Το μόνο παράπονο που έχω με το 1 είναι ότι οι ρυθμικές κιθάρες είναι λίγο πίσω. Πχ στο I’m Alive δεν ακούς καθαρά τι παίζει, χάνονται λεπτομέρειες. Αυτό μου κάνει λίγο κατάλοιπο ατολμίας να ανεβάσουμε τα λέβελ της κιθάρας για να μην διαταραχθεί η ισορροπία με το rhythm section. Σαν την Ελλάδα που πήγαινες για μέταλ ντέμο στα 90ς και σου έβγαινε παραγωγή 80ς ελληνικό ροκ με την κιθάρα στα μετόπισθεν ή σαν τζιτζίκι.
Στο 2 είναι πάλι κάπως πίσω αλλά περισσότερο ακούγονται έτσι γιατί τα τύμπανα είναι αρκετά δυνατά. Βασικά και οι 2 παραγωγές μου αρέσουν πολύ όμως.
Βασικά τώρα που το σκέφτομαι λίγο περισσότερο, dated θα πει “παλιομοδίτικο”. Ε, και μπορώ να συνοψίσω αυτό που θέλω να πω ως “παλιομοδίτικο” με την καλή έννοια και με την κακή έννοια! Φυσικά πάντα θα υπάρχει μια διαφωνία αν η έννοια είναι καλή ή κακή για κάποιον δίσκο/παραγωγή αλλά ίσως μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτή την βάση.
Μιλώντας για παλιομοδίτικες παραγωγές, ακούω το καινούριο Satan, ο ήχος είναι πεντακάθαρος, ακούς τα πάντα ξεκάθαρα, πραγματικά είναι όμως λες και ακούς αναλογική ηχογράφηση (πιθανά να είναι κιόλας). Βέβαια εδώ έχει να κάνει και το είδος της μουσικής που σε κάνει να νομίζεις ότι ο δίσκος βγήκε στις αρχές της δεκαετίας του 80. Εξαιρετικός δίσκος για ακόμα μια φορά btw
Οχι οχι οχι και οχι.
Με το dreaming , επιασες ευαισθητες χορδες…λατρεμενος δισκος, φοβερη ατμοσφαιρα, μοναδικα τραγουδια, σιγουρα οχι dated…ΑΛΛΑ…απαραδεκτη, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ παραγωγη. Σαν ηχοχρωμα, τελειος ηχος,αλλα γαμω το μουνι που τον πεταγε, σε αυτο το αριστουργημα να μπουκωνει ο ηχος??? Καποιος επρεπε να βαρεσει τον Κερνον .
Καλά, το Enemies έχει κακή παραγωγή, λάσπη και σκατίλα, κάπως το έσωσε ο Sneap.
Μπουκώνει το Dreaming; Δεν το είχα παρατηρήσει να πω την αλήθεια. Μιλάμε για το loudness war εφέ τώρα έτσι; Αυτό βασικά συμβαίνει στο μάστερινγκ συνήθως. Στο Beyond Within τώρα που το λέτε παίζει στην αρχή λίγο αυτό αλλά αντίστοιχα στο ομώνυμο (και μακράν αγαπημένο του δίσκου μαζί με το Forever που είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο) όταν σκάει μετά τα ακουστικά μια χαρά υγεία θυμάμαι.
Όχι δεν λέω για το loudness war.
Οι κιθάρες μπουκώνουν σε αρκετά σημεία, όταν εχει μπουκώματα στις ρυθμικές. Τώρα δεν θυμάμαι αν είναι σε όοολο τον δισκο, αλλά είναι σε αρκετά σημεία.
Αν και ειπωθηκε ηδη, ο ορος dated ειναι αρκετα αδοκιμος, αφου εξαρταται απο τη μουσικη που κυκλοφορησε την ιδια εποχη με καποιον δισκο. Κοινως, δεν ξερω αν ακουγονται κι αλλοι σαν το Awake στα 90ς, αλλα ξερω οτι το Awake εχει τον καλυτερο prog metal ηχο της δεκαετιας, μαζι με το Scenes From A Memory φυσικα. Και το Falling Into Infinity με το Change Of Seasons εχουν τον καλυτερο prog (σκετο) ηχο. Με τους Fates Warning του APSOG και τους Queensryche του Promised Land και του Empire να βρισκονται παρα πολυ κοντα σε ολα αυτα επισης.
Οι Metallica ειχαν αψεγαδιαστο ηχο σε οτι κυκλοφορησαν απο το 1984 εως και το 1999, με την κορυφη ποιοτικα στα Black, Load, Reload, Garage. Αν δεν ειναι το κουταλακι του τσαγιου που προτιμας, τοτε απλα μην το ακους, αυτο δεν αλλαζει την ποιοτητα του τσαγιου. Το Kill’Em All απο την αλλη, εχει καλο ηχο για την εποχη του και σε σχεση με αλλες μπαντες του 1983, αλλα κακιστο ηχο σε σχεση με τον ηχο που πετυχαν αργοτερα στην καριερα τους. Αν ειχε κυκλοφορησει με τον ηχο που μπορεσαν να εχουν εναν χρονο αργοτερα, θα μιλουσαμε για πολυ ανωτερο δισκο (συν η φωνη του James που παιζει μεγαλο ρολο).
Οι Megadeth στο Killing και στο So Far εχουν πραγματικα τοσο κακη παραγωγη που ειναι αξιο αποριας. Προσωπικα βρισκω το Killing κακιστο σε συνθεσεις και το So Far μετριο στην καλυτερη, με 2 αναλαμπες.
Το 7th son α έλεγα όχι , δεν ακούγεται και τόσο 80ς , το SIT ψιλοακούγεται έχει μια τέτοια αύρα ακούγοντας το σήμερα προφανώς . Πιο πολύ γι αυτό ευθύνονται τα εφφέ που οι περισσότεροι τα έχουμε συνδυάσει με 80ς ( chorus-reverb στον θεο π.χ. για την φουτουριστική πινελιά )Δεν αφαιρεί στην ποιότητα παραγωγής που τα ακούς όλα 5καθαρά
Το ίδιο θα έλεγα και για το Ride the Lightning π.χ. στα φωνητικά περισσότερο τα οποία δεν διορθώθηκαν εντελώς στο MoP αλλά στο Justice
Με τα σημερινά δεδομένα , αυτά γίνονται στο σπίτι πλέον , μη λέμε ό,τι θέλουμε επειδή για την εποχή ( και σήμερα ) ακούγονται καθαρά και ωραία ( τα όργανα κυρίως ) ενώ κάποιες άλλες γαμάτες μπάντες , ένιωθες ότι βγαίνουν από πηγάδι οι φωνές και οι κιθάρες έξυναν
Προφανώς, σε όποιο μαγαζί και να πας, ακόμα και σήμερα, η διαφορά του ήχου όταν παίζει κάποιο κομμάτι από το Black Album είναι χαώδεις με οτιδήποτε άλλο. Ακόμα και οι Metallica δεν κατάφεραν να ξαναπιάσουν τέτοιο ήχο. Φυσικά τα Loads έχουν ηχάρα αλλά όχι όπως του ομώνυμου.
Στο Dreaming… που λέγαμε πιο πάνω μάλλον θέλανε ήχο Justice με φουλ μπασαρισμένες κιθάρες, απλά ξέχασαν να κατεβάσουν το μπάσο
Και τα 2 έχουν απίστευτο ήχο, δεν το συζητώ, το Garage Inc. κάπως πιο χύμα αλλά έτσι έπρεπε και το HTSD είναι επιτέλους ο ήχος που έπρεπε να έχουν από το 2003
Βγαλε το autocorrect ρε συ, της γυαλιστερης θες να πεις
Η παραγωγή είναι και υποκειμενικό ζήτημα γιατί θες δε θες είναι αναπόσπαστο μέρος του άλμπουμ. Και δεν μιλάμε για τα διάφορα αίσχη του στυλ death magnetic πχ. Επιχειρήματα με τσάγια κλπ αποδεικνύουν την υποκειμενικότητα που διακατέχει το θέμα παραγωγή.
Παράδειγμα το countdown to extinction για μένα μ ακούγεται σαν να σπάνε καθρέφτες ένα πράμα, απαράδεκτο το αποτέλεσμα. Το Black album υπεργυαλισμένο μέχρι αηδίας, με ειδική μνεία στα άσχετα δυνατά ντράμς…α ρε καράφλα πήγες να το παίξεις και μπόναμ. Εκτός από τις συνθέσεις έκαναν νιανιά και την παραγωγή δλδ για να μπούν παντού, αντιληπτόν, μπράβο τους κλπ κλπ αλλά για μένα το αποτέλεσμα είναι απαράδεκτον. Τις αποψάρες μας άλλωστε εκφράζουμε εδώ μέσα, το ότι μια θεία από το texas ξαφνικά έβαλε και το unforgiven στο playlist της μαζί με την μαντόνα και την celine dion έχει την δική του αξία μέν, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παραγωγή είναι υπεργυαλισμένη μέχρι αηδίας και δυστυχώς το υλικό ήταν ότι πιο generic για τα γούστα μου. HWTSD σεμινάριο, better late than never. RIP χωρίς σχόλιο, ντροπή να συγκρίνεται με οποιοδήποτε άλμπουμ τους σε θέμα παραγωγής, Youthanasia ένα βήμα μπροστά από τους καθρέφτες του CTE και Cryptic καθόλου άσχημη προσπάθεια να πλησιάσει στα 100 χιλιόμετρα το black album αλλά νερόβραστη τελικά, δυστυχώς για μένα όμως το ένα ήταν χειρότερό από το άλλο στο θέμα του υλικού οπότε τζάμπα και η πρόοδος στην παραγωγή.
Από τις εκπλήξεις των τελευταίων χρόνων για μένα ήταν, εκτός από το HWTSD, το Life Sentence των Satan…τι να λέμε τώρα δλδ…τρομερός ήχος.
Γενικά πάντως το θέμα παραγωγή είναι βασικό για πάρα πολύ κόσμο, πόσα διαμαντάκια άλμπουμ έχουν αγνοηθεί από πολλούς γιατί “δεν τους άρεσε” η παραγωγή ? Μα πόσα? Εγώ πχ δυσκολεύομαι με τις σκατένιες παραγωγές πλέον, είτε παλιές είτε επιτηδευμένες, γέρασαν τα αυτιά μου πώς το λένε…άκουσα πχ το πρώτο Thrash Anthems των Destruction και βρήκα τη χαρά μου, κομμάτια με σάπια παραγωγή τα απόλαυσα επιτέλους χωρίς καμία ενοχή, ούστ γαμώ τους τενεκέδες…όπως την βρίσκει κανείς
