Πολλή κουβέντα έγινε για τον περί ου ο λόγος.
Ωραίο άρθρο, με ωραία retro video.
1 Like
Πω πω φίλε Utah απλά ασυμπαθιστη. Με το πιο νερόβραστο και αντιπαθες δίδυμο. Seattle κλασσική αγάπη και κρίμα που μεταφέρθηκε το franchise.
Υποστήριζα φουλ Phoenix τότε (barkley, kevin johnson, majerlγ, Ainge, AC Green, Ceballos) και με τον καιρό συμπάθησα Ορλάντο κι εγώ λόγω Anfernee Hardaway. Καψούρα και κρίμα γιατί έμεινε στάσιμος λόγω τραυματισμών.
3 Likes
Βλέποντας τα επεισόδια από το Last Dance, σε κάποια στιγμιότυπα δείχνει (πλάτη κυρίως) τον Levingston. Αυτός δεν ήταν που είχε περάσει από Ελλάδα και ΠΑΟΚ στις αρχές 90’ς? (93?)
Τον θυμάμαι αμυδρά. Βασικά θυμάμαι ότι κάρφωνε εντυπωσιακά και ήταν κάτι πρωτόγνωρο για Ελλάδα τότε (τουλάχιστον από όσα θυμάμαι εγώ).
4 Likes
Ναι. 1992-1993.
“Αχτύπητο” δίδυμο με Kenneth Barlow.
4 Likes
Αυτός είναι. Απο τους αγαπημένους μου παίκτες όσον αφορά το ελληνικό πρωτάθλημα. Εκείνη την χρονιά με είχε κάνει να υποστηρίζω θερμά μπαοκ. Πολύ ωραία ομάδα.
4 Likes
Πολύ ωραία πεντάδα είχε τότε ο ΠΑΟΚ (Κόρφας, Πρέλεβιτς, Μπάρλοου, Λέβινγκστον, Φασούλας). Δυστυχώς στην Ευρωλίγκα πλήρωσε το ότι δεν είχε πάγκο (ο Ρουσκόνι έκανε το παιχνίδι της ζωής του στο F4 μόλις έκανε τρίτο φάουλ ο Φασούλας και μπήκε στη θέση του ο “αληταράς”) και στην Ελλάδα πλήρωσε άλλα πράγματα 
.
EDIT: @The_Black_League στο λινκ που έβαλες έχει και βίντεο από το ματς με την Ορτέζ, έχει και το απίστευτο κάρφωμα του Λέβινγκστον στη μάπα του Μουρεσάν!
2 Likes
Το έκανε και ο Barlow, στο Αλεξάνδρειο, και στα “καπάκια” ακολούθησε μεγαλοπρεπέστατο (copyright Χατζηγεωργίου) “τυρί” από Levingston.
Levingston από ΠΑΟΚ, Brad Sellers και Sam Vincent από Άρη, αν δεν κάνω λάθος.
O Sellers ήταν στην πιο εντυπωσιακή σειρά τελικών όλων των εποχών στο Ελληνικό μπάσκετ -για μένα- του 1991 που ο Άρης πήρε 2 ματς στη λήξη, ένα με το τρίποντο του Γιαννάκη ενώ έχανε με 4 πόντους 15" πριν το τέλος και το άλλο με καλάθι και φάουλ του Sellers.
Ο Levingston εντυπωσιακός παίκτης, αλλά τραγικός στο F4 του ΣΕΦ. Θεωρώ τον ΠΑΟΚ των 2 επόμενων σεζον (με Σαβιτς και Πέτζα) σαφώς ανώτερη ομάδα.
1 Like
Την επόμενη χρονιά είχε Σάβιτς και Μπέρι ξένους και πήρε το Κόρατς κερδίζοντας τη Στεφανέλ Τριέστε του Μποντιρόγκα (και στον ημιτελικό τον Πανιώνιο του Χένρι Τέρνερ). Και έχασε στους τελικούς από τον Ολυμπιακό με …επεισοδιακό τρόπο, ήταν η φάση που στον 5ο τελικό βγήκαν ξεκάλτσωτοι να τελειώσουν το ματς. Ο Πέτζα ήταν πολύ μικρός τότε ρε 
Tως 2 επόμενων έγραψα ρε, 94 με Σαβιτς, 95 με Πετζα (αν και εννοούσα τη χρονιά με Ταού -96 ήταν στη Βιτόρια; )
Τον τελικό το 94 τον άξιζαν πιο πολύ από αυτό που πήραν το 92. Έχασαν σκόπιμα στο ΣΕΦ για να βγάλουν δεύτερο τον Ολυμπιακό και τρίτο τον Άρη και να μη τον βρουν στους τελικούς.
edit: Χένρι Τέρνερ απίστευτος. Παίζει εκείνα τα χρόνια να είδαμε ότι καλύτερο από ξένους. Τάρπλει σε Άρη, Ολυμπιακό, Ντομινικ, Τέρνερ, Φορντ αργότερα…
Στην απονομή είχε πέσει το κύπελλο από τον Σάβιτς νομίζω (όλο άκυρα πράγματα θυμάμαι…τι φάση; 
)
Θυμάστε σε ποιον αγώνα ήταν στα τελευταία δευτερόλεπτα από λάθος επαναφορά του φασουλα προς τον πρελεβιτς χάσανε το παιχνίδι από κλέψιμο και καλάθι.
Στον 6ο τελικό με Άρη (στον 5ο είχε κάνει λάθος πάσα ο Μπάρλοου πάλι στην επαναφορά), και με Ρεάλ στο Κυπελλούχων -αν θυμάμαι καλά. Με επικό σύνθημα των αρειανών “Φασούλα, Φασούλα, δώσε μια πασούλα”
5 Likes
Ποιοι Σάβιτς, Μπέρι, Πέτζα και αρχ&^@@.
Χρήστος “Αληταράς” Τσέκος, με τρίχα έξω από φανέλα και τεχνική ξυλοκόπου από το Ουλάν Μπατόρ.
Edit: Φασούλας
4 Likes
και ξανά
4 Likes
Ναι, στο “επικό” ματς με τα “μπουκέτα” μεταξύ Μπάνε και Γκάλη στο τέλος.
Η “αράχνη” πάντως, έρεπε προς τη μαλακία της τελευταίας στιγμής.
4 Likes
Ακριβώς.
Καλά θυμάσαι. Σε αυτή τη διοργάνωση δεν έπαιζε ο Κόρφας, που τότε δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, επειδή και καλά δεν ήταν Έλληνας. Αν είναι δυνατόν. Στην Ευρώπη έπαιζε βασικός ο Μπουντούρης.
Ωραίες εποχές τότε, υπήρχε πολύ χρήμα και είδαμε τρομερούς ξένους. Όχι μόνο Τάρπλεϊ και Ντομινίκ, μέχρι και οι μικροί είχαν καλούς. Ο Μιτς Ουΐγκινς ας πούμε σε Μίλωνα και Σπορτινγκάρα ήταν παικταράς. Στα τελειώματα ήρθαν ο Τζεφ Μαλόουν, ο Μπάιρον Σκοτ, ο Ρολάντο Μπλάκμαν. Οι Βίκτορ Αλεξάντερ και Γουΐλι Άντερσον ήταν επίσης καλά ονόματα. Τρομερός ήταν επίσης ο Μπακ Τζόνσον ρε σεις. Είδαμε και Αντόνιο Ντέϊβις και Π.Τζ.Μπράουν στα νιάτα τους, μετά έκαναν καλή καριέρα στο ΝΒΑ αυτοί.
5 Likes
Τόνι Ουάιτ επίσης -και αυτός συμπαίκτης του Jordan στους Bulls (για να είμαστε και on topic). Διάβασα πως πρόσφατα βγήκε νικητής στη μάχη με τη λευχαιμία. Λόρενς Φαντερμπεργκ στους Αμπελόκηπους με Σταυρακόπουλο και μετέπειτα καριέρα σε Σακραμέντο. Όντως πολύ καλοί παίκτες ακόμα και σε συνοικιακές ομάδες.
4 Likes
ωραία συζήτηση, αφήνω και αυτό το βίντεο
3 Likes