σαν βασικη ιντερνετικη πληροφορηση εννοω περισσοτερο ,το σαιτ της ιδιας της μπαντας (και της καθε μπαντας ) ,youtube,myspace ,reverbnation κτλ .Δεν εννοω μονο τα σαιτ fanzines που γραφουν πολλα και διαφορα και πολλες φορες ειναι οι ιδιοι εκεινοι παλιοι 'περιοδικαριοι ’ που απλα επειδη σταματησαν τα εντυπα γραφουν τις ιδιες (η και χειροτερες ) 'μπαρουφες ’ τους εκει .
για το συγκεκριμενο σχημα (Ανωριμοι ) ,που ουτε προσωπικα τους ξερω και τους εχω δει μια φορα live μονο πριν κανα 4-5αρι χρονια καιυτο συγκυριακα , πιστευω οτι η μουσικη τους ειναι πολυ αξιολογη και καθολου ‘στην τυχη’ .
Ναι, καλά τα λες για τα site, τα bandcamp και τα λοιπά, μαζί σου κι εγώ. Όμως πριν κάνω κλικ στο bandcamp μιας μπάντας από κάπου πρέπει να έχω μάθει την ύπαρξη της και να έχω δει μια περιγραφή του τι παίζει για να ξέρω αν υπάρχει πιθανότητα να με ενδιαφέρει.
Ε, όσον αφορά στο τελευταίο (και βγάζοντας στην άκρη την περίπτωση να μου χει μιλήσει κάποιος φίλος που ξέρει το γούστο μου), ενώ αρχικά φάνηκε ότι με όλα αυτά τα webzines, τα περιοδικά θα πάνε για πέταμα, τελικά η κακή -σε γενικές γραμμές- ποιότητα των περισσότερων, οδήγησε στο να ισχυροποιήσει το κάθε hammer τη θέση του, καθώς αυτό που έχει να δώσει (είτε στο τέλος είναι καλό είτε κακό είτε δίκαιο είτε άδικο για την όποια μπάντα), τουλάχιστον το δίνει με έναν επαγγελματισμό και όχι με κείμενα-εκθέσεις παιδιών δημοτικού χωρίς συντακτικό και αισθητικά απαράδεκτα.
Δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω προφανώς το κάθε hammer, απλά καταγράφω μια πραγματικότητα που παρατηρώ και με βάση αυτήν βρίσκω απόλυτα λογικό το να επιζητούν οι Anorimoi μια παρουσίαση από τις σελίδες του.
[ Σε μία περίοδο που η πώλωση και ο διχασμός σε όλα τα επίπεδα έχουν κατακλύσει τις ζωές μας, το ROCK HARD επαναλαμβάνει, για μία ακόμη φορά το αδιαπραγμάτευτο motto του, που είναι “100% independent”, δηλαδή, 100% ανεξάρτητο. Ανεξάρτητο από οποιουδήποτε είδους οπαδικές ή κομματικές αποχρώσεις, ανεξάρτητο στην κρίση του σε ότι αφορά τη μουσική. Όλοι οι συντάκτες του ROCK HARD πορεύονται βασισμένοι αποκλειστικά από το πάθος τους για τη HEAVY METAL μουσική και το ίδιο ισχύει και για τις ραδιοφωνικές εκπομπές του και για όποιες άλλες δραστηριότητες λαμβάνει μέρος.
Σάκης Φράγκοςιδιοκτήτης του ROCK HARD
Προφανώς και όχι αλλά εξαρτάται και απ’ τη σοβαρότητα του θέματος. Πχ γουστάρω που οι Χαμεριτζήδες κράξαν έστω και με ήδη ειπωμένες απόψεις τα αυγά ενώ αντίθετα σπάστηκα με αρχιδιές τύπου Ατλαντις με γελοία κειμενάκια σιγονταρίσματος στους “άρειους”. Αντίστοιχα, το “δε γουστάρουμε να αναφερόμαστε σε πολιτικά θέματα μόνο μέταλ” είναι κάτι σαν το No Politica των οργανωμένων του Ολυμπιακού που λειτουργεί περισσότερο σαν κάλυψη για τα φασιστοειδή που μαζεύονται 'κείθε.
Μιλάμε πάντα για τους χαμεριτζήδες που έχουν κάνει ένα κάρο συνεντεύξεις και προμόσιον στους NAER MATARON (και δικαίως, είχαν ένα γαμάτο σερί δίσκων), έτσι?
Εδώ με πιάνεις αδιάβαστο. Σπάνια διαβάζω τα άρθρα που αφορούν extreme μπάντες και ειδικά για Naer Mataron δεν έχω ιδέα γιατί δε διάβαζα Χάμερ όταν παίζαν συνεντεύξεις και άρθρα γι’ αυτούς. Και δεν ξέρω πόσο φανερά ήταν τα φασιστικά φρονήματα του Καιάδα παλιότερα ε.
Και σκέψου αντίστοιχα πόσοι (κι εσύ ο ίδιος) γουστάρετε και δικαίως τη μουσική του Varg αλλά ταυτόχρονα διαχωρίζεται τη μαλακία που τον δέρνει και τις ηλίθιες πεποιθήσεις του.
Προτιμώ όταν αγοράζω ένα μουσικό έντυπο να διαβάζω για μουσική και όχι για πολιτικά. Ούτε επίσης για το “πόσο γαμάτοι είμαστε εμείς οι μεταλάδες σε σχέση με τους σκυλάδες” και άλλες τέτοιες παπαριές.
Μέχρι και χρονικό γραμμένο από τον ίδιου τον Καιάδα για το τουρ που είχαν κάνει στη Λατινική Αμερική είχαν πριν λίγα χρόνια.
Και τι φανερά και κρυφά φρονήματα λέμε, μπροστά έχω το μπούκλετ του “River At Dash Scalding” (νορβηγομπλάκ δισκάρα btw) και στη thanks list υπάρχει όλη η Χρυσή Αυγή.
Εμένα δε με πειράζει να εκφράζει ο οποιοσδήποτε πολιτική (ή οτιδήποτε άλλη) άποψη μέσα από ένα μουσικό (ή οτιδήποτε άλλο) έντυπο, αλλά η υστερία που πιάνει μερικούς στο να αποκυρήξει ο Χ (στην περίπτωσή μας Χ = ΡοκΧαρντ) το όποιο Υ (στην περίπτωσή μας Υ = Ατλαντίς/ΧΑ) επειδή “έτσι πρέπει/είναι το αντικειμενικά σωστό” καταντάει βλακώδες.
Άντε να πούμε, ψάχνουνε όλοι τον αντιφασισμό στις κερκίδες των γηπέδων και στα έντυπα και στα φέησμπουκ και δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού και εκεί που όντως πρέπει (στον δρόμο δηλαδή) ΚΟΤΟΥΛΕΣ (εκτός από λίγους). Μόνο ευχαριστώ δεν έχουμε πει ακόμα στον Δένδια που μας απάλλαξε από τους τυρράνους.
Ο πραγματικός κίνδυνος βέβαια δεν προέρχεται τόσο από την Χρυσή Αυγή γιατί αυτή δεν κρύβεται, το τι είναι το δειχνει οπότε ξέρεις πάνω κάτω με ποιους έχεις να κάνεις και είναι ευκολότερο να τους αντιμετωπίσεις. Οι χειρότεροι είναι οι υποκριτές πολιτικοί τύπου Δένδια και λοιπών κακοποιών στοιχείων, οι οποίοι καλύπτονται από ένα μανδύα επιφανειακής δημοκρατίας και τα τελευταία χρόνια έχουν ουσιαστικά επιβάλλει μια ιδιότυπη χούντα παραβιάζοντας με την βοήθεια και των ΜΜΕ, συστηματικά νόμους και σύνταγμα με την δικαιολογία της σωτηρίας της χώρας!
Κρις δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ. Είπα άλλωστε ότι στο θέμα Ναερ Ματαρον δεν έχω ιδέα τι έπαιζε στο Χάμερ. Σχετικά πάντως με αυτό που λες περι tour diary, είναι αυτό που είπα ότι αν γουστάρεις τη μουσική μιας μπάντας, και θα την ακούς και θα την προωθείς απλά αν ενοχλείσαι με το χαρακτήρα των μουσικών, θα το αναφέρεις και θα το κατακρίνεις (ξαναφέρνω το παράδειγμα του Varg μια και είναι στα χαρακτηριστικότερα της μουσικής που ακούμε). Αυτά τα δύο πρέπει να διαχωρίζονται γιατί αν ακούγαμε μπάντες με κριτήριο το ποιόν των μελών τους, θα 'χαμε πετάξει τη μισή δισκοθήκη μας.
Δίκιο βέβαια έχεις και στα περί αντικειμενικά σωστού, απλά υπάρχει μια τάση της κάλυψης φασιζουσών νοοτροπιών υπό το μανδύα του ουδέτερου (ίσως γιατί χέζονται ή γιατί έτσι είναι πιο εύκολο να προσυλητίσουν μέλη). Δεν θέλω όμως να κατηγορήσω ως φασίστα κάποιον επειδή απλά θέλει να κρατήσει τις πολιτικές διαμάχες έξω από το μέσο του.
Και τέλος, εννοείται ότι δεν πρέπει κάποιος να μένει στο να ψάχνει να βγάλει απ’ τη μύγα ξύγκι μένοντας μόνο στα φαινόμενα που περιορίζονται στα ΜΜΕ και το ίντερνετ.
ΥΓ 1 σ’ ευχαριστώ Νίκο Δένδια που μας απήλλαξες από τους φασίστες
ΥΓ 2 σ’ αυτό που λέει ο Άρης, ας μην ξεχνάμε και πόσα φασιστοειδή μπαίνουν στις τάξεις άλλων δεξιών σχηματισμών ε.
Το θέμα δεν είναι αν παίρνεις πολιτική θέση η όχι το θέμα είναι όταν βγαίνεις να δηλώσεις πως δεν θέλεις καν να πάρεις πολιτική θέση όταν γύρω σου γίνεται χαμός. Αυτό εγώ το βρίσκω ηλίθιο. Η παίρνεις θέση (όπως έκανε το hammer) η απλά βγάλε τον σκασμό. Κείμενα σαν αυτό που μπήκε στο ροκ χαρντ είναι ανούσια, ηλίθια και πραγματικά δεν μπορώ να δω που αποσκοπούν.
Η ίδια κότα που είναι (“ο παππούς μου διάβαζε Ριζοσπάστη” κτλ.) ήταν και παλιά. Όπως το 2007 όταν έπαιζε support στους Dodheimsgard, για όσους το θυμούνται, που όταν είχε φάει κράξιμο από έναν μέσα απ’ το κοινό γυρνάει και του λέει “σου είπε κανείς πως είμαστε φασίστες;” Και να οι στόχοι γύρω γύρω στη σκηνή. Τρελίτσα τότε, τρελίτσα και τώρα.
