Μπορείς να βρεις εδώ όλο το δίσκο και μπορείς να τον κατεβάσεις και πρακτικά δωρεάν (name your price) όπως και όλη την δισκογραφία τους, που είναι πάρα πολύ καλή.
Κάπου χαθήκαμε με το “ισορροπήμενο” στους Nevermore. Προσωπικά εννοούσα την ισορροπία των οργάνων και την φυσικότητα του ήχου τους, σε αυτόν τον τομέα προτιμώ μακράν Politics και Dreaming από το Dead Heart (δεν με χαλάει, εκτός από την ψηφιακίλα). Το ότι έγινε μόδα να είναι ψηφιακίλα η κατάσταση… δεν ξέρω καν αν είναι μόδα αυτό ή αναγκαιότητα πλέον. Εξαιτίας της τιμής, της ευκολίας, των presets, της τιμής και της ευκολίας, της έλλειψης έμπειρων παραγωγών γιατί πλέον όλοι είναι παραγωγοί λόγω τιμής και ευκολίας και γενικώς σκατά και απόσκατα σε αυτό το θέμα. Δεν είναι καν άποψη αυτό το πράμα.
Φυσικά όπως σε κάθε περίπτωση που η τέχνη βαλτώνει ή μπαίνει σε καλούπι,κάτι θα γίνει στο underground, είδαμε το ρέτρο και τις επιτηδευμένα 70ς-80ς παραγωγές (κάποιες θαυμάσια εκτελεσμένες, κάποιες όχι και τόσο), τους Witchcraft πχ τους ανέφερα πρόσφατα στην κουβέντα με τους Ghost (πού είναι οι οπαδοί του Legend; έπρεπε να υπάρχει τεράστιο overlap εδώ). Έχεις την Νορβηγία πχ που βγάζει μια ολόκληρη ολντ σκουλ θρασίλα που βράζει ως αντίδραση στην πλαστικίλα του νεοθράς.
Για να επανέλθω όμως, μπάντα με καλές παραγωγές είναι οι Nevemore και έχει και το signature του ήχου του Loomis και τον Dane φυσικα. Songwriting-wise εκτός από 3 κομμάτια στο DNB που φακ μι, οι αγαπημένοι μου Nevermore βρίσκονται στο ντεμπούτο και το EP. For the record μόνο.
Διαφωνώ πάλι με το Awake ή ενδεχομένως μπορώ να το θέσω και ως μου αρέσει πολύ πώς το προσέγγιζαν τότε (και στο FII που έχει μια πολύ θελκτική ζεστασιά στον ήχο) παρά αργότερα. “Δείχνει την ηλικία του” το βρίσκω μάλλον υπερβολή και μΧ προφητεία, σήμερα να έβγαινε δεν νομίζω να παραπονιόταν κανείς. Στέκεται καταπληκτικά σήμερα η παραγωγή, δεν θα άλλαζα κάτι, επομένως κάθε άλλη κουβέντα μου φαίνεται περιττή. Εν αντιθέσει με το When Dream… που σηκώνει βελτιώσεις και ακούγεται μέτρια εϊτίλα χωρίς να προσθέτει χαρακτήρα στις συνθέσεις πχ.
Για όοοοολα τα υπόλοιπα:
…και είμαστε και στο νήμα των Megadeth, βρίσκω απολύτως θεμιτό να καταγραφούν και τα ξερατά και τα αντικούκου και το ο,τιδήποτε, ειδικά όταν όλοι εδώ μέσα έχουμε διαβάσει τις απόψεις του άλλου δεκάδες φορές και έχουμε πει όλοι δεκάδες φορές την αποψάρα μας για την υποκειμενικότητα/αντικειμενικότητα. Αλλά μιας και επαναλαμβανόμαστε και it’s cool, θα ξαναπω και εγώ ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση όλες οι απόψεις να έχουν την ίδια βαρύτητα. Προφανώς ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει, αυτό δεν σημαίνει ότι θα το πάρουμε και στα σοβαρά by default.
Το πρήξιμο μιας άποψης είναι κακό πράμα είτε έχεις δίκιο, είτε έχεις άδικο, δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτό που συζητάμε. Το πρήξιμο γενικά παιδιά, αυτό είναι το πρόβλημα και δεν φταίει μόνο η μια μεριά (σας αφήνω να σχηματίσετε μόνοι σας τις “μεριές”, δεν υπάρχει ένα σχήμα μόνο). Προφανώς η άποψη που μας χτυπάει προσωπικά άσχημα (προσβάλλει την προσωπική μας αλήθεια) ξεχωρίζει πολύ περισσότερο και μας φαίνεται ξώφθαλμα πρηχτική(!) αλλά αλήθεια, το ίδιο αισθάνονται και από την άλλη μεριά.
Να, προσωπικά αισθάνομαι ότι έχω διαβάσει πολύ περισσότερο υπεράσπιση στα Loads παρά χατζημεταλλίαση. Και αυτό δεν πάει μόνο για εδώ, πάει και για τον τοίχο μου που έχει γίνει αρκετές φορές συζήτηση.
ΠΑΡΑΓΩΓΑΡΑ το Garage Days, καταπληκτική. Μπορεί στο Garage Inc να είναι σωστότερη και γενικώς μια χαρά θαυμάσια αλλά ο χαρακτήρας του ήχου σε ταξιδεύει σε γκαράζ (δεν έχει γίνει σε γκαράζ φυσικά…), έχει μια τρομερή αμεσότητα και ζεστασιά και ας ακούγεται και λίγο φύσημα.
Τι σπλιτ να γίνει τώρα, πάει…
