:roll::roll::roll:
Yπήρξα αμελής αυτή την εβδομάδα… :roll::lol:
Λοιπόν, ξεκίνα με filles, in the sky και Nefertiti βγήκαν στα καπάκια (με αντίστροφη σειρά). Με αντίστροφη σειρά σου προτείνω να τα ακούσεις και εσύ για να κινηθείς από τους πιό ηλεκτρικούς ήχους στους πιό ακουστικούς.
Για το filles είχε ποστάρει και ο Red Rum αν δεν κάνω λάθος, είναι μεγάλη δισκάρα (πρόσεξε το Mademoiselle Mabry), χωρίς να σημαίνει πως και τα άλλα δύο υπολείπονται. Στο Nefertiti για μένα υπάρχουν κάποια από τα καλύτερα παιξίματα του Shorter
Θα συγχωρεθείς όταν αναφερθείς και στα Milestones,Miles Away και Get Up With It!
Thanks πάντως!!!
Tα υπόλοιπα τώρα που ρωτάς είναι λίγο… αχταρμάς από διάφορες περιόδους.
Στο Miles Smiles είναι με το 2ο κουαρτέτο, αυτό που αργότερα έβγαλε και τους δίσκους που αναφέρω στο παραπάνω ποστ, και υπάρχει η πασίγνωστη σύνθεση του Shorter, Footprints. Φοβερή rhythm section Τοny Williams-Ron Carter, πρόσεξε πως παίζουν! 8)
Το mIlestones πάλι είναι από τη δεκαετία του '50 με τον Coltrane και τον Cannonball Adderley στα σαξόφωνα και περιέχει το γνωστό Straight no chaser. Mάλλον το πιό μακρινό από τα (ως τώρα) ακούσματα σου αλλά φυσικά και αξίζει να το ακούσεις.
Tέλος, το Get up with it είναι μία συλλογή από ακυκλοφόρητα της ηλεκτρικής περιόδου των αρχών των 70s. Άκουσε το αφού θα έχεις ακούσει τα “κανονικά” άλμπουμ της περιόδου.
Αν αρχίσεις να ακούς τους προσωπικούς δίσκους όσων συμμετείχαν στην μπάντα του Davis,μαθαίνεις όλη τη jazz σκηνή!Τρέλα!
Hopeto
Μουρθε το [I]βινυλιο[/I] για dark magus/pangaea ?
Το θες ?
Το Pangaea δεν είναι αυτό που μου είχες δώσει?Το άλλο το θέλω!
Εντωμεταξύ πέρασα και τα άλμπουμ του που έχω αυθεντικά στο mp3 για να μπορώ να τα λοιώνω ανά πάσα στιγμή!!!
Ωραία και καλά όλα αλλά για πείτε και τίποτα για τα άλμπουμς που έβγαλε μετά τα Agharta/Pangaea.
Θα μου πεις γιατί τα άλλα τα άκουσες?Όχι αλλά για να έχουμε μια πιο σφαιρική εικόνα.
Δωράκι για τον Αγουέικ γιατί τον πίκρανα επειδή βλέπω αρβύλα…
Ο Miles έκανε αυτό το τραγούδι δώρο στον φίλο του Cannonball Adderley, ο οποίος ήταν στην μπάντα του Miles εκείνη την εποχή, με αφορμή τον πρώτο δίσκο του Cannonball στην δισκογραφική εταιρία Riverside. To “Nardis” λοιπόν είναι στον δίσκο του Channonball Adderley “Portrait of Cannonball”, και ποτέ δεν υπήρξε εκτέλεση του απ’τον ίδιο τον Miles Davis.
Cannonball Adderley - Nadis ( 1958 ).
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον και η εκτέλεση του George Russell (με τον Eric Dolphy) στο κομμάτι, 3 χρόνια αργότερα…
hopy
μετα τα agharta/pangaea ο μαιλς εκανε off 5 ετων 8O
αλλα κανονικο off.ουτε συναυλιες,ουτε ηχογραφησεις,τπτ
(εχουν βρεθει μονο 2 χαλαρες τζαμ ηχογραφησεις απο 1976 κ 1978,τριχες δλδ)
κλειδωνονταν σπιτι,γαμουσε,επινε ντρογκια κ γενικα σαπιζε.
καποια στιγμη εκει στα 1980-81(δεν θυμαμαι κ ακριβως ημερομηνιες απεξω :p) ανασυνταχθηκε , αρχισε παλι να γραφει μουσικη κ να κανει συναυλιες
αλλα για μενα(για ολους βασικα) ο μαιλς στα 80s ειχε 'ξεκαυλωσει΄(δεν λεω ξεφουσκωσει γιατι ειναι ιεροσυλια) απο τις υπερκαυλες που κουβαλουσε μεχρι κ το 1975
διχως να εχω ακουσει τπτ , αυτη η περιοδος με απωθει ισως επειδη μετα απο τα πραγματα που εκανε ειδικα 69-75 δεν θελω να τον ακουσω να παιζει χαλαρη τζαζ-τζαζ
[B]συμβουλη μου ?[/B]
τελειωσε με οτι εβγαλε μεχρι κ το 75(εχω την εντυπωση οτι μπορεις να πας μεχρι κ στα 50s θα γουσταρεις τα πιο ηρεμα/τζαζ που εβγαζε τοτε) κ αμα θες κ αλλα ψαξε κ την 80s δισκογραφια του
εγω προσωπικα με
[B]
bitches
silent
jack
corner
big fun
get up
in concert
dark magus
agharta
pangaea
complete on the corner sessions(6-cd boxset) 8)[/B]
ειμαι καλυμμενος.συν καμια 30αρια sbd bootlegs απο 71-75 ενταξει εχουμε υλικο να τη βγαλουμε κ φετος.
@yozimbo
δεν σου μιλαω.πανε δες κανακη
(οι δωροδοκιες αλλου :p)
Τι να λεμε τωρα?
οσοι εχετε ακουσει τα [B]agharta/pangaea/dark magus[/B] και σας αρεσαν μεν,αλλα τα βρηκατε πολυ χαοτικα δε
επενδυστε οπωςδηποτε στην παρακατω δι-σκα-ρα
[B]santana - lotus (1973)[/B]
παιζει τον κωλο του
εχει μελωδιαρες
γενικα ειναι δισκος που φετος εχει λιωσει κ εχει παρει πολλα παιξιματα
οσοι γουσταρετε να το ακουσετε κ βινυλιακως , στειλτε μου pm να σας πω απο που μπορειτε να το [I]αγορασετε[/I]
Ωραία πρόταση, είναι όντως αρκετά αξιόλογος αυτός ο live δίσκος του.
Όσο συμπαθητικός ήταν ο Santana στα πρώτα του βήματα (μέχρι το τέλος των 70’s) τόσο αντιπαθής έχει γίνει τώρα με κάτι παπαριές όπως “μαρία, μαρίαααααααα” κλπ. Κρίμα βέβαια να τον περνάμε έτσι στο ντούκου επειδή τώρα βγάζει μέτρια μουσική.
Παραδόξως αν κι έχω ψάξει και ακούσει τη δισκογραφία του σε ένα ικανοποιητικό βάθος, αυτό το αγνοούσα, και το πρωτοείδα σε αυτό το τόπικ. Κακώς βέβαια, γιατί αναμφίβολα πρόκειται για ένα από τα καλύτερά του. Επειδή μου αρέσει σε όλες τις περιόδους, δεν έχω πρόβλημα με τις πιο χαλαρές στιγμές και αποτελεί μία από τις πιο ενδεικτικές. Η δεύτερη πλευρά με Cannonball Adderley, Coltrane και Bill Evans είναι μαγευτική. Συνολικά πρόκειται για ένα εντυπωσιακά ουσιώδη δίσκο, τον οποίο θα πρότεινα σε όποιον θέλει να ακούσει μάιλς αλλά δεν ξέρει από που να αρχίσει, όχι σαν και μένα που έκαψα πρωταρχίζοντας με Bitches Brew.
Μου φαίνεται απίστευτο πως εσύ ειδικά το αγνοούσες μέχρι τώρα γιατί και γνώσεις έχεις, αλλά και εγώ έχω σκιστεί χρόνια τώρα να γράφω εδώ μέσα για αυτό τον δίσκο με κάθε ευκαιρία! 8)
Και η ταινία είναι πολύ καλή. Όπου την πετύχεις δες τη.
Ρε 'σεις κατά κάποιο περίεργο τρόπο έβαλα και άκουσα το 1958 Miles χθες!
Φοβερός δίσκος με έκανε να ξανασκεφτώ πως αποτελεί κομβικό δίσκο τόσο χρονολογικά,καθώς ακολουθεί το τιτανοτεράστιο Kind Of Blue,όσο και γενικότερα καθώς είναι μία εποχή όπου ο ίδιος σιγά-σιγά αφήνει το λεγόμενο “belop” και κινείται προς το “modal jazz”.Κατά κάποιο τρόπο μπορούμε να διακρίνουμε και το Kind Of Blue σε αυτόν τον δίσκο,όπως υποστηρίζουν πολλοί.
Η πρώτη πλευρά συνίσταται από τα τρία κομμάτια που υπήρχαν και στο Jazz Track Και η δεύτερη τρεις ηχογραφήσεις από ζωντανή εμφάνισή του στο Plaza Hotel.
Είναι διάχυτη πάντως η καινούρια “φιλοσοφία” που θέλει να επιβάλει ο Davis στην τότε Jazz και όπως λέει ο ίδιος: "No chords… gives you a lot more freedom and space to hear things. "
Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ τι είχε πει κάποια Χριστούγεννα του 1975 όταν ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε κάτι του στυλ"Γιατί θεωρήστε τόσο μεγάλος jazz καλλιτέχνης;" και ο Miles του απαντά με τον γνωστό στυλάκι “Έχω αλλάξει τρεις φορές την μορφή της Jazz και μάλλον πάω για την τέταρτη…”
εγω το κανω με το bill evans αυτο, ειναι και πιανιστας, εχει παιξει με ΟΛΟΥΣ ;Ρ
εσενα πρεπει να σε υιοθετησω
18 ετων κ ηδη ακους μαιλς κ το βασικοτερο , καταλαβαινεις τι ακους διχως φωνες κ ποζεριες
Τρομακτικος 8)
Η καλυτερη ατακα του miles που εχει πει σε συνεντευξη ειναι αυτη , για μενα τουλαχιστον
[B]Interviewer: How does it feel to be ahead of your time?
Miles Davis: Ain’t nobody ahead of his time, man. Just a whole lotta people behind.[/B]
bump , γιατι ξανακαιγομαι με το vinyl rip για dark magus - τι δισκαρα!!!
dark magus
agharta
pangaea
in concert
on the corner
ναναι καλα αυτοι οι αγιοι ανθρωποι(οι ριππερς) που μας δινουν την δυνατοτητα να τα ακουσουμε σε ακομα καλυτερο ηχο αποτι στα σιντι.
Κάποια στιγμή θα επανέλθω με υπερποστ. Όχι ακόμα όμως. Δεν είναι ακόμα η ώρα.
Λίγο καιρό τώρα έχει ξεκινήσει η ενασχόληση μου με Miles (ανάμεσα σε άλλους μεγάλους της jazz) και νιώθω ακόμα πολύ “μικρός” για να καταθέσω αναλυτική άποψη. (ειδικά υπολογίζοντας και το βουνό της δισκογραφίας του). Το φρούτο θα ωριμάσει και θα πέσει απ’το δέντρο στην ώρα του.