[I]ωχ! ο Λούπιν…[/I]
8O
[SIZE=“6”][B]ΑΠΑΝΤΕΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΤΕ ΤΗ ΒΆΡΚΑ ΚΑΙ ΚΆΘΕ ΕΛΠΊΔΑ!!![/B][/SIZE]
8)
8 χρονών?
[I]Λείπουν νούμερα απ’ το πληκτολόγιο σου…; [/I] :lol:
Lupin, σέβομαι την αγάπη και λατρεία σου για τον κινηματογράφο -και ειδικά με τον κινηματογράφο του Δημιουργού. Χαίρομαι που προτείνεις ταινίες να βλέπουμε (τόσοι και όσοι δεν προλαβαίνουν να ψαχτούν περισσότερο)και από κάθε είδους. Και εύχομαι να εξακολουθείς να το κάνεις σε κάθε τοπικ που αφορά και κάποιο ξεχωριστό είδος κινηματογράφου, είτε είναι φαντασίας, είτε θρίλερ/τρόμου,είτε σινεφίλ είτε κ.τ.λ…
Αλλά πως να το πω βρε αγόρι μου, έχεις ένα ύφος που ξενερώνει πολύ κόσμο. Θέλεις να συζητάς ([I]σοβαρά μάλιστα[/I]) αλλά στο όνομα όποιου θεού πιστεύεις, [B]εδώ είσαι σε φόρουμ[/B], όχι στη Σχολή Σταυράκου, σε Κινηματογραφική Ακαδημία ή δεν-ξέρω-γω-που-αλλού…Όλοι πρέπει να συμφωνούν μαζί σου; Όλοι πρέπει να φτάνουν το δικό σου επίπεδο ανάλυσης, σχολιασμού,δε-ξερω-γω-τι; Εδώ μπαίνει κόσμος χαλαρά, χαίρεται τη τέχνη του σινεμά με τον οικείο του τρόπο, σχολιάζει-προτείνει ταινίες και δημιουργούς, βλέπει ποιος αγαπάει τον τάδε δημιουργό και τη τάδε ταινία ([I]ψάχνοντας συμπαθούντες [/I];; )υπάρχουν οι φανμπόϋδες, αλλά υπάρχουν και οι μερικώς-άσχετοι έως και κάργα άμπαλοι…Αν ειρωνεύεσαι εξαρχής κάποιον, ε δεν μπορεί θα ξεσπάσει ο άλλος και θα σε ειρωνευτεί…Απλά πράγματα…
[I]Πες με 8χρονο όσο θέλεις -χέστηκα στη τελική. Αρκεί να καταλάβεις το ατοπημα σου…[/I]
Εγώ πάλι ΝίκοΜαλκ βλέπω ότι άνοιξε ένα θρεντ με τίτλο “M. Night Shyamalan”.
Πουθενά δεν υπάρχει υποσημείωση “πείτε μας πόσο σας αρέσουν οι ταινές του, αλλιώς σπάστε από δω πέρα”.
Τυχαίνει λοιπόν να είμαστε κάποιοι που έχουν ενστάσεις για το πόσο καλές είναι οι ταινίες του, γράψαμε πέντε λόγια και πολλές από τις απαντήσεις ήταν “μα γιατί, έχει ατμόσφαιρα”, “έχει καλλιτεχνική ατμόσφαιρα”, “έπεσες θύμα των κριτικών και περίμενες ταινία τρόμου με ξεντεριάσματα” (πραγματικά γελάω με αυτό), “στο σινεμά οι μισοί θεατές έφυγαν” (σο φάκιν’ γουάτ?).
Είναι αυτά σοβαρά ποστ που βοηθούν τον όποιο διάλογο?
Εγώ επιμένω σ’ αυτό που έγραψα αρχικά. Έχει νόημα η ατμόσφαιρα σε μια ταινία (πόσω μάλλον σε ένα θρίλερ), όταν δεν υπηρετεί ένα σενάριο με συνοχή και ιδιαίτερο νόημα? Μιλάω πάντα για ένα θρίλερ που να λέμε πως ξεχωρίζει από τον σωρό, αλλιώς ντάξει για κάνα δίωρο να περάσει η ώρα με πίτσα και μπύρα μια χαρά είναι και το Σκοτεινό Χωριό και άλλες 12.000 ταινίες μαζί του.
Στην τελική ποια είναι η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που φτιάχνει ο Σιάμαλαν στο Village? Δάση, ομίχλη και ένα απρόσδιοριστο “evil” στοιχείο. Αναμφίβολα καλογυρισμένες σκηνές που σκαλώνουν για λίγο τον θεατή, αλλά είναι κάτι που έχει χρησιμοποιήθεί άπειρες φορές στο παρελθόν. Το μόνο που μπορώ να δεχτώ είναι κάποιος που να μην έχει εξοικείωση με τα θρίλερ οπότε λογικός ο όποιος εντυπωσιασμός.
Παραμένει όμως το γεγονός πώς πρόκειται για μία ταινία που βασίζεται στην κλιμάκωση μέχτι το γκραν φινάλε το οποίο είναι πατάτα περιωπής και ως εκ τούτου ακυρώνει και όλα τα προηγηθέντα. Για μένα τουλάχιστον.
[B]Ακριβώς[/B]: “Για μένα τουλάχιστον”.
Έτσι ακριβώς.
Γι αυτό μίλησα για “[U]γούστα[/U]”, επιλεκτικές προτιμήσεις και τα συναφή.
εντιτ: έγραψες [COLOR=“DimGray”]και οι απαντήσεις ήταν “μα γιατί, έχει ατμόσφαιρα”, “έχει καλλιτεχνική ατμόσφαιρα”, “έπεσες θύμα των κριτικών και περίμενες ταινία τρόμου με ξεντεριάσματα” (πραγματικά γελάω με αυτό), “στο σινεμά οι μισοί θεατές έφυγαν” (σο φάκιν’ γουάτ?).[/COLOR]
Μα αυτή είναι η γοητεία της τέχνης. Αν ένας σκηνοθέτης ποντάρει στο συναίσθημα των θεατών και το κερδίσει για μια ταινία του,ε αυτό είναι. Με γειά του με χαρά του. Ικανοποιημένος ο θεατής; ΟΚ. Ανικανοποίητος ο θεατής; Κρίμα αλλά πάλι ΟΚ. Ο κάθε θεατής κρατάει αυτό που γουστάρει, αυτό που του κάνει “κλικ”. Δεν πάνε όλοι τους στη λογική “[I]ψαρωτικές σκηνές, αλλά για πάμε παραπέρα και επί της ουσίας[/I]” -τουναντιον, δε γυρεύουν καν κάτι τέτοιο,όχι όλοι. Έχω δει φίλους που καραγούσταραν ταινίες με αποκεφαλισμούς, κομμένα μέλη σώματος και σενάριο ολοστρόγγυλο ΜΗΔΕΝ και να λένε “[I]γαμώ τις ταινίες και τους σκηνοθέτες[/I]!!!” -άλλο που αν ο σκηνοθέτης δε θα κερδίσει καν μια θέση στην ιστορία του κινηματογράφου. Και οι ταινίες του να τίνουν προς την εξαφάνιση…
Στη περίπτωση Σιάμαλαν, λοιπόν, στα @@ μου αν ποτέ κερδίσει μια θέση στην ιστορία του κινηματογράφου. Δεν με ενδιαφέρει αν το τάδε σινεκριτικός τον μνημονεύσει σε κανά τηλεοπτικό αφιέρωμα στις ταινίες του Φανταστικού. Ούτε αν φτιαχτεί fan club…αντιπάλων του Σιαμαλαν-ικού σύμπαντος. Στα @@ ξανά. Εγώ τις βάζω και τις απολαμβάνω…“ενοχικά” αν θες 
είτε μόνος είτε με παρέα ([I]με τις απαραίτητες μπύρες και λοιπά καλούδια[/I]). Μετά το τέλος, αν δε βάλω να τη ξαναδώ, τη τοποθετώ σε περίοπτη θέση στη μεγάλη βιντεοθήκη μου χαϊδευτοντάς τα και λέγοντας “[I]Ευχαριστώ Σιάμαλαν[/I]”. Τι άλλο να θέλω…;
Ε όλοι εδώ μέσα για τον εαυτό τους μιλάνε, δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα να το υπογραμμίζουμε κάθε φορά.
Για χιλιοστή φορά, η κατεξοχήν λειτουργία ενός φόρουμ είναι ο διάλογος πάνω σε κάτι, επομένως και η αντιπαράθεση. Δεν είναι σπίτι κανενός, ούτε το μπλογκ του για να θίγονται όσοι διάβασαν διαφορετική άποψη από αυτή που έχουν στο κεφαλάκι τους.
Όποιος θεωρεί ότι τα πάντα είναι θέμα γούστου, κάνει λάθος με το να συμμετέχει σε κάποιο φόρουμ.
Σαφώς.
Για χιλιοστή φορά, η κατεξοχήν λειτουργία ενός φόρουμ είναι ο διάλογος πάνω σε κάτι, επομένως και η αντιπαράθεση. Δεν είναι σπίτι κανενός, ούτε το μπλογκ του για να θίγονται όσοι διάβασαν διαφορετική άποψη από αυτή που έχουν στο κεφαλάκι τους.
Βέβαια, είναι ένα θέμα το πως γίνεται αυτός ο διάλογος και η αντιπαθάθεση…
Όποιος θεωρεί ότι τα πάντα είναι θέμα γούστου, κάνει λάθος με το να συμμετέχει σε κάποιο φόρουμ.
Εμμμ, αν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική, τότε κάμποσα από τα θρεντ ή και ποστ του φόρουμ θα έπρεπε να σβηστούν (?). Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν είναι όλοι της ίδιας λογικής.
Ναι είναι ένα θέμα το πώς γίνεται ο διάλογος, αλλά εσύ σε τι αναφέρεσαι?
Επίσης η λογική του καθενός είναι δικό του θέμα, όμως για ΟΛΟΥΣ ο όρος “φόρουμ” σημαίνει το ίδιο, δηλαδή χώρος διαλόγου. Επομένως αν σε ένα φόρουμ πεις ή γράψεις κάτι και κάποιος άλλος διαφωνήσει μαζί σου δεν γίνεται να του απαντήσεις “μα ρε φίλε άσε μας πια, είναι όλα θέμα γούστου”.
Όποιος έχει τέτοια αντίδρασή, κακώς συμμετείχε εξαρχής σε έναν δημόσιο διάλογο.
Ας καθόταν σπιτάκι του να χαρεί μόνος του ή με την παρέα του τα γούστα του όπως θέλει.
Αυτό για την 6η αίσθηση το σκεφτόμουν πολύ συχνά την εποχή που βγήκε η ταινία και έκανα κουβέντα με φιλαράκια τότε. Σχεδόν όλοι αυτό έλεγαν, είναι ταινία που την βλέπεις μια φορά.
Λοιπόν διαφωνώ.
Την ταινία την έχω δει 3-4 φορές, και παρόλο που έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά, την ευχαριστήθηκα αν όχι το ίδιο, σε μεγάλο βαθμό σίγουρα. Δεν ξέρω αν έχεις δει την ταινία ξανά μετά το πρώτο σοκ της πρώτης προβολής (και δεν ξέρω αν κάποιος από τους φίλους τότε της έδωσε μια ακόμα ευκαιρία) αλλά νομίζω μια χαρά λειτουργεί και σε επαναληπτική προβολή έστω και αν ξέρεις το φινάλε. Προσωπικά θυμάμαι, την δεύτερη φορά που την είδα, όταν ήταν να έρθει η τελική σκηνή μου είχε σηκωθεί η τρίχα κάγκελο, ήταν ρε παιδί όπως κάθε φορά που βλέπω τον πρώτο Άρχοντα και περιμένω τον Γκάνταλφ να σταθεί στην γέφυρα του Καζαν-ντουμ και να φωνάξει “you shall not pass” :p. Ξέρω τι θα γίνει, το έχω δει πάνω από 10 φορές, αλλά και πάλι σου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο. Τώρα θα πει κάποιος δεν είναι το ίδιο, γιατί η 6η αίσθηση σε προετοιμάζει σε όλη την διάρκεια για εκείνο το φινάλε, και ναι οκ έτσι είναι,[U] αλλά θέλω να μου πεις κάποιος που έχει δει την ταινία και δεύτερη φορά, δεν του έκανε καμιά εντύπωση; [/U]
Ο λόγος που επιμένω τόσο στην σκηνοθετική ικανότητα του Shymalan και όχι μόνο για την 6η αίσθηση, είναι επειδή συμφωνώ με αυτό που έγραψες στο 2. Και εγώ εκτιμώ μια ταινία όταν ξέρω πως θα την δω και δεύτερη και τρίτη φορά με την ίδια ή σχεδόν την ίδια όρεξη (οκ σαν την πρώτη φορά θεωρώ δεν υπάρχει καμιά άλλη) για αυτό και το έχω σαν κριτήριο όταν αγοράζω μια ταινία σε dvd, και πλέον σε blu-ray. Αρκετές ταινίες του τις έχω στην συλλογή μου (6th sense, The village, Lady in the Water και κάποια στιγμή θα μπει και το unbreakable), τις έχω δει 3-4 φορές την μια τουλάχιστον και παρά το ότι δεν έχω να περιμένω σε καμιά κάποια ανατροπή στο φινάλε, μια χαρά λειτουργούν και την 2η και την 3η φορά.
Δεν το λέω σαν κριτήριο ποιότητας, απλά ρε παιδί μου για μένα λειτουργεί. Δεν είναι απλά μια ταινία που θα δεις μόνο με μπύρες και πίτσα για να περάσει η ώρα (για αυτό έχω κατεβασμένες σε ένα φάκελο όλες τις ταινίες του Michael Bay :lol: ). Δεν κάνει αριστουργήματα, δεν ξέρω αν θα μείνει ως μεγάλος δημιουργός, τα ελαττώματα του τα έχει και το κυριότερο το έχω αναφέρει σε προηγούμενο ποστ μου, αλλά προς το παρόν τουλάχιστον τον θεωρώ ένα καλό σκηνοθέτη. Για αυτό και επιμένω λίγο παραπάνω στην ποιότητα του ιδίου και των ταινιών. Μου φαίνεται κάπως να υποβαθμίζεται στο επίπεδο της πίτσας και μπύρας για να περάσει η ώρα.
Anyway… μιας και πιάσαμε σκηνοθέτες θα επαναφέρω ένα παλιό thread κάποια στιγμή που είχα κάνει για peter jackson και sam raimi και είχε πάει άπατο. Τι διάολο εδώ ο Shymalan έχει πάει τόσες σελίδες και raimi jackson μαζί με το ζόρι είχαν φτάσει την δεύτερη. 
εχει παρει αδιαμφισβητητα την κατω βολτα(to happening ειναι μια απο τις μεγαλυτερες πατατες εβερ,το last airbender δεν το δα καν και ουτε προκειτε-ολοι μου παν οτι ειναι φολα), αλλα σε γενικες γραμμες οι ταινιες του ειναι απιστευτα υποτιμημενες. χαιρομαι που βλεπω πολυ κοσμο να αγαπαει το lady in the water,γιατι οταν ειχε βγει ειχε θαφτει ασχημα!πολυ ασχημα ομως!μια απο τις πιο πρωτοτυπες ταινιες που εχω δει…
γενικα τον σεβομαι απιστευτα γιατι ειναι ενας απο τους ελαχιστους σκηνοθετες-σεναριογραφους του σημερα που προσπαθει να γραψει πρωτοτυπες ταινιες. δανειζεται πολυ βεβαια-κυριως απο χιτσκοκ οπως εχει πολλες φορες αναφερθει-αλλα ολες οι ταινιες του βασιζονται σε πρωτοτυπες ιδεες.
τρωει πολυ θαψιμο τα τελευταια χρονια,αλλα γενικα πιστευω πως αργα η γρηγορα(και αν σταματησει το σερι ελεεινων ταινιων)θα παρει την θεση του αναμεσα στους κορυφαιους σκηνοθετες της γενιας του. ειδικα το lady in the water πιστευω πως οσο περνανε τα χρονια τοσο πιο πολυ θα μνημονευετε,με το που την ειδα αυτο το συναισθημα ενιωσα…
προσωπικες βαθμολογιες:
sixth sense 9,5/10
unbreakable 8,5/10
signs 8/10
the village 6/10
lady in the water 8,5/10
the happening 1/10
Dead, συμφωνώ στα περισσότερα που λες, και ναι, οπωσδήποτε, όταν λέω “ίδια” συγκίνηση προφανώς είναι ηθελημένη υπερβολή, πολύ σπάνια μια αγαπημένη ταινία σου κάνει την ίδια ακριβώς εντύπωση όπως την πρώτη φορά που την είδες (φυσικά υπάρχουν και οι περιπτώσεις ταινιών που είτε λόγω κάποιας ιδιαιτερότητάς τους, είτε λόγω κάποιων πραγμάτων που έχουν αλλάξει στον τρόπο που εσύ βλέπεις σινεμά ή γενικότερα τα αντιμετωπίζεις σε επίπεδο ιδεών, αντίληψης κτλ., μεγαλώνουν μέσα σου και οι “επόμενες” φορές που τις βλέπεις είναι καλύτερες από την πρώτη, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα), εννοούσα φυσικά ότι οι ταινίες που αξίζουν σε συγκινούν πολύ και τη δεύτερη, τρίτη φορά κ.ο.κ., κι ας μην είναι καμία απ’ αυτές “σαν την πρώτη”.
Όσο για την Έκτη Αίσθηση: ε ναι, την ξαναείδα σε κάποια φάση και δεν ήταν καθόλου σαν την πρώτη φορά, γι’ αυτό άλλωστε και έγραψα αυτό που έγραψα. Δεν εννοούσα πάντως ότι εκείνη η δεύτερη φορά ήταν σε φάση πλήρους απομυθοποίησης, να πω ότι “τελικά δεν αξίζει καθόλου” ή κάτι τέτοιο. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι αρκετά καλή ταινία, μάλλον η μόνη από τις τρεις του Σιχάμαλαν που έχω δει και πιστεύω ότι αξίζει. Απλά σε όλη τη διάρκεια της ταινίας υπήρχε μια ενοχλητική αίσθηση ότι όλα όσα συμβαίνουν και χτίζουν σιγά-σιγά αυτή την αξιομνημόνευτη ατμόσφαιρα της ταινίας χάνουν πάρα πολύ απ’ τη στιγμή που ξέρεις ήδη την “αποκάλυψη” - με άλλα λόγια, το πρόβλημα της ταινίας είναι ότι όλα εξυπηρετούν την ανατροπή, όλα οδηγούν εκεί, και σίγουρα δεν είναι κακό ένα σενάριο να είναι “σφιχτό” από την άποψη ότι τα στοιχεία του είναι “συγκεντρωμένα” προς μία κατεύθυνση και η όλη πλοκή δεν είναι αυτό που λέμε πλαδαρή, αλλά ο Σιχάμαλαν, και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μου μαζί του, το γαμάει τελείως, το πάει στα άκρα και σου δίνει την αίσθηση ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να το πάει μέχρι τέλους για να σου σκάσει αυτό το “μπαμ”. Φτηνός εντυπωσιασμός δηλαδή. Δεν είναι καθόλου ίδια περίπτωση π.χ. με τον Άρχοντα που ανέφερες, διότι εκεί το σενάριο δεν είναι βασισμένο σε κάποια εντυπωσιακή ανατροπή ή κάτι τέτοιο, εκεί όλες οι πτυχές της ιστορίας από μία άποψη στέκονται από μόνες τους και διατηρούν μια διαχρονικότητα, μια σταθερότητα στη συγκίνηση που αποκομίζεις όσες φορές κι αν δεις τις ταινίες. Έτσι μου φαίνεται.
εντωμεταξύ καλύτερή του ταινία είναι μακράν το unbreakable και ο κύριος λόγος είναι ότι η ανατροπή είναι “δεμένη” εξ ολοκλήρου με την ταινία
Ναι οκ η αναφορά στον άρχοντα έτσι και αλλιώς έγινε απλά για να τονίσω το ότι για μένα το φινάλε στην έκτη αίσθηση, την δεύτερη φορά που την είδα λειτούργησε με ανάλογο τρόπο. Δηλαδή δεν περίμενα την ανατροπή αλλά την συγκίνηση της σκηνής, γιατί πάνω από όλα θεωρώ την σκηνή αυτή δυνατή έτσι και αλλιώς.
Μου κάνει εντύπωση πάντως που η δεύτερη φορά λειτούργησε έτσι για σένα. Βασικά θα ήθελα να τοποθετηθούν και άλλα μέλη του φόρουμ σε αυτό το θέμα, και όχι μόνο για την 6η αίσθηση. Αν δηλαδή οι ταινίες του συνεχίζουν να συγκινούν και τη δεύτερη προβολή τους και αφού η ανατροπή είναι πλέον γνωστή. Πιο πολύ δική μου απορία αυτό και τίποτα περισσότερο.
Ε και για την 6η αίσθηση ισχύει αυτό.
εγω θελω εμπεριστατωμενη γνώμη ή quote από παλιότερη τοποθέτηση του νιχιλιστ
Εντάξει ρε μαν, και μένα μου κάνει εντύπωση που άτομα που δείχνουν να ξέρουν τρία πράματα από σινεμά (όπως εσύ ή ο Τζιόπας) γουστάρουν τόσο Σιχάμαλαν, αλλά δεν το κάνω και θέμα :razz:
O Jiopas δηλωσε στο αρχικο post oτι ο συγκεκριμενος δεν ειναι και ο αγαπημενος του σκηνοθετης,απλα οτι βρισκει διασκεδαστικες τις ταινιες του.
Οπως και να το κανουμε στο θεμα thriller μυστηριου στη δεκαετια 2000-2010 οι ταινιες του εκαναν αισθηση κι απλα εκανα ενα thread για να κανουμε και λιγη συζητηση.
Δεν ειναι ο σκηνοθετης που θα υπερασπιστω μεχρι θανατου,αλλα δεν σκοπευα και να χωριστουμε σε στρατοπεδα.
Τες πα,η καριερα του εχει παρει την κατιουσα και δεν βλεπω επιστροφη,δυστυχως.
εμενα…[B]ΝΑΙ. [/B]
Προσωπικα θα ξαναεβλεπα ανετα ‘‘Unbreakeble’’,’‘The Village’’ και ‘‘Lady In Water’’…
…κιεγώ, άνετα:):!:
…και αυτό κάνω τώρα…βλέπω αυτή την ταινιάρα
…για μένα το καλύτερο σενάριο του M. Night Shyamalan…εκπληκικά απόλυτα φθαρτός ο Samuel L. Jackson
:):!: