Τι γίνεται σε αυτό το Gobblers Of Dregs από το 4:00 και μετά; Τι μπάσο;;
Ντάξει η καλύτερη μπάντα των τελευταίων 20 χρόνων… ορίστε το είπα
1 Like
Καλα ουτε οι ιδιοι δεν το λενε αυτο αλλα οκ
Τα αδερφια Duplantier would like a word with you επισης
Εκκωφαντική παραφωνία από pitchfork
Εδιτ : Θα συμφωνήσω και εγω΄ότι αμφότερες έχουν το πλέον προσωπικό ήχο για ποστ 2000
Και εγώ αυτες τις δύο μπάντες νομίζω θα έβαζα πιο ψηλά απ’ όλους αν μιλάμε για μπάντες που ξεκίνησαν τη δισκογραφία μετά το 2000.
Η σχέση μου με τους Mastodon ξεκίνησε το 2004, με τους Gojira δεν έχει αρχίσει καλά καλά 
1 Like
Πηρα σκρηνσοτ και το στελνω στην γυναικα σου να ξερεις
1 Like
Παραφωνία γενικά είναι το pitchfork. Για να αποθεώνει την Lana Del Rey και λοιπούς καλό είναι. Όχι για Mastodon.
Alt rock είναι ο δίσκος σύμφωνα με τον τύπο. Και βαρετό. Και εδώ τελειώνει η όποια σοβαρή κουβέντα μπορεί να γίνει για την “κριτικη”.
1 Like
ουφ… ίσως είμαι ο μοναδικός που δεν ενθουσιάστηκα… σίγουρα μία ακρόαση για έναν τέτοιο δίσκο είναι μάλλον ίσον καμία, αλλά δεν ξέρω, ενώ όλα τα κομμάτια είναι γεμάτα με γαμιστερά στοιχεία, η δομή τους με έκανε να νομίζω ότι ακούω το ίδιο τραγούδι για πολλή ώρα.
Δυστυχώς δεν μου έμεινε τπτ από μουσική στη μνήμη, ΑΛΛΑ (για να λέμε και τα καλά) νιώθω ότι η ατμόσφαιρα του δίσκου με κουκούλωσε. Επίσης η τετράδα Pushing the Tides, Peace and Tranquility, Dagger και Had It All είναι μια μαγεία.
Σίγουρα ο δίσκος έχει πολύ πράμα, θα πέσει γερή ακρόαση τις επόμενες μέρες!
1 Like
Κλάμα! 
Σηκώθηκα πρωί πρωί σαββατιάτικο να ακούσω Mastodon.
2 Likes
Ενθουσιασμός με μια μόνο ακρόαση ακόμα ( και ουσιαστικά δεν έχω ολοκληρώσει το δίσκο )
2 Likes
Σίγουρα ο πιο ενδιαφέρον δίσκος τους από το crack the skye .
Στα πρώτα δύο ακούσματα έχω βρει αρκετά καλά πράγματα μπορώ να πω, αν και θα έλεγα ότι ξεκινάει ως και χλιαρά και όσο προχωράς τόσο ανεβαίνει, σε σημείο που δεν χτυπάει άσχημα η μεγάλη διάρκεια. Περίμενα κάτι αντίστοιχης ποιότητας με το Emperor και μου φαίνεται ότι τουλάχιστον αυτό το έχουν πετύχει. Μάλλον και παραπάνω, αλλά θα δούμε
Όχι μόνο το pitchfork
Προσωπικά, συνήθως γελάω με τις εν χορώ αποθεώσεις πολλών άλμπουμ και θεωρώ υγιές ΚΑΘΕ άλμπουμ να έχει θετικές και αρνητικές κριτικές.
Στην περιπτωση των Mastodon, η κριτικη του pitchfork είναι παντελώς άκυρη. Πραγματικά, ειναι λες κι ο συντάκτης δεν άκουσε το άλμπουμ, όχι επειδη δεν του άρεσε αλλά επειδη αυτά που λέει για να το περιγράψει είναι άτοπα.
2 Likes
Αν και δεν έχω αφομοιώσει ακόμη τον δίσκο για να τοποθετηθώ αναλυτικά, με βρίσκω (προς το παρόν) να συμφωνώ με μερικά σημεία της κριτικής πάντως.
1 Like
Με πρόλαβες 
1 Like
Οταν μαζευομαστε και μιλαμε για δισκους μπορουμε να λεμε τι μας αρεσει και τι μας φαινεται βαρετο.
Σε επίπεδο κριτικής, για μενα δεν νοείται η λέξη “βαρετό”. Δουλεια του κριτικου δεν ειναι να μας πει αν βαρεθηκε, δουλεια του ειναι να μπει στο πνευμα ενος δισκου και να επιχειρησει μια αξιολογηση/αποτιμηση, θετική ή αρνητική. Το “βαρετό” για μενα δεν περναει. Και η κριτικη του pitchfork δεν έχει πουθενά κριτικό πνεύμα.
ΥΓ: Και με την ευκαιρία, δεν έχω κατι με το pitchfork, συχνά συμφωνω με τις κριτικες του.
To Hushed and Grim θα μπορούσε ΕΥΚΟΛΑ να είναι ο δίσκος που έβγαλαν οι Mastodon μετά το Blood Mountain αντί για το Crack The Skye, θα έπαιρνε αποθεωτικές κριτικές από (σχεδον, οκ) όλους και θα λέγαμε για τη διαφορετική πορεία που ετοιμάζονται να πάρουν. Ταιριάζει ακόμα και το εξώφυλλο-κολάζ του Paul Romano.
Θα μπορούσα, επίσης πολύ εύκολα, να τον βάλω στο θρεντ για τα 35 saddest albums με αφορμή το πρόσφατο bump. Τέτοια αισθήματα είχαν να μου βγάλουν από το Sparrow στο Hunter (κάποια φωνητικά του Sanders στο background σε ένα κομμάτι -που δε θυμάμαι τώρα ποιο είναι γτχμ- είναι καρφί από εκεί), πραγματικά μεγάλος δίσκος από μια μπάντα που νόμιζα ότι είχε βγάλει τον τελευταίο μεγάλο δίσκο της εδώ και καιρό.
(Μπορώ ακόμα να φανταστώ τον συγκεκριμένο δίσκο και με τον τίτλο και το εξώφυλλο του cold dark place EP, έτσι όπως είναι).
Και όταν τελειώνει αυτή η 4άδα, μπαίνει το ίντρο και η ριφφάρα του Savage Lands και εγώ σκεφτόμουν iron tusks και λυμένους λύκους και τέλος πάντων στην αρχή έλεγα “ρε μλκες νταξ χαλαρώστε, έχουν και ένα Leviathan και ένα CTS, τι δέκα”, ωραία, τώρα έχουν και αυτό.
10/10.
4 Likes
Δεν θα με κάνεις να υπερασπιστώ το pitchfork τώρα 
Συμφωνώ. Είπα έτσι και αλλιώς πως σε μερικά σημεία συμφωνώ. Μπορούμε να εστιάσουμε στο “dull” αντί του “least ambitious” ή άλλων αν θέλουμε να απορρίψουμε συνολικά, δεν έχει νόημα αυτό.
Διαφωνώ κάθετα, αλλά λίγη σημασία έχει.
Ρε @apostolisza8, είσαι κριτικός σοβαρού, κορυφαίου επιπέδου, πιστεύω ότι καταλαβαίνεις το επιχείρημα μου περι κριτικής. Χαμηλου επιπεδου η κριτικη του pitchfork σε αυτη την περιπτωση - άσχετα αν θα συμφωνουσε καποιος με τον συντακτη πινοντας μπυρες. Δεν ειναι ομως αναλυση δίσκου αυτη.
1 Like