2. Martin Hannett the hidden (?) ace in the hole. Ο μουρλο ιδιοφυής φτιάχνει μόνος του έναν ήχο και ένα κίνημα, παίρνοντας έναν ζαβό ποιητή με επιληψία και πολλά θέματα, και 3 παλαβοκουλοαλλόκοτους με διάθεση για “κάτι άλλο” και πολλά θέματα. Απροσπέλαστο εξώφυλλο, mood, sonic aura, στιχουργικό ενδοσκόπιο. - Siouxsie and the Banshees - Join hands
το δύσκολο 2ο άλμπουμ. Στη σκιά του πιο “rough” Scream και του πιο “λαϊκης αποδοχής” τρίτου άλμπουμ που ακολούθησε, αυτός ο βαρύς και μουντός δίσκος έγινε η αιτία για την παρολίγον διάλυση του γκρουπ, με τον Robert να τους σώζει για πρώτη φορά. Playground Twist , Poppy Day, Placebo Effect, κόμματοι και σκοτάδια. - The Clash - London calling
Τι να πεις. Τα είπαν κ άλλοι πάνω. Μπλεντερ από ιδέες στο χωνευτήρι του τεταρτοδιεθνισμού της εποχής. Sounds risky, but it worked - and oh how many asses it has kicked, ever since. Ποιος είπε οτι το πανκ δεν είναι πολυσχιδές. - The Pop Group - Y
Στη σκιά των famous punk rockers, στη σκιά των post-punk icons, στη σκιά γενικώς. Και όμως , για μία εποχή, το προ-μετα-πισω-πανω-πανκ-ο-ροκο-κατι των Pop Group, συγκίνησε και εξόργισε. Και τροφοδότησε. Τώρα πια που έκλεισε η υπόγα, ίσως να είμαστε καμιά δεκαριά νοματαίοι που θα παραμιλάμε για μία “γνωριμία” που συνέβη κάποτε, στην μεθυσμένη καταδίκη του παρασιτικού capitalism. “We all have a price”.
VOTING LIST (combo)
- The Cure - Three imaginary boys
- Scorpions - Lovedrive
- Pink Floyd - The Wall
- Joy Division - Unknown pleasures
- Motorhead - Overkill