Ναι αλλα και παλι το leviathan εχει πιο πολλα κοινα χαρακτηριστικα με remission-lifesblood απο τι με κρακ τεχ σκαγι και μπλαντ μαουντειν.Δηλαδη γρηγορα ριφς,πιο καφρικα φωνητικα και τα τιμαλφη .I guess :S
Στην “2η” περίοδο συγχώνευσαν τα στοιχεία που τους έκαναν να ξεχωρίσουν στην 1η με αυτά του “κλασικού” ήχου και έπιασαν την κορυφή, για μένα.
Το Leviathan είναι ο συνδετικός κρίκος, για μένα, γιατί σε πολλά σημεία του γέρνει προς τον ήχο του Remission ενώ σε άλλα θυμίζει την εξέλιξη της μπάντας στο Blood Mountain.
Σαφώς 2η περίοδος, εκεί έδειξαν ότι είναι πραγματικά μεγάλη μπάντα και όχι τσιχλόφουσκα …
Χμμμ… bilz σ’ αυτά που αναφέρεις δεν έχεις άδικο, αλλά υπάρχουν κάποια ριφ στο τελευταίο που είναι καρφί Leviathan (έτσι πρόχειρα θυμάμαι ένα στο Quintessence). Επίσης, η ενότητα ανάμεσα στα τραφούδια του Leviathan έχει πολλά στοιχεία με αυτή του Skye, και το κόνσεπτ των 2 αυτών δίσκων, σε αντίθεση με τα Remission και Blood Mountain, που έχουν περισσότερα διαφορετικά τραγούδια, τα κατατάσσει στην ίδια περίοδο.
Dunnoz, η αληθεια ειναι οτι ειναι δυσκολο να το καταταξεις καπου σιγουρα.Το πιο σωστο το ειπε ο Λεβιαθαν ,οτι δηληδη ειναι ο συνδετικος κρικος αναμεσα στις 2 περιοδους.
πάνω από το πτώμα μου ρε!
Είναι γνωστό ότι εγώ τα ξέρω όλα. 8)8)
το blood mountain το βρισκω μουσικα σαν το αδερφακι του leviathan
απλως εχει πιο πολλα εξευγενισμενα στοιχεια
παντως και τις κολοσιαιες ριφαρες εχει οπως στο crystal skull και hand of stone
και πιο noisy riffs οπως circle of cysquatch
και ταχυτητες - the wolf is loose και bladecatcher
γενικα εχει ολα τα χαρακτηριστικα που υιοθετησανε στο leviathan
Ναι όντως, δεν το είδα πριν για το συνδετικό κρίκο. Το δέχομαι σαν τέτοιο.
Ρε σεις old skool, την ψήφο του νομιστεράκη την έχετε για μπιριμπάκι στο τέλος κι έτσι?
Άιντε εμφανίστε τον, να μας φτιάξει λίγο για τη συναυλία
ο νομιστεράκις είναι ο τσακ νόρις των μάστοντον τόπικς. Θα εμφανιστεί, θα χτυπήσει ΜΙΑ φορά και θα γίνει της πόπης! :lol:
το leviathan το 'χα ακούσει μερικές φορές όταν είχε βγει, ωραία σημεία είχε, τραγουδιστή δεν είχε, ούτε πολύ ενδιαφέρον τελικά ως σύνολο. μετά από μια πενταετία είπα να αγοράσω το remission, τι το ήθελα όμως. λιγότερα καλά σημεία, φωνητικά αδιάφορα, ντράμερ για κλωτσιές με 8 πόδια ταυτόχρονα. το blood mountain δεν μπήκα στον κόπο να το ακούσω. μου ‘χε πει ο stef :!: πριν λίγο καιρό ότι το τελευταίο ήταν πολύ διαφορετικό, prog, 70s κι έτσι. ε, είπα να τ’ ακούσω κι αυτό και οι 2 πρώτες ακροάσεις ήταν κάτι το συγκλονιστικό, το άλμπουμ μου ακούστηκε υπερτέλειο, instant classic από την αρχή μέχρι το τέλος, μέχρι και τα φωνητικά μου άρεσαν αρκετά! ε, στις επόμενες ακροάσεις ήταν τόσο μεγάλη η πτώση που άρχισα να αναρωτιέμαι αν παίρνω ναρκωτικά εν αγνοία μου. δεν μου έχει ξανασυμβεί να μου αρέσει δίσκος τόσο πολύ και να ξεφουσκώσει εντελώς τόσο σύντομα κι απότομα. αλλά και πάλι το προτιμώ από τα υπόλοιπα που έχω ακούσει και μου φαίνεται ακόμα καλός δίσκος, άρα νιου σκουλ μάστοδον. πάντως από το πολλ δεν χωράει αμφιβολία, Justin.
Τοτε προσεξε να μην πεσει ποτε στα χερια σου το Lifesblood γιατι μπορει να παρεις κανα machete και να αρχισεις να τους κυνηγας:lol::lol:
old skool
ANETA
remission
ANETA
Καταρχάς το “Crack The Skye” είναι πολύ μεγάλος δίσκος και μπράβο τους που δεν έμειναν στάσιμοι και προχώρησαν σε άλλα χωράφια. Σίγουρα είναι δίσκος που θα ακούγεται για καιρό και όχι μόνο από όσους τους ανακάλυψαν με αυτό.
Από κει και πέρα, μόλις βγήκε το Remission είχε αυτά τα γαμημένα RIFFS και τις υπερβολικές αλλαγές στο drumming του Brann που από τότε έλεγες “Αυτοί το χουν και θα πάνε ψηλά”. Και όντως, με το ΕΠΙΚΟ ΕΠΟΣ Leviathan, το οποίο είναι ακριβώς το άλμπουμ που τους απογείωσε και τους προσέδωσε τον χαρακτηριστικό Mastodon ήχο, οι τύποι απέδειξαν ότι όντως το χουν. Το Leviathan πάντα θα είναι ο δίσκος που θα είναι συνώνυμος της μπάντας και ο δίσκος που τους έβαλε στο πάνθεον.
Το “Blood Mountain” και γαμώ τις δισκάρες είναι, αλλά άνισο σε σημεία και παρόλο που με αυτό έκαναν το μπαμ στην ουσία σε πολλούς ανυποψιαστους δεν είναι το καλύτερό τους.
Ε, μάλλον old school και από μένα, λόγω κυρίως Leviathan, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και η δεύτερη φάση τους δεν γαμάει εξίσου και δεν είναι η ελπίδα του μεταλς και άλλες χαμμερικές υπερβολές.
Δλδ το χώσιμο του Megalodon και το riff του Blood and Thunder. Αυτοί είναι οι Mastodon.
Δεν πιστεύω να διαφωνεί κανείς εδώ? Συμφωνώ με τα υπόλοιπα, θα πρόσθετα και το μελωδικό του March of the fire ants.
Χαχαχα σωστό.
εγω κοβω φλεβα για Leviathan & Blood Mountain…
ψιλο-στην-τυχη ψηφισα New Skool…:-k
σφινε! ουτε νηφαλιος δεν το λες αυτο.
με ταξι ολτν σκουλ και τζαστιν(η νιουσκουλ φαση ειναι και πιο “ποπ” εδω που τα λεμε.), ε το πρωτο.
Χαχαχα, πιο ήπιος απ’ ότι περίμενα.
Λέτε να ερίζουν το θρόνο του Μακλιτζάκσον τώρα?
ε το πολλ κινειται σε αντρικα πλαισια, δεν υπαρχει λογος για τσαμπουκαδες. μονο 6 παραφωνιες, θα βαλουν μυαλο.
7
το τελευταιο με ικανοποιησε σαν ακουσμα…πολυ παραπανω απο τα “επιλεκτικα κομματια” των προηγουμενων δισκων…
θα ελεγα οτι βρηκαν μια “δυνατη” φορμουλα…θα δειξει ξεκαθαρα στο επομενο!
προς το παρον…Τιμπερλεϊκ φορ δε μπιατσις!
Για την ιστορία, να πω ότι θα ψήφιζα όποια περίοδο περιλαμβάνει το Leviathan, ΑΝ δεν υπήρχε ο Justin στο poll.