Χμμ , μάλλον έχεις δίκιο…εγώ θεώρησα ίσως ότι η επόμενη σκέψη σου μετά από αυτο που είπες να ήταν αυτή που έγραψα…
πάντως κάθε φορά ίδια ιστορία … πάντα γίνεται καβγάς για το θέμα “η άποψη σου είναι λάθος” - “όχι δεν είναι” - “μα είπες ότι ο δίσκος είναι μέτριος/χάλια…έπρεπε να πείς ότι απλά δε σ’αρέσει” … Μερικές φορές αυτή η ακρίβεια σου σπάει τα νεύρα γμτ όσο κι αν κρίνεται αναγκαία…
ΤΟ ΚΛΙΠ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΜΕ ΤΟΣΑ SLOW ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΚΛΙΠ ΤΗΣ ΒΑΝΔΗ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ:lol:
…ε ρε παιδια η αληθεια για μενα αυτη ειναι τι να κανω???
Χαλαρά το χειρότερο βίντεοκλιπ τους (αν και τα σκοτεινά πλάνα με τη μπάντα είναι και γαμώ). Δεν έχει καμία σημασία όμως…(until it sleeps, τι κλιπάρα θεέ μου…άσχετο)
Σημασία έχει οτι ο δίσκος συνεχώς με τραβάει κοντά του…Πολλοί απο εδώ μεσα το ίδιο νιώθουν και γουστάρω.
Δεν μπορώ τις υπεραναλύσεις, νιώθω ότι έτσι βλέπω το δέντρο και χάνω το δάσος. Η μουσική είναι πάνω απ΄όλα συνάισθημα το οποίο χάνεται οταν το πας γύρω-γύρω.
Δεκτές οι εμπεριστατωμένες αναλύσεις, λεπτό προς λεπτό, του δίσκου ,αλλά μην μας τα πρίζετε
πηγα fnac και ειπαν θα φερουν ολες τις ειδικες εκδοσεις που υπαρχουν β(ειπε οτι ειναι αρκετες), ακομα και αυτη της ιαπωνιας (ποσο τους ζηλευω αυτους τους κιτρινιαρηδες ωρες ωρες…) . αν η εκδοση που λες κυκλοφορει μονο και μονο απο την ιστιοσελιδα τοτε δε θα την φερουν. απλα μου ειπε οτι δεν ξερει αν θα εχεις τις ειδικες εκδοσεις την παρασκευη ή μονο την απλη απο την ελληνικη εταιρια εδω.
συγκεκριμενα μ’αρεσαν τα That Was Just Your Life,All Nightmare Long,The Day That Never Comes,The Unforgiven III και My Apocalypse τα αλλα απλα οκ εκτος απο το Broken, Beat & Scarred που δεν μ’αρεσε καθολου.
Ισως θα πρεπε να ειναι καπως πιο μικρο σε διαρκεια, σε μερικα σημεια κουραζει, ισως λιγο και τα φωνητικα, αλλα γενικα αρκετα καλο.
Χμ… Κοιτα να δεις. Το Κοφιν Μποξ δεν θα ειναι διαθεσιμο μονο απο το σαϊτ τους γιατι το βρηκα και στα amazon.co.uk, play.com και hmv.co.uk. Το θεμα ειναι οτι τα δυο απο τα τρια λενε οτι αυτην η εκδοση θα ειναι διαθεσιμη μονο για παραγγελιες μεσω ιντερνετ! Αντε να δουμε…
αρα θα ειναι και εδω. αυτο που φανταζομαι ειναι οτι δεν θα ειναι ολες οι εκδοσεις τηξν παρασκευη. οποτε αν θελεις να παρεις ειδικη εκδοση καλυτερα να περιμενεις λιγο να φερουν αυτη που ακριβως θελεις
βασικα δεν θα επαιρνα εκδοση ειδικη, αλλα απο την στιγμη που θα φερεουν την ιαπωνικη, ισως προτιμησω αυτην αφου συνηθως στις ιαπωνικες εχει εξτρα τραγουδια.
ωραίος ο samis!thamx που κοίταξες…εγώ παρασκευή απόγευμα fnac θα πάω…
κριτική από εμένα όχι ακόμα…πάντως είμαι θετικά αρκετά με το death magnetic σαν σύνολο…
To άκουσα 2 φορές ήδη. Αν και περιμένω να το ξανακούσω κανονικά έχω καταλήξει στα εξής συμπεράσματα:
Καλό αλλά όχι κάτι φανταστικό. Πάντως η αλήθεια είναι ότι σε κάποια σημεία με κούρασε κάπως. Και το σίγουρο είναι ότι θα το αγοράσω (αν και όχι το vinyl box set γιατί είναι πολύ τσιμπημένη η τιμή του).
Πρόσεξα ιδιαίτερα το unforgiven III και το suicide and redemption.
Η φωνή του Hetfield είναι λίγο κάπως ή εμένα μου φαίνεται; Ή μήπως ακούγεται έτσι λόγω γενικότερης χάλια ακουστικής του δίσκου (320kbps έλεγε αλλά πολύ αμφιβάλλω); Αν και αυτό θα διευκρινιστεί μετά την ακρόαση του κανονικού CD.
Χρησιμοποίησαν πολύ θέματα από το And Justice for all ή είναι η ιδέα μου;
Γενικά κατά τη γνώμη μου ένα αξιοπρεπές album χωρίς κάποιο κομμάτι να είναι για τα μπάζα αλλά και χωρίς κάποιο μοναδικό απίθανο κομμάτι.
Μετα απο προσεκτικες ακροασεις του album, περιμενοντας την επισημη κυκλοφορια βεβαια, θα πω και γω μια γνωμη. Αρχικα, θελοντας να το κρινεις ειναι ευκολο να πεσεις στη λουμπα της συγκρισης με τους αντιστοιχους προσφατους δισκους αλλων “αγιων” συγκροτηματων. Αυτο ομως ειναι λαθος, γιατι αλλη αφετηρια/διαδρομη ειχε το καθενα. Εχοντας λοιπον τα αλλα πονηματα των ιδιων στο υποσυνειδητο, μπορω να πω τα εξης: o δισκος ειναι ΚΑΛΟΣ. Εχει μερικες παρα πολυ δυνατες στιγμες. Για μενα αυτες ειναι:
That was Just…: ειναι κομματι Metallica βγαλμενο απο τα παλια, Φερνει σε blackened-frayed ends, χωνει τρομερα. Ενα ριφακι με αρσεις μας στη μεση μας προσγειωνει στο σημερα παραπεμποντας σε συγκροτηματα που ανοιγαν τη μπαντα στις περιοδειες τους. Τσιτα γκαζια και πολυ καλοι στιχοι.
The Judas Kiss. Μακροσυρτο, με καποιες ιδεες να πεταν φωτιες. Νομιζω οτι εδω αφηνουν τους εαυτους τους ελευθερους. Μονομαχει γα το καλυτερο του δισκου.
Οσο κι αν δεν ηθελα να το παραδεχτω στην αρχη, το Τhe Day (ειδικα απο τη μεση περιπου και μετα) ειναι αρκετα καλο. Με δυο μονο ακροασεις και το θυμομουν απεξω.
Με σειρα προτειραιοτητας, τα All Nightmare, End… και Broken ειναι καλα κομματια που θελουν το χρονο τους. Απο κει και περα:
Unforgiven/Suicide…: ειναι τζαμαρισματα με καλες στιγμες. Το πρωτο καλυτερο.
Cyanide: το ριφ πριν απο το κεντρικο ειναι φοβερο. Στηριζεται κυριως στο ρεφρεν του.
Μy apocalypse: στην αρχη ειπα οτι κοπανουσε ασκοπα. Τη 2η φορα κατι μου ειπε, λογω του thrash της υποθεσης. Παντα ηθελα οι Μetallica να εχουν ενα τραγουδι αλλα Slayer (:p) κ ετσι γινεται εδω. Τα 2 τελευταια ειμαι σιγουρος οτι ειναι fillers.
Οι γενικοτερες εντυπωσεις μου: oι παντα εγωιστες Μetallica δε δοθηκαν ολοκληρωτικα στο Rubin, ο οποιος ομως περασε καποια σημεια που τον κανουν επιτυχημενο παραγωγο. Επισης τα σολο μου φαινονται οτι θα μπορουσαν να ειναι πιο δουλεμενα. Μεχρι και Reload, μπορεις να τα σφυριξεις σχεδον ολα, κατι που δε συμβαινει τωρα. Εδω φαινεται πως επεδρασε η ελειψη στο St. Anger. Στα συνθετικα credits περιμενω συμμετοχη του Truillo σε 3-4 κομματια. Συν τοις αλλοις, ο δισκος σε ενα 40% μου κανει σαν να διασκευαζουν τον εαυτο τους, αλλα μην ξεχναμε οτι παραδοσιακα στις διασκευες ΕΣΚΙΖΑΝ!!!:lol:
Συνολικα, αν και μακρια ακομα, εχω την εντυπωση οτι ειναι αρκετα promising και οτι λογικα ο επομενος τους θα ναι ακομα καλυτερος.
Εμένα παίδες το album με έστειλε! Αν και είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα και μπορεί να μην ο πιο αντικειμενικός άνθρωπος για να κρίνει ένα album των metallica, πιστεύω οτι τα παλικάρια έβγαλαν πάλι κομματάρες. Εμφανώς επιρρεασμένοι από Master και AJFA, οι metallica για ακόμη μια φορά δημιούργησαν riffares, solares και μελωδίες που ήρθαν για να μείνουν. Η αλήθεια είναι οτι χρειάζεται αρκετές ακροάσεις. γιατί κατα τη γνώμη μου η δομή των τραγουδιών δεν είναι τόσο απλή και μπορεί να μπερδέψει ή ακόμα να κουράσει στην αρχή. Μέχρι και kill em all φέρνει το album (My apocalypse ). Πιστεύω οτι το νερό ξαναμπήκε στο αυλάκι και οτι οι metallica δικαιολόγησαν τον χαρακτηρισμό “η πιο απρόβλεπτη μπάντα”. Βέβαια, για τους πραγματικούς fans που τα τελευταία χρόνια έβλεπαν τι τραγούδια έπαιζαν live και γενικά γνώριζαν οτι η μπάντα γούσταρε ξανά να παίξει metal με τον τρόπο που το έκανε παλιά, δε νομίζω οτι ο δίσκος θα αποτελέσει έκπληξη.
Η φωνή του Hetfield μου ακούστηκε και εμένα αρκετά περιεργη και σε κάποιες στιγμες δεν έιχε
καθόλου τον χαρακτηριστικό της τόνο και χρώμα.Κάποιες στιγμές μέσα στο album μου φένετε σαν μια μέτρια NEW ROCK
φωνή.Πέρα απο αυτό ειναι αρκετά καλό album.Checkarete:The End Of The Line
The Judas Kiss
Unforgiven 3
To The Day That Never Comes είναι καλούτσικο θυμίζωντας ΑΓΡΙΩΣ AJFA.Έγινε και το single καθώς είναι και πιο προσβάσιμο στο μουσικό mainstream κοινό από όλα τα άλλα πιστεύω