Madrugada

denner_shermann… σε βλεπω…

on topic τωρα… οι madrugada ειναι φοβεροι σε αυτο που κανουν, το industrial silence εχει λιωσει μεσα στο cd player…

ΦΟΒΕΡΟΙ. Και όντως τα live τους είναι καταπληκτικά

HANDS UP I LOVE YOU

Καλά ήταν να ερθεί ο τραγουδιστής τους Ηράκλειο Κρήτης σήμερα, αλλά αρώστησε :cold: . Τι γκαντεμιά!!! Έλεος εμείς οι νησόβιοι ούτε μια συναυλία όμως!!! :cry:

Kαι στις 3 ημέρες που ήταν για Ελλάδα ο Sivert, ακυρωθηκαν. :frowning:
Δλδ η αιτία ήταν πως αρρώστησε? Άρα παίζει να περάσει αργότερα? Ίσως μετά τον Οκτώβρη που “κολλάει” η μουσική του με το κλίμα. :stuck_out_tongue:

Πολύ μου αρέσουν…μακάρι να τους έφερναν από δω φέτος,στα live τους είναι καταπληκτικοί…8)

γιατι μιλατε στον πληθυντικο λες και ειναι πολλοι? ενας δεν ειναι ρε παιδια αυτος ο madrugada? εγω δεν ακουω αλλα ενας φιλος μου που την εχει ψαξει την φαση μου χει πει οτι ειναι ενας ινδος, μουφες λεει?:-k

8O #-o :lol: :lol3: :bow2: \:D/
Μούφες και λίγα λες!!

σοβαρα μιλας τωρα??? πλακα με κανεις ρε τρελε???

Γκρουπαρα ομως ε.

Ξεθάβω μιας και βγήκε ο καινούριος τους δισκος και μόλις τον κατέβασα! γιουπι!!!
Ας ελπίσουμε να είναι το ίδιο υπέροχος με το Industrial Silence που λατρευω χαλαρά ή εστω με το Grit που είναι πολύ καλό! Μόνο να μην ξενερώσω όπως με το Deep End που ήταν ετσι κι ετσι for me… Αντε να δούμε.
:papas: :papas: :smiley:

Mου αρεσαν πολύ μεχρι και το grit…ειχα παει σε ενα λαιβ τους γυρω στο 2001 και γουσταρα πολυ…Απο τα πολύ δυνατα λαιβ…:wink:

industrial silence και grit φοβεροί δίσκοι.
Πολύ καλό γκρουπ και αν ακούς πιο εναλλακτικό ροκ αξίζει να τους ψάξεις.

Οκ, είναι πολύ αγαπητοί στην Ελλάδα, τα εισιτήρια για τις συναυλίες τους εξαντλήθηκαν, αν και ιδιαίτερα ακριβά για να πούμε την αλήθεια. Αλλά προσωπικά το καταλαβαίνω. Μπορεί να αγνοούμε πολύ μεγάλες μπάντες, οι οποίες στη χώρα μας είναι παραγνωρισμένες σε σχέση με έξω, αλλά εδώ που τα λέμε αυτό συμβαίνει παντού. Και στην τελική τίθεται και θέμα προώθησης κλπ.

Στην περίπτωση των Madrugada όμως η αναγνώριση κατά τη γνώμη μου είναι απόλυτα δικαιολογημένη, καθώς μιλάμε για πραγματικά πάρα πολύ καλό συγκρότημα, απο εκείνα που έσπρωξαν λίγο πιο μπροστά τη ροκ μουσική στο σύνολο της, έτσι όπως παντρεύουν τα περισσότερο alternative στοιχεία με περισσότερο παραδοσιακά στοιχεία των '60ς και '70ς… Και - κυρίως - έχουν πολύ καλά τραγούδια, με πολύ όμορφους στίχους και γεμάτα συναίσθημα. Το Industrial Silence είναι δισκάρα, απλά, και το περισσότερο trippy και ανεβαστικό Grit ακολουθεί απο κοντά.

Επομένως, στην περίπτωση των Madrugada, βρίσκω απόλυτα δικαιολογημένη την αγάπη του ελληνικού κοινού. Ελπίζω να μας ανταμείψουν με ένα πραγματικά όμορφο live, όσους θα πάμε να τους δούμε.

αλλες 2 μερες.LOOK AWAY LUCIFER

δεν απορώ που πουλάνε στην Ελλάδα…μόνο εμείς θα μπορούσαμε να χρυσώσουμε τέτοιο συγκρότημα…Εχουμε κάτι κολλήματα σαν λαός ρε παιδάκι μου…

Πολύ ωραία μπάντα!!
Μελαγχολία :slight_smile:
Στενοχωρήθηκα πολύ που διάλυσαν.
Το industrial silence είναι τέλειος δίσκος!

τρομερο το industrial silence…
αλλα αυτο το Nightly Disease , πολυ μαυριλα:bow2:
το αγαπημενο μου…

Αν εξηγουσες εστω και στο ελαχιστο την ειρωνια θα ειχε ενδιαφερον.

Eυχαρίστως…αν και δε θέλω η άποψή μου να γίνει αφορμή για το μακρύ και το κοντό του καθενός…Τόσες καλές απόψεις ακουστήκαν ας ακουστεί και μια από την άλλη πλευρά…Εκτιμώ ότι ο μέσος Έλληνας έχει μια χαρακτηριστική ιδιοσυγκρασία σε ότι αφορά τα ακούσματα του…Τον έλκει η -θα το πω αδόκιμα αλλά χωρίς να θέλω να προσβάλλω- ποιητική κλάψα. Δώστου Μadrugada, Διάφανα Κρίνα ξέρω γω, Nick Cave (τεράστιο respect αλλά εντάσσεται και αυτός στη γενικευμένη εικόνα) και παρτου την ψυχή. Δεν ξέρω αυτός ο άκρατος συναισθηματισμός δεν λειτουργεί πάντα υπέρ της μουσικής αλλά τείνει προς το “στυλάκι”, ένα image (κοιτάξτε τι μελαγχολικό αριστούργημα έγραψα και λιώστε/αποθεώστε) και πολλές φορές αγγίζει τη φαιδρότητα. Αυτή είναι η γνώμη μου πάντα. Πάντα δεδομένο είναι ότι απόλυτη αντικειμενικότητα δεν υπάρχει αλλά καλό θα είναι καμιά φορά, να προσπαθούμε να διαχωρίσουμε το απλώς καλό απτο να ανακαλύπτουμε παντού αριστουργήματα…Γιατί κακά τα ψέματα, μπορούμε άνετα να πούμε (πάλι υποκειμενικά) ότι π.χ. ο Bob Dylan έχει βγάλει αριστουργήματα, το να πούμε ότι βγάζουν και οι Madrugada ε…χλωμότατο…υπερβολή. Δεν είναι σκοπός μου να στεναχωρήσω κανένα οπαδό των Madrugada ή να τον θυμώσω, αντιθέτως χαίρομαι να ακούω άτομα να απολαμβάνουν τη μουσική που γουστάρουν…αρκεί να το νιώθουν πραγματικά ε…

Αν και εν μέρει διαφωνώ, η επιχειρηματολογία σου είναι πειστική και πιστεύω ότι από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία δεν έχεις άδικο.

Πάντως είναι γεγονός ότι κάθε χώρα παρουσιάζει τις ιδιαιτερότητές της και μπορεί οι λεγόμενοι «πουθενάδες» των μεν, να είναι υπερδημοφιλείς για τον δε. Οι Ιάπωνες και οι Γερμανοί είναι πρωταθλητές σε αυτό. Όσο υπερεκτιμημένοι είναι οι Madrugada στην Ελλάδα, πιστεύω, τόσο αδικημένοι είναι αλλού. Προφανέστατα δεν μεγαλουργούσαν, αλλά αυτό που έκαναν το έκαναν πολύ καλά. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι δε διαφωνώ μαζί σου παρά μόνο εν μέρει.

Οντως εν μερει ο amazing journey εχει ενα δικιο… Ο μεσος ελληνας ακροατης, ανεξαρτητα ακουσματος, εχει μια ροπη προς την “ποιητικη κλαψα” οπως αναφερει… Μπαντες οπως οι Madrugada, Μidnight Choir ή Anathema ειχαν και εχουν ενα ιδιαιτερο ρευμα στην Ελλαδα. Αλλα η ιδια κατασταση παρατηρειται και στα υπολοιπα ειδη μουσικης και κυριως τα εγχωρια, εχουμε τους σκυλαδες και την απολυτη ταυτιση τους με την κλαψομουνιαση ή οπαδους της λεγομενης εντεχνης σκηνης οπου εκει κ αν πεφτει το κλαμα (Πυξ Λαξ, Κατσιμιχαιοι κλπ). Νομιζω ομως οτι αυτη η ροπη προς την “κλαψομουνιαση” ειναι διαχρονικη, βλ για παραδειγμα Καζαντζιδης. Μαλλον ειναι στο θυμικο του Ελληνα μουσικοφιλου και “μουσικοφιλου” το κλαμα ρε παιδι μου…