Έπος. Μόλις το είδα. Πρέπει να πώ, οτι γενικά δεν μ αρέσαν ποτέ οι Mayhem. Χάλια μπάντα άλλα είχαν θεο drummer αν και συμφωνούσα με τον μακαρίτη τον Πολωνό οτι το Mystheries ήταν αρκετά επικο, αλλά τα άλλα απλά ΔΕΝ μου κάνανε καμία απολύτως εντύπωση.
Πάντως σαν ταινία, είναι εξαιρετικά ωμή (εκεί που κόβεται ο άλλος δείχνει τα πάντα - δεν γυρίζει η κάμερα), δεν εξωραίζει τα θέματα, αν και προσπαθεί να βγάλει μια λογική εκ των συμφραζωμένων για το τι έγινε (με αλήθειες και ψέμματα). Ο Vikernes είναι βλάκας - σώπα!
Ο Akerlund μ αυτό κάνει κατι “ακραίο”, ενω έχει μπεί εδω και χρόνια σε mainstream σαλόνια (madonna, metallica, rammstein ets) για την οποία δεν του δίνανε χρηματοδότηση και παρακάλαγε να βρεί διανομή (και φυσικά θα λάβει λίγα έναντι - λόγω πειρατίας). Ο count παρουσιάζεται σαν τρου (+βλάκας), (οπότε τι κλαίγεται για 1-2 και επειδή τον βγάλανε λίγο πιο γεματούλη; Λεπτομέριες) κι ο Εyronymous σαν φλωράκος, μεν, που παίζει να ήταν κιόλα, αλλα με χαριτωμένα, έξυπνο τρόπο.
Ευρηματικό. Καλογυρισμένο και με υποδειγματικό μοντάζ. (εκει που τα παίζει, όντως θυμίζει Spun)
Με τόνους αίμα και σλασεριές να παίζουν (braindead/dead alive κτλ) και μπολικά μεταλλοκόματα μέσα (accept,dio). Έτσι πρέπει να ναι το μέταλ. σκιαχτικό. παραέγινε τσιχλόφουσκα μετα απο λίγο, ντισκοτέκ και φραμπάλα και τρολολό. Μου θύμισε γιατί την είχα βρεί τοτε (90-91) για 1-1,5 χρόνο με μπλακιές, αν και μετά που αρχισά να ασχολούμαι, βρήκα την όλη τη φάση, πιο ποζεράδικη κι απο το γουνινο βρακί του Joey De Maio. ΤΡΕΛΟ ΕΠΟΣ !
Μωρέ δεν ξέρω τι λέτε, εμένα με έπιασε μια πολύ μεγάλη νοσταλγία για τα early-mid nineties black metal καταστάσεις, χθες άκουσα το deathcrush μετά από …πραγματικά δεν θυμάμαι και έπεται συνέχεια με de mysteries κλπ
Το βράδυ θα ΄χει προβολή, yeah!
Σινεμά βγήκε καθόλου εδώ; Ξέρετε;
Νομίζω όχι, αλλά γενικά υπάρχει σε διάφορα sites χωρίς ελληνικούς υπότιτλους όμως.
Το είδα και εγώ. Γενικά μου άρεσε. Μπορώ να καταλάβω κάπου γιατί ο varg χαλάστηκε. Η εικόνα του σαφώς και δεν είναι κολακευτική. Είναι μια γελοία καρικατούρα αλλά από την άλλη στο μυαλό των περισσοτέρων ποτέ δεν ήταν κάτι παραπάνω.
Δεν ξέρω πόση ακρίβεια έχει η ταινία στις λεπτομέρειες της όλης φάσης, αλλά είναι μάλλον εμφανές πως ο σκηνοθέτης ακολουθεί τον μύθο που έχει δημιουργηθεί μέσα στα χρόνια. Καταφέρνει μάλιστα να “κρύψει” την απουσία της μουσικής των Mayhem και Burzum μιας και όπως κατάλαβα όλοι του αρνήθηκαν τα δικαιώματα χρήσης. Ελάχιστες οι σκηνές με τα συγκροτήματα να παίζουν στην σκηνή η στα προβάδικα κτλ. Επίσης όπως γράφτηκε και παραπάνω η βία στην ταινία είναι αρκετά γραφική, ειδικά στις σκηνές με τον Dead.
Ίσως αν γυριζόταν στα νορβηγικά να κέρδιζε λίγους πόντους παραπάνω αφού η χρήση της αγγλικής ώρες ώρες φαίνεται λίγο off. Οι φανατικοί της Νορβηγικής σκηνής δεν ξέρω πως θα την αντιμετωπίσουν. Για τους υπόλοιπους όμως προτείνεται άνετα.
Καλη ηταν, δεν περιμενεις να δεις τα ακριβη γεγονοτα φυσικα (οσα ξερουμε, δεν ειναι και ο πιο αξιοπιστος ανθρωπος στον κοσμο ο Βαργκ) οποτε την κρινω σαν ταινια και ηταν αρκετα καλη.
Η ταινία εγινε με φούλ συγκατάθεση απο τις οικογένειες των νεκρών και φυσικά σε συνενοήση μέ τους ζωντανούς και έχει και τα δικαιώμτα πάνω στο βιβλίο.
Λοιπόν, το είδα κι εγώ τις προάλλες με πόρωση, πατατάκια, κλπ.!
Το περίμενα καλύτερο. Βασικά μου κακοφάνηκε που ένιωθα ότι έβλεπα μόνο γεγονότα-γεγονότα, χωρίς να εμβαθύνει ιδιαίτερα στους χαρακτήρες ή να τα εξηγεί (όσο θα ΄θελα, έστω). Π.χ. στους πρώτους εμπρησμούς δε νιώθεις καμία κορύφωση, καμία διαφοροποίηση, τίποτα που να φανερώνει ότι κάτι άλλαξε, κάτι που να σε ταρακουνήσει, ρε παιδί μου, να πεις “ώπα, εδώ σοβαρεύουν τα πράγματα”. Τίποτα, πολύ χλιαρά όλα. Μόνο η σκηνή του φόνου, θα έλεγα, ότι πάει να κάνει κάτι.
By the way, μετά κάθισα και είδα μία συνέντευξη του σκηνοθέτη και έλεγε ότι έκαναν την ταινία σε 18 (!) μέρες. Δεν είμαι σινεφίλ, αλλά μου φάνηκε εξωπραγματικά μικρός αριθμός, ακόμα και για ερασιτεχνική ταινία (μπορεί να λέω και μαλακίες). Ίσως αυτό να εξηγεί, εν μέρει, το παράπονο μου. Π.χ. αν ήταν κανά χολιγουντιανό blockbuster, φαντάζομαι, θα βλέπαμε αρκετές σκηνές με τον Dead που να λέει και τίποτα πέρα από το να κοιτάζει σαν χαζός, θα είχαμε μερικές πιο ουσιώδεις συζητήσεις μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών και σίγουρα ένα καλύτερο climax (εφηβικές μαλακίες, ροπή προς το έγκλημα, μικροπαραβατικότητα, εμπρησμοί, φόνοι κλπ.). Δε λέω ότι όλα αυτά σε γενικές γραμμές δε θίχτηκαν, απλά όχι με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσαν.
Κάτι άλλο που σκέφτομαι είναι μήπως ο ίδιος ο σκηνοθέτης επέλεξε να μην εμβαθύνει στους χαρακτήρες. Λόγω σεβασμού, λόγω ατολμίας, λόγω φόβου για κραξίματα, λόγω του ότι ήθελε να "σταθεί¨στα σιγουράκια. Εγώ πάλι θα προτιμούσα να χρησιμοποιούσε και λίγο τη φαντασία του ώστε να πλάσει χαρακτήρες κι ας μην ανταποκρίνονταν και τόσο στην πραγματικότητα. Ταινία θέλαμε, όχι ντοκιμαντέρ.
Κατά τ’ άλλα μου φάνηκε απίστευτο το πόσο ρεαλιστικά είχαν στηθεί τα πάντα (ρούχα, χώροι, ομοιότητες ηθοποιών). Σ’ αυτόν τον τομέα η ταινία είναι το κάτι άλλο (ΟΚ, με μοναδική αστοχία αυτόν που υποδύεται το Varg).
Τραγούδια, απ’ όσο άκουσα, μόνο το “Funeral fog” ήταν το original, εκεί που το ηχογραφούσαν.
Υ.Γ. Ούτε ένα κουτσομπολιό για την ομοφυλοφιλία του Euronymous; Περίμενα κάτι λίγο σε σχέση μ’ αυτό.
Την ειδα μαρεσε,την περιμενα χειροτερη αλλα τελικα μαρεσε…ο snorre παρουσιαζεται σαν τελειως μπετοστοκος και τσιρακι του varg πραγμα που αποτι εψαξα μετα ισως τελικα να ισχυε αν kai δεν το χα κατα νου ετσι, δεν σχολιαστικε κατι που διαβαζα και ακουγεται πολλα χρονια…ενα σκηνικο με τον euronymous και εναν πολονο fanzinea που λεγοταν οτι πεθανε απο δηλητηριο που του βαζε ο oystein στα ροφηματα,φαγητο του οσο τον φιλοξενουσε(γενικα παρολο που δεν τον ειχα και για κανενα psycho killer στο μυαλο μου οπως εχω vikernes,faust,nodveidt δεν τον εxω και για το καλο παιδι harry potter που παρουσιασε η ταινια,παραηταν ρομαντικουλις και μπλαμπλακιας…).βεβαια μπορει η οικογενεια του να μίλησε ωστε να μην υποθει ποτε κατι που ο πεθαμενος δεν χρεώθηκε
Με όλη την αρνητικότητα και το αρκετό κράξιμο που έπεφτε τριγύρω, ξεκίνησα να την βλέπω αρκετά προκατειλημμένος αλλά τελικά σε γενικές γραμμες την ευχαριστήθηκα. Ίσως να ήταν η ανυπομονησία για το πότε θα κυκλοφορήσει, για το αν κυκλοφορήσει και όλη η μυθοποίηση της συγκεκριμένης ιστορίας (ακούγοντας τις μουσικές που βγήκαν από αυτήν, από τα βιβλία που διαβάσαμε και τα διάφορα ντοκιμαντέρ ανά τα χρόνια).
Θα γράψω τα αρνητικά που βρήκα όμως 
-
Η μουσική που ήταν και το ζητούμενο της όλης ιστορίας λείπει πολύ και πέρα από τα δικαιώματα που δεν τους δώσανε, διάβασα επίσης (χωρίς να ξέρω εάν ισχύει) ότι επίτηδες δεν βάλανε πάρα πολύ μουσική μέσα γιατι δεν στοχεύαν μόνο στο μέταλ κοινό αλλά και γενικότερα, οπότε δεν θέλανε να τρομάξουν τον “άσχετο” κόσμο στις αίθουσες με μπλακ μέταλ.
-
Θα ήθελα την ιστορία του Dead λίγο μεγαλύτερη στην ταινία και σαν χαρακτήρας δεν μου έβγαλε την κατάθλιψη και ας πούμε την παράνοια που διαβάζαμε για αυτόν.
-
Όχι απαραίτητα αρνητικό αυτό που θα γράψω αλλά μου έκανε εντύπωση που έδειχνε τον Euronymous να έχει πάντα δεύτερες σκέψεις για αυτά που έκανε και για αυτά που γινόταν γύρω του και από την άλλη ο Varg να είναι σουπερ ντουπερ evil, χωρίς δεύτερες σκέψεις έκαιγε, σκότωσε κλπ.
Θεωρώ ότι υπήρξε μια προσπάθεια (έστω και μικρής) “ηρωοποίησης” του κεντρικού χαρακτήρα (Euronymous) της ταινίας, με τις δεύτερες σκέψεις, την συμβολική σκηνή με το κόψιμο των μαλλιών του και την αλλαγή των ρούχων με το λευκό πουκάμισο πριν τον φόνο. Τα άφηνε δηλαδή όλα πίσω του και θα άλλαζε? (εκτός εάν το λευκό πουκάμισο ήταν μόνο και μόνο για να φαίνεται καλύτερα το αίμα )
ΥΓ: Είχα διαβάσει ότι θα υπάρχει και λαβ στορι μέσα στην ταινία (μέχρι και για Γιοκο Όνο διάβασα 
) και υπήρχε, αλλά δώθηκε έτσι ώστε να μην επηρεάζει την ιστοριά καθόλου. Θεωρώ υπερβολικές τις αντιδράσεις για το συγκεκριμένο θέμα.
Μπράβο, ρε, ξέχασα να το γράψω ενώ το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ μετά την ταινία! Μιλάμε για ΤΟ κουτσομπολιό που θα έστεκε άνετα μέσα σε μία τέτοια ταινία. Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν ήθελαν όντως να περάσουν μία τέτοια εικόνα του Euronymous.
Την είδα, μου άρεσε αρκετά. Δεν είμαι fan των Mayhem, αλλά παρόλαυτά γνώριζα τα σκηνικά και την παραφιλολογία που τους ακολουθούν. Με βάση αυτά λοιπόν θεωρώ ότι η ταινία ήταν αρκετά πειστική. Οι σκηνές με τις φωτογραφίσεις, τις καμμένες εκκλησίες, το στήσιμο των ηθοποιών, είναι όλα πάρα πολύ κοντά στις αυθεντικές φωτογραφίες που έχω δει. Οι μόνες αμφιβολίες μου αφορούν στην παρουσίαση του Euronymous που, μόνο και μόνο από διάφορα documentaries που έχω δει και κάποια άλλα που έχω διαβάσει, ο τύπος πρέπει να απειλούσε και να εκβίαζε τους πάντες και ουσιαστικά παίζει να τον μισούσαν όλοι.
Το δα κ γω κ μονο σαν κωμωδια το φχαριστηθηκα λιγο. Κακη ηθοποια, κακη σκηνοθεσια κ σε καποιους τραγικο καστινγκ. Βλεπε Varg. Η σκηνη που τρεχει στο τελος να ξεφυγει απο τους μπατσους δεν υπαρχει τοσο αστεια ουτε στον Τσακωνα. Η αφηγηση απο τον Euronymous θυμιζε κακη μεταγλωττιση απο μετριο ντοκυμαντερ του history channel.
Γενικα δεν ειμαι φαν του χωρου, αλλα εχω διαβασει το βιβλιο. Μ αρεσει ολη η παραφιλολογια κ ο μυθος απο καθε τι γυρω απο την μουσικη μας. Τα παιδια λοιπον αυτα ηταν προβληματικα. Ο Ακελουντ νομιζω δεν τους εχει σε καμια εκτιμηση κ με την ταινια ενιωσα οτι θελει να τους ξεφτυλισει. Δικαιωμα του, αλλα νομιζω οτι το κανει πουστικα βαζοντας σαλτσες απο το μυαλο του ωστε να μας σπρωξει σε συγκεκριμμενα συμπερασματα. Απο οτι εχω καταλαβει, περα των δεδομενων γεγονοτων που χουν γινει καταθεσεις κτλ, η σκιαγραφηση των χαρακτηρων κ τα γεγονοτα που τους δινουν χρωμα ειναι σχεδον εξ ολοκληρου ψευτικα. Στην καλυτερη μετριο αποτελεσμα το οποιο θα ανεβαινε ενα επιπεδο ακομα κ αν μονο το γυριζε στην γλωσσα τους.
Σκηνοθεσιά κακιά γιατί ? και καλές τοποθεσίες και λήψεις και μονταζ έχει. Ο Varg, ουσιαστικά ενας βουτυρομπεμπές ήταν, ενα νερτουλό που απλά έσφαξε έναν τύπο, μισοριξιά, που τον χαρακτηρίζει ο ίδιος σαν “αδύναμη αδερφή”. Τα άτομα τα μισά απο εποχή που τους έκανε ο πάνος live, ήταν για τα μπάζα, μες την κόκα και δε συμαζεύεται. Προβληματικά δε λές τπτ. Διαλέγει να το εξιστορεί ο Euronymous, σαν μέσο για να το κάνει πιο άμεσο. Αν δλδ έλεγε, είναι 1980 κατί και είμαστε στη Νορβηγία, δεν σου δημιουργεί κανένα “προσωπικό” δέσιμο με ήρωα/αντιήρωα, εδώ στον κάνει αφηγητή και μια πλευρά του νομίσματος στο δίπολο μεταξυ αυτού και του VV.
Εχει πολλες κακες σκηνες για μενα. Επισης το ποσο ασχημα παιζουν, για μενα πολυ, ειναι και αυτο προιον σκηνοθεσιας. Το τι ηταν τα ατομα δεν το ξερω. Προβληματικα σιγουρα. Βουτυρομπεμπεδες, ανθρωποι που στα 19 αλληλοσκοτωνονται, καναν μπαντες, ειχαν εταιριες, καιγανε εκκλησιες κτλ μου φαινεται λιγο αμφιβολο. Καταλαβαινω πως το λες γτ και για μενα βλακες ηταν, αλλα αυτο παει στο προβληματικοι, οχι στο βουτυρομποεμπεδες. Το μισοριξια δεν λεει κατι. Δηλαδη το μονο που αποτρεπει καποιον απο το να δολοφονησει καποιον αλλο ειναι το μεγεθος του?
Και το προβλημα μου δεν ειναι το οτι ειναι ο Euronymous αφηγητης, αλλα το οτι η αφηγηση ειναι αθλια.
Μόλις τέλειωσε και συμφωνώ σε όλα με Viper. Βγάζοντας από το μυαλό μου το κάθε τι που γνωρίζω για την ιστορία και κρίνοντάς το με καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια, είναι ψιλοχάλια και μεγάλη ευθύνη σ’ αυτό φέρουν η ερασιτεχνική ηθοποιία και το κακό σενάριο όσον αφορά τους διαλόγους. Η σκηνοθεσία δεν με χάλασε, διεκπεραιωτική ήταν. Η αφήγηση κι αυτή δεν προσέφερε κάτι, αλλά μπροστά στα τέρατα υποκριτικής και ειδικά του Varg, είναι πταίσμα. Δεν είναι πως δεν πείθει ως χαρακτήρας ή εμφανισιακά, είναι κακός ηθοποιός και κάνει μεγάλη διαφορά.
βουτυρομπεμπέδες… έχεις δει τον Varg με τα ψευτικά όπλα να λέει για live-RPG ? Nerd είναι ουσιαστικά που η όλη η φάση τον έκανε “μάγκα”. Επίσης κακο παίξιμο, σκέψου τους χαρακτήρες. Teenagers που έκαναν ένα κάρο μαλακίες. Τι βάθος να δώσεις σε άτομα, που τα πίνανε και τα κάνανε πουτάνα. Επίσης το να κάνεις ενα δισκάδικο που την έκλεισε, να κάψεις μια εκκλησία κτλ, δεν θέλει και πολυ ταλέντο ή σκέψη, απλά ένα εναυσμά, μια ηλίθια πράξη. O αδερφός του Macauley, γιατι περι αυτου προκειταί στο Οιωνός ή στο Zodiac δεν παίζει τόσο άσχημα.
Και στο θέμα μισοριξιάς, το να λές, σκοτωσά ένα τύπο που ήταν μισός στο μποί και άδυναμος, δλδ τι θέλει, παράσημο ? Εγω βρήκα το έργο αντιπροσωπευτικό της εποχής, γιατι τότε ήμουν έφηβος και ψιλοθυμάμαι τη φάση, τα flyer κτλ.
Συμφωνώ με Primal. Νομίζω ότι η όλη φάση σχετικά με την “ιδεολογία” των ατόμων εκείνης της εποχής έχει μεγεθυνθεί με τα χρόνια για 2 λόγους: πρώτον, η μουσική ποιότητα και επίδραση εκείνων των μπαντών στους μετέπειτα εκφραστές του black metal (που, προσωπικά δε μου λέει πολλά πράγματα) και δεύτερον, οι πραγματικά ακραίες συμπεριφορές των πρωταγωνιστών. Ξεχνάμε όμως ότι στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε απλά με κακομαθημένα παιδιά 18 - 25 χρονών. Ο Euronymous δολοφονήθηκε 25 χρονών. Ο Dead αυτοκτόνησε 22 χρονών. Σε αυτές τις ηλικίες σπάνια υπάρχει βαθύ νοήμα στις πράξεις σου, δεν έχεις προλάβει καν να ψηθείς στη ζωή για να σχηματίσεις ολοκληρωμένη άποψη. Ο Euronymous ήταν στην ΚΝΕ της Νορβηγίας δηλώνοντας Σταλινικός και μετά αποκύρυξε τον κομμουνισμό γιατί συνειδητοποίησε ότι η αριστερά ήθελε ενωμένους και αγαπημένους τους ανθρώπους ενώ αυτός ήθελε να κυριαρχεί μιζέρια, στεναχώρια και θάνατος. Και ταυτόχρονα όταν κατάλαβε ότι οι ιδέες του είναι πιο κοντά στο Ναζισμό, τον θεωρούσε πολύ mainstream για να συνταχτεί μαζί του. Τι να σχολιάσουμε για το βάθος αυτού του ανθρώπου? Με παιδιά είχαμε να κάνουμε. Πολλά εκ των οποίων ήταν πιθανότατα ψυχασθενείς.
Οπως ακουγαμε και αναμεναμε η ταινια…
Μια σκοτεινη κωμωδια με καποιες καλες στιγμες, βασισμενη σε διασπαρτα αληθινα γεγονοτα.
Καλη ταινια δε τη λες παντως και αμα δε την εβλεπα με παρεα και σχολιασμο, θα ξενερωνα γιατι δεν ειναι να τη παρεις και πολυ στα σοβαρα.
Σκηνοθεσια δε με χαλασε, οσο με χαλασε το απαραδεκτο μονταζ και διαλογοι σε σημειο να γελαω απο το cringe.
Το μεγαλυτερο προβλημα που βρηκα ειναι η κακη ροη της ταινιας, η απουσια αλλων μπαντων του κινηματος αλλα περισσοτερο η κακη παρουσιαση χαρακτηρων. Δηλαδη εαν δε γνωριζε ο θεατης τον Csihar, τι σκεφτοταν οταν εμφανιστηκε εναν ακυρος και εκανε φωνητικα στο De Mysteriis ? Ποια ηταν η σχεση του Faust με τους υπολοιπους και γιατι εκανε το φονο? Πραγματα που ενας ασχετος οταν βλεπει τη ταινια φανταζομαι θα συγχυζοταν.
Ο Faust εκανε το φονο στο Lillehammer αλλα τον εδειχνε λοκαλ στο Bergen την αλλη μερα, αλλα μετα αναφερει το Lillehammer παλι… wtf.
Προς το τελος ο Euronymous ειχε καταντησει μια φαρσοκομωδια, με τα πουκαμισακια και τα κομμενα μαλλια, το καλο παιδι που γυρισε …
Γουσταρα παντως που ειδαμε δραματοποιημενες πολλες απο τις ιστορικες φωτογραφιες και σκηνικα που διαβαζουμε τοσα χρονια - οι σκηνες των φονων ηταν αρκετα δυνατες παντως.
Παρολαυτα μεσα απο τα χρονια αυτοι οι ανθρωποι εχουν φτασει σε ενα μυθικο επιπεδο μεσα απο τις ιστοριες και τα ψεματα (που λιγο το αναφερει και η ταινια καπως), αλλα στη τελικη οπως εχει αναφερθει, μιλαμε για μερικα πειραγμενα παιδακια οποτε πολλα απο τα κωμικα στοιχεια εν μερη τα καταλαβαινω.
Το βιβλιο δε νομιζω να το τελειωσω ποτε μιας και ειναι ΤΟΣΟ πυκνογραμμενο με παπαρολογιες, αλλα το εχω για συλλογη / ξεφυλλισμα.
Μετα τη ταινια βρηκα τα 5 βιντεο του Varg που μιλαει για τη ταινια (που δεν εχει ουτε προκειται να δει ομως) και ενταξει ξαναθυμηθηκα ποσο μαλακας ειναι (αλλα και το τι μουσικαρες εχει βγαλει μεχρι κ προσφατα).