Ασε φιλε θυμαμαι το ειχα φτασει τελευταιο καστρο μετα απο 5 ωρες και επαιζα πετρα ψαλιδι χαρτι με τον τελευταιο αρχηγο και τοτε ξαφνικα πεφτει το ρευμα γιατι κατι ειχε κανει η μανα μου βαζοντας πλυντηριο!!!Το μονο που θυμαμαι μετα ηταν οτι με κυνηγαγε με το σκουποξυλο γιατι ειχα σπασει ολο το σπιτι απο τα νευρα μου :lol::lol::lol:
Kαλα λεει ο deadmeat ρε. Ποια 30? Κι εγω 23 ειμαι και θυμαμαι και τον αστυνομο σαινη και το αλλο με τα κινεζικα παραμυθια. Ενταξει ειπαμε ειναι παλια αλλα εσεις το γαμησατε.
Προωρη κριση μεσης ηλικιας θα με πιασει με σας
τί συγκίνηση! το αρτ ατακ κόντευα να το ξεχάσω.Τότε είχαμε ωραία παιχνίδια και ωραία παιδικά προγράμματα,ευτυχώς που τα προλάβαμε.Έχω ακόμα φυλαγμένο ένα μίνι επιτραπέζιο σκορ4,το κερδίστε χάνοντας και το μάντεψε ποιος.Από καρτούνς,θυμάται κανείς το καράτε κατ;Δε μπορώ να βρω τίποτα σχετικό στο γιουτιουμπ,κλαψ!α!α!και τα τετράδια της ιχνηλασίας τα θυμάστε;αχ…χελωνονιντζάκια,βαβουροπατάτες,αστυνόμος σαίνης,μπόλεκ και λόλεκ,ρεξ,ο λαγός και ο λύκος,θάντερκατςςς…τι έγινε ρε παιδιά,μόνο εγώ δεν έβλεπα καρουζέλ;
Angel αναφέρεσαι στα τετράδια πού είχαμε στην α’ δημοτικού με τα μπαστουνάκια, τις γραμμούλες, τα γράμματα και τις φρασούλες; Πώ θυμήθηκα τα χρωματιστά ξυλάκια που χρησιμοποιούσαμε στην πρόσθεση και στην αφαίρεση και τα ωραία μας βιβλία…
[SPOILER][/SPOILER]
[SIZE=“6”]<3[/SIZE]
Το άρτ αττάκ το λάτρευα δεν έχανα επεισόδιο. Πώ χθες το είδα, μετά από τόόσα χρόνια στο γιούτιουμπ και σήμερα ήθελα να φτιάξω καραβάκια, ανθρωπάκια, ζωγραφιές
Τον ροζ πάνθηρα τον θυμάται κανείς; Εγώ σα μακρινήήη ανάμνηση, σαν όνειρο…
:lol: ναι ναι εκείνα λέω,τα είχα γονατίσει όλα.Και τα παλιά κόμιξ με ποπάυ που είχαν τη μία σελίδα έγχρωμη και την άλλη ασπρόμαυρη κι έπρεπε να τα ζωγραφίσουμε.
Εγω ειχα βγαλει τη θεωρια οτι απλα τσιγκουνευονταν το μελανι το εγχρωμο και παιζανε αυτην την πουστια με τις σελιδες. Αλλα ποσο γαματα ηταν τα Ποπαυ, εχω μερικα απο το 90-91 =’)
Καλα ρε κι εγω που ειμαι 17 το θυμαμαι τον Αστυνομο Σαινη και την σαιλορ μουν και τα χελωνονιντζακια.Γενικα ρε γαμωτο παλια τα καρτουν ηταν γαματα.Θυμαμα μια περιοδο ξυπναγα το πρωι και πριν παω σχολειο εβλεπα στην τηλεοραση γατοσκυλο.Σημερα βλεπω καμια φορα τα καρτουν που βλεπει ο αδερφος μου και ειναι ολα για τα μπαζα.
Το “μαντεψε ποιος” το εχω ακομα
Oσο για τα βιβλια του δημοτικου ποσο γαματα ηταν!!!Εχουν αλλαξει ολα τωρα.Βλεπω,παλι του αδερφου μου τα βιβλια και μου φαινονται ηλιθια.Γενικα τα παντα πανε προς το χειροτερο.Εχω να θυμαμαι πραγματα απο το δημοτικο που τα παιδια που πανε δημοτικο σημερα δεν θα ζησουν ποτε γιατι ειναι ολη μερα μπροστα απο μια τηλεοραση και εναν υπολογιστη.Και εξαιτιας αυτων εχουν χασει και την αθωοτητα τους.