Το outro του Frantic είναι για πολύ ξύλο πάντως 8)
Παντως ειναι ρεκορ των τελευταιων ημερων να περασουν 3 ωρες χωρις ποστ σ’αυτο το θρεντ.
Για να μην εχουμε τετοιες απωλειες λοιπον ας ποσταρω!!
Το Νο 1 στα βρετανικά charts απολαμβάνουν οι Metallica και μάλιστα στη πρώτη κυκλοφορία του Death Magnetic.
Πιο αναλυτικά, το Death Magnetic ήταν το πρώτο album των Metallica που πήγε στο No 1 της Μεγάλης Βρετανίας μετά το Load (1996).
Ακολουθεί το top 10 των δίσκων γι΄ αυτή την εβδομάδα
- Metallica - Death Magnetic
- Glasvegas - Glasvegas
- Rihanna - Good Girl Gone Bad
- The Verve - Forth
- Duffy - Rockferry
- Script - Script
- Elbow - The Seldom Seen Kid
8 ) Michael Jackson - King Of Pop - Abba - Gold
- Coldplay - Viva La Vida
Περι Unforgiven III ο λογος:
ο Jamez επεμενε να μπει το κομματι στον δισκο παρα τις αντιρρησεις των αλλων δυο(του Lars δλδ:p).Ηταν μια τριλογια που ηθελε να την ολοκληρωσει.Αν διαβασετε προσεκτικα τους στιχους θα καταλαβετε οτι αντικατροπτιζουν το τι περασε ο Hetfield οταν οι Metallica αντιμετωπισαν το φασμα της διαλυσης και οχι μονο.Πραγματικα πιστευω(και δεν ειμαι ο μονος) πως εαν το κομματι ειχε διαφορετικο τιτλο θα εχριζε διαφορετικης αν μη τι αλλω αντιμετωπισης!Μια προκατειλημενη ακροαση…Πιστευω πως ο τιτλος αδικει το κομματι!(Ασχετα αν μαμει!!!).
Υ.Γ:Μακραν το πιο εμνευσμενο και justforallιδικο riff του δισκου ειναι αυτο του judas kiss!!!(δε μπορω…προσκυναω)
εννοειται πως οι metallica ειναι μαστορες του heavy ηχου απλα πλεον δεν μπορουν (και δεν χρειαζεται…υπαρχουν αλλοι πια για αυτο) να ειναι καιριοι και αιχμηροι οσο στο παραλθον,εγω τους θελω απελευθερωμενους οπως στο load και στο anger να πραγματοποιουν την καυλα τους.Το death magnetic μου φαινεται λιγο στημενο (σαν ματς του αιγαλεω) και το ζορισαν για να να παιξουν ετσι…παραυτα το αποτελεσμα ειναι καλο και γουσταρω
Αγαπητε HOLMES-IV δεν συμφωνω καθολου με τα λεγομενα σου.Καπου εδω διαβασα οτι ο δισκος ειναι λεει επιτηδευμενα καλος!Αν ειναι δυνατον.Δηλαδη οι Metallica μπορουν να βγαζουν καλους και ασχημους δισκους αναλογα με τις καυλες τους;Τι να κανουμε τωρα;Ας βγαλουμε κατι γαματο για να δειξουμε οτι μπορουμε!Ακομα κι ετσι να ειναι,ξερεις πολλους που να μπορουν να το κανουν;;;Γιατι λες οτι ειναι στημενος;Δεν το καταλαβαινω.Παιζουν ετσι για μπορουν ακομα να το κανουν σε σχεση με κατι αλλους(ονοματα δε λεμε συνειδησεις δεν θιγουμε).Ο Hammett ειχε δηλωσει οτι εχουν τελειωσει με τους πειραματισμους και οτι επιστρεφουν στον ηχο τους!Οπως και να εχει εμεις στεκομαστε στη μουσικη αυτη καθεαυτη και οχι στο αν το ολο εγχειρημα τους ηταν στημενο η επιτηδευμενο(το τελευταιο δε το σχολιαζω)
BOW DOWN!!!:bow2:
ποτε δεν περιμενα να μαρεσει κατι καινουριο απο metallica…κι ομως αυτος ο δισκος σπερνει…ειδικα το this was just your life τσακιζει κοκαλα!
Ε,έχουν γραφτεί τόσα,τι να πω εγώ,φοβερό δισκάκι που βαράει και χώνει κάργα και τέρμα.
Κακή παρένθεση να φύγει και να μην ξαναγυρίσει το St.Anger,τούτο είναι μετσάλικα,ναι
Η ψηφος εριφθη
Broken, Beat & Scarred + Unforgiven III
Σε διαφορετικό κόσμο αρέσουν πιο πολύ διαφορετικά τραγούδια. Ένδειξη οτι μιλάμε για δυνατό άλμπουμ. Απλά.
Αν πατησεις πανω στις ψηφους,φαινεται καποια ατομα να χουν ψηφισει πολλα τραγουδια ομως.
Eγώ δε ψήφισα, γιατί θα έπρεπε να τα ψηφίσω όλα.
κ πάλι, το All Nightmare Long είναι πρώτο κ με διαφορά…
Nαι γιατι το πολλ μας δινει πανω απο μια ψηφους να ριξουμε…
That was just your life: Ωραία σημεία του κομματιού η γέφυρα πριν το refrain, καθώς και το ίδιο το refrain. Παρ’ όλα αυτά το κεντρικό riff δε λέει και πολλά. Επιτέλους ακούμε και το Hammett να σολάρει. Το τέλος εντελώς ‘’… And justice for all’’, κάτι που του δίνει συν. Καλό κομματάκι, αλλά τίποτα τρομερό, το σώζουν κάποια σημεία του κυρίως, παρά σαν σύνολο.
The end of the line: Όταν είχα ακούσει το ‘‘The new song’’ στο youtube, μου είχε αρέσει πολύ το riff, οπότε ευτυχώς που το έβαλαν εδώ. Γιατί, ΓΙΑΤΙ, όμως, να αφήσουν απ’ 'εξω το ΚΑΛΥΤΕΡΟ σημείο εκείνου το κομματιού (στο 5:40 του video); Ήταν από τις πιο εμπνευσμένες τους στιγμές. Anyway… Πολύ καλό το κομμάτι, και φαίνεται και η επιρροή του ‘‘St. Anger’’ στο refrain. Ο Hammett συνεχίζει να κεντάει. Το ακουστικό μέρος σχετικά βαρετό δυστυχώς.
Broken, beat and scarred: Ωπ, εδώ έχουμε riff- άρα. Πρωτότυπο riff για Metallica, και το κομμάτι σπέρνει βασικά. Εξαιρετικό.
The day that never comes: Κλασική Metallica μπαλάντα στο πρώτο μέρος, πολύ ωραία. Μετά πήγαν να το κάνουν ‘‘One’’, αλλά δε βρίσκω και τόσο εμπνευσμένο το thrash μέρος. Παρ’ όλα αυτά το κομμάτι ακούγεται ευχάριστα στο μεγαλύτερο μέρος του.
All nightmare long:Πάρα πολύ ωραία riff. Και το refrain σου κολλάει στο νου. Σπέρνει.
Cyanide: Στην αρχή δε μου είχε κάνει και τόση εντύπωση, αλλά τελικά μου φαίνεται πολύ καλό κομμάτι. Heavy πολύ, ωραίο και το ακουστικό πέρασμα. Πολύ καλό.
The unforgiven III: Το χειρότερο από την τριλογία άνετα. Σαν αυτόνομο κομμάτι, όμως, πάρα πολύ καλό. Και sol- άρα, ε.
The judas kiss: Όπως αρχίζει δε λέει κάτι. Το refrain είναι όμως αρκετά καλό. Ψιλοβαρετή σύνθεση.
Suicide & redemption: Ψιλοβαρετό, ρε γαμώτο. Και το ‘‘To live is to die’’ είχε ένα επαναλαμβανόμενο αργό heavy riff, μόνο που ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. Αυτό δεν κλάνει μία μπροστά του. Η lead στο ακουστικό μέρος κάπως σώζει την κατάσταση. Τίποτα ιδιαίτερο σαν κομμάτι.
My apocalypse: Ωραία thrash- ίλα για το τέλος. Ήθελαν να κάνουν άλλο ένα ‘‘Battery’’, φυσικά δεν το φτάνει, αλλά σαν σύνθεση είναι εξαιρετική. Βαράει πολύ ωραία.
Παραγωγή: Όταν το άκουσα πρώτη φορά με ακουστικά σχεδόν με πόνεσαν τα αυτιά. Πολύ άσχημη, του ‘‘St. Anger’’ ήταν καλύτερη (γενικώς ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλοι έθαψαν τον ήχο του). Όταν το ακούς ΄χωρίς ακουστικά, δε φαίνεται τόσο άσχημη παρ’ όλα αυτά.
Γενικά: Καλύτερο μόνο από το ‘‘St. Anger’’. Περίμενα πώς και πώς αυτό το album, και δυστυχώς δεν είναι τόσο καλό όσο θα ήθελα. Καταρχήν δεν υπήρξε ούτε ένα σημείο που να κοιτάξω σαν χάνος το στερεοφωνικό και να πω: ‘‘πωωω τι έγραψαν οι πούστηδες!’’. Κανένα συγκλονιστικό σημείο, δηλαδή. Γενικώς επιρροές πολλές από ‘’… And justice for all’’. Τα φωνητικά του Hetfield φωνάζουν κυρίως, δεν τραγουδάνε (που πήγαν οι εποχές του ‘‘Load’’, ρε γαμώτο;). Ο Hammett εξαιρετικός, μου μάρεσε η lead δουλειά. Επιρροές πολλές και από το στυλ του ‘‘St. Anger’’. Βασικά, όμως, το κύριο πρόβλημα του C.D. είναι ότι δεν έχει και τόσο εμπνευσμένες συνθέσεις. Κάτι ‘‘Suicide & redemption’’ και ‘‘That was just your life’’, δηλαδή, ο Hetfiled τα γράφει στο λεπτό. Πιστεύω ότι αν έβγαζε άλλη μπάντα τέτοιο δίσκο, δε θα έλεγα κανεις τίποτα δηλαδή. Riff συνηθισμένα, του λεπτού, που βγαίνουν στο τσακ μπαμ σε τζαμάρισμα, έτσι μου μοιάζει. Γνεικώς πιο πάνω γράφω για εξαιρετικά και καλά riff, ναι ωραία ακούγονται, αλλά από Metallica δεν περιμένω απλώς κάτι ωραίο. Περιμένω κάτι που θα μου τινάξει τα μυαλά στον αέρα. Το ‘‘Death magnetic’’ δε μου το έδωσε. Το μόνο που μου είπε είναι ότι οι Metallica μπορούν και γράφουν καλύτερα από το ‘‘St. Anger’’.
8/10 (ξέρω, πολύ είναι, αλλά αν σκεφτείτε ότι σχεδόν όλα τα Metallica album είναι δεκάρια, λίγο είναι)
leper διαφωνώ σε πολλά απ’όσα λες, αλλά με 8/10 μάλλον δισκάρα το χαρκατηρίζεις
με 10/10 θα ήταν κλασικό, κ αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την πάροδο του χρόνου
Ναι στις βαθμολογίες δεν τα πάω καλά. Βασικά μη δίνεις βάση τόσο στη βαθμολογία, όσο στα όσα γράφω. 
It’s ok, να υπάρχουν διαφορετικές γνώμες, ιδίως για έναν τόσο πολυαναμενόμενο δίσκο.
Εγώ θα εκφέρω γνώμη μετα την 50η ακρόαση…το μονο σιγουρο είναι οτι οι Metallica θυμήθηκαν το παρελθόν τους προς οφελος της ακουστικής μας τέρψης…
δίσκος που έχει μέσα κομμάτι σαν το Blackened και μέσα σε αυτό λέει ξανά τη λέξη premonition όπως και στο Blackened, δε μπορεί ποτέ να πάρει 10/10
Είναι σαν να βγάλουν οι Floyd (λέμε τώρα), ένα κομμάτι σαν το Time και να τραγουδάει ο Gilmour αργά αργά τη λέξη ντε-σπε-ρέι-σον.
ρε επιλογη ολα δεν υπαρχει