Μανιερα οι Metallica, κλαινε και τα παρδαλα κατσικια.
Η μπαντα με 3 δισκους σε 25 χρονια.
Αρκετες. Δεν χρειαζεται να ανακαλυψει τον τροχο μια μπαντα για να λεμε οτι τολμαει.
Αλλα και το να παιζει ενα παλαιακο ειδος μουσικης εν ετει 2022 για μενα δεν εχει καμια αξια.
Δεν εχω προσδοκιες για αριστουργηματα, εχω ομως προσδοκιες για κατι ουσιαστικο.
Να εχει ο καλλιτεχνης μια δηλωση να κανει με το εργο του, οχι απλα να βγαζει thrash για να βγαλει thrash.
Άρα σε γενικές γραμμές το πρόβλημα του μέγκα Ντέηβ είναι ότι κοπιάρει αυτά που έκανε πριν 35 χρόνια και όχι αυτά που έκανε πριν 25 χρόνια;
Ναι.
Δεν εξέλιξαν τον ήχο που είχαν πριν 25 χρόνια κι άλλο. Δεν εννοούσα να βγάζουν φτηνές κόπιες του Cryptic. Αλλά να εξερευνήσει λίγο παραπάνω που μπορούσε να πάει μουσικά
metallica που παίζουν 10λέπτα κομμάτια, γιατί έτσι, που δεν κάνουν ενα μαστερινγκ σ αυτους τους δίσκους, που την έχουν δει, ειμαστε οι μεταλλικά κάνουμε οτι θέλουμε - βλ λουλου, θα το αγοράσουν. Τ’αγοράζουν λιγότεροι μεν, αλλά η τίμια 5άδα, βγάζει τα κάστανα απο τη φωτιά και σώζει την παρτίδα στα λάιβ.
σπάσανε τη μανιέρα στο λοαντ κτλ, αλλά επειδή δεν τους βγήκε κάνανε μια κουτσή επιστροφή, που μόνο στο τελευταίο κάπως πείθει.
επίσης το τελευταίο πράγμα που θέλω να δω είναι μια μπάντα να αλλαξοπιστεί μετα απο 40 χρόνια καριέρας. Κάνε προτζεκτ, κάνε σόλο κανε ότι θες.
το πρόβλημα του μπαρμπα ντείβ, είναι οτι τα κοπιάρει χωρίς ψυχή, χωρίς χημεία και χωρίς έμπνευση.
Ακόμα κι αν παίζουν ενα απαράδεκτο μπεστ, οι Whitesnake έγραψαν ενα Forevermore.
Άλλο γκρουπ μανιέρας που πραγματικά έχει χρόνια να κάνει επιτυχία, Οι αγαπημένοι Scorpions.O συμπαθής Cooper. Αγοράζω τους δίσκους, αλλά πραγματικά ωχρειούν μπροστά στο παρελθόν.
Εδω και οι υπερτίμιοι Saxon, δεν είναι ΤΟΣΟ καλοι εδώ και χρόνια. Κρατάνε ενα επίπεδο, αλλά στιγμές που πιάσανε και πριν 10-15 δεν τις έχουν ξαναπιάσει έκτοτε.
Αγαπάμε, αλλα ας μην εθελοτυφλούμε. Και οι Maiden και Priest έχουν αυτό το πρόβλημα, αλλά έχουν καταφέρει πιο πρόσφατα, να προσφέρουν, καλές στιγμές.
Ισως σε καποιο αλλο συμπαν
Ναι δεν τους βγηκε μωρε, μονο 10 εκατομμυρια αντιτυπα το καθενα και πανηγυρικη δικαιωση για την αξια τους
Η τεχνη δεν ειναι θρησκεια, και οι πρωτες δουλειες ενος καλλιτεχνη δεν ειναι κειμηλια
Καμια κοπια παλιου στυλ δεν εχει ψυχη, χημεια και εμπνευση, απο καμια μπαντα
-μαστερινγκ της προκοπης. το να κλιπάρει, ε ας πηγαινε να τα γυρνάει τα κουμπιά τυχαία.
-10 ? (είχα μείνει στα 4 οταν το μπλάκ είχε 15, τα νούμερα μπορεί και ν αυξάνουν - αλλα μιλάς για δισκους που πουλήσανε μετα απο τον μεγαλύτερο δίσκο. (δλδ είχαν το αβαντάζ του να τους περιμένουν πως και πως.) και οταν πεφτεις 3/1 ναι ειναι αποτυχία. (σχετική).
-στα @@ μου οι πρώτοι δίσκοι. κάποια ντεμπούτα μαμάνε, κάποια όχι. Λχ, το RockaRolla, δεν λέει και πολλά. Εκει είμαστε δευτεροδισκάκηδες… και τα παραδείγματα δεν είναι λίγα.
-Wasp όσο και να τον κράζουμε για τα λάιβ και το attitude, δεν αντιγράφει άσχημα τον εαυτό του.
παω τώρα, να πάρω το γκάνι - να φωνάξω και τον γιωτα θείο ντείβ, να φάμε τπτ μουσάτους απίστους καμηλο-δίκουλες.
Τι ακριβως πινεις 
;;;
lipton ice tea ροδάκινο χωρίς ζάχαρη.
Ζήσαμε να διαβάσουμε για…μανιέρα στους Μετάλλικα, που αν εξαιρέσεις Ride-Master (από τα οποία δε πιστεύω να έχει κανένας παράπονο ε?) , σε όλους τους δίσκους τους έχουν διαφορετικές ιδέες και προσέγγιση στις συνθέσεις-ενορχηστρώσεις-παραγωγές τους.
Με αφορμη τη νεα κυκλοφορια, και επειδη περναω φαση Megadeth αυτες τις μερες, πηγαινοντας και γυρνωντας απο τις διαφορες δουλειες χθες και σημερα, αλλα και κανοντας δουλεια στον υπολογιστη, ακουσα τα εξης αλμπουμ (καποια μετα απο πολυ καιρο), και στο προγραμμα ειναι και τα υπολοιπα:
Rust In Peace
Countdown To Extinction
Youthanasia
Cryptic Writings
The World Needs A Hero
The System Has Failed
Ενα προχειρο top 15 τραγουδιων Megadeth για μενα αυτην την στιγμη θα ηταν καπως ετσι:
peace sells called. μαζί με κάμποσα αλλά.
Τους εκλεισα το τηλεφωνο στα μουτρα αφου τους ειπα 1000 times goodbye, οπως η γυναικα στο τελος του τραγουδιου
ΥΓ1. Ξεχασα την υπερτραγουδαρα Angry Again επειδη δεν ειναι σε δισκο, μπαινει ανετα τοπ 5
ΥΓ2. Επισης ξεχασα το Kill The King, αλλη κομματαρα απο εκει.
Πρώτο άκουσμα κρατώντας από πριν μικρό καλάθι…
Αυτό.
Γαμάει…ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΔΙΣΚΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Ειμαι στην πρωτη ακροαση του δισκου.
Τα τρια singles που ειχαμε ηδη ακουσει μου αρεσουν και τα τρια αρκετα.
Dogs Of Chernobyl ξεκαθαρα γραμμενο για να πει ο κοσμος οτι ειναι καρφι απο το Peace Sells, αλλα μου αρεσει, ακριβως επειδη ειναι οριακα γραφικο και θεματικα και μουσικα.
Life In Hell με καποια πολυ καλα σημεια, κυριως στις φωνητικες μελωδιες του Mustaine
The Sick κτλ , Sacrifice και Junkie δυστυχως πολυ αδιαφορα στο πρωτο ακουσμα.
Psychopathy/Killing Time ισως απο τις καλυτερες στιγμες του δισκου?
Celebutante καλο τραγουδι. Ομορφη μελωδικη ροκια με χαβαλε, ου λα λα.
Mission To Mars οτι καλυτερο εχει γραψει ο Mustaine απο το 2005 εως σημερα. Ενα τραγουδι το οποιο δικαιωνει πληρως τον γαματο τιτλο του, και ταυτοχρονα αγγιζει με δυο τροπους τις πιο ευαισθητες χορδες μου. Αφενος μου προκαλει τελειο συναισθημα στην ψυχουλα μου γιατι ειναι τραγουδι με μελωδιαρες, ρεφρεναρα και ψυχη, αφετερου με εκνευριζει αφανταστα που ο γαμημενος εχει τετοιο ταλεντο και αντι να γραφει αποκλειστικα και μονο τετοια τραγουδια, καθεται και βγαζει generic thrash με το κιλο εδω και 6-7 δισκους.
Με μια ακροαση δεν θα τολμουσα να βγαλω ποτε τελικο συμπερασμα για δισκο απο τοσο μεγαλη μπαντα, οποτε θα εκφραστω πιο αναλυτικα μετα απο αρκετες ακροασεις. Το προσημο ως τωρα δεν ξερω αν ειναι θετικο ή αρνητικο. Το μονο σχολιο που εχω ειναι οτι για διαφορους λογους, και κυριως του ηχου, το Sick Dying and Dead μου θυμιζει περισσοτερο το Thirteen απο οποιονδηποτε αλλον δισκο των Megadeth.
Μετά από τον αρχικό ενθουσιασμό λόγω ότι είμαστε και αρρωστάκια πάμε σε πιο ψύχραιμες απόψεις.
Ακούγοντας τον δίσκο πολλές φορές έχουμε.
Junkie τίποτα το σπουδαίο από αυτά που γράφει ο Mustaine στην τουαλέτα.
Sacrifice ενώ έχει ωραίο ρυθμό κάτι με χαλάει μάλλον το ρεφραίν.
Night Stalkers, We’ll Be Back, Soldier On! ,Life In Hell η thrash πλευρά του δίσκου.
δεν υπάρχει περίπτωση όταν μπουν να μην σηκωθείς από κρεβάτια καναπέδες πολυθρόνες και να μην κοπανηθείς. Πολύ καλά όλα λίγο πιο μπροστά Back,Hell λίγο πιο πίσω Soldier δεν μ χει κερδίσει ακόμη.
The Sick, The Dying… And The Dead! Στακάτο ωράιος απλός ρυθμός αλλά και τόσο εθιστικός, θέλεις να το ακούς συνέχεια, κορυφαία στιγμή το ρυθμικό πριν το σόλο, ναι ρε φίλε αυτό είναι Megadeth.
Dogs Of Chernobyl Βαρύ και ασήκωτο αλλαγές την μία πίσω την άλλη όλα είναι εκεί από τα καλύτερα του δίσκου.
Killing Time Ωραίος ρυθμός ,ωραίο ρεφραίν θυμίζει κάτι απ τα παλιά, κορυφαία στιγμή το πέρασμα πριν το σόλο.
Célebutante κλασικό metal με απίστευτο ωραίο ρυθμό και μελωδία, κορυφαία στιγμή το κόψιμο πριν το σόλο και τα όργια του Kiko,Dirk στο τέλος.
Mission To Mars Κορυφαία στιγμή του δίσκου όλα είναι εκεί όπως πρέπει. Ένα άπο τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ο Πρόεδρος.
Πρόεδρος ακούγεται κουρασμένος.
Kiko απίστευτος ότι καλύτερο μετά τον Friedman.
Dirk η αλλαγή από τον πάγκο, τρομερός έχει ανεβάσει τα τραγούδια σε άλλο επίπεδο.
Είναι καλύτερος δίσκος από το Dystopia? Για μένα ναι.
Όλοι συμφωνούμε εν έτει 2022 θέλουμε τον Mustaine να γράφει πιο μελωδικά τραγούδια και να αφήσει το thrash.
Και ποιοι είμαστε εμείς να του πούμε τι θα κάνει?
Αυτός είναι ο Πλανητάρχης αυτός ξέρει καλύτερα.
Διασκευάρα σαν αυτή που έκαναν στο Paranoid.
Έχει ζουμί ο δίσκος αλλά από τις πρώτες ακροάσεις έχω ξεχωρίσει τα Life In Hell, Killing Time που μάλλον έχουν τα καλύτερα ρεφρεν, Mission To Mars με το φοβερό τελείωμα, Dogs Of Chernobyl και το ομώνυμο. Δεν είναι 10άρι για κανένα λογο αλλά σίγουρα είναι σοβαρός δίσκος. Το μειονέκτημα του είναι ότι ψάχνω τα καλά ρεφρεν με κιάλια.
Ας γραψω κι εγω μετα απο 3 ακροασεις (και μαλλον οι μοναδικες που θα ακουσω τον δισκο στην ολοτητα του) την εντυπωση μου.
Το The sick με την αργη εισαγωγη του το πολυ ωραιο main riff (θυμιζει λιγο tornado of souls σε πιο αργη ταχυτητα) που ερχεται μετα και την πολυ ωραια γεφυρα και το solo ειναι πολυ ωραιο κομματι.
Life in hell, Soldier on και We’ll be back παρολο που ειναι στο στυλ που ελπιζαμε αρκετοι να μην εχει πολυ ο καινουριος δισκος (speed/thrash δηλαδη κατι που δεν λειτουργει πολυ καλα για τους 'deth στους τελευταιους δισκους- πλην εξαιρεσεων βεβαια) ειναι πολυ ωραια κομματια επισης.
Night stalkers ενα σχεδον ενοχλητικο main riff (σωνει και καλα να παιξεις θρας ρε Ντεηβ) , μια μετριοτητα γενικα τα πρωτα λεπτα, μετα σκαει ενα φοβερο hangar 18/return to hanger σολο, λιγο βαρεμαρα ξανα πριν απο ενα πολυ ωραιο ακουστικο περασμα και μετα παλι γεροντοθρας που θαβει ενα κομματι που διαφορετικα θα ειχε αρκετες δυνατοτητες.
Dogs of Cheronbyl: καπου αναμεσα απο Killing και Peace το στυλ, συμπαθητικο κομματι.
Sacrifice/Junkie: Κοιμηθηκα απανω μου και στις 3 ακροασεις. Σκιπ σιγουρο απο εδω και περα.
Psychopathy/Killing time: εδω μαλιστα, μου θυμισε το The world needs a hero που ειχαν ακομα πολυ ωραιες φωνητικες γραμμες, ωραιο κομματι.
Celebutante: τιμιο rocker, του κιλου ομως. O MVP του δισκου (Kiko) καπως του ανεβαζει επιπεδο στο τελος
Mission to Mars: Ετσι θα θελαμε πολλοι να ακουγονται οι Megadeth εν ετει 2022, παρα πολυ ωραιο κομματι.
Πηγαινοντας και στις bonus διασκευες, το Police Truck δεν πιανει με τιποτα το γαματο original των DK, το This planet’s on fire μου αρεσε καπως περισσοτερο, αλλα δεν τρελαθηκα κιολας.
Συνολικα δεν ειναι κακος δισκος, αλλα ουτε και πραγματικα καλος. Απλα αξιοπρεπης, μια (ακομα) χαμενη ευκαιρια ισως. Τουλαχιστον, εχει 5-6 κομματια (sick, life, soldier,killing, we’ll be back και mission μαλλον) που θα μεινουν σαν αξιολογα. Θα θελα να πω εδω πως γενικα δεν εχω ενθουσιαστει με κανεναν δισκο μετα το System, ακομα και τα Endgame/Dystopia ποτε δεν τα ακουω ολοκληρα πλεον. Στην ιδια περιπου κατηγορια λοιπον με αυτα θα εβαζα και το νεο, σιγουρα καλυτερο ομως απο τα αλλα 2 εκ των τελευταιων 4.
Κάπου εδώ να πεταχτώ και να πω unpopular opinion, ότι ο καλύτερος δίσκος που έχει βγάλει ο Megadave μετά το System, είναι ο μοναδικός δίσκος που ροκάρει και είναι ανάμεσα σε Countdown/Cpyptic και αυτό είναι το Super Collider.
Eίναι ο μόνος δίσκος από το System και μετά που δεν βγάζει καθόλου μούχλα(αντε και το Dystopia, αν και το riffing του πάσχει αρκετά) - αντιθέτως βγάζει φρεσκάδα, ενώ τα fillers είναι λίγα.
