Metallica-Death Magnetic (2008)

ειδικα η μαγεια που ετρεχες να το αγορασεις οταν το βγαζαν αλμπουμ του μηνα η εβαζαν 10αρια και 9αρια και οταν το βαζες να παιξει ανακαλυπτες οτι εδωσες τσαμπα λεφτα. ωραιες εποχες.

Eν πασι περιπτωση. Τωρα που το πηρατε στα χερια σας ρε παιδια, ΑΞΙΖΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ??? Το παρειγγειλα και 'γω αλλα δεν εχει σταλθει ακομα. Εγω το βρηκα στα 90 ευρω.

Δεν μ’αρεσει να εχω τοσο κατακριτικο τονο αλλα αγανακτησα βλεποντας αλλον εναν να βγαζει εξω το υφος του οτι “Βγαλανε καινουργια δισκαρα οι Μεταλλικα και κρυφτητε ολοι οι haters στις τρυπες σας”
Βαρεθηκα να βλεπω τετοια χαζα ποστς εδω μεσα.

Αφιερωμενο στον Druid και σε οσους αλλους τους τη σπαει η παραγωγη…(ειμαι και εγω ενας απο σας)

καμία σχέση ρε…8O

απλά είπα “ορίστε η κριτική μας που ρωτάγατε. καλή απόλαυση”:wink:

Eπισης καμμια σχεση.:stuck_out_tongue:

Οι χαρακτηρισμοι δεν απευθηνοταν στα ποστς σου αλλα στην κριτικη του δισκου.
Δεν ηταν ασχημη η μη συμβατικη του δομη αλλα δεν μ’αρεσε που για αλλη μια φορα βγηκε αυτην η αυρα εντονου φανμποϋσμου με σαφεστατες βολες εναντιον αυτων που τους εκαναν εντονη κριτικη (ασχετα αν πολλες φορες ηταν δικαια κριτικη).

“αιχμές” ναι, βολές όχι

οκ γνώμες

poll added :slight_smile:

All Nightmare Long και Suicide & Redemption ψήφισα. Αυτά τα 2 κυρίως έχουν φάει τρελό λιώσιμο.

έχω λιώσει nightmare κ judas kiss. ψήφισα το πρώτο.

αν κ όλα μ’αρέσουν, εκτός ίσως από το cyanide

Εδώ μπορείτε να ακούσετε όλα τα demos των κομματιών:
κλικ
Φυσικά τα κομμάτια είναι σε πιο πρώιμη φόρμα, παρ’ολα αυτά προσέξετε πόσο πιο καλά ακούγονται οι δυναμικές στα κομμάτια και πόσο πιο συναίσθημα και χαρακτήρα βάζουν. Π.χ. Cyanide. Επίσης το the day that never comes…πόσο πιο ωραία ακούγεται η αλλαγή απ’το ήρεμο μέρος στο ρεφραίν + το ΜΠΑΣΟ! Βγάζουν μια Sabbath-ίλα τα κομμάτια…

#-o Φτου! Μπορούσα να ψηφίσω πάνω από 1! Τέλος πάντων, ψήφισα το ?The Judas Kiss?, που για μένα είναι λίγο πιο μπροστά από το απίστευτο ? Broken, Beat & Scarred? (το οποίο στο 1:00 μου έδωσε ένα μπάτσο από τα λίγα!). Σχεδόν όλα τα κομμάτια είναι απολαυστικότατα, με πιο αδύναμο το ?My Apocalypse?.

Η φωνή του μεγάλου Hetfield στα demo είναι πιο ελεύθερη και πιο μελωδική (και πιο πρόχειρη οκ…). Είναι πραγματικά ενδιαφέρον να τα ακούσει κανείς.

Τωρα θελω να πω τη γνωμη μ αλλα θα φαω κραξιμο. :stuck_out_tongue:

Ο δισκος μ αρεσε. Αλλα με χαλασε ενα πραμα, το ιδιο ακριβως που με χαλασε και στο Reload. Μου φαινεται πως λειπει ο αυθορμητισμος.

Για ολα τ αλλα, προτιμω πρωτα να το λιωσω.

Γιατί το λες αυτό Angmar?Σε αυτό το αλμπουμ τουλάχιστον φαίνεται ότι γουστάρουν με αυτό που παίζουν!!(τουλάχιστον αυτό βγαίνει σε μένα!!)

Καλό, αλλά το καρέ κερδίζει το φλος :stuck_out_tongue:

Στο poker άλλου γαλαξία, ίσως

Απ’τον δίσκο μάλλον το αγαπημένο μου είναι το Broken, Beat and Scarred.

Κοιτα, δεν ειμαι απολυτος. Ειδικα οταν μιλαμε για Metallica, εξ ου και το λιωσιμο. :stuck_out_tongue: Απλα οσο το χω ακουσει, δε ξερω, ειδικα καποια σολος, ή μερη στα drums μου φαινονται… στεγνα; Ενω εχει πολυ ωραιο ριφφιν και παρτα attitude στα φωνητικα, μου φαινεται πως χανει αλλου, ειδικα στο ριθμ σεκτιον. Σα να χει πεσει απο θεμα ποιοτητας το 70 τοις εκατο στις πλατες του James και ολο το υπολοιπο στους αλλους. Σα να ναι λιγο ανισο, πως να το πω.

Απ την αλλη, καραγουσταρα το groove σε πολλα riffs. Στο review για το St. Anger ειχα αναφερει τι ελπιδες ειχα για το επομενο, οτι δηλαδη μπορει να βγει κατι καλο απ αυτο… και κακα τα ψεμματα, τα μερη αυτα δινουν αρκετη ενεργεια στο δισκο…

Αν με ρωτουσατε θα σας ελεγα πως νταξ, δεν ειναι και Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΣΚΑΡΑ, αλλα τους βαζει ξανα στο χαρτη οπως και να το κανουμε.

Τα drums όντως είναι λίγο απλοποιημένα μου φαίνεται σε στάνταρ patterns για thrash και είναι λίγο αρνητικό αυτό!και γενικά θυμίζουν αρκετά slayer πράγμα που έχει αρνητικά και θετικά!Γενικά νομίζω πως αν άλλαζε η σειρά που βγάλανε τους δίσκους τους θα ήταν κάπου ανάμεσα σε Justice και Metallica!!Σίγουρα τους ξαναβάζει στον χάρτη και είναι καλός δίσκος για μια νέα αρχή!

Εμένα πάλι, όπως έγραψα αναλυτικότατα κάπου πίσω (το οποίο “πίσω” για το συγκεκριμένο ειδικά τόπικ σημαίνει πολυυυ πίσω), το μόνο στοιχείο που με χάλασε κάπως στον δίσκο ήταν ο ήχος, η παραγωγή. Γιατί κατα τ’ άλλα είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος και, ναι, δεν βλέπω την ώρα να ακούσω live τα νέα τραγούδια! (θα έρθει αυτή η ώρα, που θα πάει…)

Απο το poll ψηφίζω τα The Day That Never Comes και All Nightmare Long, ως εκείνες τις στιγμές που με συγκίνησαν (για το πρώτο)/πώρωσαν (για το δεύτερο) περισσότερο στον δίσκο. 8)

πόσο πιο απλοποιημένα ρε παιδιά μπορούν να γίνουν τα ντραμς των Μετάλικα? :lol:

Σε επίπεδα Rolling Stones…