Δεν ξερω ρε παιιδια για μενα οι Muse ειναι οι τρεις πρωτοι δισκοι, μετα δεν ξερω τι ακουω
1 Like
Μια μπανταρα που εξελιξε τον ηχο της και εβγαλε μπολικες τραγουδαρες σε καθε δισκο!
Take A Bow
Supermassive Black Hole
Map Of The Problematique
Assassin
Knights Of Cydonia
Uprising
Resistance
MK Ultra
Supremacy
Madness
Survival
Dead Inside
Psycho
The Handler
The Globalist
Ενταξει, ο καθενας μπορει να εχει τα δικα του αγαπημενα τραγουδια και αλμπουμ, αλλα μην λεμε κι οτι πεθαναν μετα το 2004 ε 
Η λιστα με τα αποπανω τραγουδια ειναι οσο ενδεικτικη της ταυτοτητας των Muse οσο οποιαδηποτε τραγουδια απο τα 3 πρωτα τους.
1 Like
Μωρε καλα τα λες αλλα αυτη η στροφη που κανανε δεν με συγκινει
Εγω θελω τραγουδια τυπου Hysteria,The time is running out, Plug in baby κοκ να βαρανε 
Κοινως σκληρο ηχο
1 Like
Εχω τουλαχιστον 5 τραγουδια στην λιστα αποπανω που βαρανε πολυ περισσοτερο απο τα 3 που αναφερεις, αν τα βρεις θα σου κανω δωρο ενα εισιτηριο για συναυλια Muse!
2 Likes
Απο αυτα που εβαλες δεν θυμαμαι ουτε ενα
θα μπορουσα να πω το supermassive black hole
1 Like
Κανε μια χαρη στον εαυτο σου και ακου εστω μια φορα τα εξης μεχρι το τελος. Tο πρωτο ειναι το αγαπημενο μου τραγουδι απο Muse γενικα, και μου βγαζει ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο συναισθημα με το Plug In Baby, που ειναι το πρωτο Muse τραγουδι που ακουσα και αγαπησα, λογω μιας βραδιας του 2002 σε ροκ μπαρ της Μυκονου με μια γλυκια Πειραιωτισσα απο μια προηγουμενη ζωη, με την οποια δεν εγινε ποτε κατι, και καλυτερα. Ειδικα το μεσαιο πρεπει να το ακουσεις.
4 Likes
Ικανοποιητικα τα δυο πρωτα ομολογω αν και δεν θυμομουν νοτα 
Οσο για το the handler το ξερω το τραγουδι απλα δεν θυμομουν τον τιτλο
Οφειλω να πω οτι οταν εβγαινε ο καθε δισκος απογοητευομουν αμεσως και τα παρατουσα
Τεςπα… δεν ειμαι τωρα σε φαση να ξαναπιασω τους Muse
Edit: ο μπασιστας απο την αλλη παντα ηταν τρομερος τοσο στον ηχο του οσο και στις συνθεσεις του, περιεργες μπασογραμμες
2 Likes
Το map είναι το πιο ωραίο τραγουδι τους. “How’s it going wembleyyyy?? Always good too see you”.
Όταν μιλάς για το assassin εννοεις πάντα αυτή την εκτέλεση, που είναι και αυτή που παίζεται live( τις 5 φορές που το έχουν παίξει αυτή τη δεκαετία )
εδιτ:
Όλοι οι δίσκοι τους είναι δίσκοι του Bellamy, σε πολύ λίγα κομμάτια έχουν credits οι άλλοι δύο. Σε μια συνέντευξη είχα δει πως σχεδόν τυχαία (με καλαμάκια?) αποφασίστηκε ότι ο Matt θα είναι υπεύθυνος για τη μουσική και ο Dom για το media κομμάτι και έτσι πήγε απ’την αρχή (με μεγαλύτερο επίτευγμα των άλλων δύο, την προτίμηση του The Small Print απ’το Fury στο Abolution με ψήφους 2 προς 1, πείτε ό,τι θέλετε το TSP είναι κλάσεις καλύτερο ). Ο Chris από την αρχή έκανε οικογένεια και δεν “ασχολούνταν” πολύ με αυτά τα πράγματα, απλά έκανε το κομμάτι που έπρεπε. Η πορεία τους πήγε εκεί που πήγε όταν ο Matt γνώρισε και έκανε παιδί με την Kate Hudson και όλη του η φιλοσοφία έγινε “Αμερικάνικη”, μετά ήρθε το μοντέλο, η Paris Hilton, τα burning man, stranger things κλπ και βλέπουμε τα αποτελέσματα και στη μουσική.
3 Likes
Πραγματικα εκπληκτικη εκδοση, την ειχα ξανακουσει αλλα ειχα ξεχασει πως υπαρχει κι αυτη. Παρανοια σκετη! Και η αρχικη εκδοση παντως ειναι υπεροχη.
2 Likes
Είχαν τις στιγμές τους και αυτοί ρε συ. Πχ το μπάσο hysteria ή τα drums στο Knights of Cydonia
1 Like
την μπασογραμμη του hysteria την εχει γραψει ο matt
1 Like
Το Hysteria δεν ήταν ιδέα του Chris. Το τραγούδι προήλθε σαν εξέλιξη του Futurism, όπως είχε πει ο Matt σε ένα tweet του, και στην αρχή παιζόταν στην κιθάρα αλλά το κάναν Hysteria γύρω απ’το μπάσο. Το drumming ναι, είναι signature του Dom αυτός ο καλπασμός, αλλά και πάλι δεν ξέρω αν τα έγραφε αυτός. Γενικά το songwriting είναι του Bellamy κατά 95%.
Fan (επίτηδες με a αντί για u) fact: Πρώτη φορά που παίχτηκε μια early version του Hysteria ήταν στο Ρόδον το 2002.
2 Likes
Μα δεν μιλάω αν τα έγραψαν αυτοί η όχι. Και ο Chris και ο Dom είναι καλοί παίχτες και στο νέο άλμπουμ μπήκαν electronic και synthesizer. Είναι σαν να λείπει η υπογραφή των άλλων 2 αν καταλαβαίνετε τι λέω 
Edit τώρα που είδα setlist fm να πω πως οι Muse είναι από τα λίγα συγκροτήματα τέτοιου βεληνεκούς που είδαμε σε όλες τις φάσεις της καριέρας τους (νταξ εκτός της ηλεκτρονικής με το προπέρσινο άλμπουμ)
2 Likes
Η μόνη μας ελπίδα είναι το ότι ο Chris έκανε παιδί με τη νέα του γυναίκα και να επαναληφθεί ο κύκλος, μπορεί να φτάσει 12 παιδιά βέβαια αλλά κλαιν
Στο absolution όχι, αν και έχω διαβάσει πως τους είχαν κλείσει το 2004 αλλά ακυρώθηκαν και φέραν τους Mogwai. Μετά στο Resistance και το 2nd Law επίσης όχι, αν και όταν ήρθαν οι U2 στην Ελλάδα πρέπει να ήταν η εποχή που τους είχαν support. Φαντάζομαι πως θα ήταν πολύ ακριβοί για να έρθουν στην Ελλάδα το 2009-2013 με όλες τις stadium που κάνανε και στην ουσία κεφαλοποιούσαν τα προηγούμενα χρόνια. Το 2016 ήταν ρίσκο αλλά βγήκε, αλλά γενικά συμφωνώ, για την Ελλάδα έχουν έρθει όλες τις σωστές στιγμές για τέτοια αγορά, και στο μέλλον όταν και αν ξαναβγούνε για festivals ίσως τους ξαναφέρουν.
2 Likes
Με την επιτυχία του 2016 τους δίνω κάτι παραπάνω από ίσως
Μπααα. το 2016 με το Drones άκουγες κανά Dead Inside, Mercy και Psycho που και που και κυρίως από όταν ανακοινώθηκε η συναυλία. Με το ST τραγούδια όπως το Pressure, Thought Contagion και Dig Down που είναι ραδιοφωνικά δεν παίζονται καθόλου… Δίνω απειροελάχιστες πιθανότητες για live πριν το 23-24 και μόνο αν βγουν για festivals στην Ευρώπη αλλιώς πάπαλα… Αυτό που βλέπω είναι πως το επόμενο θα είναι αλμπουμαρα stadium ροκ (φάση ΑΜ), για να ανέβουν επίπεδο στην Αμερική και θα εστιάσουν εκεί την προσοχή τους πάλι. Στην Ευρώπη παίζοντας στην κεντρική και Ιταλία μαζεύουν εύκολα 30-40k κόσμο, άρα μόνο ξώφαλτσα εντελώς μπορεί να έρθουν. Θα δείξει
2 Likes
ΜΑΚΆΡΙ
2 Likes
Καλα μεγαλη υπερβολη το 95%. Το rhythm section των Muse ειναι απλως εκπληκτικο, και ακομα κι αν γραφει ο Bellamy τις βασικες δομες, στην ενορχηστρωση σιγουρα δεν τους λες με τιποτα κομπαρσους. Τωρα αυτα για την αμερικανικη φιλοσοφια δεν ξερω πως ακριβως εντοπιζονται στην μουσικη τους. Για μενα ολα τους τα αλμπουμς εχουν την σφραγιδα των Muse, ακομα και το τελευταιο, κι ας μην ειναι του γουστου μου. Ολες οι μπαντες του κοσμου επηρεαζονται απο το τι συμβαινει γυρω τους, και ολο το 80s nostalgia που εκφραστηκε μεσω του Simulation Theory ειναι κυριως Ευρωπαικο trend κι οχι αμερικανικο.
Οπως και να χει, αυτο εχει να κανει περισσοτερο με το image δυστυχως, και οχι με την μουσικη. Μακαρι πραγματικα να ειχαν επηρεαστει κι οι Muse μουσικα απο το synthwave/retrowave υφος οπως και περιμενα με βαση το promotion για τον τελευταιο δισκο, αλλα τελικα εβγαλαν κατι πολυ περιεργο και ανευρο, το οποιο βασιζεται κυριως σε ακουστικες κιθαρες χωρις ιδιαιτερη ταυτοτητα και συνθεσεις που για πρωτη φορα μου φαινονται βαρετες. Ολα αυτα για το Simulation Theory, γιατι το Drones ειναι απο τα πιο βαρια τους αλμπουμς, και γενικα ενα return to form αλμπουμ, οπως εγραψα και προηγουμενως. Μια πολυ ευχαριστη εκπληξη το ποσο καλο ηταν βασικα το 2015.
1 Like
Χαζή ερώτηση αλλά θα την κάνω. Υπάρχει ακόμα κόσμος που περιμένει απ’ το ραδιόφωνο να ανακαλύψει καινούρια μουσική;