Ας πω κι εγώ λίγα για το φεστιβάλ…
Διοργάνωση κτλ Παραδόξως, εμένα δε μου φάνηκε πολύ κακός ο ήχος… Σίγουρα ήταν πολύ καλύτερος από τον περσινό, όπου στη μεγάλη σκηνή οι Μάνογουορ ήταν όλο δίκαση και οι προηγούμενοι δεν ακούγονταν καθόλου από τη βαβούρα (στη μικρή σκηνή πάντως μερικά γκρουπ είχαν γαμάτο ήχο). Καθόμουν περίπου στη μέση της απόστασης σκηνή-ηχολήπτες (ίσως και λίγο πιο πίσω) και κέντρο, και σε κανένα γκρουπ δεν ήταν ο ήχος θολός. Τα πράγματα δεν ήταν και τόσο καλά όταν ίσουν ακριβώς μπροστά στη σκηνή (έχανα τα πρίμα), ή πολύ μακριά, κοντά στην είσοδο.
Οι όποιες ατέλειες στον ήχο οφείλονταν σε συγκεκριμένα λάθη των ηχοληπτών (π.χ στο μικρόφωνο του Σάμμετ και στα πρώτα της Αννέτ, ή όπως είπε κάποιος πριν η κιθάρα των Annihilator ήταν λίγο χαμηλά κτλ. και φυσικά το μεγάλο έγκλημα ήταν στην αρχή των Τριστάνια, που αν δεν κάνω λάθος ο δεξιός τραγουδιστής (κάφρικα) δεν ακουγόταν καθόλου στα πρώτα 1-2 τραγούδια και νομίζω ούτε οι 2 κιθάρες ακούγονταν στα 2 πρώτα και μάλλον αυτό τους γάμησε την ψυχολογία και δε συνήρθαν ποτέ (γιατί δεν είναι και καμιά μεγάλη μπάντα για να προσπεράσει τα προβλήματα με αέρα).
Το βασικό μου πρόβλημα με τη διοργάνωση ήταν η εξαφάνιση του φαγητού από τις 6. Αίσχος!
Πάντως, Ο,ΤΙ κι αν έγινε, όποιος κλαίει τα 50 ή 55 ή 60 ευρώ του μετά από 12 ώρες φεστιβάλ με 6 ονόματα πρώτης γραμμής είναι από άλλο ανέκδοτο. Ας κάθεται σπίτι του κι ας ακούει τα εμπιθρί του.
The Iron Maidens Πολύ καλές. Και η τραγουδίστρια ότι καλύτερο είδαν στο φεστιβάλ οι όποιοι γκομενολιγούρηδες
Sodom Για μένα, που πήγα κυρίως για Edguy, Nightwish, Tristania (με αυτή τη σειρά), ήταν η κορυφαία στιγμή του φεστιβάλ. Τα κάναν όλα λίμπα, και με έστειλαν αδιάβαστο. Πάω να εντρυφήσω… Ήχος άψογος.
Tristania Κρίμα. Νομίζω ότι τους επηρέασαν τα προβλήματα σε μικρόφωνα και κιθάρες στα πρώτα 2 τραγούδια, το κοινό πάγωσε, αυτό τους απορρύθμισε ακόμα περισσότερο και δεν μπορέσαν να συνέρθουν. Ακούγονταν ασύνδετοι, εκτός μελωδίας, γενικώς κακοί.
Annihilator Πάρα πολύ καλοί.
Edguy Τα παν κι άλλοι. Μας κούρασε ο Τόμπι με τις ποζεριές. Είπε όμως μια αλήθεια… Ότι το ελληνικό μέταλ κοινό είχε βγάλει καλό όνομα γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 90, ενώ τώρα έχει ψοφήσει.
Nevermore Αν και για κάποιο λόγο ποτέ μου δε μου άρεσαν ιδιαίτερα, νομίζω ότι επαιξαν καλά και πέρασα μια χαρά βλέποντάς τους από μακριά και τρώγοντας το βρώμικό μου απέξω.
Nightwish Χαμηλά η φωνή της Ανέτ στα πρώτα τραγούδια, ούτε που αναγνώρισα το Dark chest of wonders. Κατά τα άλλα ο ήχος άψογος. Στα καινούργια τραγούδια ήταν καλοί, στα πιο παλιά όχι και τόσο, αν και κάτι σώθηκε με Nemo και Wish I had an angel. Το ύφος της μπάντας πάντως έχει αλλάξει τελείως, και μου θυμίζει περισσότερο ποπ γκρουπ με χαριτωμενιές τύπου Καλομοίρας παρά μέταλ. Γκόθικ…; Δις λαστ γίαρ…
Αυτά… και μην γκρινίαζετε πολύ, γιατί σας περιμένει και η Ντίντι…
