Κατ’ αρχάς έχει απίστευτη φωνητική μελωδία. Είναι ροκάκι στα verses, κι αυτό το κάνει λίιιιγο πιο αδιάφορο για όσα ψάχνουν αγριάδες ή ακροβασίες, αλλά έχει κολλητικά φωνητικά από όλους, ειδικά από τον Troy Sanders ( ; ) όταν λέει το ‘‘All appears to fade away’’ και μετά ΡΕΦΡΕΝΑΡΑ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ
Το σόλο μπάσο είναι λίγο απλό, γραμμικό ακόμη ακόμη, και μάλλον δεν είναι το σημείο που περιμένω όταν ακούω το κομμάτι, μιας και νομίζω ότι η εντύπωση που δημιουργεί έχει να κάνει με εξωτερικά χαρίσματα (εφφέ / απρόσμενο), παρά εσωτερικά (ιδέες, ‘‘αφήγηση’’ μελωδίας, κλπ). Το σόλο είναι ωραίο, δομημένο, ξέρεις τι γίνεται, αλλά μάλλον όχι εντυπωσιακό. Τίποτα από τα δύο να μην είχε, εμένα θα μου άρεσε το ίδιο, γιατί πιο πολύ εστιάζω στο leadάκι της κιθάρας (μα πόσο τους πάει αυτό το pop rock ύφος!), και στα φωνητικά. Και εννοείται είναι ωραία φάση το σολάκι στην εισαγωγή.
Γενικά, κάθε κομμάτι τους είναι διαφορετικό μέχρι στιγμής, καλύπτουν πολλές πλευρές της μουσικής τους παλέτας και πάμε για δισκάρα
Μήνυμα προς Μάνο: ΟΚ σε όλα. Περί ορέξεως… Προσωπικά, δεν μου κάνει αυτό το διαφορετικό στυλ και το pop-rock ύφος (όπως ολόσωστα το χαρακτήρισες). Βαρέθηκα με το “καλημέρα” και το βρίσκω αρκετά περιοριστικό για αυτούς.
Μήνυμα στον εαυτό μου: Talking about an unpopular opinion!
E ναι μωρέ, περί ορέξεως είναι όλα… Γιατί, σάμπως θα συμφωνήσουν οι άλλοι μαζί μου ότι το σόλο στο μπάσο δεν είναι να τρελαίνεσαι; Αν δεν πούμε και αμφιλεγόμενα πράγματα να αυξηθεί το hype πώς διάολο θα ευχαριστηθούμε άλμπουμ;
Διπλό θα είναι, οπότε με 3 κομμάτια δύσκολο να ξέρουμε πώς θα ακούγεται
Εμένα μου φάνηκε μέτριο/ανέμπνευστο το πρώτο πάντως, δλδ το Pushing the Tides. Ένα riff σε ολόκληρο το κομμάτι και το κλασικό, καλοδεχούμο μεν, αλλά μανιερίστικο γέμισμα κάθε διαθέσιμου μορίου ηχητικού… αέρα με drum fills και κιθαριστικές νότες.
Αυτό εδώ μου έκανε κάτι, εκτίμησα ότι παίζουν κάτι διαφορετικό αν και δε θα συμφωνήσω ότι δεν το έχουν ξαναπαίξει.
Ναι ξεκάθαρα πάμε για μεγάλο δίσκο. Κομματάρα μεγάλη. Αυτό το chorus…
3/3 και για μένα.
Και σε αυτό πάντως όπως και στο Teardrinker ακούμε διαφορετικά πράγματα από αυτά που είχαμε συνηθίσει. Και ο δίσκος θα έχει 15 κομμάτια, ε ρε τι έχει να γίνει…
Με τρεις μέρες να έχουν μείνει, τα singles να είναι πολλά υποσχόμενα το… promotion του δίσκου πρωτότυπο και αρκετά αστείο, σκάνε και κάτι reviews σαν αυτό (και όχι μόνο) και η ανυπομονησία χτυπάει κόκκινο
Πρώτο άκουσμα και εντύπωση…είναι σίγουρα διαφορετικό. Και πολύ σκοτεινό, δεν έχω ξανακούσει τους Mastodon έτσι.
Έχει πάρα πολύ ψωμί ο δίσκος, θέλει τα ακούσματα του.
Το ακούω από τις 4 παρά και θα βάλω ένα στοπ τώρα.
Ακούγεται σοκαριστικά γαμάτο.
Η επόμενη ακρόαση θα ναι από βινύλιο, γιατί οκ καλό το flac, αλλά θέλει ο δίσκος αυτός τ αυλάκια του.
