King Diamond βρε, ειναι βασιλικο το παιδι.
Όλα καλά, θα βαρεθείς να διαβάζεις βλαμμένες αφιερώσεις μου αγάπης στο Μέγιστο την επόμενη δεκαετία.
Μάλλον το πρόβλημα ήταν (για να εξομολογηθώ τις αμαρτίες μου) ότι δεν έχω ασχοληθεί με King Diamond (όχι Mercyful Fate) όσο θα έπρεπε
Αν βαλεις King Diamond πανω απο Blood Fire Death, η φιλία μας θα κλονιστεί.
Ε καλα, δεν χάνεις και τιποτα τοσο σπουδαιο πια.
Για OM που λέτε ακούω όλες τις απόψεις, αλλά προσωπικά ποτέ δεν το ανέλυσα τόσο. Κυρίως γιατί το μουσικό του αποτύπωμα ήταν πελώριο και καθοριστικό για τον κόσμο μου και ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να εμβαθύνω πολύ περισσότερο. Δεν ξέρω αν με κάνει επιφανειακό ορ σαμθιν, αλλά είναι δίσκος τομή στην ζωή μου και πάντα βρίσκω τον εαυτό μου να στέκεται στο καλλιτεχνικό του πράγματος. Ίσως χωθώ όταν έρθει η χρονιά του με κάποιες σκέψεις.
Με βλέπω για επάνοδο στα 80ς στο θρεντ, νιώθω πως έχω χάσει ωραία πράγματα τις τελευταίες 2-3 βδομάδες αλλά προέκυψαν διάφορα και κάπου ξεχάστηκε και το παιχνιδάκι.
Εξομολόγηση αμαρτιών το 1990, οπότε προλαβαίνεις.
Το 1987 θα δοκιμαστεί πραγματικά η φιλία μας…
A, άκυρο, THANK YOU NEXT.
Ε, ίσως να μπορούμε να το δούμε και ως εξης —
Τα έργα τέχνης δεν αποτελούν οδηγό επαναστατικής ή αλλης πολιτικής δράσης. Το “Joker” είναι ταινιάρα επειδή δείχνει την σαπίλα και την καταστροφή που επιφέρει στο άτομο. Αν ο Joker και ο κάθε joker μπορούσε να αυτο-μορφωθεί ακαριαία και να πει 2+2=4, δε θα είχαμε απλώς άλλο σενάριο ταινίας, θα είχαμε ήδη περάσει στην ανώτερη αταξική-ακρατική βαθμίδα.
Ίσα ίσα θα μπορούσε να αντι-προτείνει κανείς πως ακριβώς επειδή τα άτομα δεν αυτο-μορφώνονται δια μαγείας, οδηγούνται στο λούμπεν και στις σπασμωδικές ενέργειες που σε ακραίες περιπτώσεις οδηγούν σε ατομική βία, ακριβώς επειδή (και όταν ) απουσιάζει μία οργανωμένη πολιτική πρωτοπορία. Αν οι σκηνοθέτες, μουσικοί κλπ ήθελαν απλώς να κάνουν πολιτική τοποθέτηση θα μπορούσαν να παραπέμψουν στα άπαντα του Ουλιάνοφ. Κάνουν τέχνη, με πολιτικό σχόλιο, όχι πολιτικό αγώνα. Αυτός είναι δουλειά της πρωτοπορίας. (plot twist: έμμεσα το κάθε “joker” κλείνει το μάτι στην ανάγκη δημιουργίας πρωτοπορίας… το τερμάτισα? και γιατι οχι?)
Η τέχνη είναι αυτή που είναι, σχόλιο ή και όχι, πολιτική δηκτική ή απλώς slutty τσαχπίνικη άμυαλη και σέξαλλη. there’s a time and place for everything. Είμαι πια λιγότερο αυστηρός με όσους παν να πουν κάτι μέσω της ΄τεχνης ημιτελές ή λειψό, αφού αποδέχομαι ευχάριστα πχ το oeuvre της μεγάλης Britney (you’d bettah work, Bitch - δεν είναι αυτό αποδόμηση του καπιταλιστικού προτσες, όχι πείτε μου) : )
@apostolisza8 νομισα προς στιγμην η αναφορα στο τσαϊ ηταν “spill the tea” (too much RuPaul?)
Το 87 εχει απο τα πιο ευκολα νο1 ολων των εποχων.
Για king πλακα κανω ρε
Θέλω να σου απαντήσω τόσα πολλά και α) είμαι με 2 ώρες ύπνο και υποφέρω και β) άνοιξε ξεχωριστό θέμα γιατί μπορούμε να γράφουμε για μέρες και θα εκτροχιαστεί το παρόν.
Couldn’t have said it better
Το πως η πρωτοπορία ενσωματώνεται στην τέχνη και αναδύεται από αυτή, ως ουσιώδης πολιτική πράξη όμως είναι γεγονός συζητήσιμο. Και αν θες μια αιρετική άποψη, όσο εντάσσεται σε προσεγγίσεις με δέσμευση από την ιστορικότητα και την παράδοση, τότε δεν είναι πρωτοπορία αλλά απλό προϊόν με ωραία αισθητική που χαϊδεύει καταπιεσμένες πτυχές του καταπιεσμένου κοινωνικά ατόμου. Επίσης για μένα, το πως η τέχνη ενσωματώνεται σε μια πολιτική σύγκρουση πάλι δεν είναι καθορισμένο, ωραία οφτοπικ κουβέντα, την λήγω εδώ!
Φυσικά, ένα έργο τέχνης δεν κρίνεται ως πολιτικό έργο και μόνο, αλλά δεν γίνεται να μην σχολιαστεί η πτυχή του, ειδικά αν αυτή βγαίνει μπροστά, ως προς το πως την αντιλαμβάνεται κάποιο.
Ας μείνουμε στο 1979 και τα πρησμένα δάκτυλα από πυρετό όμως
Λατρεύω τα ον-τοπικ “off topic” sub-plots αυτού του thread.
Προτείνω όταν ολοκληρωθεί να το κάνουμε e-book.
Είμαι με 2 ώρες ύπνο επί 7 ημέρες, εξετάσεις πτυχιακών, ρίγη, υπερκόπωση, βλέπω πως αρκετοί είμαστε σε παρόμοιο μοοδ.
Συγκλίνουμε δλδ γενικότερα και ειδικότερα.
Να 'μαστε καλά να συμφωνούμε και να διαφωνούμε.
Χαίρομαι να συνομιλώ με άτομα σκεπτόμενα, με άποψη και το πάθος να την εκφράζουν, ώντας ταυτόχρονα δεκτικοί και ανεκτικοί.
Άλλωστε πολλοί δεν αποδέχονται καν την έννοια της πρωτοπορίας
Δε θα βγει άκρη σε ένα φόρουμ
Ποιοι δεν την αποδέχονται;
Με αμιγώς πολιτικούς όρους θες να μιλήσουμε;
Για αρχή, σχεδόν το σύνολο του αναρχικού χώρου.
Δυστυχώς actually συμφωνώ, μπορεί κάποιος το 87 μας έλεγε να έχουμε πίστη, αλλά οι GNR βγάλαν μουσική για τις μάζες, και τους έπιασε όλους υστερία
Ρωτάω εγκυκλοπαιδικά, διότι δεν το γνωρίζω καθόλου το θέμα.
Οι αναρχικοί δεν αναγνωρίζουν την Πρωτοπορία; Αυτό είναι παρα πολυ παραξενο…
Εξαιρετικη ιδεα, δεν θα κρυψω οτι μου εχουν περασει διαφορες ιδεες απο το μυαλο και για το μετα…
Φανμποις και εγω αυτων των συζητησεων παρολο που σε καποιες απο αυτες δεν συμμετεχω κυριως λογω μη εκτεταμένης ενασχολησης με τα αντικείμενα αλλα πιο πολυ λατρευω τα υποκειμενα (προφανως σε εμας αναφερομαι) καθως το γεγονος οτι παρα τις διαφωνιες μας βρισκομαστε όλοι στο ιδιο μηκος κυματος (ισως σε διαφορετικες περιοχες του φασματος καθε φόρα (σορρυ για τη χρηση των δικων μου ορισμων φυσικης)) δεν ειναι το συνηθες.
Επισης να δηλωσω οτι μου λειπουν ηδη τα 70ς, δεν τους το 'χα, αφήνοντας ανοιχτους λογαριασμους βεβαιως… επομενος στοχος η αναψηλαφιση των δισκων μονο μειντεν…
Ναι, ήταν από τις θεμελιώδεις διαφορές Μαρξ - Μπακούνιν, η όλη συζήτηση περί κόμματος, και οδήγησε και σε ρήγμα στην Πρώτη Διεθνή.