Ετσι ειναι.
Δεν ειναι τυχαίο οτι για να βρουμε σεντερ της προκοπής πλέον ψάχνουμε με κυάλια…
Και ολοι οι τωρινοι “καλοι” σουτάρουν και ενα σκασμο τρίποντα.
Λειπει πολύ ο κλασσικός, θηριώδης σέντερ.
Αν και 40αρης πλέον … μολις τώρα αντιλήφθηκα οτι στη πρώτη του σεζον, ο MJ συνυπήρξε με τον τεράστιο Dr. J
ΔΕΟΣ !!!
Όχι μόνο την πρώτη, το 1987 σταμάτησε ο Dr!
Αν βρειτε και κανα βιντεακι Jordan vs Gervin, ελευθερα!
Μου εχει κανει εντυπωση και η ελλειψη δηλώσεων, αλλα και πλάνων (μονο σε καποια ξεμπαρκα τον εχουν δείξει) απο τον Κούκοτς.
Ισως τον δουμε πιο πολύ στα τελευταια δύο επεισόδια που μαλλον θα αφορούν τους τελικους του 97.
Άσχετο αλλά κάπου είχα πετύχει ένα ντοκιμαντέρ για τον Divac και η εντύπωση που αποκόμισα ήταν πως ο Κούκοτς ήταν πολύ αρχιδάκι.
edit: Once brothers λέγεται και είναι για τη σχέση Ντράζεν-Ντίβατς
Στο πλαισιο του 30 For 30 ειναι. Παει και στη μανα του Ντραζεν…
Παιζει και να ηταν οντως…
Σέρβος με Κροάτη, δύσκολα να τα πήγαιναν καλά μετά τα όλα τραγικά που έγιναν με τον εμφύλιό τους. Ο Ντράζεν ήταν μισός Σέρβος και μισός Κροάτης. Το επίθετό του δεν είναι κροατικό, είναι σέρβιικο. Btw, τεράστιος παίχτης, απίστευτος.
Απο δω και πέρα θα αρχισουν οι πίκρες για μενα μιας και υποστηρίζω utah Πάντως τότε στα mid 90s όλοι ήταν bulls. Μόνο εγω έκανα την διαφορά μαζί με ενα ακομη παιδι που ηταν και αυτος jazz και ο κολλητός μου που υποστηριζε New York. Συμπάθεια τρομερή επίσης για Orlando και ειδικά για τον μοναδικό Penny Hardaway
Aπό εποχή Ρόντμαν στους Σπερς, υποστηρίζω San Antonio. Δλδ γύρω στο 1994. Με πεντάδα Avery Johnson, Vinnie Del Negro, Sean Elliot (αρχικά είχε γίνει ανταλλαγή με Ντένις, γύρισε έναν χρόνο μετά), Rodman και φυσικά τον αγαπημένο μου Ναύαρχο.
Πολύ πριν έρθουν τα πρωταθλήματα και ο Πόποβιτς… Μιλάμε για εποχή που έπαιζε εκεί ο Ντομινίκ και οι Σπερς τερμάτισαν με 20-62. Βέβαια από τότε, δεν έχουν ξαναμείνει εκτός Play Offs.
Ε γιατί τότε πήραν τον Duncan και γιατί ο Popovich προήγαγε τον εαυτό του από GM και σε προπονητή. Ο Avery Johnson νομίζω ότι είχε ένα ρεκόρ μαζί με τον Shawn Kemp, ότι για 7 συνεχόμενα χρόνια αύξαναν τον μέσο όρο πόντων τους, κάτι τέτοιο. Καλός ρολίστας ο Avery.
Αν και Bulls από αρχές 90s, είχα μεγάλη συμπάθεια σε Jazz από εποχής Mark Eaton που λόγο ύψους στα μπασκετάκια της εποχής στο PC σάρωνα!
Πέρα από την πλάκα, τεράστια ομάδα με Malone, Stockton, Hornacek, αμαρτία που δεν πήραν τίτλο.
Μεγάλες συμπάθειες πέρα από Bulls οι απίστευτοι Supersonics με τον Gary the glove Payton και τον Kemp και οι Charlotte με Zo και Larry Johnson
Και με προπονητή τον Jerry Sloan, που η φανέλα του κρέμεται από την οροφή του United Center, μιας και έχει αποσυρθεί από τους …Bulls (εκεί πέρασε την καριέρα του ως παίχτης).
Εγω απο αντιδραση (και λογω μεγαλου Σακιλ) ημουν Ορλαντο, επικοι πλακωμοι με τον αδερφο μου που ηταν MJ φανμποης. Τεραστια πικρα οι τελικοι με το Χιουστον, α ρε Χακιμ.
Το 30 for 30 με τον Ντιβατς-Ντραζεν απλα συγκλονιστικο. Εχει και ενα αλλο ωραιο που μιλαει για εκεινη την ομαδα του Ορλαντο που ελεγα.
ορλάντο καύλα, κυρίως λόγω πένυ
Σακιλ-Πενυ-Ορατιος ομαδαρα.
Θα ήθελα να υπήρχε μια μηχανή του χρόνου ή κάτι τέλοσπάντων για να μπορούσαμε να δούμε μονομαχία Bulls '96 VS Warriors '17.
καταλαβαινω οτι οι καιροι ειναι τετοιοι και οι κουβεντες ειναι για να γινονται, αλλα ελπιζω να αντιλαμβανονται ολοι τη ματαιοτητα τετοιων δηλωσεων.