Οι Testament απο παλαιωθεν ειχαν το παρατσουκλι Testallica = ενας αστεισμος που επι χρονια αγνοουσα. Εδω που τα λεμε ειναι και λιγο ακυρος. Anyway, δεν ειναι αυτο το θεμα.
[CENTER] [/CENTER]
Εχω ακουσει απο πραγματικα ΠΟΛΥ κοσμο πως το φετινο Testament ειναι αρκετα καλυτερο του Death Magnetic. Οι περισσοτεροι ειναι ‘‘παλαιουρες’’. Και συμφωνω. Οι Metallica γραψαν καποια κομματια που οκ, ειχαν να παρουσιασουν κατι αναλογο χρονια, αλλα το Formation Of Damnation, παρολο που περασαν τοσοι και τοσοι μηνες καταφερε να διωξει τα όποια ψεγαδια μεσω των συνεχομενων ακροασεων. Πως να το πω ρε, καταφερε να με κρατησει να τ’ ακουω. Πολλοι βεβαια χαλαστηκαν στο θεμα της παραγωγης, αλλα τελικα αυτο ακριβως γουσταρα μιας και τα τυμπανα εβγαζαν ενα εντελως μπομπαστικ speed παρτα feeling και αποτελεσαν ενα εκ των μεγαλων ατου. Μπορει να μη θυμιζει το παλιο Testament feeling, ισως οχι οσο θα θελαμε, αλλα ο Chuck φτυνει φωτια στο μικροφωνο όπως και οι υπολοιποι με τα δικα τους μερη. Κι ο μισος δισκος στελνει οποια old school μπαντα θελτε για ραδικια.
Το Metallica απ’ την αλλη ηταν ανελπιστα καλο. Για να ειμαι ειλικρινης, ειχα πονταρει σε κατι ακομη καλυτερο μιας και λογω Lars ειναι η μπαντα με τον μεγαλυτερο εγωισμο στο πλανητη γη και πλεον επρεπε να αποδειξουν πως αξιζουν τον ‘‘τιτλο’’ Metallica. Το καταφεραν, και μαλιστα πιστευω πως συγκεκριμενα, το ‘‘Broken, Beat & Scarred’’ ειναι το καλυτερο κομματι που εχουν γραψει απ’ την εποχη του ομωνυμου ‘‘And Justice For All’’. Αν οχι το καλυτερο, το αγαπημενο μου. Θα μου πειτε πως ειναι νωρις, αλλα ξερω τι ακριβως ζητω απ’ τους Metallica και αυτο ειναι οργη και βρωμια. Γι’ αυτο ίσως και να μ’ αρεσει τοσο η burbonιλα του Load και το χυμαδιο του Kill Em All. Συνεπως αναλαμβανω την ευθυνη των λεξεων μου. Απ’ την αλλη εχουμε το απιστευτα καλο ‘‘Unforgiven III’’, το ‘‘All Nightmare Long’’ και γενικα ενα δισκο εξαιρετικου επιπεδου που ομως, σε συνολο μπροστα στο Testament μου φαινεται να χανει τη μαχη. Τουλαχιστον μεχρι αυτη τη στιγμη που μιλαμε.
Με ενδιαφερει αρκετα η γνωμη σας, γι αυτο παρακαλω οσους προκειται να ψηφισουν να εχουν ακουσει και τους δυο δισκους και αν μπορουν να τεκμηριωσουν την οποια γνωμη κατα τον δικο τους τροπο. Ευχαριστω κι ελπιζω αυτο το poll να μη καταληξει σε ενα φανμποι-like θρεντ τυπου ''το δικο μου παιχνιδι ειναι καλυτερο απ το δικο σου γι αυτο ψηφιζω Metallica". Αν και δυστυχως αμφιβαλλω.
Για μενα Formation of Damnation!!! Kalo το Death Magnetic, αλλα δεν συγκρινω την φρεσκαδα στις συνθεσεις του Testament. Οσο για τις παραγωγες δεν με ικανοποιησαν και τα δυο αλμπουμ!!!
Καταρχάς και οι δύο μπάντες είναι πολύ μεγάλες και έχουν αφήσει το στίγμα τους σε πολύ μεγάλο μέρος του ακραίου ήχου. Οι Metallica σαφώς και προηγούνται και σε αποτελέσματα επίδρασης και ευρείας αναγνώρισης, αλλά και οι Testament έχουν τεράστια προσφορά με δίσκους όπως το “Gathering”, το “Practice What You Preach” και το “New Order” πχ.
Όσον αφορά τα δύο φετινά άλμπουμ, η ψήφος πάει άνετα στο “Death Magnetic”, γιατί σαν σύνολο και σαν δίσκος εκτός του οτι είναι Metallica 100% και επαναφέρει κάπως τα πράγματα στη θέση τους, είναι ο δίσκος που ξαναβάζει τους Metallica στην κορυφή του σύγχρονου metal γιατί απλά αποτελείται από γνώριμα στοιχεία και μουσικές φόρμες που τους έκαναν τόσο μεγάλους.
Οι Testament μετά από ένα μεγάλο διάλειμμα από τα δισκογραφικά δρώμενα και την επιστροφή του γκουρού Skolnick δημιούργησαν τεραστιες προσδοκίες και αν αναλογιστεί κανείς το προηγούμενο άλμπουμ-ογκόλιθο [Gathering], τα πράγματα απλοποιούνται. Το “Formation Of Damnation” δεν είναι κακό άλμπουμ. Κάθε άλλο. Είναι ένα άλμπουμ που έχει όλα τα στοιχεία των Testament, από τότε που τους ονόμαζαν Testallica πριν την “Low” περίοδο της μπάντας και την προοδευτική εισαγωγή στοιχείων death metal στη μουσική τους. Το τελευταίο είναι το άλμπουμ που θα έκανε πάταγο αν κυκλοφορούσε πριν το “Low”. Εν έτει 2008 και μετά από το “Gathering” όμως, όσο και να παραβλέψεις το γεγονός οτι δεν χρειάζεται να κάνεις συγκρίσεις, είναι ένα άλμπουμ κατώτερο των προσδοκιών κατα πολύ. Ναι μεν έχει τις στιγμές του και έναν Skolnick να δίνει ρέστα, αλλά σε σύγκριση με το “DM” σαν σύνολο ή και κομμάτια του “FOD” με το All Nightmare Long πχ ή το Broken, Beat & Scarred, χάνει σε όγκο και δύναμη.
Και τα δύο είναι ένα είδος ξεκάθαρου πισωγυρίσματος με σκοπό την επανάκτηση των κεκτημένων, αλλά και πάλι είναι άδικο να συγκρίνεις δουλειές τέτοιων συγκροτιμάτων. Από τη μία οι Metallica έχουν γιγαντωθεί σε ασύλληπτο βαθμό και κατάφεραν μετά από μια [όπως φαίνεται] αποτυχημένη κίνηση να επιστρέψουν με ταχύτητα φωτός στην κορυφή, οι Testament ενώ είναι και αυτοί τεράστια μπάντα, στην ουσία και οι ίδιοι το δίσκο των Metallica περίμεναν για να ανέβουν και αυτοί σε δημοτικότητα.
Εμενα μου αρεσουν και τα δυο,αλλα στο D.M εχουμε να κανουμε με ενα δισκο που απο την αρχη μεχρι το τελος σου κραταει το ενδιαφερον,ενω το formation κατα την αποψη μου κανει κοιλια σε αρκετα σημεια του δισκου…
Ειμαι της αποψης οτι αν το D.M το εβγαζε μια αγνωστη μπαντα για ντεμπουτο της τοτε και παλι θα ακουγαμε πολλα θετικα σχολια απο τον κοσμο και απο τον τυπο.Δεν νομιζω οτι χαριζεται κανεις στους Metallica…
Αν ειναι να βαλω βαθμο σε αυτα τα δυο εγω βαζω 9/10 στο Death Magnetic και 7/10 στο formation.
Νταξ, δε θα το λεγα αδικο. Το να προτιμα καποιος το ενα εναντι του αλλου, δε παει να πει πως το δευτερο δεν ειναι καλο. Καταλαβαινω βεβαια πως το εννοεις μιας και στις εντυπωσεις καποιος βγαινει ριγμενος. Βεβαια δεν υπαρχει τετοια προθεση (it’s just music after all), το αντιθετο μαλλον μιας και οι Testament ηταν τοσο καιρο στην αφανεια που η επιστροφη αντιμετωπιστηκε εν μερη με καχυποψια κυριως λογω των προσδοκιων που αναφερεις. Κατι αν μη τι αλλο λογικο.
Στα γουστα μου καταλυτικο ρολο επαιξε το θεμα της παραγωγης. Πρεπει να ειμαι αναμεσα στους λιγους που γουσταραν την αντιστοιχη του Formation.
Επισης στο παραπανω quote θα θελα συμφωνησω και να προσθεσω οτι και στις δυο δουλειες παρατηρηθηκε μια ταση ανανεωσης… αναφερομαι στα πιο συχρονα στοιχεια που τα εμπλεξαν οσο το δυνατον καλυτερα ( με τις old school επιρροες…
Death Magnetic, καλύτερα τραγούδια και το απλό: η μεγαλύτερη metal μπάντα του πλανήτη βγάζει τον καλύτερο και πιο metal της δίσκο μετά από 20 χρόνια…ναι για μένα είναι καλύτερο από το Black Album!(άφοβα δέχομαι ντομάτες…εκεί που έχει πάει η τιμή τους :p)
Κοίτα το Black Album είναι ΔΙΣΚΑΡΑ αλλά είναι ο πιο εμπορικός τους δίσκος, αυτός που τους έβγαλε από την metal κοινότητα, που τους έκανε rock stars βρε αδελφέ. Απλοποίησαν τη μουσική τους, απομακρύνθηκαν από το thrash που οι ίδιοι καθιέρωσαν…σίγουρα οι προθέσεις τους(και του Bob Rock) δεν ήταν και οι αγνότερες. Ποιοτικά έχει ορισμένα από τα καλύτερα τους τραγούδια αλλά κάθε πωρωμένος φαν της μπάντας ήθελε να ακούσει ένα δίσκο ανάλογο, σε ύφος, της δεκαετίας του '80. Και αυτό έγινε με το Death Magnetic.
Το Black album ορισε τον νεο metal ήχο στην δεκαετία του 90…Εφερε τους πιο πολλους οπαδους στον χώρο περισσότερο απο καθε αλλη μπαντα…Εχει την καλυτερη παραγωγη σε metal δίσκο ever…Και ειναι γεματο κομματάρες…Αρα οι Metallica απέδειξαν οτι είχαν κοτσια και εκαναν αυτο που πραγματικα γουσταραν σαν μπαντα μην υπολογίζοντας τπτ…Και μιλαμε σε μια εποχή που το metal δεν ηταν και στα καλύτερα του…
Το Testament είναι πολύ καλός δίσκος αλλά δεν έχω ακούσει τα προηγούμενα cd της μπάντας οπότε δεν μετράει η γνώμη μου.
Πάντως το Death Magnetic ρέει στα αυτιά μου πιο εύκολα.
Δεν ψηφίζω.
Α και μιας που λέμε για Black Album , αυτή την βδομάδα το άκουγα κάθε μέρα.
Πέρα από την κλασική 5άδα (Sandman , Sad , Wherever , Nothing Else , Unforgiven) υπάρχουν τα έξοχα Don’t Tread On Me , My Friend Of Misery , Of Wolf & Man ,The God That Failed.
ΟΛΛΛΛΑ κομματάρες.
Απίστευτη δισκάρα…
Μνημείο.
Ενδιαφερον. Δυο λογακια για το πως μου κατσανε τα δυο αυτα αλμπουμς. Πολυαναμενομενα και τα δυο για μενα και καταφεραν και τα δυο να ξεπερασουν τις προσδοκιες μου. Με την διαφορα οτι στους Metallica ειχα πιο χαμηλα τον πυχη καθοτι ηταν σε τελμα.
Σε συνθεσεις θα βαλω ενα Χ.
Σε ατομικη αποδοση σιγουρα διπλο.
Στα ντραμς ο Bostaph δεν αφηνει και πολλα περιθωρια.
Φωνητικα ο Chuck ανταγωνιζεται τις καλυτερες του ερμηνειες του παρελθοντος την στιγμη που ο Hetfield δεν ειναι κακος αλλα απεχει πολυ απο τις ερμηνειες του σε δισκους οπως το Justice, Black Album ή ακομα και το Load.
Στα solos εχουμε χαωτικη διαφορα κατα την γνωμη μου. Τα μισα σολος του DM ειναι οκ και τα αλλα μισα χειροτερα και απο κουλο κιθαριστα πανκ συγκροτηματος.
Ο ηχος ειναι ενα αλλο σαφες πλεονεκτημα του Formation of Damnation. Και στα δυο αλμπουμς ειχαμε δυο κορυφαιους παραγωγους. Η παραγωγη του DM ειναι ωραια ως προς το ειδος, χαλια ως προς την ποιοτητα. Εχει ωραιο “παρ’τα στην μαπα” attidude (μαζι με τις συνθεσεις) αλλα ειναι λες και το ακους απο χαλασμενο τρανζιστορακι. Ακομα δεν μπορω να το χωνεψω.
Αντιθετως στο Formation… εχουμε ενα ηχο πολυ μπομπα αλλα χωρις να ακουγεται μια βαβουρα. Δυνατος αλλα και καθαρος και στις ρυθμικες κιθαρες και στα ντραμς.
Οποτε η ψηφος μου παει στο Formation of Damnation που γενικα ειναι ενα αλμπουμ που μπαινει πολυ ψηλα στις λιστες μου για το 2008.
Εχοντας ακουσει και τα 2, ψηφιζω DM. Οχι οτι το damnation δεν ειναι πολυ αξιολογο αλμπουμ, αλλα δε περιμενα κατι τοσο καλο απο metallica και επαθα πλακα! (:
[/CENTER]
Θα μου πειτε πως ειναι νωρις, αλλα ξερω τι ακριβως ζητω απ’ τους Metallica και αυτο ειναι οργη και βρωμια. Γι’ αυτο ίσως και να μ’ αρεσει τοσο η burbonιλα του Load και το χυμαδιο του Kill Em All. Συνεπως αναλαμβανω την ευθυνη των λεξεων μου. Απ’ την αλλη εχουμε το απιστευτα καλο ‘‘Unforgiven III’’, το ‘‘All Nightmare Long’’ και γενικα ενα δισκο εξαιρετικου επιπεδου που ομως, σε συνολο μπροστα στο Testament μου φαινεται να χανει τη μαχη. Τουλαχιστον μεχρι αυτη τη στιγμη που μιλαμε.
