Ποιος ο λογος του να ειναι καποιος μερτιοφρων; Ειναι επειδη λεει αυτα που πιστευει και οντως ετσι νιωθει για τον εαυτο του η μηπως ειναι ενας τροπος να κρυψει τις αδυναμιες του; Μηπως κρυβει τις αδυναμιες του λεγοντας οτι δεν ειναι πολυ καλος σε οτιδηποτε μονο και μονο για να μην δεχτει κριτικη; Καποτε καποιος ειπε ‘‘η μετριοφροσυνη ειναι για τους μετριους’’. Ποια ειναι η γνωμη σας πανω σε αυτο το θεμα γενικοτερα;
Κάποιος πρέπει να είναι μετριόφρων γιατί αν μία στο εκατομμύριο κάνει λάθος σε αυτό που πιστεύει ότι υπερέχει από τους άλλους, τότε θα είναι μεγάλος μλκας.
Μα δεν εχει να κανει με καποια συγκριση…με το να εχεις αυτογνωσια δεν λες οτι εισαι ο καλυτερος στον κοσμο!
¶μα λες πχ ξέρω γαμάτα ντραμς, ναι νταξ δεν κάνεις καμία σύγκριση, αλλά έμμεσα εννοείς ότι ξέρεις καλύτερα από τους περισσότερους.
Πες μου ένα παράδειγμα όπου δεν είσαι μετριόφρων, αλλά ταυτόχρονα δεν συγκρίνεσαι με κανέναν άλλον.
καλα μιλαμε ειστε ενετλως καμμενοι ετσι???
Φανταζεστε ομως τί θα γινόταν αν ο Alexander the great ήταν μετριοφρων?Εστω κ λίγο…
Θα λέγαμε σήμερα για τον Alexander the quite good#-o
Αν και ειναι λανθασμενος ο τροπος με τον οποιο αναπτυσσεται το τοπικ θα πω…Αν ας πουμε πω οτι ειμαι καλος στα μονα στα ποδια! Δεν συγκρινομαι με κανεναν και δεν ειμαι μετριοφρων! Λεω απλα οτι εχω ενα καλο στοιχειο! Μην μπερδευουμε καποια πραγματα…το να μην εισαι μετριοφρων δεν σημαινει οτι εισαι ψωνιο! Η αυτογνωσια ειναι μεγαλη αρετη κατ’εμε!
+100 :lol:
:lol: :lol: :lol: πολύ σωστό!
Λοιπόν. Θα πω το εξής παράδειγμα. Ζοσέ Μουρίνιο. Για μένα και για πολλούς μαζί με το Βενγκέρ είναι οι καλύτεροι 2 προπονητές που μπορεί να έχει μια ομάδα. Στα σημεία προτιμώ Μουρίνιο. Βγαίνει ο άνθρωπος και το λέει “Είμαι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο και για αυτό παίρνω τόσα λεφτά”. Κατευθείαν βγαίνει όλη η ανθρωπότητα και τον λέει ψώνιο. Μα αφού είναι! Να μη το πει? Ωραία, πες ότι για μερικούς δεν είναι ο καλύτερος, αλλά ο 3ος-4ος. Κάνει τόσο μεγάλη διαφορά? Πάλι στην ελίτ δε λέει πως είναι?
Όταν είσαι καλός σε κάτι καλό θα είναι να το ξέρεις. Ειδικά αν αφορά θέμα επαγγελματικό καλό θα είναι να του κάνεις και διαφήμιση και να υπερβάλλεις και λίγο (καλό θα σου κάνει:wink: ). Απλά θα πρέπει να έχεις κάποιο μέτρο και να ξέρεις για τι πράγμα να μιλάς. Όταν για παράδειγμα τον άλλον δε τον ξέρεις καλά (ή και καθόλου) δεν είναι ανάγκη να του καυγχιέσαι για το πόσα πληρώνεσαι στη δουλειά σου, ενώ αυτός παλεύει για το βασικό μισθό και να προσπαθείς να το παίξεις και ηθικά υπεράνω επειδή αγοράζεις αυθεντικούς τους δίσκους (υπαρκτό παράδειγμα προφανώς, αλλά για να καταλάβετε το σκεπτικό μου)
Ειμαι μετριοφρων.
για τους μέτριους
Καλο ειναι να υπαρχει.Οταν δεν υπαρχει ειναι επισης καλο,γιατι τα ψωνια ειναι μια καλη λυση για δουλεμα-ξεσπασμα αν εχεις νευρα.
Αυτό που εννοεί ο Μπαλτάς είναι η μετριοφροσύνη ως αυτοσκοπός. Δηλαδή να ξέρεις ότι είσαι καλός σε κάτι, να στο αναγνωρίζουν κι άλλοι, να σου το λένε καταπρόσωπο “είσαι καλός στο τάδε” κι εσύ να απαντάς “τι λες ρε, σκατά είμαι”.
Προσωπικά αυτή η στάση με εκνευρίζει σχεδόν τόσο όσο και το “ψώνιο” κάποιων. Αυτογνωσία ρε παιδιά! Πχ αν μου πουν “είσαι καλή στο τάδε μάθημα” θα πω “οκ ευχαριστώ, καλή είμαι αλλά έχω κάνει μόνο ένα εξάμηνο, δεν ξέρω τα άπειρα”. Δε θα πω “τι λε ρε, σκατά είμαι, πέρασα από σπόντα, δεν τα παρακαταλαβαίνω κιόλας” κτλ. Αν μου πουν όμως “έχεις ωραία φωνή” θα τους κοιτάξω κάπως έτσι —> :?
Θαρρώ προτιμώ την ταπεινοφροσύνη από τη μετριοφροσύνη, είναι πιο τίμια και ειλικρινής. Δε θα βροντοφωνάζω ότι είμαι καλή στη Βιοχημεία, αλλά όταν μου το αναγνωρίζει πχ ένας συμφοιτητής δε θα το παίζω άσχετη λέγοντας “αχ καλέ είμαι στόκος”. Συνήθως αυτό αποτελεί τακτική για να αποφύγεις να δώσεις βοήθεια σε αυτόν που σε προσεγγίζει λέγοντας “έμαθα το πέρασες το μάθημα, με βοηθάς λίγο εκεί;”
Εν κατακλείδι, ειλικρίνεια γαμώ.
το κορυφαίο είναι να ξέρεις ότι είσαι τέλεια σε κάτι,να στο λένε όλοι,αλλά να λες με νάζι “όοοοοχι βρε”.
ή τέλειος.
τυχαία έγινε η επιλογή.
Καταντάει και αγένεια αυτό που περιγράφουν ντέχτερ και ρούντολφ. Στα κοπλιμέντα πρέπει να απαντάς λιτά και ξεκάθαρα: “Ευχαριστώ”.
Ον τόπικ, η μετριοφροσύνη ΔΕΝ είναι για τους μέτριους, είναι ένα μέσο για να μην ξεφύγουμε εντελώς. Μας κρατάει σε επαφή με την πραγματικότητα. Η μετριοπάθεια είναι αυτή που πρέπει να μας απασχολεί κατά τη γνώμη μου.
Μετριοφροσυνη ειναι να δειχνεις οτι εισαι μετριοφρονως,οχι να το πιστευεις.Εγω ακομα και σε πραματα που ειμαι εμφανως καλυτερος απτους αλλους,εχω low-profile γιατι να ξερετε παντα υπαρχουν καποιοι που θα σε μειωσουν σε περιπτωση που κανεις λαθος.
Νομίζω πως μια κοινωνία που διδάσκει και αποθεώνει την μετριοφροσύνη εις βάρος της εξέλιξης και την υπερηφάνειας του ανθρώπου, γίνεται όλο και περισσότερο ηττοπαθείς, δειλή, οπισθοδρομικη και κοντόφθαλμη.
Μου αρέσει να βλέπω την αλαζονεία της επιτυχίας στο πρόσωπο ορισμένων ανθρώπων. Όταν δικαιολογημένα την έχουν. Όταν την έχουν άνευ λόγου και αιτίας, τότε είναι ψωνάρες. Κι αυτό είναι χειρότερο από τη μετριοφροσύνη.
Συμφωνω με τη δεχτερ. Όσο καλός κι αν είσαι σε κάτι, ή όποιο χάρισμα και να έχεις, η μετριφροσύνη εμπνέει περισσότερο σεβασμό στο πρόσωπό σου. Επισης αυτογνωσία είναι που λες καρβου να γνωρίζεις ότι εισαι καλος καπου, αλλα φρονηση ειναι επισης να ξερεις οτι υπαρχουν πολλοι καλυτεροι, και πολυς δρομος που δε γνωριζεις.
Πω πω τι σπαστικο!Θυμαμαι περσυ που ημουν σε ενα διαγωνισμο ζωγραφικης και ηταν μια διπλα μου που οντως ζωγραφιζε πολυ ωραια και μας εiχε πρηξει με τα γνωστα “Τι χαλια που ειναι το σχεδιο μου”,“Ειναι απισιο”,“Ζωγραφιζω χαλια” κτλ. [-X
Καθαρα εγωιστικο θα ελεγα καθως οταν κανεις τετοιου ειδους σχολια περιμενεις απαντησεις του στυλ “μα τι λες εισαι τελεια”,“πας καλα,ζωγραφιζεις φαναταστικα” κτλ που δεν κανουν τιποτα αλλο απο το να ικανοποιουν τον εγωισμο και την ματαιοδοξια σου.
Ένα από τα 1549 προτερήματά μου είναι η μετριοφροσύνη.