Βρε καρδουλα μην απελπιζεσαι… Παντα θα υπαρχουν ανθρωποι που θα ενδιαφερονται για την μουσικη αυτη καθεαυτη και οχι για το τι πουλαει…
Μιας και άκουσα τα Antichrist Superstar, Holy Wood, θα λεγα ότι ναι μεν είναι ωραίοι δίσκοι, το πρώτο πιο καλό, αλλά…να μωρέ ας πούμε δεν είναι του 9 ή του 10, αν το δούμε ψυχρά και βαθμοθηρικά.
Εχουν κομματάρες αλλά και μερικά αδιάφορα.
Γι αυτό πιστεύω ότι τις πωλήσεις τις έκανε πρώτα με το όνομα και τις παραξενιές του, και μετά σαν ποιότητα δίσκου (που επαναλαμβάνω είναι μια χαρά δίσκοι, σχολιάζω το νούμερο των πωλήσεων και όχι την ποιότητα των δίσκων).
Οτι τον βοήθησε η εικόνα του, το όνομα και οι στίχοι του πολύ παραπάνω απ΄ότι οι ίδιοι οι δίσκοι του μουσικά.
Γι αυτό θα τον έλεγα έναν πετυχημένο επιχειρηματία με μερικά εξαιρετικά τραγούδια.
Reflecting God.
Μπορεί να ξεκίνησε ως great beast (γενικά δεν τον συμπαθώ, αν και μ’ αρέσουν ορισμένα κομμάτια), αλλά τον τελευταίο καιρό έχει γίνει επιχειρηματίας…
Αν μιλάμε για Μάνσον μέχρι το 2000 περίπου, τότε τίποτα απ’τα δύο.Απλώς ένας πολύ αξιόλογος (προσωπική άποψη) καλλιτέχνης που είχε και κάποια πράγματα να πει για διάφορα κοινωνικά θέματα.Απο κει κι έπειτα ίσως μεγάλωσε και βαρέθηκε να βρίσκει τρόπους να σοκάρει (αν και ανέκαθεν πίστευα ότι όλα αυτά τα περίεργα που κάνει έχουν κάποιον συμβολισμό γιατι αν ψάξετε θα δείτε οτι οι πιο παλίοι του δίσκοι έχουν ενα concept και η εμφάνισή του κινούνταν γύρω απ’αυτό το concept), οπότε έβγαλε το Eat Me Drink Me, που αντικειμενικά είναι ό,τι πιο μέτριο έχει βγάλει και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με δίσκους τύπου Antichrist Superstar, Mechanical Animals και Holy Wood.Ούτε τώρα θα τον χαρακτήριζα επιχειρηματία κι όχι καλλιτέχνη, απλώς η μουσική του και το γενικό του στυλ άλλαξε τόσο πολύ που απώθησε πολλούς παλιούς fans (μαζί κι εμένα).
Συμφωνω αλλα τωρα που τον διωξαν απο την εταιρια θα βγαλει καλυτερο αλμπουμ μεσα στην χρονια :D:D:D:D:D:D
Manson ιs my new religion 
Ξέχασα να αναφέρω οτι απο το Eat me Drink me εχει βελτιωθει (High end of low) αλλα σε σχεση με εποχες Antichrist δεν πιανει μια (ακομα) :roll:
ακουσα προχθες το mechanical animals,και πολυ απλα δεν πιανει μια η μαλακιτσα high end of low μπροστα του…και το περιμενα πως και πως το καινουργιο του…πολυ απλα μετα 2000 δεν υπαρχει ο manson…
Aς μην ειμαστε σκληροι, και το Golden age of Grotesque που βγηκε το 2003 καλο ηταν.
Οχι οσο το τριπτυχο αλλα ειχε στοιχεια παλιου Μανσον at least και ειχε καποιο δυναμισμο
Απο Eat me drink me και μετα… =/ Εmo εντελως.
Στο νεο βιντεο κλιπ που ειναι 6 λεπτα, στα πρωτα 3 παιζει με μια κουρτινα και κλαιει =/ Ποιος, ο Μανσον που την 10ετια του 90 τον φοβοντουσαν οι γονεις των παιδιων 
Ακυρο: Ξερει κανεις να μου πει πως ξεκιναω νεο thread? 
και μονο για τα antichrist superstar και hollywood απο μένα έχει αιωνιο respact σαν μουσικός. Για το άλλο,ναι ίσως να είναι και λιγάκι επιχειρηματιας αλλα ποιος δεν είναι σήμερα.
Ο Μanson έκανε ένα πολύ καλό ντεμπούτο με το A portrait of an American family, άγγιξε ταβάνι με τα αριστουργήματα Antichrist Superstar, Mechanical Animals και Hollywood, απόλυτα λογικά στην συνέχεια έβγαλε ένα δίσκο που δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με τα τρία προηγούμενα αλλά ήταν πολύ καλός (Golden Age of Grotesque) και κάπου εκεί πήρε την κάτω βόλτα. Eat me drink me και high end of low απλά δεν ακούγονται. Εντάξει, με την τριάδα (Antichrist Superstar, Mechanical Animals και Hollywood) συγκρίνονται μόνο πραγματικά μεγάλοι δίσκοι, όχι αυτές οι μαλακίες αλλά και πάλι δεν υπάρχει σύγκριση ούτε καν με τα άλλα δυο άλμπουμ του (A portrait of an American family, Golden Age of Grotesque).
εχεις δικιο το ειχα ξεχασει τουτο :razz:
Οι κλασικοί δίσκοι του που αναφέρθηκαν πιο πάνω μιλάνε μόνοι τους. Δισκάρες τεράστιες και τα τρία, από κει και πέρα ψιλο-εως-πολύ αδιάφορος. Αγαπημένο μου το Mechanical Animals.
Τώρα για το “ερώτημα” που έθετε το τόπικ, δεν έχω να πω τίποτα, απλά ότι πλέον είμαστε στο 2010.
Α και
Λίγο ακόμα και πας για βυζαντινολόγος ε! :lol::lol::lol::lol:
Κάνω ένα μικρό bump εδώ γιατί ενώ δεν είχα ακούσει ολοκληρωμένη δουλειά του τύπου κ απλά συμπαθούσα κάποια τραγούδια, άκουσα το “Mechanical Animals” (δώρο μιας φίλης) κ τελευταία μαζεύω το σαγόνι απ’το πάτωμα… Ειδικά διαβάζοντας κ στίχους… :thumbup:
ακου [SIZE=“5”]antichrist superstar[/SIZE] κ μετα να δω τι θα μαζευεις8)
Γνωρίζω, είναι στα υπόψιν ούτως ή άλλως…
Ε, και μετά το Holly Wood. Η αγία τριάδα του…
Αυτό το “Holy Wood” μου μένει τώρα… Ωραίο το antichrist αλλά προτιμώ περισσότερο το ύφος του “Mechanical Animals” για να’μαι ειλικρινής…
ξερω οτι παιζει και να φαω ΤΟ κραξιμο για το θρεντ, αλλα δεν συγκρατηθηκα.
απ’ οτι εχω καταλαβει γενικοτερα στο φορουμ επικρατει μια εχθρικη σταση περι Marilyn Manson (ειτε ως τον ιδιο τον Marilynр, ειτε γενικοτερα το συγκροτημα), ομως δεν καταλαβαινω το γιατι. οκ. μπορει να ειναι ποζερας σε συγκεκριμενα θεματα, να μην ειναι (για εσας) το ομορφοτερο θεαμα και ακομα συνεργαστηκε με την φριχτη gaga, αλλα παρ’ ολ’ αυτα ειναι μοναδικος:wink:
οι στιχοι που γραφει εχουν βαθυτατο νοημα και η μουσικη του ειναι περα ως περα πορωτικη, και ακομα και σε προσωπικο επιπεδο για μενα ειναι απο τους απειρα ψαγμενους ανθρωπους. αποδειξη αυτου μπορει να ειναι μονο μια απαντηση σε ερωτηση που ειχε να κανει με 2 παιδια που καταδικαστηκαν για καποιο εγκλημα στο οποιο εμπλεκοταν και η μουσικη και οι στιχοι του (συγγνωμη για την ανακριβεια), ρωτηθηκε λοιπον τι θα ελεγε σε αυτα τα παιδια αν ειχε την ευκαιρια να τους μιλησει. η απαντηση του ηταν πως δεν θα τους ελεγε απολυτως τιποτα. απλα θα ακουγε τι εχουν να πουν, κατι που κανεις δεν ειχε κανει.
απλα ειναι “αδικο” να κρινουμε βασει της εμφανισης καποιου που στην ουσια ειναι performer:wink:
Αυτό.
Αntichrist και Mechanical Animals ήταν μέσα στα σπουδαιότερα άλμπουμ των 90s.
Και ακολουθούν 2-3 φανμπόικες προπαγανδίστικες γραμμές…
Ψάχτε την αυτοβιογραφία του Long Hard Road Out of Hell, που κυκλοφόρησε το 98 και είναι όλη η ιστορία μέχρι και το Antichrist.
Ψάχτε τα b-sides του τότε.
[I][U]Apple of Sodom[/U][/I]
Ψάχτε βίντεος συναυλιών εποχής Portrait και Antichrist.
Ο άνθρωπος είναι ευφυέστατος. Το πρόβλημα το έχω με την καλλιτεχνική του υπόσταση και αυτό είναι πως τις καλύτερες δουλειές του τις έχει κάνει μέσα από συνεργασίες με άλλους σπουδαίους μουσικούς (reznor/ ramirez/ john 5) - δεν είμαι σίγουρη πως μπορεί να γράψει καλή μουσική αν δεν έχει έναν [U]καλό[/U] κιθαρίστα δίπλα του. Για την ακρίβεια είμαι σίγουρη πως δεν μπορεί να γράψει μουσική μόνος του. Εξ’ού και τα τελευταία βατερλώ. Τελευταίο δικό του πράγμα που άκουσα, μέχρι και θαμένες στην παραγωγή ήταν οι κιθάρες. ήταν λιγάκι παρωδία το θέμα, σαν να αντέγραφε αυτούς που τον είχαν αντιγράψει. χλιαρός. sadness.