Οι Mekong Delta στην Αθηνα

Γαμήσανε!Τρομερή συναυλία και τρομερά παιδιά όλοι τους!

Το όνειρο πραγματοποιήθηκε. Είδαμε τους Mekong Delta και φρόντισαν να μη μας απογοητεύσουν (εμενα τουλάχιστον), τα σπάσανε, ήταν υπέρτατοι, ανυπέρβλητοι, άρχοντες, θεοί! Ναι μωρέ αρρώστιαααααααααααα!!!

:yahoo::yahoo::yahoo::yahoo::yahoo:

:bow2::bow2::bow2::bow2::bow2:

Τώρα μένουν οι Watchtower (ναι, standard).

είσαστε σίγουροι ότι πήγατε στη συναυλία στην οποία αναφέρεται το συγκεκριμένο thread ?

ΤΙΜΙΑ ΜΠΑΝΤΑ.

Τιμια μπαντα ρε. Νταξ, φοβερο live. Ο νεος τραγουδιστης οντως δε θυμιζει ιδιαιτερα τους προκάτοχους, αλλα τα πηγε μια χαρα στο ρολο του. Επισης ο Τουιστεντ εχει δικιο, ολοι σταθηκαν φιλικοτατοι, ο Ραλφ δηλαδη δε σταματαγε να υπογραφει καθως μερικοι σκασαν κουβαλωντας τσαντες. Σχολιασε μαλιστα και μερικα βινυλια που του φεραν, με ενα χαμογελο νοσταλγιας.

Εσένα δηλαδή πέραν του ομολογουμένως άθλιου ήχου (που ούτως η άλλως δε βαραίνει το ίδιο το group και ούτε κρίνει αν γάμησαν η ΤΟ γάμησαν) τι άλλο σε χάλασε ακριβώς;

To γαμάτο σκηνικό είναι όταν σε μια φάση χάνει τα λόγια του Innocent? ο τραγουδιστής (όπως μας εξήγησε είχε 4 βδομάδες στην μπάντα, και πάλι καλά να λέμε που έμαθε τόσους στίχους) και ο Cynic γελάει. Τότε ο τραγουδιστής του ρίχνει ένα βλέμμα όλο ντροπή. Έλιωσα λέμε :lol:

Μπήκαν και με Memories of Tomorrow, ό,τι καλύτερο δηλαδή!

:band:

Μ αρεσαν πολυ οι στιγμες στα Hut of Baba yaga, Transgressor και The Healer (μ αυτο εκλεισαν αν δεν κανω λαθος). Καλο performance, o τραγουδιστης περασε το τεστ για μενα (ο καημενος ζητησε εκατο φορες συγγνωμη για τα λογια). Ο Ralph πολυ καλος μπασιστας. Ο ηχος τους στις κιθαρες θα μπορουσε να ταν καλυτερος για να αναδεικνυει τα θεματα που παιζουν αλλα…ικανοποιηθηκα μια χαρα8)

Οι Poem πολυ καλοι (ειδικα ο τραγουδιστης)! Mε λιγες μικρες βελτιωσεις μπορουν να κανουν θαυματα…Οσκαρ στο μπασιστα που καταφερε (περι κατορθωματος προκειται) να σπασει χορδη

Σωστότατος για Poem. Είναι μπάντα για πολύ μεγάλα πράγματα. ¶ντε να δούμε (ακούσουμε) το full-length τους:!:

Και τα 2 support για μένα ήταν εξαιρετικά. Τους Poem τους είχα ξαναδεί και ήταν κι αυτή τη φορα σπουδαίοι, ειδικά το παλικάρι στα φωνητικά. Αν άκουγα ακόμα progressive θα χα τρελαθεί με την πάρτη τους. Οι Verdict Denied με ψάρωσαν άσχημα. Βαράνε του σκοτωμού! Τους γάμησε (κι αυτούς) ο ήχος όμως. Τι ήταν αυτή η μαλακια χτες όλο το βραδυ. Πάντως συνολικά για πρώτη συναυλία του χειμώνα που πήγα πέρασα γαμηστερα κι ας μην είχα παρέα. Πάντα τέτοια και να το ξαναπώ (μήπως βαρεθεί κάνας θεός να μ ακούει και το πραγματοποιήσει για να το βουλώσω), και στους Watchtower αδέρφια!

=P~

Το να δουμε τους Watchtower στην Ελλαδα δεν ειναι οσο δυσκολο φανταζεστε.

Το θεμα ειναι να επαναδραστηριοποιηθουν. Πραγμα δυσκολο.

Γαματα περασαμε!!! Νταξει και μονο που βλεπαμε Mekong Delta ηταν ηδονη… Οσο για τον ηχο επρεπε να ξερουν οσοι πηγαιναν στον συγκεκριμενο χωρο…
Κατεστρεψα και λιγο το ρεφραιν του Transgressor καθως ο τραγουσιστης μου δωσε να τραγουδισω λιγο και μαλιστα να πω ποιο κομματι ειναι καθως του τα χα κανει τσουρεκια να το παιξει… χαχα
Σκηνικο πριν το λαιβ, να με ρωταει ο τραγουδιστης που μπορει να αγορασει τσιγαρα… Εγω δεν τον ηξερα ο ηλιθιος#-o
Υ.Γ: Παναγιωτη, η δικια μου υπογραφη ειναι καλυτερη:lol::p… Γαματα και τα σιντακια που τσιμπησαμε!!!
Υ.Γ. Χαρηκα που ξαναδα Ανγκμαρ και γνωρισα τον Μανο!!! Θενξ για την παρεα!!!
Αααα, και στον Παναγιωτη για το ιδιαιτερο πριν μπουμε στο κλαμπ:lol:

ηρθανε με τον τρισμεγιστο uli kusch 'η μπα??

Μπαααααα!!!:smiley: η :frowning: ο,τι προτιμας…χαχα

Έρχεσαι στα λόγια μου. :yes:

Cynic: ήσουν εκείνος στην πρώτη σειρά με τα μακριά μαλλιά και t-shirt Dream Theater, σωστά;

Ναι αυτός ο αλήτης ηταν:!:

Πιτσιρικάς το ατιμουτσικο!

E ναι μικρουλης ακομα:p!!!

Δεν πειράζει, με τέτοιες μουσικές που ακούς από τώρα θα πας μπροστά… :thumbup:

Όταν περιμένεις να ανοίξουν οι πόρτες για το live και στα λιγοστά άτομα που είναι στημένα απέξω, βλέπεις t-shirts των Depressive Age, Kinetic Dissent κλπ, και άλλα σουρεαλιστικα σκηνικά όπως ένας τύπος γεμάτος αίματα στο κεφάλι και στην μπλούζα του να συζητά χαλαρά με γνωστούς φορουμίτες (ρε ψάρωσα, χωρίς πλάκα), τότε μάλλον περιμένεις για κάτι το ιδιαίτερο. Η αρχική επιφύλαξη που είχα για το αν τελικά θα εμφανιστούν οι Μekong Delta διαλύθηκε νωρίς (ευτυχώς) όταν τους ακούσαμε να κάνουν soundcheck. Στα του live τωρα. Oι Poem ήταν εξαιρετικοί παίχτες. Οι Verdict Denied δεν με κερδίσανε. Και δεν έφταιγε ο ήχος τους, που βέβαια αν ήταν καλύτερος θα ήταν ένα υπέρ τους, αλλά το θέμα είναι περισσότερο στις συνθέσεις τους που μου φάνηκαν αδύναμες εκ πρώτης όψεως, και από την άλλη ο ντράμμερ τους που ήταν λίγο παραπάνω κοπανατζής από ό,τι πρέπει. Εν αναμονή των Γερμανών λοιπόν, και αφού κάναμε και τις απαραίτητες αγορες (δύο φορουμίτες συνιστούν Anacrusis και άλλοι δύο Μekong Delta - Kaleidoscope!), πλησιάσαμε στο μικρό μπροστινό μέρος της σκηνής που φάνταζε μεγάλο εν τέλει, δοθείσης της μικρής προσέλευσης του κόσμου (δεν πρέπει να ήταν πάνω από 100 άτομα). Ο ήχος όντως δεν ήταν ο καλύτερος όπως αναφέρθηκε πριν. Βέβαια δεν γνωρίζω τις δυνατότητες του συγκεκριμένου χώρου καθώς πρώτη φορά πήγαινα σε live που γίνεται εκει. Βγήκανε με το Epilogue, και από την πρώτη στιγμή καταλάβαμε ότι ο νέος τραγουδιστής αν και έχει διαφορετική χροια από τους προκάτοχούς του, τα πάει μια χαρά. Μόλις τελειώνει η εισαγωγή εμφανίζεται στην σκηνή και ο Ralph και συνεχίζουν με το Memories Of Tomorrow. Τρελή μορφή, όταν έπαιζε είτε θα χαμογελουσε κοιτάζοντας τα νέα μέλη της μπάντας και το κοινό, είτε θα τον έβλεπες να μετράει τους χρόνους των κομματιών! Οι “νέοι” Mekong Delta αποδείχθηκαν άξιοι του ονόματος που κουβαλάνε στις πλάτες τους, αν και είναι μικροί ηλικιακά, παρόλα αυτά δείχνουν πολύ καλοί παίχτες! Αν λάβουμε υπόψιν και το γεγονός ότι το νέο line up της μπάντας υπάρχει εδώ και 4 εβδομάδες, και ότι (λογικά) αυτό ήταν το πρώτο τους live, τότε μάλλον αυτό που είδαμε ήταν εξαιρετικό από πλευράς απόδοσης. Έτσι λοιπόν, μπορεί κάποιος να μείνει παραπονεμένος φεύγοντας από live των Mekong Delta χωρίς τα True Lies, Principle Of Doubt κλπ, αλλά αν λάβει υπόψιν του τα παραπάνω νομίζω ότι αυτά είναι λεπτομέρειες. Εν τέλει, αυτό που εύχομαι: την επόμενη φορά (?) να τους φέρουν μαζί με κάποιο άλλο όνομα, μπας και τους μάθει περισσότερος κόσμος. Δλδ ήμαρτον. Αν δεν ήταν και ο κόσμος των σάππορτ γκρουπς, θα είμασταν 50 άτομα.

edit: ωρέ Γιάννη, ανέβασε καμμιά φωτό με τους MD στην σκηνή!

οι mekong αρκετα ασυντονιστοι , σιγουρα οχι αυτο που περιμεναμε, μονο ενα επαιξαν απο dances of death π.χ. ,
ωστόσω μεγάλοι παίχτες ο πρωτος κιθαριστας κ ο μπασιστας,ο ντραμερ επαιξε μετρια, εχανε χρονους κτλ κτλ ,
το σολο του αλλου κιθαριστα σε κομματι του Bach(τοκκατα κ φουγκα για εκκλησιαστικο οργανο BWV 565 ) ηταν αρκετα αθλιο κ μπηκε μονο για να γεμισει χρονο.

Ο Ραλφ ηταν μαλλον στα αρχιδια του για το ολο σκηνικο κ εδειχνε να το απολαμβανει.

Βεβαια οι ελληνες οπαδοι για αλλη μια φορα εδειξαν ποσο μαλακες ειναι

λιγο πριν το τελος , κ ενω ο χουμπερτ επαιζε ,στη μεση του κομματιου παει ενας τυπος κ τον πιανει απο τη μεση κ ποζαρει για φωτογραφια κρατοντας μια μπυρα στο αλλο του χερι…για τον πουτσο

στο τελος ενω ειχαμε ξενερωσει που επαιξαν λιγο, εμεις στο καγκελο βλεπαμε κ το σετλιστ, ενα χαρτι κολλημενο με σελοτειπ πανω στον μπροστινο ενισχυτη.Καθως μας σφιγγει το χερι ο νεος τραγουδιστης, του κανει ο διπλανος μου , ‘‘εδω λεει οτι θα παιξετε κ αλλο ενα’’, παιρνοντας την απαντηση οτι η προετοιμασια ηταν ελαχιστη κ δεν μπορουνε , παει να φυγει κ με το που γυρναει την πλατη του, του φωναζει οσο πιο δυνατα γινοταν ο διπλανος ενα τεραστιο FUCK YOU …

ντροπη , θα νομιζουν οτι ειμαστε τιποτα κανιβαλοι ρεεε

κατα τα αλλα, οι poem-tool πολυ καλοι κ με τους αλλους support με πηρε ενας πολυ ηρεμος υπνος, αν κ ο τραγουδιστης ειχε πλακα.