Ένας πάνκης (ή κάτι τέτοιο) θα ειρωνευτεί τους Warlord;
Really?
Hammer σταμάτησα να παίρνω συστηματικά κάπου στο 2002. Από εκεί και πέρα, 1-2 το χρόνο αν και όποτε το θυμηθώ.
Κλασσικά στις διακοπές πήρα το τεύχος Αυγούστου με το αφιέρωμα και τη συνέντευξη του bob katsionis. Μπορώ να πω ότι λύθηκα στο γέλιο διαβάζοντάς την. Ο τύπος μου έδωσε την εντύπωση ότι θεωρεί τον εαυτό του και τον gus, εφάμιλλο των iron maiden ή του ozzy. Βέβαια, και ο συντάκτης του περιοδικού του έκανε ερωτήσεις σε αυτό το πνεύμα και αυτή την κατεύθυνση.
Δεν μπορώ επίσης να μην παρατηρήσω ότι σύμφωνα με τον ίδιο, αν είσαι Ελληνας και δεν προσκυνάς bob katsionis και gus, το κάνεις απλά και μόνο γιατί είσαι κομπλεξικός. Ηρεμήστε ρε μάγκες… παίζει απλά και το ενδεχόμενο τα τραγούδια σας να είναι φόλες και να μην έχετε να πείτε απολύτως τίποτα μουσικά σε όποιον δεν εντυπωσιάζεται από τις ταχύτητες στο σολάρισμα.
:respect: στον dargaard για το ηρωικό ποστ του! Και δεν θέλω ειρωνείες για τους Warlord, το ότι ο Πρασούλας είχε κόλλημα μαζί τους δεν σημαίνει ότι δεν ήταν μια ΠΟΛΥ σπουδαία και υποτιμημένη μπάντα…
-
Ναι ρε, το ξέρω, αφού είχε τους DHG και THORNS στις μπάντες στις οποίες θα στηριχτεί το black στο μέλλο (είχε και το υπερπρότζεκτ EIBON βέβαια, μεγάλη του επιτυχία αυτή! :p).
-
Καταπληκτικό όντως (2003 κάπου στο φθινόπωρο νομίζω), φοβερή δουλειά από Αγόρο αλλά και Καραγιάννη σε κάτι power electronics.
Ναι, ρε bleeding, σωστος! Αυγουστος του 2002. Το Hammer ειχε αφιερωμα στους καλυτερους τραγουδιστες/κιθαριστες/μπασιστες/drummers και το Horror στο παγκοσμιο underground. Ξεχωριστες σελιδες για hardcore, sludge, black, death κλπ., απιστευτη δουλεια. Πλακα- πλακα θα 'θελα να του ριξω μια ματια για να δω που ειναι τωρα αυτα τα ονοματα που τοτε ηταν underground (π.χ. θυμαμαι High on Fire, Isis κλπ.).
Παντως τα παλιοτερα αυγουστιατικα αφιερωματα ισως να μας φαινονται καλυτερα απ’ ο,τι τα σημερινα επειδη τοτε μαθαιναμε κι εμεις απο αυτα. Π.χ. θυμαμαι αυτο με τα 100 καλυτερα συγκροτηματα, ηταν βιβλος για μενα, το ειχα διαβασει 15.000 φορες. Η αυτο που ανεφερα παραπανω με τους καλυτερους τραγουδιστες/κιθαριστες κλπ. (που μαλιστα το ειχαν γραψει μονο 2 συντακτες- περιεργο). Δηλαδη καπως μου φαινεται λογικο να εχει ο καθενας στο μυαλο του αλλιως τα αφιερωματα που πρωτοδιαβασε και, οσο να 'ναι, του εδωσαν τις πρωτες γνωσεις σε αυτην τη μουσικη.
+1…Ως πιο μικρος περα απο τη βιβλο του 2001 με βοηθησαν παρα πολυ και τα αφιερωματα του 05(200 καλυτερα αλμπουμς) και του 06(αφιερωμα στα 70s)…Αν τωρα εβγαζαν αφιερωμα σαν αυτο του 05 θα βαριομουν ακομα και να το διαβασω…
Παιζει και η περιπτωση ο Μ.Ο ηλικιας αναγνωστων του Χαμερ να μεγαλωνει παντως…Δεν νομιζω οτι παρα πολλοι μεταλαδες 15αρηδες αγοραζουν χαμερ οταν εχει ολο το ιντερνετς στα ποδια του.
Όντως τρομερή κίνηση, και αυτό μου λείπει από το σημερινό χάμμερ. Το μόνο αφιέρωμα τελευταία που έκατσα και διάβασα με προσοχή ήταν αυτό που είχε κάνει στο NWOAHM ή όπως λέγονται αυτές οι μαλακίες, απλά επειδή ήταν μια σκηνή που δεν ξέρω και ήθελα να διαβάσω μια μακροσκοπική παρουσίασή της παρότι δεν αντέχω ούτε μισό κομμάτι από αυτές τις μπάντες.
Ποιός χρειάζεται σήμερα άλλο ένα power metal αφιέρωμα; ή ένα thrash metal; ή ένα death metal; Υπάρχει κάτι που μπορεί να ειπωθεί για το reign in blood ή το Keepers ή το Cause of Death και δεν έχει ειπωθεί; Τόσες σκηνές αναδείχτηκαν στα 00ς κανείς δεν τις πήρε είδηση;
το συμπερασμα απο που βγηκε?:lol:αποψη μου ειναι…μπαντες σαν τους λοστ εντ λονλι ντεις ειχαν βγει με το κιλο εκεινη την εποχη το να τους γουσταρει καποιος το δεχομαι και εμενα πχ μου αρεσουν οι Sigue Sigue Sputnik:lol: αλλα δεν τους αναγαγω στο αγιο δισκοποτηρο της μουσικης…
Η διαφορά, ευρωαγορίνα, είναι ότι κανείς, απ’ όσο ξέρω, δεν ασχολείται με τους… Sigue Sigue Sputnik, ενώ οι Warlord για συγκρότημα με δύο full length albums και ένα ep μια χαρά αναγνωρισμένοι είναι, για πολλούς δε μάλιστα θεωρούνται θρυλικοί και σε καμία περίπτωση “άλλη μια μπάντα του ύφους και της εποχής της”.
με το κιλό μπάντες σαν τους Warlord. αναμένω προτάσεις γιατί τόσα χρόνια δεν έχω βρεί ακόμα κάποια και ψάχνω σαν τρελός ρε γμτ…
:offtopic: έχω καιρό ν ακούσω lost and lonely days.
το είχα λιώσει τα παλαιά χρόνια όταν είχα χωρίσει με μια πρώην 
:offtopic:
Ξερεις ποιο ειναι το θεμα, ρε συ, οτι παντα θα υπαρχουν ατομα που, οπως εσυ πριν τοσα χρονια, θα διαβαζουν για πρωτη φορα για το ‘‘Reign in blood’’. Δηλαδη σκεψου να ημασταν 15 χρονια πριν και να θες απεγνωσμενα να διαβασεις αφιερωματα για να μαθεις και να εχεις μεγαλυτερους που να λενε ‘‘ελα, μωρε, τοσα και τοσα εχουν γραφτει για αυτα’’. Θελω να πω, ΟΚ, μας φαινονται βαρετα, αλλα ειναι λογικο που κανουν ακομα τετοια αφιερωματα. Τοσα και τοσα νεα παιδια θα πρωτοπαρουν Metal Hammer και θα θελουν να μαθουν.
Σωστός ο Λέπερ. Άλλωστε και το αφιέρωμα στα 80’s το 2001, που έχει σημαδέψει πολλούς από μας, αποκλείεται να ήταν το πρώτο αφιέρωμα του περιοδικού στα 80’s, έτσι; Άνετα μπορώ να φανταστώ παλιούς/πρώην/περιστασιακούς αναγνώστες του εκείνη την εποχή να λένε “ήμαρτον, πάλι για τα 80’s, τί νόημα έχει”.
μα ναι ρε! μιας και το διαβάζω από τα 80s πάντα προσπαθούσα να δικαιολογήσω το hammer σε τέτοιες κουβέντες και συνήθως είχε να κάνει αυτούς που ηλικιακά είχαν περάσει τα 22-23 και νιώθανε/νιώθουνε ότι τα ξέρουνε όλα πια και δε χρειάζοντε την καθοδήγα 
γενικότερα μιλώντας και βλέποντας το από απόσταση θεωρώ ότι έχει βελτιωθεί φοβερά από τα πρώτα άγουρα χρόνια, όσο για τα αφιερώματα συνήθως απλά μου δίνει αφορμή να ξεθάψω κανα παλιό βινύλιο αλλά καταλαβαίνω ότι απευθύνεται στους νέους που ακούνε για maiden, slayer ή ότι άλλο και (ελπίζω να) ανατριχιάζουν όπως εμείς πριν 25-35 χρόνια.
by the way για μένα η μεγαλύτερη κοιλιά του ήταν στις αρχές 90ς που πολλοί συντάκτες θεωρούσαν παρακμή να ασχολούντε ακόμα με τα “κλασικά” και έλεγαν ότι “[I]το μέλλον είναι οι Living Color και έλεος πια με τους helloween[/I]”… 
γι’αυτό και κάποιοι από μας ακόμα κρατάμε μούτρα στον μακαρίτη Kurt
Εποχές Φλωράκη ε?
Η δισκοκριτική στο Nevermind πάντως είχε δώσει 5 αστεράκια ακόμα και για την τρύπα στο βινύλιο…ακόμα τη θυμάμαι!8)
επί Καραολίδη είχε κάποια πράγματα να πεί, για εμένα μεγάλη κοιλιά είχε κάνει το έντυπο επί Φλωράκη, παρά την πολύ θετική συγκυρία με τα πρώτα Φεστιβάλ στην Ελλάδα εκείντη την περίοδο…
ο οποίος Φλωράκης από την άλλη ήταν και αρχισυντάκτης του Razor (αν δεν κάνω λάθος) που ήταν αρκετά μπροστά σαν έντυπο…
Παντως απο τον Φλωρακη και την στηλη Sub-terra,εγω εμαθα πολλα underground συγκροτηματα και αντιστοιχα διαμαντια,ειδικα στα πιο ακραια ειδη.
συμφωνώ ως προς το sub-terra, αλλά σαν γενικότερη εικόνα και περιεχόμενο, το περιοδικό ήταν μετριότητα.
Ίσως έπαιξε ρόλο και το γεγονός πως ο Φλωράκης από ένα διάστημα και μετά έμενε μόνιμα στην Αγγλία…
βγήκε το καινούριο, εξώφυλλο machine head, δίσκος του μήνα machine head, αυτοκόλλητο machine head-manowar (για να σπάει λίγο)
πότε κιόλας?
edit…όντως…