Βαριεμαι αφορητα, οπως βλεπετε και ειπα να ανοιξω ενα καινουριο thread.
Eπελεξα να μην βαλω και το cryptic writings καθως πολλοι απο εδω μεσα το θεωρουν κλασικο,αρα θα σαρωνε στην ψηφοφορια. Λοιπον εχουμε και λεμε
Risk: Exoντας κυκλοφορησει εναν πολυ καλο δισκο(τον τελευταιο με την κλασικη συνθεση) , το cryptic writings, αν και αρκετα διαφορετικο απο τα προηγουμενα, βγαζουν τη μεγαλυτερη πατατα τους… Δεν εχω λογια να το περιγραψω αυτο το δισκο, πραγματικα δεν καταλαβα ο Dave τι σκεφτοταν. Μετα δηλωσε οτι ολοι ηθελαν να γραψουν κι ενα κομματι… Ειναι σιγουρο παντως πως εψαχνε απεγνωσμενα την αποτυχια… ΤΟ σιγουρο ειναι οτι οι “νεοι” Megadeth κυκλοφορησαν ενα παρα πολυ καλο - αν και αμφιλεγομενο- δισκο και ενα τεραστια μουφα.
Τhe world needs a hero :Φευγει κι ο Friedman κι ο θειος Dave αποφασιζει να γυρισει σε μερες RIP/Countdown… ματαια ομως… Μετριος δισκος κατ εμε με ελαχιστα κομματια να διασωζονται. Το προβλημα βρισκεται στο οτι επιτηδευμενα επελεξε να γυρισει στα παλια, χωρις να το εχει εκεινο τον καιρο… Αστειοτητες του στυλ moto psycho και return to hangar δεν νομιζω να αντικατοπτριχουν το ταλεντο του mustaine… Παρολα αυτα εμεινε και μια κομματαρα το dread and fugitive mind.
The system has failed: Ολοι παρατησαν τον mustaine, αυτος ειχε διαλυσει τη μπαντα κι οταν αποφασιζει να επιστρεψει ζητα τη συμβολη του παλιου poland στα solos… Δισκο-καθαρση θα τον χαρακτηριζα. Δεν ξερω αν επρεπε να κυκλοφορησει σαν προσωπικος του δισκος καθως ειναι για μενα το καλυτερο (μαζι με το τελευταιο) megadeth μετα το 97 (και μπορω να πω οτι πλησιαζει και το cryptic). Tα 4 πρωτα κομματια ειναι γαματα, πραγματικα σηλωνουν οτι οι Megadeth ειναι εδω!!! Yπαρχει και το back in the day που δν νομιζω να μην το γουσταρει κανενα ενω και καποια πολυ καλα κομματια του στυλ του crypric writings (tears in a vial, of mice and men). Γενικοτερα, ο dave μη γνωριζοντας οτι θα βγει σα δισκος megadeth και χωρις τοοοση πιεση, στρεφεται σε φορμες της περιοδου 92-97 με αλλα κομματια να θυμιζουν (οχι αντιγραφη, απλα στην τεχνοτροπια) το countdown, αλλα θα μπορουσαν να ταν bonus στο youthanasia! Πραγματικα, ακομα τον ακουω ευχαριστα.
United Αbominations: Χμμμ, γενικα ειμαι μπερδεμενος γι αυτο το δισκο. Δειχνει απο τη μια οτι οι καλοι megadeth ειναι πια εδω, αλλα απο την αλλη τα μισα κομματια δεν ειναι τοσο καλα… Ειδικα μετα το πρωτο μισο ο δισκος ειναι αρκετα χαμηλα σε σχεση με το πρωτο μερος και καπου χανει εκει. Επισης, μεγιστη ξεφτιλα η νεα εκδοση του A tout le monde… Φαουλ, μεγαλο! Απο κει και περα πολυ καλη δουλεια στα solos, και ενω ακομα και στα πιο μετρια κομματια υπαρχουν καλες ιδεες, παρολα αυτα δν εχουν συνοχη καποια κομματια, και μου μοιαζει πολυ αποσματικο το ολο απτελεσμα, ενω για μια ακομα φορα προσπαθει να βαλει στοιχεια rust in peace… Παρολα αυτα ειναι ενας απλα καλος δισκος…
Εndagame: Εδω ειμαστε!!! Επιτελους o Dave καταφερνει και κυκλοφορει ενα δισκο ΜΕGADEATH, με τα ολα του! Ισως το τελευταιο χαρτι του καθως επαιρνε τη νκατω βολτα με αποτυχημενες περιοδειες και τα λοιπα, και απο το dialectic chaos καταλαβαινεις πως κατι παιζει με το αλμπουμ αυτο. Αρκετα thrash στοιχει επιτυχημενα μετα απο πολυυυ καιρο, ενω οι μελωδιες και γενικοτερα τα κομματια που φερνουν σε countdown/youthanasia ειναι εξαιρετικα!!!