Γυστάρω ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ, το σύνολο του έργου του και το έχω ξαναγράψει!
Δεν χρειάζεται να ρωτάς! 
Johhny tell him what he’s won…pm’ed
In concert
Dark Magus
Agharta
Pangaea
4 live albums που κοβουν το συμπαν στα 2
τι παιζει ο μαμημενος 8O8O8O8O8O8O8O8O
ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΨΕΙ ΤΟ ΜΥAΛΟ PLEASE MILES STOOOOOOOOOOOOOOOOP
Τρελη κριτικη για την δισκαρα
I took a chance with Agharta because a friend of mine who knew I liked jazz and had an open ear for avant garde music, recommended it to me. The first thing that caught me off guard was the cover. A weird looking collage type of piece with two women who appear to be in a Hawaiian jungle paradise are looking over a city at sundown. But instead of a sun, there’s the words “Agharta -Miles Davis.” On the flip side, there’s a similar scene, but instead of a jungle with women, there’s an undersea theme going on. with batches of coral and seaweed overlooking the city. There’s a jellyfish floating past a diver in the sky and a few fish drifting out of the corner. In the distance, a spaceship is hovering on a beam of light. Wow. Based on the cover art alone, this album is either going to be so bad it’s good, or something that I just cannot anticipate. Well, quite frankly, I just had no idea what I was getting myself into.
Before I heard this album, I had no conception that music like this ever existed. [B]It's like a savage snarling primal beast who has dipped his entire body in some kind of hallucinegenic potion and is dealing out tarot cards while ringing up the devil on a direct line.[/B] Seriously, some of this music on Agharta is so intense that it is frightening. It's beyond the ideas layed out in Bitches Brew and it's certainly nowhere near the funk of James Brown or Funkadelic. [B]It's like the party in funk music has been overshadowed by a dark strange force that has got your ears in a stranglehold. That dark force is Miles Davis.[/B]
His direction in music on this night in Osaka, Japan on February 1st, 1975 is dirty and hungry and just doesn't give a damn what you think! The drums flow like[B] a river of blood [/B]and only stop to let the organ make a few stabs into the air, the it's back to the onslaught. When it's time for their solo the guitars creep up like distant radio waves [B]transmitted from an outer space swamp[/B]. The bass slides around and stalks you [B]like a panther[/B], and the trumpet seems to scream and pitch out a fierce cry that rallies the troops to continue. [B]When you've finally gotten to the last 20 minutes of Agharta, you find yourself floating restlessly in that undersea world pictured on the back cover. You've somehow survived the night, but you'll never be the same again.[/B]
amazing journey πες 2 λογια ρε συ κ εσυ για το δισκο…σε θυμηθηκα αποψε επαθα τροφικη δηλητηριαση κ το εβαλα τωρα να παιξει 8)
Έχοντας πλέον ακούσει κάμποσες φορές το Jack Johnson και το Aghartha ας γράψω δυο λογάκια.
Κατ’αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν μου αρέσει η τζαζ, τη βαριέμαι. Άκουγα τύπους να λένε τα καλύτερα για τον Coltrane αλλά όποτε δοκίμαζα στο 3λεπτο έβαζα Slayer για να’ρθω στα ίσια μου.
Ο Μάιλς όμως είναι άλλο πράγμα… Κι ακόμα δεν θεωρώ ότι είμαι έτοιμος να ακούσω φανατικά. Είναι ιδανικός ενώ λύνω ασκήσεις μαθηματικών (βίτσια είναι αυτά) ή χαλαρός με καφέ και τσιγάρο στην σκεπή ατενίζοντας το Νιούαρκ. Εντύπωση μου κάνει το πόσο χώρο δίνει στα υπόλοιπα όργανα. Τεράστιος μουσικοσυνθέτης πρώτ’απ’όλα και μετά εξαιρετικός οργανοπαίχτης. Με θεωρώ πολύ μικρό και ότι τώρα αρχίζω να ξύνω την επιφάνεια του έργου του για να γράψω παραπάνω…
Γαμημένε awake μ’έκαψες πάλι…:lol::lol::lol:
τονυ
ακου κ τα υπολοιπα απο την συγκεκριμενη περιοδο
pangaea
dark magus
in concert
και ξαναπιασε μαρς βολτα.ειδικα στα 3-4 πρωτα αλμπουμ τους ειναι για μενα προσωπικα οτι πιο κοντα στο αναρχο μεν,δομημενο δε συμπαν του μαιλς
MILES DAVIS MILES PLUGS IN
BBC Radio 2
25 Aug 2009
Duration :56 minutes approx
Craig Charles celebrates the 40th anniversary of Miles Davis’ In A Silent Way, and explores the extraordinary music that Miles produced in the period dubbed the “Electric Era” from 1969-75.
At the time poorly received, the records from this timeframe include Bitches Brew and On The Corner and represent the final creative flourish from one of the 20th Century’s major musical figures.
The documentary includes newly sourced interview material from musicians who collaborated with Miles including Wayne Shorter, John McLaughlin, Jack DeJohnette and Dave Liebman.
το ακουω τωρα κ ειναι καταπληκτικο.
ειναι πολλα χρονια μπροστα οι τυποι στο bbc
εμεις εχουμε λαμψη fm και σπορτ φm και αυτοι κανουνε τετοια αφιερωματα…
οποιος θελει λινκ ας με pm
miles ahead.
(μονος μου τα λεω , μονος μου τα γραφω)
μας εφτιαξες την μερα , πρασινε δαιμονα 
Εκείνη την ώρα που πόσταρες έκανα κατι νανάκια εγώ…Περαστικά boy.
Θα γράψω οσονούπω αναλυτικό κείμενο, μια απόπειρα περιγραφής του Agharta…τονίζω το απόπειρα ε…
Ωραία πράγματα γράφεις keep up…
Α!Άκουσα Coltrane και μ’άρεσε εμένα!!!Ξαναάκου!
Βασικά ακούγοντας και λιώνοντας το Kind of Blue ένιωσα σα να έσπασα τον κώδικα που με κρατούσε μακριά από την jazz…Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι εννοώ…Άκουσα Coltrane και Shorter μετά και ένιωθα σαν να κατανοούσα επιτέλους τι είναι η jazz(αν και είναι πολλά περισσότερα από τους 3 αυτούς μουσικούς).Πάντα είχε ένα μυστήριο αυτή η μουσική για μένα,και ακόμα το έχει,αλλά πλέον με τραβάει πάρα πολύ.Τεσπα,ίσως να λέω βλακείες οπότε το σταματάω εδώ,δεν μπορώ να το εξηγήσω.:?
Κι εμένα μου έχει κάνει πολύ εντύπωση ο χώρος που δίνει στους άλλους μουσικούς να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους(ειδικά όταν ακούω το Bitches Brew).Τον έχω στο μυαλό μου κάπως σαν μαέστρο.Λέει πως έδινε συνήθως την κεντρική ιδέα και τζαμάρανε,το ηχογραφούσαν και αυτό ήταν,πήγαιναν για άλλο!
μα αυτο ηταν , μαεστρος-καθοδηγητης-δασκαλος-ζεν μαστερ
η μαγκια του ηταν που επαιρνε παιχταραδες μουσικους με τα μισα χρονια απο αυτον κ τους εβαζε να βουτηξουν κατευθειαν στα βαθια
κ επειδη ηταν μαγκες οχι μονο δεν βουλιαζαν αλλα κολυμπουσαν μια χαρα
ασε που οσοι παιξαν μαζι του , μετα πηγαν κ εφτιαξαν μπαντες κ καναν δικα τους πραγματα…τρομερο σχολειο ο μαιλς…
ξερεις τι τους εκανε ? δεν τους αφηνε να κανουν προβες πριν τις συναυλιες…γιατι δεν ηθελε να παιζουν προ-γραμματισμενα κ σαν ρομποτ…ηθελε το χαος του καινουργιου,την αταξια της επινοησης η οποια τιθασευοταν επιτοπου απο τον μαιλς…
ειχε απολυσει εναν απο τη μπαντα του γιατι τον ειχε πιασει να προβαρει τα μερη του πριν απο συναυλια…χρονια μπροστα
εχω κατι Live dvd απο το πεακ αυτης της περιοδου (73-75) κ ο τυπος ειναι απολαυση να τον βλεπεις…με ενα νευμα κοβει τον εναν , με αλλο νευμα φερνει τον αλλον,με τριτο νευμα πανε παρακατω
μαεστρος κανονικα
αμα δεις συνεντευξεις ατομων που εχουν παιξει μαζι του , ολοι μιλαν για αυτον με δεος,αγαπη κ σεβασμο
και μιλαμε για ονοματαρες
john mclaughplin
wayne shorter
herbie hancock
chick corea
keith jarrett
jack de jonette
dave holland
πω ρε πστ θα με βαλεις να ψαχνω βραδυατικα για ενα τρομερα συγκινητικο βιντεακι…μισο
οκ ολοι αυτοι που ανεφερα παραπανω μιλανε στο κορυφαιο dvd
[SIZE=“3”]Miles Davis Electric - A Different Kind Of Blue [/SIZE]
το οποιο εχω ανεβασει ολο σε youtube links στο ποστ νο 111
οκ δες αυτο που τους ζητανε να αφιερωσουν κατι στον miles…
http://www.youtube.com/watch?v=fIWIEYXOgWk&feature=related
ολα τα λεφτα ο ΘΕΟΣ airto moreira (περκασιονιστας απο βραζιλια) ο οποιος…δες στο 2.00 τι κανει
οταν το ειδα πρωτη φορα , να μη λεω μαλακιες δακρυσα…ολη η αγαπη που νιωθουν οι πρωην μουσικοι του ειναι κλεισμενο σε αυτο το διλεπτο self-jam toy airto…
και τωρα γυρνα μετα στο ποστ νο 111 και δες τα youtube που ανεβασα ειναι απο αυτο το σουπερ dvd για miles…και μετα πηγαινε κ αγορασε το να εχεις οριτζιναλ
στο διαδικτυο υπαρχουν γαμιστερες αναλυσεις για τον miles το εργο του , για το πως επηρεασε κ το πως επηρεαστηκε (απο hendrix/james brown/sly stone και το γυρισε απο κλασικη τζαζ σε electric voodoo funk)
οσο διαβαζεις κ οσο ακους τοσο περισσοτερο σου αποκαλυπτεται το ΜΕΓΑΛΕΙΟ αυτης της μουσικης μεγαλοφυιας…
Έπαιζε και ο Τζάρετ στη μπάντα του Μάιλς;;; Σε ποια περίοδο συνεργάστηκαν αυτοί;
επαιξε για κανα χρονο στην post-bitches brew περιοδο
1970-1971
δες κ τα κλιπ στο ποστ νο 111 μιλαει εκει για miles
κ η συναυλια ειναι κ αυτος εκει κ παιζει ολη την ωρα με κλειστα ματια κ κανει λες κ εχει δει την παναγια με στρινγκ
σε ηχογραφησεις παντως εμφανιζεται σε αυτα εδω
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Cellar_Door_Sessions
http://en.wikipedia.org/wiki/Miles_Davis_at_Fillmore:_Live_at_the_Fillmore_East
Νομίζω 69-71,εκεί που άρχισε η ηλεκτρική περίοδος αν δεν κάνω λάθος.
Σχετικά με αυτά, ο Μάιλς έχει πει τρισμέγιστη ατάκα:
[SIZE=“5”]You can’t rehearse the future…[/SIZE]
Παράγγειλα από το Άμαζον την αυτογραφία του και την περιμένω από μέρα σε μέρα…
Ο τύπος είναι θεός, δεν υπάρχουν λόγια…
ειναι καμμενο βιβλιο η αυτοβιογραφια του , αλλα οτι διαβασεις εκει μεσα take it with a grain of salt που λενε , μιας κ δικια του ειναι οτι θελει γραφει κ παιζουν κ υπερβολες
[B]
να υπευθυμισω το καλυτερο βιβλιο που εχει γραφτει για την ηλεκτρικη του περιοδο
Miles Beyond - Paul Tingen
Απλα επος , κ το τσιμπατε αποδω απευθειας απο τον συγγραφεα υπογεγραμμενο μονο για 10 ευρω (κελεπουρι)
http://www.miles-beyond.com/interact.htm[/B]
ps : keyser παρε ατακα-πουτανα ολα
Interviewer: How does it feel to be ahead of your time?
Miles Davis: Ain’t nobody ahead of his time, man. Just a whole lotta people behind.
Το φαντάζομαι ότι θα παίζουν μπόλικες υπερβολές, αλλά θέλω να διαβάσω τι έχει να πει αυτός για τον εαυτό του και όχι τι έχουν να πουν άλλοι.
Δεν δίνω δεκάρα αν αυτά που θα διαβάσω θα είναι αλήθειες ή ψέμματα, αυτό που θέλω είναι να μπω στο μυαλό του, να δω πως σκέφτεται, πως αντιμετώπιζε τη ζωή και άλλα τέτοια…
Δεν ξέρω αν με πιάνεις…
Χτες βραδυ ψιλολιωσαμε με ενα φιλο τα πρωτα αλμπους, birth of cool, first miles κτλ μετα συνοδειας αλκοολ και NBA2K(Lol, ασχετο) και μαλλον σε αυτα θα συγκεντρωθω…οσο και να με εψησαν τα επομενα με τα ηλεκτρονικα κτλ, μου φανηκαν σε σημεια αρκετα καμενα και με κουρασαν(πχ το bitches brew καταλαβαινω σιγα σιγα γιατι αντιμετωπιστηκε αρνητικα απο αρκετους τζαζιστες τοτε), ενω σε αυτα τα πρωτα βρηκα μαλλον την δικη μου Αληθεια:p
(αν και το Κιλιματζαρο γαμευσε)…επισης μολις κατεβασα Musing of Miles και ακουγεται τουμπανο…
Mule, επειδη θυμαμε και ειχες πε οτι ξερεις κατι-αρκετα παραπανω σχετικα με εκεινη τη περιοδο, οπωτε θες προτεινε καποιο δισκο κτλ…
lupin
τσιμπα sketches of spain οπωςσδηποτε.το μονο απο τα ηρεμα του που ακουω ανετα.
και υποψιν , για μενα το bitches ειναι το πιο ‘κουραστικο’ απο τα ηλεκτρικα του
δοκιμασε jack johnson κ αν ουτε αυτο δεν σου κανει κλικ αστο για αργοτερα.
@κευσερ
αμα επιασες κ pangaea μετα απο agharta , τελος. εισαι ηδη πολυ βαθια στ ζουγκλα φιλε.φτιαξε καμια καλυβα κ αραξε 8)
εδιτ : 17 σελιδες ο μαιλς αυτα ειναι
(inb4 αφου ρε μλκ εσυ εχεις γραψει τις 12 μονος σου )
Δηλώνω μέγας φαν των Agharta και Pangaea.
Τέλος
jim rotten
amazing journey
keyser
floydized
γαμω , κοιτα να δεις που σιγα σιγα μαζευτηκαν ατομα που γουσταρουν τις καμμενιες του miles…
i am very happy to see fellow fuck-heads.
αρχηγε τσιμπα κ αυτα τα 2
dark magus
in concert(live at philarmonic hall 72) <----- για αυτο θα εχω τρελο vinyl rip απο δευτερα θα στο στειλω ασαπ
το vinyl rip agharta παντως ειναι απολαυση.ρεει το γαμιδι σαν μελι…παμ παμ ταραραρα