E ναι κάπως βαρύγδουπη αφελής δήλωση όμως με αυτά τα δεδομένα ε;
oυ ρε:p:p:p:pλογω location συγχωρησε…
Ίσως να είναι όπως τα λες αλλά θα ήθελα να μου πεις μερικά albums αυτού του είδους που να είναι κορυφαία σήμερα. :-k
Εχει γινει αρκετες φορες συζητηση πανω σ αυτο το θεμα και οντως εχουν γραφτει αρκετα ενδιαφεροντα πραγματα.Βεβαια το ζητημα δεν ειναι ο διαχωρισμος του μεταλ με το ροκ αλλα ο διαχωρισμος του μεταλ γενικα απο τις αλλες μουσικες.Μια προσφατη συζητηση εγινε εδω αν σ ενδιαφερει.
Οσον αφορα το Death Magnetic το βρισκω αρκετα ομορφο και προπαντος αξιοπρεπες αλμπουμ με το All Nightmare Long να μου εχει κανει την μεγαλυτερη εντυπωση μεχρι στιγμης.Δεν περιμενε πιστευω κανεις απο τους Metallica να καινοτομησουν ή να φερουν την αλλαγη αλλα να κυκλοφορησουν ενα αξιοπρεπες αλμουμ ανταξιο του ονοματος τους κατι και το οποιο πιστευω πετυχαν.Γενικα ομως ειναι οντως πολυ νωρις για να τοποθετουμαστε απολυτα ειτε προκειται για αρνητικες ειτε για διθυραμβικες κριτικες.Πολυ σωστο αυτο που ειπε ο Μανος:
το αλμπουμ χρειαζεται αρκετες ακροασεις…
βεβαια για να λεμε και του στραβου το δικιο υπαρχουν και (ΑΛΛΑ) κομματια οπωςπ.χ. . το creeping death που δεν χρειαζεται να περασουν πανω απο 10 δευτερα ακροασης για να καταλαβεις οτι ειναι τραγουδαρα…
Δε θα πω τίποτα για το Album γιατί θέλω να το ακούσω κάμποσο ακόμα αλλά αυτή είναι μεγάλη κουβέντα. Για την ακρίβεια μεγάλη μου διαφωνεία με τα περισσότερα μέλη εδώ μέσα και για να το επεκτείνω λίγο παραπέρα σε όλα τα πραγματικά γαμ@@@ρά κομμάτια των 5 πρώτων δίσκων ισχύει αυτό και δε χρειάζοταν περιττά χτησίματα του στυλ 100000000000000 ακροάσεις του ίδιου κομματιού για να πάρει χαμπάρι κάποιος το πόσο γα@@@@νε.
Ακόμα δεν άκουσα αρκετές φορές το άλμπουμ για να εκφέρω πλήρης άποψη (όποιος βιάζεται σκοντάφτει λένε ), αλλά θα σχολιάσω μερικά σχετικά πράγματα…
Κάποιοι γκρίνιαξαν με τη μεγάλη διάρκεια των περισσοτέρων τραγουδιών. Για μένα αυτό είναι το ιδανικό! Χρόνια περίμενα να γράψουν τραγούδια με μεγάλη διάρκεια, από το Reload με το Fixxxer για την ακρίβεια (η μεγάλη διάρκεια στο St. Anger φυσικά δεν μετράει, αφού έχουμε 500 επαναλαμβανόμενα riffs… όπως σωστά προείπε κάποιος).
Επίσης αυτός ο τύπος στο site που έγραψε την δισκοκριτική για το Death Magnetic, ενώ αναφέρει μερικές αλήθειες (δεν θα επεκτάθω προς το παρόν), αλλά φαίνεται πόσο προκατειλημένος είναι. Εντάξει, η κριτική του καταντάει αστεία από ένα σημείο και μετά.
Τέλος, τα Cyanide και My Apocalypse τα αδικούν μερικοί (κατά τη γνώμη μου πάντα). Μόνο σε μένα αρέσουν τόσο; :roll:
Και κάτι offtopic, για το Poor Twisted Me… αυτό μαζί με το Hero of the day ίσως, είναι τα αδύναμα σημεία του, κατά τ’ άλλα, αριστουργηματικού Load!
Περισσότερα για το Death Magnetic σε μερικές μέρες, όταν θα έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη (The Judas Kiss kicks ass!!! )
Στις 12 του μηνα εχω ραντεβου… με το δισκοπωλειο!
Πιστευω ειναι κομματια που θα απογειοθουν ακομα περισσοτερο στο live.
απ’ολη την κριτικη, απ’ολο το “εμπαθες θαψιμο” που λετε οτι του ριχνει εγω κραταω την κατακλειδα η οποια (παντα κατα τη γνωμη μου) εκφραζει το δισκο απολυτα.
Σε όσους άρεσε έστω και στο ελάχιστο το “St.Anger” εδώ θα βρουν την όαση τους μετά από πολύ καιρό αναμονής μιας και ηχητικά είναι συγγενείς με το “Death Magnetic”. Οσοι, όμως, περιμένατε αυτά που υπόσχονταν μάλλον θα ξεκινήσετε να ψάχνετε τα σημεία που θυμίζουν κάτι από τον ίδιο τους τον εαυτό που ψάχνουν εναγωνίως να βρουν. Αν αυτό σας αρκεί τότε θα τον απολαύσετε σίγουρα, αν και είμαι σίγουρος ότι τα πολλά “αλλά” θα μπαίνουν στο λόγο σας όταν μιλάτε για το δίσκο αυτό…Μάλλον θα μετράμε την αξία των δίσκων τους με πόσο λιγότερα “αλλά” βάζουμε, κάτι που σίγουρα αυξάνεται όσο περνάνε τα χρόνια από τα χρυσά, για εκείνους, 80s! Οσοι πιστοί προσέλθετε…
+1.000
Καλησπέρα σε όλους!
Μετά από μερικές ακροάσεις μπορώ να πω ότι ο δίσκος είναι πάρα πολύ καλός.Δεν θα αναφερθώ σε κομμάτια ξεχωριστά μιας και στο σύνολό του ο δίσκος με ενθουσίασε.Πολύ καλός για METALLICA?Πόλύ καλός για την μπάντα των φίλων της γειτονιάς?..Έχει κάποια σημασία στην τελική?
Εμένα πάντως με κέρδισαν.Θα τους τα “σκάσω” στις 12/9!Μετα χαράς!Εδώ έδωσα σχεδον 30 euros μόνο σε ξαπλώστρες φέτος!
Πρώτη εντύπωση πάντως πολύ καλή.Ποιός ξέρει?Σε ένα μήνα ίσως τρώει σκόνη στο ράφι!Only time will tell!
ΥΓ:Το Suicide and… στα “σκληρά” σημεία δεν θυμίζει ενοχλητικά Karma to Burn - Purgatory Afterglow?!
Καλή συνέχεια/ακροάσεις!
Καλωσ’ηρθες φίλε. Προβλέπω τα μέλη του rocking να διπλασιάζονται με την κυκλοφορία του death magnetic!
Δεν θα μπω στην διαδικασια να σχολιασω ολοκληρη την κριτικη του αλλα θα σχολιασω ενα λαθος του που το κανουν και αλλοι συμφορουμιτες.
Αν η παραγωγη ειναι ετσι και στο δισκο που θα ακουσουμε με τα αυτακια μας τοτε ναι,ειναι για τρελο κραξιμο η παραγωγη,προς το παρων περιμενουμε και γενικοτερα κρατατε και μια πισινη…
Παντως επισιμη κριτικη για ενα δισκο που δεν εχει κυκλοφορισει ακομα ειναι εκ των πραγματων κωμικοτραγικη…
Θα συμφωνήσω… αλλά π.χ. αύριο κυκλοφορεί το metal hammer με τη δισκοκριτική. Ορισμένα περιοδικά κλπ έχουν στη διάθεσή τους από την εταιρία τον δίσκο για να τον ακούσουν από πριν και να προλάβουν να γράψουν κριτικές κλπ (όλα για το μάρκετινγκ). Οπότε μην σε ξαφνιάζει. Αν και ο συγκεκριμένος τύπος παίζει να το άκουσε από κατεβασμένα mp3 :lol:
Συμφωνώ απόλυτα. Δε μπορείς να κάνεις επίσημη κριτική από κάτι ποθ διέρρευσε στο Ιντερνετ, εκτός και αν εχει ακούσει το cd μαζί με τους συντάκτες των κορυφαίων περιοδικών στον κόσμο
Νέο ελληνικό review από το http://www.metal-invader.com.
Πολύ θετική και για την παραγωγή γράφει:
“Finally, I must point out the professional work that Rick Rubin made in the production part of this release. This point shows us how Bob Rock’s favor with Metallica started to rust and how Rick took the torch on this hard route. It sounds superbly clear like it was the recording of the decade and definitely fitted “Death Magnetic”’s rawness and strength!”
Το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν εχουμε να κανουμε με κορυφαιο συντακτη… :lol:
Ενας σοβαρος συντακτης ξερει να καταλαβαινει τις διαφορες του rock με το metal…
Εδω εχουμε να κανουμε με ενα ανυπαρκτο site!
Aντε και πολυ ασχοληθηκαμε με την παρτη του. 8)
[QUOTE=elmarad;433328]Νέο ελληνικό review από το http://www.metal-invader.com.
Πολύ θετική και για την παραγωγή γράφει:
“Finally, I must point out the professional work that Rick Rubin made in the production part of this release. This point shows us how Bob Rock’s favor with Metallica started to rust and how Rick took the torch on this hard route. It sounds superbly clear like it was the recording of the decade and definitely fitted “Death Magnetic”’s rawness and strength!”
lol το δικο μου γιατι σβηστηκε?!?!
Αυτο που ηθελα να πω ειναι οτι οι συντακτες το ακουσαν απο το κανονικο album…
Επειδή δεν κρατιέμαι να μην σχολιάσω…
Όσο περισσότερο ακούω το The Unforgiven III, τόσο συνειδητοποιώ πόσο κομματάρα είναι… Βέβαια καμία σχέση με τα 2 προηγούμενα (και αδυναμία μου το ΙΙ), τελείως διαφορετικό, αλλά θα γίνει ένα από τα αγαπημένα μου σίγουρα! :roll:
Μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση πάντως η κριτική που σχετίζεται με την παραγωγή. Το παληκάρι που υπογράφει το άρθρο είπε για το πόσο καθαρά άκουγε τον Lars, τον Robert και στο τέλος τονίζει “It sounds superbly clear like it was the recording of the decade and definitely fitted ?Death Magnetic??s rawness and strength”
Τόσο μεγάλη λαλακία έγινε στο rip?..ή μήπως όλη αυτή η ιστορία με το άλμπουμ που διέρρευσε δεν είναι και τόσο παράνομη αλλά το άφησαν καταλάθος εξεπίτηδες (έστω για να “μάθουν” τα πρώτα σχόλια)? Είναι τυχαίο ότι τόσο καιρό στο missionmetallica τα 9 στα 10 αποσπάσματα που βλέπαμε είναι αυτά που τελικά κόπηκαν από το δίσκο?
To rip είναι από τα 50-100 cd που κυκλοφόρησε και αγοράστηκαν από το μαγαζί στη Γαλλία. Πολύ πιθανό όμως είναι ότι παρά τους διαφορετικούς τύπους αρχείων και συμπιέσεων που κυκλοφορούν το βασίκο rip είναι ένα. Δηλάδη και την 328kbps να έχεις δεν ακούς κάτι περισσότερο από τα 128kbps.
Στο Suicide & Redeption όταν χαλαρώνει ο ρυθμός ακούγεται η κλασσική clean κιθάρα, μπαίνει πολύ όμορφα ένα μελωδικό σόλο από την ηλεκτρική που σε στέλνει… Θυμίζει λιγο Afraid To Shoot Strangers και κάτι απο Zelda (το βιντεοπαιχνιδι που επαιζα στο SNES). Τρομερο συναισθημα.
Οσο για το Unforgiven III, ναι ρε παιδια ωραιο. Για μενα ομως Unforgiven = συναίσθημα. Κάτι που μόνο το 1ο Unforgiven το πέτυχε για μενα.
Και το Apocalypse και γαμώ τα κομμάτια για κοπάνημα. 1,2,3, Go ! Πανω στην εξεταστικη δεν μπορω να διαβασω πανεθεμα τους. Τοσο καιρος, στις 12 βρηκαν ; Τα φαντασματα βγήκαν, οι νεκροι αναστηθηκαν κ οι Μεταλλικα ξανα γεννεθηκαν. Yeah!