Ήμουν στην πρεμιέρα του 72 Seasons την Πέμπτη και από τότε μου έχουν κολλήσει στο μυαλό σχεδόν όλα τα κομμάτια. Γενικά συνεχίζει σε παρόμοιο μοτίβο με το επίσης εξαιρετικό Hardwired αλλά όπως ειπώθηκε είναι κάπως πιο συμπαγές και αποτελεί ένα βήμα παρακάτω για την μπάντα.
Οι προσωπικοί-μελαγχολικοί στίχοι του Hetfield είναι γι’ ακόμα μια φορά υπέροχοι, κάποιοι από τους καλύτερους στίχους του ίσως βρίσκονται εδώ. Σίγουρα πάντως δεν πρόκειται για ένα album που θα μπορούσε να βγάλει μια γερασμένη μπάντα ή μια μπάντα που έχει ξεμείνει από έμπνευση. Εμένα προσωπικά μάλλον με εξέπληξαν ευχάριστα, δεν περίμενα κάτι τόσο αξιόλογο. Όσο το ακούω τόσο περισσότερο μου αρέσει.
9 Likes
7 Likes
Άκουσα επιτέλους τον δίσκο. Δεν μου ανατίναξε το μυαλό (δεν το απαιτούσα κιόλας στα 60 τους) αλλά παραμένουν σταθερά σε υψηλό επίπεδο 40 χρόνια μετά. Περισσότερα μετά την Κυριακή που θα έχω ευκαιρία να το λιώσω
Βαθμολογία Metallica/10
7 Likes
Επειδή κάποιοι το παίζουν πιο μεταλλαδες απο κάποιος άλλους και θεωρούν την αποψη τους και πιστοποίηση ποιότητας, ας πούμε εδω οτι ο Chuck Billy έγραψε οτι γουστάρει το 72 Seasons.
6 Likes
Άλλο ένα αδιάφορο δισκάκι από κάποιο τεράστιο metal όνομα, το οποίο θα ακούσω 2-3 φορές και μετά θα περάσει στην λήθη, όσον αφορά το δικό μου playlist. Μερικά σχόλια.
-
Δεν καταλαβαίνω το “δεν περιμένω από τους 60αρηδες Metallica κάτι καλύτερο”. Ξέρετε πόσα αριστουργήματα έχουν βγάλει καλλιτέχνες 60+ σε όλα τα είδη μουσικής; Άπειρα. Εκτός αν το θεωρήσουμε αδύνατο μόνο για το metal - που κι εκεί υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα.
-
Επίσης, αν ακούμε μουσικη ξέροντας εκ προοιμίου ότι αυτό που ακούμε αποκλείεται να φτάσει τα ύψη του παρελθόντος, τότε είμαστε συντηρητικοί φανμποιδες χωρίς απαιτησεις. Δηλαδή, να ρωτήσω κάτι: από τους/τις συντρόφους μας δεν έχουμε πια απαιτήσεις; Από τους φίλους μας;
-
Τελος πάντων, για μενα η μεγάλη μουσική φέρνει ανατριχίλες. Η τελευταία φορά που με ανατρίχιασαν οι Metallica ήταν σε κανα δυο στιγμές του Load και στο Broken Beat and Scarred. Σε ολοκληρωμένο δίσκο, απο το 1991. Όλοι οι δίσκοι τους είναι αρκετά καλοί, και κάθε νέο τραγουδι που θα τρυπώσει σε σετλιστ θα ταιριάξει όμορφα.
-
Τέλος, νομίζω πως ο λόγος που οι Metallica δεν με ανατριχιάζουν πια είναι οι φωνητικές μελωδίες. Από την μέρα που ο Hetfield έγινε ένας heavy rock τραγουδιστής το 96, άλλαξε η φυσιογνωμία των φωνητικών του γραμμών και, για το δικο μου γόυστο πάντα, χάθηκε μεγάλο μέρος της αίγλης που είχε η φωνή του.
-
Κατα τ’ άλλα, έχει αρκετες συμπαθητικες στιγμές το 72 Seasons, το Inamorata είναι με διαφορά το πιο ενδιαφέρον τραγούδι. Φυσικά, θα βοηθούσε πάρα πολύ αν το άλμπουμ είχε 7 τραγούδια και ήταν 25 λεπτά μικρότερο.
11 Likes
Πολυ ωραιο ποστ, ακριβώς οπως νιώθω κι εγω για το μεταλ στα 41 μου πια.
Ο δίσκος ειναι πραγματικά καλός και επιμένω εχει αρκετή πληροφορία και έμπνευση για μία μπάντα σαν τους Metallica. Ελπίζω να βγαλουν κι άλλον δισκο γιατι φαίνεται οτι ακομα υπάρχει καύσιμο μεσα τους.
7 Likes
Γενικά, βλέπω ότι έτσι κι αλλιώς δε συμφωνούμε στο περί Metallica γούστο, μιας και προσωπικά μιλώντας τα Load-Reload τα έχω στο πάνθεον - και προφανώς και τις ερμηνείες του Hetfield σε εκείνα τα albums, αλλά έτσι από περιέργια για πες μερικούς τέτοιους δίσκους-αριστουργήματα.
Επίσης, να διευκρινίσω ότι η έκφραση “δεν περιμένω κάτι καλύτερο από τους 60άρηδες Metallica” δε μειώνει την ποιότητα του δίσκου για 'μένα. Απλά είναι λίγο μάταιο να προσπαθήσω να πείσω τον οποιονδήποτε για τους λόγους που το 72 Seasons μιλάει στα δικά μου αυτιά και ψυχή.
6 Likes
Πραγματικά, από την ώρα που έγραψα αυτό το post, ψάχνω να βρώ δίσκους αριστουργήματα από 60άρηδες ΕΝΤΟΣ METAL και ομολογουμένως δεν έχω σκεφτεί ακόμα κανέναν…
Εκτός metal είναι πάντως άπειροι, συμφωνείς;
2 Likes
Εεεε πες μερικους ντε
1 Like
Συμφωνώ και υπάρχει λόγος για αυτό. Γιατί το metal για να βγει πρωτοποριακό και αριστουργηματικό χαρακτηρίζεται από την καύλα και τη νεανικότητα. Συνήθως η καύλα στο metal είναι στις ηλικίες 20-28 (βαριά). Δες όλα τα αριστουργήματα - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - σε τι ηλικίες τα έβγαλαν οι πρωτομάστορες.
7 Likes
Φαντάζομαι λογικό για ένα είδος μουσικής που από μόνο του μέτρα 53 χρόνια ιστορίας να μην έχει να δείξει πολλά παραδείγματα γέρων μουσικών που τα καταφέρνουν περίφημα .
Ερώτηση. Το Spit out the Bone σε ανατρίχιασε; Εκει ο Hetfield είναι ένας 25αρης θράσερ και πάλι.
Το άλλο ζήτημα -πέρα από την έμπνευση- είναι ότι αυτό το είδος μουσικής είναι απαιτητικό σωματικά. Το ότι ο Trujillo παίζει στο Lux (ναι αυτό το ευχάριστο φαινομενικά απλό κομμάτι) χωρίς πένα είναι τρομερά καταπονητικο. Ότι ο Hetfield κάνει down picking σχεδόν σε μόνιμη βάση, το ίδιο. Όποτε μοιραία κάποια στοιχεία που σας/μας άρεσαν στη μουσική τους όταν ήταν 20 και 23 πλέον, σωματικά και μόνο, θα ελαττωθούν η θα εκλείψουν.
1 Like
Τα τελευταία του Cash ήταν career defining. O Nick Cave επίσης, αν και στην ουσία έβγαλε μόνο ένα άλμπουμ με τα 60 πατημένα.
Πάντως, ανεξαρτήτως είδους δύσκολα θα βρεις μουσικούς που οι επιβλητικές κυκλοφορίες τους είναι εκτός των ηλικιών 20-35, εκτός κι αν αλλάξουν πολύ το στυλ τους.
Το τι ανατριχιαζει η οχι τον καθεναν ειναι υποκειμενικο. Μια χαρα με ανατριχιαζει το Halo on Fire εμενα προσωπικα πχ (ειδικα το τελευταιο μερος του), το εβαζα ανετα σε οποιονδηποτε best of δισκο των Metallica, οποτε το “δεν με ανατριχιαζουν πια, γερασαν” ειναι μια απολυτα (σεβαστη φυσικα αλλα) υποκειμενικη αποψη.
Για το 72 δεν εχω ακομα αποψη σοβαρη, το εχω ακουσει στα πεταχτα.
7 Likes
Ε καλά, ας αλλάξει τρόπο που παίζει την πένα.
Προσαρμοζόμαστε με τις συνθήκες της ζωής για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Δεν το βλέπω ως δικαιολογία για τίποτα, εκτός αν μου πεις για blastbeat για 50 λεπτά σε λαιβ, το οποίο αρχίζει και γίνεται πολύ δύσκολο από μια ηλικία και μετά.< Οπότε αυτός/η πρεπει να προσαρμόσει την μουσική που γράφει από μια ηλικία και μετά, αν θέλει να την βγάζει λάιβ. Αλλιώς φυσικά γράφει ότι θέλει.
Αυτό λέω. Το ότι έχουν πιο mid paced κομμάτια είναι μέρος των συμβιβασμών και της ηλικίας. Το ότι δεν τραγουδάει όπως στο Justice είναι μέρος των συμβιβασμών. Το ότι δίνουν 30 και όχι 150 live πλέον, το ίδιο.
3 Likes
Αυτο ακριβως λεω κ γω σε φιλους μου που ειναι κολλημενοι με τους δεινοσαυρους κ δεν ψαχνονται για κατι νεο.Υπαρχει εκει εξω απειρη μουσικη που ειναι πολυ καλη κ καλυτερη απο τις μπαντες που αγαπησαμε κ μεγαλωσαμε.Παντα θα υπαρχουν εξαιρεσεις βεβαια κ θα βγαζουν κ οι παλιοι καλους δισκους.
6 Likes
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα τελευταία 15 ποστ αλλά και από τον δίσκο που έβγαλαν οι Metallica, είναι ότι όλοι ξέρουμε πως το καλύτερο για την μπάντα θα ήταν να μην παίζουν μέταλ πια, και να συνεχίσουν σε ακόμα πιο αργοσυρτα και ροκ/κάντρι μονοπάτια από ότι σε δίσκους που έχουν ήδη βγάλει στο παρελθόν, αλλά τι να γίνει τώρα που προτιμούν να παίζουν αυτό που παίζουν. Απλά κι εμείς δεν είμαστε υποχρεωμένοι ούτε να το ακολουθούμε , ούτε να το εκθειαζουμε αν δε μας αρέσει. Η μπάντα καλά κάνει, εμείς καλά κάνουμε, όλα καλά.
Ο δίσκος έχει μέσα ζουμί, αλλά χάνεται μέσα σε έναν τυφώνα από ιδέες και φυσικά χάνει πολύ και λόγω αρκετών skip για μένα. Αυτήν την στιγμή και με το αρκετά πιθανό ενδεχόμενο να ανέβει ίσως μια θέση το πολύ, νομίζω ότι μιλάμε για τον πιο αδύναμο τους δίσκο. Και διαφωνώ ολοκληρωτικά με την ιδέα ότι δε θα πρέπει να είμαι αυστηρός με τους Metallica επειδή είναι πλέον 60 και έχουν ήδη γράψει την ιστορία τους. Μετά το εξαιρετικό για μένα HTSD, μπορώ να είμαι όσο αυστηρός θέλω. Ξέρω ότι μπορούν να βγάλουν πολύ ανώτερο δίσκο (για τα δικά μου γούστα) από το 72 Seasons.
Κρατάω 5-6 τραγούδια και προχωράω, δεν είναι και υποχρεωμένοι να ικανοποιήσουν τους πάντες, αλλά κι εγώ δεν είμαι υποχρεωμένος να λιώνω έναν δίσκο που με κουράζει και δεν με ιντριγκάρει και πολύ σε μεγάλο του μέρος.
5 Likes
Μαλακια εκανα, δεν επρεπε να παρεμβω. Σου εκοψα την φορα , θα γελαγαμε πολυ. Μαλακια μου
Νομιζω οτι κατα βαθος με ευχαριστεις που σε προστάτεψα να μην εκτεθεις παραπανω.