Έλεγα να κρατηθώ αλλά είμαι ήδη στο τρίτο τραγούδι και πάμε πάρα πολύ καλά!
Προσπαθώ να το ακούσω, πρώτα 9 τραγούδια λοιπόν και μέχρι στιγμής έχω μείνει πολύ ικανοποιημένος, βασικά τι να λέμε μου χει γαμήσει το μυαλό. Το Beast και το More than I Could Chew μέχρι στιγμής τα highlights, μαζί με το Skeleton of Splendour που το είχα ακούσει καιρό πριν.
Αυτό
Κι αυτό επίσης
Γενικά, δεν είναι καθόλου αυτό που περίμενα, και δεν περίμενα και τίποτα συγκεκριμένο
Εβαλα να ακουσω τον δισκο κυριολεκτικα πριν περιπου 2-3 λεπτα και πριν καν τελειωσει το πρωτο τραγουδι μπορω να πω οτι ειναι απο τα καλυτερα τραγουδια Mastodon που εχω ακουσει ποτε (αν και δεν ειμαι οσο φαν της μπαντας οσο πιθανοτατα οι περισσοτεροι απο σας στο τοπικ)
Τι ΕΠΟΣ εισαγωγη ηταν αυτη :")
Υπαρχει λογος για αυτο το downgrade στην ποιοτητα ηχου που θα επιβαλεις στον εαυτο σου?
Και που να δεις μετά.
Peace And Tranquility
έχει ζουμί ο δίσκος όχι αστεία!
edit: Had It All… ανατρίχιασα ρε μαλάκες
Τι ΓΙΝΕΤΑΙ ρε μλκ στο More Than I Could Chew και ειναι μολις το 4ο τραγουδι?
Τι συναισθημα ειναι αυτο που βγαζουν οι τυποι? Τι outro ειναι αυτο?
Η φαση μετα απο τα singles που εχουμε ακουσει και τις πρωτες εντυπωσεις και τις κριτικες που δινουν ολες 9 ή 10 ξερω γω ειναι Ελλαδα Euro 2004, εσκασαν οι Mastodon απο το πουθενα να βγαλουν τον δισκο της χρονιας??!
ΥΓ. Ο δισκος, λογω μελωδιων, αμτοσφαιριλας και lead σολιδιων που βρισκονται παντου, μου βγαζει ακριβως το ιδιο συναισθημα με το Aphelion των Leprous, και ανυπομονω να τα ακουω back to back ολη μερα για τις επομενες βδομαδες.
Fixxxed
Είμαι βίντατζ και είναι αναβάθμιση.
Πλάκα πλάκα περίμενα κάτι καλύτερο από ένα αρχείο 1,15 GB.
Θα δοκιμάσω και με ακουστικά.
Επιφυλάσσομαι.
Που να τα ακουσεις και live τα κομματια, θα νομιζεις οτι ακους αλλα τραγουδια!
Είναι εδώ κανένας θείος;
Και πατεράδες έχει το θρεντ & θείους. Πως μπορούμε να βοηθήσουμε;
Τον βοηθησα εγω, ολα καλα
ΥΓ. Πολυ μαρεσουν τα σερι ασπρομαυρα avatars
Πρωτη ακροαση κι εγω και χμμμμ πολλη πληροφορια για να την αφομοιωσει καποιος μονομιας, αλλα ακουσα πολλα πραγματα που μου αρεσαν, εχουν βαλει και καινουρια στοιχεια αρκετα. Ο δισκος ειναι καπως σκοτεινος, μαλλον περισσοτερο και απο το (καταπληκτικο) Emperor of Sand, και σιγουρα πολυ περισσοτερο απο τα Hunter και OMRTS.
Τα κομματια που μου φανηκαν πιο γαματα στην πρωτη αυτη ακροαση, και χωρις να βαζω μεσα αυτα που γνωριζαμε ηδη, ηταν τα more than I could chew, peace and tranquility, had it all και gobblers of dregs.
Σε αυτα τα 86 λεπτα ακουσα φανταστικα τυμπανα , φοβερες κιθαρες, μη προβλεψιμες συνθεσεις και παρα πολλες και ωραιες μελωδιες. Με 8 δισκους ήδη στην πλάτη τους, η μουσικη τους δεν ακουγεται κοινοτυπη και προβλεψιμη, ακομα και στα στενα πλαισια του πολυ προσωπικού τους ηχου. Μου αρεσει πολυ που αυτη η μπαντα δεν εχει πεσει ποτε στην παγιδα να ακουστει κοπια του εαυτου της και που ποτε δεν εχει κυκλοφορησει κατι μετριο.
Γαματο δωρακι ηταν αυτο, ειναι και Παρασκευη ερχεται Σαββατοκυριακο, θα πεσουν πολλες ακροασεις σιγουρα, εχει ψωμι ο δισκος!
Έχει πάρα πολύ ψωμί, θέλει πολλά ακούσματα.
Η πρώτη μου εντύπωση είναι ότι πρόκειται για πραγματικά μεγάλο δίσκο. Ακούω πράγματα που δεν έχω ξανακούσει από αυτούς, έχουν βάλει καινούρια στοιχεία, προχωρούν ένα βήμα μπροστά.
Είναι ξεκάθαρα σκοτεινός δίσκος, ειδικά αν διαβάσει κάποιος τους στίχους που αφορούν ένα πράγμα μόνο. Τον θάνατο. Την θλίψη και τον θυμό της απώλειας, το να βλέπεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο να αργοσβήνει, τη δυσκολία στο να το αποδεχτείς και να προχωρήσεις.
Ειδικά το Dagger και το Had it All είναι κλάμα…
“I cannot bare to believe that you have left this Earth
I couldn’t stare as they covered you up with dirt and left”
Αν υπάρχει ένα μικρό παράπονο αυτή τη στιγμή είναι ότι θα ήθελα περισσότερα φωνητικά από τους Dailor και Hinds, ειδικά τον πρώτο.
Κατά τ’αλλα μου αρέσουν όλα τα κομμάτια, δεν κάνω skip σε κανένα και ξέρω ότι έχω πάμπολλες ώρες ακουσμάτων μπροστά μου.
αυτό ακριβώς
O Brann μια χαρά χώρο έχει πάρει στα φωνητικά. Ο Hinds σε αυτά που τραγουδάει είναι πολύ καλός… Πρώτος δίσκος χωρίς τον Scott Kelly σε κάποιο κομμάτι ή εμένα μου διέφυγε;
Ναι, πρώτος δίσκος χωρίς Kelly.
*Από το Leviathan και μετά
Το οτι θα ακουσω midwestern emo riffs σε αλμπουμ Mastodon…
Summary
το intro του The Beast ντε
ίσως να μην υπάρχει καλύτερο κομμάτι στο νέο άλμπουμ από το Beast, αλλά έχω μπλέξει τα μπούτια μου, το ψάχνω… Αλλά κάτι τέτοια κεντροαμερικάνικα βλαχομπαντζοϊκά riffs παίζουν γενικά στους Mastodon. Το clean του πράγματος ίσως να είναι που κάνει τη διαφορά
Μου φαίνεται σχεδόν αδύνατο να διαλέξω ένα κομμάτι ως “καλύτερο”. Θα δείξει.