Eλα μωρε, θα το αγορασουμε και το καινουργιο σαν φανμποϋδες που ειμαστε και ας ειναι και μαπα! 
Εndgame το όνομα του νέου δίσκου…
__Λοιπόν… κάτι άσχετο με τον πρόσφατο δίσκο (άλλωστε έχει δικό του topic).
__Ακούω αυτές τις μέρες τα remaster του Mustain (τα έκανε πριν μερικά χρόνια στο σύνολο των παλιών τους κυκλοφοριών)… Στην αρχή (πριν 3 χρόνια;) είχα ακούσει μόνο το Holy Wars και είχα πει… μμμ!!!
__Τώρα, ακούω διάφορα από διάφορα άλμπουμ (και σε πολύ καλή ποιότητα) και η γεύση που μου αφήνει είναι σαν τον καφέ του -νερομπλούμ. #-o :?
__Μάλλον τα χάλασε τα δισκάκια… [-X Οκ, δε τα “χάλασε” κιόλας, αλλά χάσαμε μία εξαιρετική ευκαιρία να απολαμβάνουμε τα έπη του παρελθόντος όπως τους αξίζουν…
__Δεν έχω βγάλει ακόμα σαφή συμπεράσματα, αλλά παρόλο που καθάρισε ο ήχος, μάλλον το παράκανε… η πρώτη εντύπωση είναι πως χάλασε όλη την ατμόσφαιρα της εποχής, άσε που μου φαίνεται πως πειράχτηκαν και τονικότητες (!!)… η φωνή του τέρμα μπροστά, τα τύμπανα άααλλο πράμα, μπάσο ακούγεται πολύ μπροστά και “κάπως” και κιθάρες καλύτερα αλλά και πάλι εκτός μίξης /συνόλου…
__Και να φανταστεί κανείς πως είμαι πολύ υπέρ των remasters… ΑΛΛΑ να βελτιώνουν το ηχητικό κομμάτι (π.χ. να καθαρίζει ο ήχος, η ποιότητα του ηχητικού σήματος), να βοηθάμε το κομμάτι να αναδειχτεί και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να κρατάμε την ατμόσφαιρά την αρχική -όχι να είναι σαν να επαναηχογραφηθηκε σήμερα ο δίσκος με άλλα όργανα, άλλη παραγωγή, άλλον τεχνικό ήχου και άλλον παραγωγό…
__Είχα διαβάσει πως σ’ αυτά τα ριμάστερ είχε βάλει βαθιά το χεράκι του ο Dave… μάλλον το παράκανε (το αποτέλεσμα -καλλιτεχνικά- είναι κάτι σαν το A tout Le Monde το παλιό σε σχέση με τη διασκευή του Abominations… μία abomination δηλαδή… :().
__Τώρα ψάχνω και το remaster στο Countdown της συνήθως ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ στα ριμάστετ MSFL (υπάρχουν αρκετές εκδόσεις, η κλασσική, 1-2 ιαπωνικές, του Dave και αυτή της MSFL… στις ιαπωνικές δε νομίζω πως θα υπάρχουν μεγάλες διαφορές), για να κάνω σύγκριση μεταξύ classic-msfl-dave, ώστε να βγάλω σαφέστερα συμπεράσματα… :-s
__Α ρε κοκκινομπάμπουρα… [-X μια στο καρφί μιά στο πέταλο μας πας… Κάποια άλλη άποψη επί του θέματος; Υπάρχει κάποιος που να τα έχει ακούσει;
Θυμάμαι πριν κάμποσα χρόνια που είχα αγοράσει την CD έκδοση του “Peace Sells…” στην προ-ρημάστερ έκδοση και καθώς διάβαζα/άκουγα τους στίχους του “Wake Up Dead”, προσπαθούσα να καταλάβω πως στο καλό ακούγεται αυτό το “You Die!” στο τραγούδι. όταν ήρθαν τα remasters μπορούσες ναι μεν να τ’ακούσεις, αλλά και γω πιστεύω πως το “Peace Sells” είχε χάσει σε τραχύτητα. Τα υπόλοιπα δεν τα χω ακούσει για να μπορώ να συγκρίνω.
Τα remaster είναι καλά μέχρι και το so far so good so what. Eιδικά το remaster του killing is my business (το οποίο παρεπιπτόντως κυκλοφόρησε πριν βγουν τα υπόλοιπα remasters), αφού η παραγωγή του αυθεντικού δίσκου ήταν πραγματικά άθλια.
Από το r.i.p. και μετά δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνουν remaster τα άλμπουμ αυτά, αφού είχαν ήδη άψογη παραγωγή. Το αποτέλεσμα είναι οι όποιες παρεμβάσεις του dave κατά 90% να είναι άκυρες και αντί να βελτιώνουν τα τραγούδια, να τα κάνουν πολύ χειρότερα. Ειδικά σε κάτι 5 magics που έχει αλλάξει και τα φωνητικά να μιλάμε για δράμα.
Εξαίρεση για μενα αποτελεί και το remaster του risk, στο οποίο έχει αλλάξει το ύφος των τραγουδιών και τα έχει κάνει ελαφρώς πιο σκληρά και straight, πράγμα που κάνει τον δίσκο πιο υποφερτό. Οπότε για μένα είναι:
killing is my business —> πολύ καλό
peace sells —> καλό
so far… —> καλό
r.i.p. —> όχι
countdown to extinction —> και πάλι όχι
youthanasia —> 1000 φορές όχι
cryptic writings —> με τίποτα
risk —> καλό (το remaster όχι ο δίσκος ε? )
προτεινω να κανουμε ομαδα “original Rust in peace recording appreciation”!
Η μαλακία με την επανακυκλοφορία του Killing Is My Business (εκτός από το διαφορετικό εξώφυλλο), είναι ότι το τραγούδι “These Boots” το χουνε ξεσκίσει στα “μπιπ”. Τρισάθλιοι τύποι…
γιατι, το οτι κυκλοφορει σε sleeve λες και αυτο δεν εχει δικαιωμα στην πολυτελεια μιας απλης θηκης cd ?
ψαχνω σαν μαλακας να βρω το cd της Combat.[-X
__Τhanx για το review. Ναι το πρώτο είναι πιο καλό απ’ τ’ άλλα απ’ τα λίγα που έχω ακούσει μέχρι τώρα. Το εξώφυλλο όντως χειρότερο (μα γιατί ν’ αλλάξει εντελώς -συνήθως πειράζουν λίγο τα χρώματα ή το λέι-άουτ)… Οσο για το risk… Τι να σας πω, εκτός ότι το Crush ‘em το είχα ακούσει στη συλλογή που είχα αγοράσει και ομολογώ πως μ’ άρεσε (:oops: :p), αλλά άκουσα πρόσφατα και το πρώτο του δίσκου, το Breadline και… μ’ άρεσε κι αυτό!! Και περίμενα να πω “μπλιάχ” με ότι έχω ακούσει από σχόλια… Δηλαδή, μη κρίνοντάς το με βάση το παρελθόν, φοβάμαι πως αν τον ακούσω μπορεί και να μου αρέσει στο τέλος ο δίσκος -ειδικά αν είναι όπως τα λες με το remaster! :lol: 
__#-o Μα τέεετοια βλακεία?!! #-o Ναι, το άκουσα κι εγώ και έφριξα. Μπορεί βέβαια να είχαν και τίποτα κολλήματα με copyright (ότι π.χ. το διασκευάζουν ντροπιαστικά κλπ), ποιός ξέρει…
__Χεχε, ναι-ναι, και να παρακαλέσουμε την Mobile Fidelity να “κάνει τα δικά της” στα original master tapes -όχι στις εξυπνάδες του Dave… :roll: 8)
Το Rust In Peace οντως χανει καπως στο remaster, οχι ομως οτι γινεται να χασει και πολυ τετοια δισκαρα. Αυτο με το Killing Is My Business… And Business Is Good που δεν ειναι σε κανονικη θηκη ειναι ελεεινο, το οτι αλλαξανε το εξωφυλλο απο την μια το δικαιολογω γιατι το αρχικο ηταν μεγαλη μα μεγαλη μαλακια, αλλα απο την αλλη αυτο ειναι το αυθεντικο και ετσι επρεπε να μεινει κατα την γνωμη μου οσο χαλια και να ειναι. Το εξωφυλλο ειναι μερος του αλμπουμ και ειμαι κατα των αλλαγων σε εξωφυλλα γενικα. Τωρα για τα συνεχη μπιπ στο These Boots τι να πω, χαλασανε το τραγουδι ετσι… Ακους συνεχεια μια συνεχη εκνευριστικη βοη και ειναι τελειως απωθητικο.
Δεν εχω ακουσει τα remasters γι’αυτο τον λογο…
και δεν θελω στην τελικη.Γιατι να ακουσω ενα πιο γυαλισμενο αλμπουμ απο την
στιγμη που η τραχυτητα στον ηχο,στα δικα μου αυτια του δινει ενα συν.
Μιλαμε για μπαντα που τα ‘εχωνε’ στιχουργικα και μουσικα,δεν πρεπει να ακουγωνται
σαν europower μπαντα…
Από το booklet του Killing is My Business…, τάδε έφη Dave Mustaine:
Some of you may be asking (don’t feel alone, there were many others who did too), ‘is ‘Boots’ going to be on the re-release?’
Well, unfortunately, there is a ‘two-part’ answer to your 1-part question. 1) Yes, and 2) No. Yes, the song is going to be including ‘our version.’ No, we had to change the “changes” I made to the original ‘original’ version. You see, initially the remake of “These Boots Are Made For Walking” was a joke. I thought it was alright to have some fun with it, because the original version sucked. Lee Hazelwood, the song’s original writer, didn’t quite see the humor in this. But he or his handlers are bereft of more than a sense of humor. Upon hearing our version, we were notified that Lee Hazelwood had taken umbrage to our version and deemed it ‘vile and offensive’ or some shit like that. What is really vile and offensive is that the checks from the records we sold that were sent to him were cashed for ten years before he said anything about his being knighted and now morally superior to having the dosh.
I guess that was the same time he was suddenly struck with selective amnesia. Didn’t he let Frank Sinatra’s daughter record this song too? Wasn’t Frank alleged to have had ties with the mafia? Since when is a red-headed guitarist more intimidating than the fucking mob?
It’s great to see you have ascended to the moral mountaintop. I guess with your ‘Seraph’ status, you won’t need the money we sent you from down here amongst the peasants. Hell, I think I see a mail carrier. It might just be a check from HRH as we speak. I’ll get back to you later.
Επίσης, η δική μου κόπια στο συγκεκριμένο είναι κανονικά σε θήκη CD.
Από τα υπόλοιπα remastered, μερικά είναι καλά, μερικά κακά, στο τέλος όμως συγκλίνω προς την άποψη του Shadowcaster πως δεν έπρεπε να πειραχτούν σε τέτοιο βαθμό και με τέτοιο τρόπο, όπως επίσης και με του unreal πως δεν είχε νόημα κάτι τέτοιο τουλάχιστον από το Countdown to Extinction και μετά. Προφανώς τα μερικά bonus tracks στα συγκεκριμένα remasters, δεν αναιρούν την ιδέα της αρπαχτής στο μυαλό μου. H τοποθέτηση του Mustaine πάντως, τουλάχιστον για τα παλιότερα, είναι πως τα τραγούδια πλέον είναι έτσι όπως πραγματικά ήθελε να είναι τότε, κάτι που δεν είχε γίνει είτε λόγω μέσων είτε για διάφορους άλλους λόγους (εταιρία, ασυμφωνίες μεταξύ μελών κ.α.).
Τέλος, να πω για το Risk πως το λατρεύω και πως είστε προκατειλλημένοι με το δίσκο. Α, και το πρώτο κομμάτι του δίσκου είναι το Insomnia, όχι το Breadline (I’m running in quicksand…).
αρα εχεις το προηγουμενο ριμαστερ (αυτο που ολη η συλλογη μαζι δειχνει στο πλαϊ το κεφαλι του Βικ)
Μπα. Μαύρο είναι στο πλάι. Από το το Peace Sells μέχρι και το Rust in Peace έχω το κεφάλι, όπως τα λες (αντιγραφή από Iron Maiden παρεμπιπτόντως).
Εγω θα διαφωνήσω λιγάκι για την παραγωγή του RIP, το έχω και με πορώνει πιο πολύ. Το Hanger 18 πχ έχει απογειωθεί με το-όλα ψηλά στη μίξη- στυλ ,ειδικά οι κιθάρες είναι ακόμα πιο απόλαυση.Για μένα τουλάχιστον.
Το κεφάλι του Vic ξεκινάει από το Peace Sellls και τελειώνει είτε στο Cryptic Writings είτε στο Risk. Το Cryptic περιλαμβάνει κεφάλι πάντως.
τι να κάνουμε που o greywind έχει άλλες εκδόσεις όμως.
Aπλώς από Countdown to Extinction και μετά δεν έχω τα remasters, οπότε δεν ξέρω τι γίνεται!
Το εξώφυλλο του “καινούριου” killing is my business είναι αυτό που προοριζόταν αρχικά για το άλμπουμ. Προφανώς είχε γίνει κάποια μαλακία τότε και κατέληξαν με το γνωστό εξώφυλλο, το οποίο πάντα μισούσαν όμως. Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, εγώ προτιμώ το αυθεντικό.
Όσον αγορά το these boots, τσεκάρετε αυτήν την εκτέλεση http://www.youtube.com/watch?v=MaZWRIcSDzM . Είναι από το soundtrack της ταινίας dudes, και νομίζω ότι είναι καλύτερη από αυτήν του killing is my business.
Πολυ δυνατοι thrash μεταλλαδες.Πολυ δυνατη ηχοι που σε ελκυουν και ας μην το θες.:pΑν τους δουμε και φετος θα ειναι γαμω τις εμπειριες…