Σηκωθείτε από ντιβάνια, καρέκλες, ρεκλάμες, καναπέδες, σεζλόνγκ και μάθετε ΟΛΗ την αλήθεια για το ποιός κυβερνάει τους Metallica και δεν μας το λένε!!!
:lol2::lol2::lol2::lol2:
Σηκωθείτε από ντιβάνια, καρέκλες, ρεκλάμες, καναπέδες, σεζλόνγκ και μάθετε ΟΛΗ την αλήθεια για το ποιός κυβερνάει τους Metallica και δεν μας το λένε!!!
:lol2::lol2::lol2::lol2:
Εγω δυστυχως θα πρεπει να περιμενω μαλλον μεχρι την Δευτερα γιατι το ειχα παραγγειλει απο το Play. Βεβαια εκε μου κοστισε η απλη 12,5eu. Και το Coffin που προοριζεται για εναν ξαδρφο 112 αν θυμαμαι καλα. Θα σα πω εντυπωσεις.
[QUOTE=jsrory;440025]special εκδοση με φερετρο εχει βγει?ποσο κανει 3ερει κανεις?[/QUOTΜ
Μαζί με τα φτιάρια ή σκέτο?Έτσι κι αλλιώς μπορείς να βρεις και ΤΣΑΜΠΑ Φτιαρια εδώ μέσα…(κατά το Τσάμπα Μάγκες…)
[quote="“By-Tor,post:3263,topic:2496”]
πε8ανε η 8εια μου ρε …πες σε παρακαλω .μου ζητανε 3000ευρω για το απλο φερετρο…ειναι κοντη 1,50 χωραει μεσα
Judas Kiss…σκέτη αρρώστια
You don’t exist…cannot resist…the JUDAS KISS
Μαζί σου g0dslayer. Πόρωση είναι ! ! ! !
Ηλπιζα πως στο original η παραγωγη θα ηταν καπως καλυτερη.Δυστυχως διαψευστηκα.Ξεραϊλα.Ελπιζω καποια στιγμη να προσλαβουν καποιον που να ξερει κατα που πεφτει το volume στην κονσολα.Για τον μπεο σ αυτον τον τομεα γι’αλλη μια φορα.Μουσικα μια χαρα για Μεταλλικα εν ετει 2008.
Εισαι hater και μιξαρεις καλυτερα απο αυτους που το εκαναν για τους Μεταλλικα.
Δηλαδή το ripp-αρισμένο και το αυθεντικό έχουν την ίδια ποιότητα?:lol:
Φυσικα και οχι,αλλα δε θα ζαχαρωσω και τα σκατα για να τα κανω κομποστα.
ολος ο δισκος ειναι πολυ καλος! μεχρι στιγμης μου εχουν κολησει τρελα το Broken Beat & Scarred , το The Unforgiven III και το The Judas Kiss…!
Ας πω και γω συνοπτικά τη γνώμη μου. Είναι πια φανερό πως οι σουπερσταρ Metallica αναλώνονται στο να αναμασούν τις ίδιες ιδέες με το παρελθόν, κάτι που αν μη τι άλλο φανερώνει έλλειψη έμπνευσης. Απο την άλλη, δηλώνω απογοητευμένος γιατί πραγματικά το άλμπουμ αυτό κατέστρεψε και την τελευταία μου ελπίδα για επιστροφή στον παλιό, καλό τους ήχο - εποχής No Life 'Till Leather. Ναι, καλά καταλάβατε. Απο τη μία ήθελα να παράγουν μια φρέσκια, δημιουργική, σύγχρονη δουλειά… και απο την άλλη να ακούσω αυτά που έπαιζαν πριν 30 χρόνια. Τόσοι οπαδοί τους αυτό θέλουν - ψέματα, απαιτούν - επομένως δε μπορώ να καταλάβω που είναι το παράδοξο. Δεν υπάρχει παράδοξο κύριοι - πέρα απο τα μυαλά μας.
Αλλά οι κύριοι μας έχουν πουλήσει ήδη απο το Ride The Lightning, επομένως τι να πει κανείς. Μα την αλήθεια, το Death Magnetic βρίσκω οτι είναι άθλιο. Δεν υπάρχει ούτε ένα καλό τραγούδι στον δίσκο, ή μάλλον, υπάρχουν πολλά καλά, αλλά ξέρουμε όλοι πως οι Metallica είναι ξεπουλημένοι, επομένως δε μετράει αυτό. Οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα είχε βγάλει αυτό το άλμπουμ θα έμενε στα ψιλά γράμματα, αλλά εδώ μιλάμε για το υποτιθέμενο υπερσυγκρότημα, τρομάρα του. Και τι ακούμε στον δίσκο? Κακά τραγούδια, στίχους παιδιού πέμπτης δημοτικού, ήχο που μοιάζει με ορχήστρα απο καραμούζες και κουβαδάκια. Λυπάμαι για την κατάντια αυτού του συγκροτήματος, και για τον χρόνο που αφιέρωσα ακούγοντας το άλμπουμ… Και για το γεγονός πως έπεσα με τα μούτρα να το ακούσω με το που διέρευσε και πως το ακούω συνέχεια απο τότε.
…Και, ναι, δηλώνω πως γουστάρω πολύ αυτόν τον δίσκο. :!:
Ακούγοντας ξανά και ξανά το The Day That Never Comes κατάλαβα για άλλη μια φορά γιατί αγαπάμε τόσο αυτό το συγκρότημα και γιατί – δίκαια – βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Το τραγούδι με συγκινεί, όσο έχουν καταφέρει λίγα τραγούδια ως τώρα και φανερώνει τη δυνατότητα αυτού του συγκροτήματος να δημιουργεί σπουδαίες συνθέσεις, γεμάτες λυρισμό, συναίσθημα και δύναμη ταυτόχρονα… Τι και αν θυμίζει One ή Fade To Black? Μιλάμε για 2 από τα καλύτερα μέταλ τραγούδια όλων των εποχών! Μακάρι να έφτιαχναν κι άλλα γκρουπ τραγούδι που θυμίζουν, ή στέκονται επάξια σε αυτά τα δύο έπη της μουσικής… Είναι το αγαπημένο μου του δίσκου και μόνο γι’ αυτό δηλώνω χαρούμενος…
Αλλά το άλμπουμ έχει κι άλλες δυνατές στιγμές μέσα… και δεν είναι λίγες. Σχεδόν όλα τα τραγούδια του φανερώνουν όρεξη και πάθος, και κατορθώνουν να συνδυάσουν τα κλασικά στοιχεία των Metallica – ώστε να γίνεται αναγνωρίσιμος ο δίσκος ως δικός τους – με νέες πινελιές, ώστε να μη μιλάμε για ένα αναμάσημα ιδεών. Το κυριότερο είναι το εξής: το άλμπουμ αυτό χαίρεσαι να το ακούς. Δε το βάζεις μια φορά και μετά το αφήνεις να μαζέψει σκόνη. Βρίσκεται υψηλά από άποψη ενδιαφέροντος και replay, και σ’ αυτό συμβάλλει ο τύπος των συνθέσεων – συνθέσεις μακρόσυρτες και πολύπλοκες, με πολλές εναλλαγές, που χρειάζονται αρκετά ακούσματα η καθεμιά. Αυτό και ο ήχος του άλμπουμ ήταν εκείνα που μου έφεραν και μένα στο νου περισσότερο από όλα, το And Justice For All.
Τα πρώτα πέντε τραγούδια του δίσκου είναι για μένα το ένα καλύτερο από το άλλο. Το That Was Just Your Life είναι ό, τι πρέπει για ξεκίνημα, παραπέμποντας στα ορμητικά ξεκινήματα του Fight Fire With Fire, του Battery, ή ακόμα και του Fuel. Και βλέπω να ξεκινάνε με αυτό τις συναυλίες τους… Το The End Of The Line είχε έναν αέρα από την εποχή του Load (με πολλές παραπομπές στο ακόμα πιο βαθύ παρελθόν) και μου άρεσε πολύ. Το Broken, Beat & Scarred σπέρνει με το εισαγωγικό του - και τόσο χαρακτηριστικό Metallica- ριφάκι. Το All Nightmare Long συνθετικά είναι ασφαλώς μια από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου, κομμάτι που βλέπω να γίνεται χαμός στο live. Κομματάρα και ναι, αυτοί είναι οι Metallica του 2008.
Παρεμπιπτόντως, ένα από τα χαρακτηριστικά του άλμπουμ πιστεύω είναι το ότι τα τραγούδια του προσφέρονται πολύ για live…
Το Cyanide δε μου άρεσε πολύ στην αρχή, αλλά ακούγοντας το άρχισα να το γουστάρω. Έχει κάποιες πολύ groovάτες στιγμές και σε παρασέρνει άνετα σε κούνημα, ως και χορό! Το Unforgiven III δημιουργεί εξίσου δυνατά συναισθήματα και η παρουσία του James λάμπει για άλλη μια φορά. Δεν φτάνει το πρώτο και αξεπέραστο Unforgiven, είναι όμως πολύ όμορφο κομμάτι, το οποίο πιστεύω παραπέμπει κάπου ανάμεσα στο πρώτο Unforgiven και το Mama Said (για την αίσθηση και ίσως το «αμερικάνικο» αίσθημα του δεύτερου). Η εισαγωγή είναι πανέμορφη και επιβλητική μέσα στην απλότητα της. How can I be lost, if I’ve got nowhere to go…
Το Suicide & Redepmtion είναι λίγο άνισο, με κάποιες στιγμές απλά καταπληκτικές και κάποιες λιγότερο. Δε φτάνει μεν στο ύψος ενός Orion, αλλά τις έχει τις στιγμές του, και αυτές είναι πολύ δυνατές. Τα Judas Kiss και My Apocalypse ήταν τα τραγούδια που μου άρεσαν λιγότερο από τον δίσκο. Ίσως φταίει και ο ήχος του άλμπουμ συνολικά, ή απλά εμένα δε μου έκατσαν τόσο όσο τα υπόλοιπα. Γενικά το ένα κάπως αρνητικό στοιχείο του δίσκου για μένα ήταν ο ήχος του. Πολύ «κρυστάλλινος», χωρίς να διακρίνεται το μπάσο (για άλλη μια φορά), και χωρίς τον όγκο που θα ήθελα. Αν η παραγωγή ήταν ανάλογη με ενός black album θα μιλούσα για δισκάρα με τα όλα της. Δε λέω, σκόπιμα επέλεξαν να ακούγονται έτσι, απλά εγώ προσωπικά θα προτιμούσα κάτι λίγο διαφορετικό. Μακάρι να αλλάξουν κάτι, αν σκοπεύουν να κάνουν κάτι τέτοιο δηλαδή. Ακόμα και έτσι πάντως, το άλμπουμ είναι δυνατό στον τομέα που θα πρεπε: τις συνθέσεις. Αυτό τελικά έχει τη μεγαλύτερη σημασία απ’ όλα.
Ναι, ο καινούργιος δίσκος των Metallica είναι ό,τι καλύτερο έχουμε ακούσει απ’ αυτούς τα τελευταία 10 χρόνια… Θυμίζω πως το Load μου άρεσε πολύ και χαίρομαι που επιτέλους ακούω έναν δίσκο τους, τον οποίο τοποθετώ σε ανάλογο επίπεδο…
Σήμερα κατέφθασε στην πόρτα μου το Death Magnetic ( Το Coffin Box):D:D
Πάω να το “τσακίσω” και μετά θα αποφανθώ:):):)
Ρισπεκτ στους Αρχοντες.
Βγάλτο φώτος να το δούμε :!:
Dimi_tallica για πες πως σου φαίνονται τα demo που έχουν ; Το Shine το έχει φαντάζομαι ε ;
Ήρθε μόλις και σ’ εμένα το Death in a Coffin…
To CD, το κλασσικό Digipack…
To Demo CD, μια κλασική (από τα καινούρια πλαστικά πάντως) συσκευασία, με ένα χαρτάκι για booklet.
Demo Tracks: 1. Hi Guy, 2. Neinteen, 3. Black Squirrel, 4. Casper, 5. Flamingo, 6. German Soup, 7. UN3, 8. Gymbag, 9. K2LU, 10.Ten
To DVD το ίδιο με το Demo CD από άποψη συσκευασίας.
Η σημαία, ωραία (και ψιλοάχρηστη). Μαύρη με ασημένια σήματα.
H μπλούζα λιτή, ωραία (και χρήσιμη) με τον τάφο και το M να μαγνητίζεται ολόγυρα… Θα τη φοράω ως γνήσιο fanboy.
To lanyard παντελώς άχρηστο, δεν ξέρω γιατί υπάρχει καν…
Η κάρτα για το site θα δοκιμαστεί εντός ολίγου…
Και τελευταίο… οι πένες… Τσίπηδες, ψεύτες, καταραμένοι! Χάρτινες; ΧΑΡΤΙΝΕΣ;;; ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΩ ΑΥΤΕΣ; (Ξενέρωσα τη ζωή μου, δεν έχω όρεξη…)
Μόλις ακούσω και το δίσκο (επιτέλους) ή μάλλον και τους τρεις θα πω την άποψή μου κι εγώ…
(Άλλη μια σταγόνα στον ωκεανό του thread!)
Δε το έχει το Shine.
O Greywind εγραψε ποια ντέμο έχει.
2-3 εβγαλα βιαστικά γιατί σε λίγο φευγω (μη πυροβολειτε τη φωτογράφο)
Τη σημαία δεν την έβγαλα. Αλλα αν ήταν λίγο πιο μεγάλη θα την εβαζα για κουρτίνα ρε γαμωτο:( Κριμα.
Κι επισης, το μπλουζάκι είναι φαρδύ:|Ολα για άντρες τα φτιάχνουν, αμάν![-X
Απο που το παραγγειλατε βρε παιδια και σας ηρθε σημερα? Εγω απο το Play και ξεκινησε στις 10/9 αρα το κοβω για Δευτερα.
Από Αμαζον το παρηγγειλα. Στις 2 Σεπτεμβριου είχα κανει την παραγγελία.
Από το Amazon UK εγώ, στις 7/9… Ξέχασα να αναφέρω την αφίσα η οποία έχει τη φάση της, αν και κόβω να σκίζεται οσονούπω (δεν τα πάω καλά με τα χαρτιά)…
Επίσης, η φωτογραφία της Dimi_tallica με την κάσα, ειναι παραπλανητική: το logo είναι πάνω στη ζελατίνα και η κάσα είναι ολόλευκη, δυστυχώς…