Εννοείται πως κανένας λόγος δεν υπάρχει για πανηγυρισμούς σε σχέση με την άμυνα (θα ερθουν αλλωστε με μαθηματικη ακριβεια και οι δυσκολες βραδιες )απλώς στο συγκεκριμένο παιχνίδι για μένα τα πήγε καλά και ότι ευκαιρία δημιουργήθηκε απο την Τσελτσι προκλήθηκε από τα συνήθη και ακρως εκνευριστικα πουλήματα της μπάλας από τα χαφ.(φαινομενο που παρατηρειται χρονια τωρα και για το οποιο μεγαλη ευθυνη φερουν και οι προπονητες με την εμφανη απουσια αυτοματισμων στην κυκλοφορια της μπαλας).Τα περι clean sheet ειναι οντως για γελια.
Επισης εννοειται πως ο Πογκμπα ειναι ο ποιοτικοτερος παιχτης του ροστερ αυτη τη στιγμη ,πραγμα που επουδενι δεν τον απαλασσει απο τις ευθυνες για το συχνο κουβαλημα (και το επακολουθο πουλημα της μπαλας) αλλα και τα παρα πολυ συχνα σκαμπανεβασματα στην αποδοση του.Διαχρονικη και σαυτο το θεμα η ευθυνη(απο τον εκαστοτε κοουτς) για την μη υπαρξη ενος συστηματος δημιουργιας που να αξιοποιει στο επακρο το ταλεντο του.
Τελος εχω και εγω τις επιφυλαξεις μου για τον Ρασφορντ αλλα ας μην τα παραλεμε.Στα 21 του εχει κανει τοσα(171 ματς/47 γκολ//26 ασιστς σε ολες τις διοργανωσεις) οσα αλλοι σπουδαιοι ποδοσφαιριστες ουτε ειχαν ονειρευτει.Λογικο ,νομιζω, αν μη τι αλλο να διατηρουμε τις ελπιδες μας για ακομα περισσοτερα απαυτον.
Υ.Γ ο αγωνιστικος στοχος δεν μπορει παρα (δυστυχως) να ειναι η τετραδα.Ευτυχως η Τσελσι εχει τα θεματα της και η Αρσεναλ ειναι η Αρσεναλ οποτε μεχρι εκει νομιζω μπορουμε…
Μπράβο στην ομάδα μας που όσο όμορφα τελείωσε τις υποχρεώσεις της για τη σεζόν 19-20 τόσο σκατά ξεκίνησε το 20-21…Ειλικρινά δεν βλέπω φως στο τούνελ και νομίζω ότι απλά μας τρολαρουν και άλλο με την έλευση του ματαδορ…
Τον αφήνει ελεύθερο η Manchester United αλλά καμία ομάδα δεν τον θέλει γιατί είναι γέρος πλέον. Έχει φάει άκυρο από όλα τα μεγάλα club που χτύπησε την πόρτα. Όσα γυμναστήρια και να πηγαίνει, ο χρόνος είναι αδυσώπητος για όλους.
Θα μπορούσε να έρθει στην Ελλάδα βέβαια και στον Παναθηναϊκό. Να κάνει τα ρεπό του Παλάσιος.
Χαλαρός Μαγκουάιρ στο ζωολογικό κήπο του Ντουμπάι.
Καλό και το δικό μας Αττικό Ζωολογικό Πάρκο αλλά είμαι σίγουρος ότι του Ντουμπάι είναι καλύτερο.
Ας κάτσει εκεί να ηρεμήσουμε γιατί το ότι τον έπιασε τσεος σε σπριντ στη Μύκονο λέει πολλά για το ποιόν του σαν ποδοσφαιριστής 
Θα κατσει ρε, εκθεμα ειναι!
Τιτανοτεράστιε αρχηγέ, μόνο συγκίνηση για το ωραιότατο ντοκιμαντέρ σου στο Netflix.
Μονορούφι και χωρίς πολλά-πολλά.
Σκέφτηκα να γράψω μία εκ βαθέων ανάλυση, καθότι υπήρξε θεμέλιο του αγαπημένου μου club, αλλά τίμησε και την Βασίλισσα, ωστόσο, θεωρώ πως αρκούν 2-3 πραγματάκια/αναμνήσεις:
Ένα: Το ξόρκισμα της άδικης κατακραυγής που τον ακολουθούσε, μετά το θέατρο του διαχρονικά καραγκιόζη το '98, όταν άφησε τον Αντωνάκη άγαλμα, για να στείλει απευθείας τα Λιοντάρια στο Μουντιάλ (και μετά φυσικά τροχονόμος Seaman).
Δύο: Το μόνο ματς Εθνικής Ελλάδος που έχω πάει (άχρηστη πληροφορία: η πρώτη φορά που κάπνισα μπροστά στον έναν μου αδερφό, ζητώντας του άδεια πρώτα/ο οποίος και βαρέθηκε να στρίψει κάποια στιγμή και μου έκανε και τράκα!), αυτό του πρώτου γύρου για τα ίδια προκριματικά μέσα στο ΟΑΚΑ, όπου πήγα μόνο γι’ αυτόν, έβλεπα τους Μαμελούκους να τον κοροϊδεύουν και να κρατάνε/του πετάνε στριγκάκια κατά την προθέρμανση κι εν συνεχεία είχα την τύχη να πρακολουθήσω τον ωραιότερο παίκτη που έχω δει ποτέ μου από κοντά στο χορτάρι. Μιλάμε για αρτίστα ολκής και δεξί πόδι από άλλον πλανήτη.
Σπουδαίος, σπουδαίος, σπουδαίος!
οκ δεν το εζησα αλλα ποτε δεν καταλαβα τον χαμο με το γκολ απεναντι στην εθνικη. καμια 10 φαουλ ειχε εκτελεσει σε εκεινο το ματς, και πολυ αργησε να το βαλει
κατα τα αλλα νομιζω ειναι παικτης που αδικειται οταν τον θυμουνται μονο για τις μακρινες μπαλιες και τις σεντρες του (παροτι ηταν ο καλυτερος σε αυτο). Ετρεχε πανω κατω και δουλευε σε αμυνα και επιθεση για την ομαδα.
*δεν εχω δει το ντοκιμαντερ
Για τον Τιτάνα Ερίκ όμως, που σε αντίθεση με τον Μπέκαμ δείχνει ξανά και ξανά ότι είναι αταλάντευτα με το Δίκιο, δεν γράφεις τίποτα @The_Black_League!
Ούτε εγώ το είχα δει, αλλά στο 93’, μες στο Old Trafford, αρχηγός και τους έστειλε στο Μουντιάλ. Για πολύ λιγότερα πράγματα τους κάνουν ιππότες οι Άγγλοι 
Εννοείται παιχταράς ο Μπέκαμ, τεράστιος ποδοσφαιριστής, εγώ θυμάμαι περισσότερο το 4-3 με τη Ρεάλ που τον έβαλε αλλαγή ο Φέργκιουσον και το γύρισε το ματς και σκεφτόμουν “μα καλα γιατί δεν τον έβαλε βασικό??” χωρίς να ξέρω την ιστορία με το παπούτσι και ότι τα είχαν σπάσει.
Θυμάμαι εκείνο το Αγγλία - Ελλάδα 2-2 το 2001. Έβλεπα το ματς σε ένα μαγαζί κάπου στην επαρχία. Φοβερή εμφάνιση της Εθνικής και νίκη μέσα στο σπιτάκι τους.
Μέχρι που δίνει εκείνο το αστείο φάουλ υπέρ της Αγγλίας και ισοφαρίζει ο Μπέκαμ.
Στέλνω μήνυμα με ένα Νόκια 3330 που είχα τότε σε ένα φίλο μου στην Αθήνα “ρε αυτό ήταν φάουλ ή αρχίδια;”
“αρχίδια φάουλ ήταν” μου απαντάει.
Αυτό + το γεγονός ότι για τα 3 χρόνια που προηγήθηκαν σχεδόν όπου πατούσε το πόδι του έτρωγε κράξιμο για την αποβολή του '98, έχοντας εγγραφεί σαν μοναδικός υπαίτιος για τον αποκλεισμό τότε, από όλους τους Αγγλάρες.
Ένα από τα ωραιότερα παιχνίδια ever. Επίσης, ασύλλυπτη εμφάνιση κι εκεί, όντας φευγάτος.
Αγαπητέ, απέχω συνειδητά εδώ και καιρό από κοινωνικοπολιτικό σχολιασμό, άρα, για τον Eric, θα επαναλάβουμε τα παρακάτω έπη:
Ας είναι…
Κάτι που δεν είναι να το παίρνει πολύ στα σοβαρά κανείς. Οι Αγγλούρες (η δική μου παραλλαγή) είναι τόσο αφασία στο θέμα “διεθνές ποδόσφαιρο” που πολλοί ακόμα το πιστεύουν - και το λένε μη ειρωνικά - ότι αν δεν έτρωγε την κόκκινη ο Μπέκαμ θα πέρναγαν την Αργεντινή και μετά θα σήκωναν και Μουντιάλ!
Τρολολόλ
Παικταρας ο Beckham, για τον οποιον το εθεσε πολυ σωστα ο φιλτατος JTN εδω:
Ηταν απο τους παικτες που οταν ηταν στο γηπεδο, αλλαζε ολοκληρον τον αγωνα υπερ της ομαδας του με την παρουσια του, καθως τα εκανε ολα, και απο αυτον περνουσε ολο το παιχνιδι της Manchester Utd. και της Αγγλιας. Στην Ρεαλ των γκαλακτικος ηταν αρκετα διαφορετικα τα πραγματα, αλλα κι εκει ηταν ενας απο τα πολλα μηχανακια της ομαδας.
Οσον αφορα το ματς του 1998 απεναντι στην Αργεντινη, ισως ηταν λιγο αυστηρη αποφαση, αλλα με βαση το γραμμα του κανονισμου μια κλωτσια εκτος φασης η οποια βρισκει τον αντιπαλο, ειναι δυστυχως κοκκινη καρτα.
Βασικα τον Μπεκαμ εως και υποτιμημενο τον λες στην Αγγλια μετα την κοκκινη το 1998, για την οποια μπηκε σε μαυρη λιστα… Οι Αγγλοι ειχαν χρισει ανεπισημα μπροσταρηδες και ειδωλα για την Εθνικη τους παικτες οπως ο Owen (συμπαθης, αλλα ουτε στο 30% της αξιας που του εδιναν για πολλα χρονια, και με μικρη διαρκεια) και ο Steven Gerrard (καλος παικτης, αλλα επ ουδενι ηγετης ή οσο καλος οσο ο Μπεκαμ τελος παντων).
Το 2001 θα ηταν ωραια να τους εχουμε αποκλεισει απο το Μουντιαλ ως αδιαφοροι μεσα στην εδρα τους, αλλα μιλησε η κλαση του David στο τελευταιο λεπτο. Εκπληκτικη εκτελεση φαουλ. Το πιο πιθανο βεβαια ειναι να ειχαν μπει στην τελικη φαση ουτως ή αλλως μεσω των playoffs.
εγώ γιατί νομίζω ότι αδικείται επειδή τον θυμούνται για την εξωγηπεδική μποεμ ζωή και την ομορφιά του ;
Σίγουρα πιο σπουδαίος απ’ ότι ίσως του πιστώνεται
Δεν το έχω δει το ντοκ αλλά ως μεγάλος φανμπόης του Becks την περίοδο 98-03 ας πούμε μέχρι να πάει στην πιο αντιπαθητική (αλλά και μεγαλύτερη, να λέμε αλήθειες) ομάδα του πλανήτη ας γράψω δυο λογάκια. Εξαιτίας του βασικά έγινα United, βλέποντας το φάουλ με την Κολομβία στο Μουντιάλ του 98 το οποίο γενικά είναι απ’ τις πρώτες αναμνήσεις σε σχέση με ποδόσφαιρο:
Γενικά έχει κάνει πραγματάκια που οι μη-οπαδοί τουλάχιστον δεν τα θυμούνται για διάφορους λόγους, λογικά θα δείχνει κάποια απ’ αυτά μέσα αλλά επιγραμματικά μόνο τη χρονιά του τρεμπλ (όπου θυμίζω ότι ο τίτλος κρίθηκε στον έναν βαθμό με την Άρσεναλ) π.χ.
σώζει βαθμό στην πρεμιέρα με τη Λέστερ (με Ζαγόρ τότε ε) με φάουλ στο 90:
σώζει βαθμό εκτός με Wimbledon:
βάζει το νικητήριο γκολ με φαουλάρα στο εντός με τη Villa:
Βάζει αυτή τη γκολάρα στον ημιτελικό κυπέλλου που είναι ξεχασμένη γιατί βάζει μετά στην παράταση το γνωστό υποψήφιο γκολ δεκαετίας ο Giggs:
Στο τελευταίο ματς με Τότεναμ όπου κρίνεται ο τίτλος βάζει το γκολ της ισοφάρισης:
Χώρια οι ασίστ (18 αν θυμάμαι καλά)
Σ’ αυτό το ματς το Φαινόμενο έχει κάνει απίστευτα πράγματα, έχει σηκωθεί όλο το γήπεδο και τον χειροκροτάει οπότε ποιος να ασχοληθεί με τον Becks, άσε που όταν μπήκε είχε ήδη κριθεί η πρόκριση οπότε τι να λέει και που το γύρισε, garbage time ήταν. Το αστείο είναι πως περίπου ίδιο σκηνικό είχε γίνει και το 2000 πάλι με τη Ρεάλ που βάζει αυτό όταν έχουν κριθεί όλα:
και κανένας δεν το θυμάται γιατί η Ρεάλ έχει κάνει πλάκα με τρία μπαλάκια και φυσικά ο Ρεδόνδο έχει κάνει ένα απ’ τα καλύτερα κόμπο ντρίμπλας με ασίστ που έχουμε δει ποτέ.
Κι εδώ τα ίδια μόνο που εμένα προφανώς “με πήγανε”, δεν πήγα αφού στο ματς με το “Who is Giourkas” δεν με πήγαν και έπρεπε να γίνει. Και - επίσης ξεχασμένο λόγω του περίφημου φάουλ στο εκτός παιχνίδι - είχε βάλει φάουλ και σ’ εκείνο με Αντωνάκη-άγαλμα, τύφλα να 'χει η Πιετά λέμε
Λίγους μήνες μετά όταν κληρώθηκε με τον γαύρο η United ξαναπήγα με γαύρο θείο απ’ το χωριό μόνο που αυτή τη φορά είχα διπλό συμφέρον ως οπαδός και μικρός αντιγαύρος άρα έπρεπε να συγκρατηθώ περισσότερο να μην βγάλω άχνα όταν ξανασκόραρε
(χάλια αυτές οι φανέλες ε, άλλο που είδαμε άλλα εκτρώματα αργότερα)
Προφανώς είχε και κακές στιγμές όπως “την” κόκκινη ή το χαμένο πέναλτι με την Πορτογαλία, προφανώς η καριέρα του μετά τη Ρεάλ είναι διαδικαστική, σε γενικές γραμμές όμως νομίζω ότι αν και δεν είναι σίγουρα ανάμεσα στους all-time greats της γενιάς του, επιπέδου Ζιντάν ή Φαινομένου ας πούμε, αν μιλάμε για τα καλά του χρόνια και ειδικά για πλάγια χαφ συγκεκριμένα μπαίνει στο αμέσως επόμενο tier παικτών. Μετά τον Ζουνίνιο που νομίζω ότι αντικειμενικά είναι ο κορυφαίος του είδους, είχε μάλλον το καλύτερο πόδι στα φάουλ. Στη Ρεάλ αφού κάνανε τη στραβή και δώσανε τον Μακελελέ κάποιες φορές και αυτός (και ο Γκούτι νομίζω) έπαιζε μέχρι και εξαροοκτάρι με σχετική επιτυχία αλλά στα καλά του και την εποχή που παιζόταν ακόμα το 4-4-2 το παλιό το ορθόδοξο ήταν μάλλον το καλύτερο δεξί χαφ στον κόσμο. Τουλάχιστον όσο φόρεσε τη φανέλα με το 7 που τώρα έχουν φτάσει να τη δίνουν σ’ όποιον να 'ναι που λέει ο λόγος, την τίμησε
“Δυο λόγια” είπα θα γράψω και βγήκε μίνι σεντόνι, αυτά κάνουν οι παιδικές αναμνήσεις παιδιά
Και οχι μονο στην Αγλλια. Τον πιο πολυ κοσμο αν τον ρωτησεις θα σου πεις για το λαηφσταηλ και τα στρινγκακια, α και οτι ειχε καλο φαουλ και σεντρες, ενας πιο λαηφσταηλ Κωστας Φραντζεσκος ενα πραμα.
Παρα πολυ αδικο φυσικα, ο τυπος ηταν πρωτος σε χιλιομετρα οσο επαιζε στην Γιουναιτεντ (ΟΚ μετα στην Ρεαλ εγινε “δεκαρι” οποτε αραζε), τρελη συμβολη σε αμυνα και επιθεση και φυσικα ενα απο τα καλυτερα δεξια ποδια της ιστοριας.