Nba

Αθλητικά
#8855

Συγγνώμη, αλλά τον Jordan δεν τον έγλειφαν όλοι, υπήρχαν πολλοί που τον έκραζαν κιόλας. Για διάφορους λόγους, από διαιτητική εύνοια μέχρι ότι είναι το αγαπημένο παιδί της λίγκας. Όπως είπε ο @Alejandro.m, δε γίνεται να σε συμπαθούν όλοι. Εδώ ο τύπος πήρε το πρώτο του πρωτάθλημα, απέχοντας ακόμα μίλια από το status που τελικά απέκτησε, και βγήκε βιβλίο που έκραζε τη συμπεριφορά του προς τους συμπαίχτες του στα αποδυτήρια των Bulls (το οποίο έγινε best seller). Το 1993 ήταν κάθε μέρα στις ειδήσεις με τις επισκέψεις στα καζίνο κατά τη διάρκεια των playoffs, με το βιβλίο του Esquinas που εξέθεσε φόρα-παρτίδα τον εθισμό του με τον τζόγο κλπ. Λίγους μήνες μετά σκοτώσανε τον πατέρα του με χίλιες-δυο υποψίες να αιωρούνται πάνω από τον φόνο, ο ίδιος εγκατέλειψε για να παίξει …baseball με άλλες χίλιες-δυο υποψίες και θεωρίες συνομωσίας (όπως π.χ. ότι τιμωρήθηκε από τον Στερν επειδή τζόγαρε σε ματς του NBA - ακόμα και των Bulls). Σίγουρα δεν μπορούμε να πούμε ότι ο ίδιος δεν είχε πίεση. Εγώ πιστεύω από τον Γιάννη και από τον Lebron και από τον Durant τώρα, περισσότερη είχε ο Jordan τότε. Συγκεκριμένα ο Jordan, όχι όλοι οι top παίχτες. Ο Lebron έχει βάλει ο ίδιος στον εαυτό του την πίεση να δείξει ότι είναι ο καλύτερος ever (καλά κάνει), τον Jordan ήθελαν όλοι να τον ρίξουν από την κορυφή, να τον δούνε να χάνει. Είναι διαφορετικό.

Ε καλά, ο Trump δεν είναι και οι Κινέζοι :wink:. Η “ομάδα PR” που κάπου προαναφέρθηκε, προφανώς καταλαβαίνει μέχρι πού φτάνει η “εξουσία” του brand που εκπροσωπεί. Με ένα μεγάλο μέρος των εσόδων να προέρχεται από την Κίνα, τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Hong Kong μπορούν να περιμένουν. Έτσι κι αλλιώς, αυτοί δεν είναι Αμερικανοί.

Για σκέψου όμως από πού ξεκίνησε ο Jordan και πού έφτασε και από πού ξεκίνησε ο Lebron και πού έφτασε. Από πού ξεκίνησε ο Magic και πού έφτασε. Ο Jabbar, ο Isiah, ο Shaq, ο Bird, ο Kobe, όλοι αυτοί οι παιχταράδες. Ο Magic και ο Lebron ας πούμε θεωρούνταν οι νο.1 της γενιάς τους, επιλέχτηκαν στο νο.1 του draft ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο και όλοι περίμεναν να κάνουν πολύ μεγάλες καριέρες, όπως και έγινε (ο Lebron κάνει ακόμα). Ο Jordan θεωρούνταν ένας πολύ καλός παίχτης της εποχής του, από τους καλύτερους, αλλά δε νομίζω ότι αναμενόταν να κάνει τέτοια καριέρα. Σίγουρα τον βοήθησαν οι συμπαίχτες του, ο Phil Jackson, η τύχη, ο οργανισμός των Bulls, ο Jerry Krause, αλλά πάνω απ’ όλα, η σκληρή του δουλειά, η μοναδική του αφοσίωση και το απαράμιλλο πνεύμα ανταγωνισμού. Η απόσταση δηλαδή που κατάφερε να διανύσει ο ίδιος από την αφετηρία του μέχρι την κορυφή του. Ο μύθος του δεν έχει χτιστεί τυχαία.

Btw, στη 17η χρονιά του ο Jabbar στα 39 του χρόνια (έπαιξε και 3 χρόνια στο κολλέγιο, όπου η ομάδα του πήρε 3 πρωταθλήματα με ρεκόρ 88-2) σκόραρε 23+ πόντους και οι Lakers φτάσανε στους τελικούς της Δύσης, όπου έχασαν από τους Rockets των twin towers. Στη 18η και στη 19η χρονιά του, πήρε το 5ο του και το 6ο του πρωτάθλημα :smiley:. Ο Lebron πλέον παίζει και για να ξεπεράσει το ρεκόρ σκοραρίσματος του Jabbar, πράγμα το οποίο καλώς εχόντων των πραγμάτων θα καταφέρει σε περίπου 2 χρόνια, παίρνοντας ένα ακόμα μοναδικό ρεκόρ.

5 Likes
#8856

Διαφωνώ. Αρκεί να δεις τι γράφονταν μετά τη σκούπα από τους Celtics το 86. Τον έχρισαν στα 22 του τον κορυφαίο. Ο Bird είπε “νόμιζα πως ο θεός μεταμφιέστηκε σε Jordan”. To ότι ζούμε μακριά από εκείνη την εποχή και τα θυμόμαστε αποσπασματικά και από απόσταση δε σημαίνει ότι δεν είχε πίεση. Συν όλα όσα ανέφερε ο Παντελής από πάνω.

Θυμάσαι τι πίεση είχε τη χρονιά που επέστρεψε και αποκλείστηκαν στα P.O? No.45 is not no.23 κλπ χαριτωμένα;

Και φυσικό είναι να είχε πίεση αφού ήταν στην κορυφή. Όπως έχει τώρα και ο LeBron.

Εντωμεταξύ ο Jordan τα άκουγε και για την πολιτική (ότι δε στήριξε τον προοδευτικό υποψήφιο στην Ν.Carolina για παράδειγμα) ενώ ο LeBron έχει καθολική αναγνώριση πλέον για το έργο του -που είναι και πολύ πλούσιο.

Όπως πίεση είχε και ο Kobe έτσι; Που για μένα είναι ότι πιο κοντινό είδαμε στον MJ -τουλάχιστον σαν στυλ παιχνιδιού.

Η ένσταση μου για το LeBron είναι πως αυτή την συζήτηση την έχει θρέψει και ο ίδιος -για τα καλά- και θα έπρεπε να αποδεχτεί ότι θα υπάρχει και κόσμος που θα τον αμφισβητεί. Αν θες να συγκρίνεσαι με τους κορυφαίους, μην περιμένεις καθολική αποδοχή. Επόμενο είναι να υπάρχει κόσμος που τον αμφισβητεί.

1 Like
#8857

Δεν διαφωνώ με αυτό, ουσιαστικά το ίδιο λέμε. Για αυτό ακριβώς λέω πως ο Jordan δεν είχε την ίδια πίεση όταν ήρθε στο ΝΒΑ γιατί κανείς δεν περίμενε να γίνει ο επόμενος… ταδε. Αντίθετα ο Lebron με το που ξεκίνησε όλοι περίμεναν να κάνει καριέρα ανάλογη του Jordan, κάθε βήμα προς την αντίθετη κατεύθυνση ήταν αποτυχία. Πήρε πρώτο τίτλο με Heat και παντού ξεκινούσαν την αντίστροφή μέτρηση για να φτάσει Jordan.

Όπως έγραψες και πιο πάνω η όποια πίεση πάνω στο Jordan υπήρχε κυρίως για εξωαγωνιστικούς λόγους. Στο παρκέ έγραφε σιγά σιγά ιστορία.

Όταν λες σε ένα κολεγιόπαιδο πως είναι ο επόμενος Jordan λογικό είναι να κοιμάται και να ξυπνάει με αυτή την ιδέα στο μυαλό του. Δεν λέω πως το χειρίστηκε πάντα σωστά, αλλά ναι το θεωρώ άδικο που όλη η καριέρα του από την αρχή ως το τέλος και σε κάθε βήμα ενδιάμεσα είχε ως μέτρο σύγκρισης τον Jordan, έστω και αν ο ίδιος αργότερα είχε σημαντική συμβολή σε αυτό.

2 Likes
#8858

Τα αποτελέσματά του στο παρκέ ήταν αυτά που έκοβαν την πίεση για αγωνιστικούς λόγους. Τι να του πει κάποιος για αγωνιστικούς λόγους, αφού τους κέρδιζε όλους τελικά.

*Σχολιαρόπαιδο :wink:, όχι κολλεγιόπαιδο! Να σου πω κάτι, ο Lebron καλά έκανε και στόχευσε τόσο ψηλά. Αν δε στοχεύσεις ψηλά κι αν δεν έχεις αυτοπεποίθηση στο μάξιμουμ, δε γίνεσαι μεγάλος. Όλοι οι μεγάλοι παίχτες τα είχαν αυτά τα χαρακτηριστικά. Όλοι. Ο Lebron έδειξε από μικρός ότι έχει τη στόφα του superstar.

EDIT: και ο Kobe τον ίδιο στόχο είχε όσο προχωρούσε η καριέρα του, να θεωρηθεί ο καλύτερος ever.

1 Like
#8859

31 νεα ποστς, “κουβεντα” για τον Λεμπροιν με τον Κουιντομ, ναι οκ νομιζω θα κανω mark as read.

#8860

Ναι ναι εγω ειμαι το προβλημα :sweat_smile: :sweat_smile: :sweat_smile:

#8861

Θα πεταχτω λιγο σαν ψωλη, παρακολουθώντας το NBA απο μια σχετικη αποσταση τα τελευταια χρονια, αλλα οντας παλιοτερα αρκετα φανατικος της ολης NBA φασης για παρα πολλα χρονια.

Goat ουσιαστικα δεν μπορεί να υπαρχεί, οι εποχες αλλαζουν, οι κανονισμοι, οι αντιπαλοι, η επιστημονικη γνωση και πολλα αλλα. Αυτο που μπορεί καποιος μονο να πει ηταν πως ο Jordan, o Kobe και ο Lebron ηταν οι καλυτεροι παικτες ο καθενας στη γενια του.

Οσον αφορα την πιεση, ο Λεμπρον σιγουρα με δηλωσεις του εχει βαλει μεγαλυτερη πιεση στον εαυτο του απ οτι ο Mike (οχι πως ο Mike δεν ηταν προκλητικος εντος και εκτος παιχνιδιου).

Και σαφως οπως ειπωθηκε και παραπανω σε εναν οργανισμο που ειναι σε μια σχετικη υφεση ολοι δεχονται μεγαλυτερη πιεση απ οτι σε εναν οργανισμο (το NBA των 90s) που ηταν σε μεγαλη αναπτυξη.

Νομιζω πως αυτα ειναι τελειως αυτονοητα, δεν ειναι ?

2 Likes
#8862

Εξαρταται απο το τι εννοουμε με τον ορο “πιεση” παντα.

Οποιος εχει δει το προσφατο The Last Dance ξερει τι πιεση δεχοταν κι ο Jordan και ποσο “υπεκυπτε” (καθολου).

Απο κει και περα, ο Jordan ειχε παντοτε την πιεση να κερδισει περιπου 10 ιερα τερατα του αθληματος σε ολους τους γυρους των playoffs, και στην καριερα του συνολικα γενικοτερα απεκλεισε με τους Bulls διψηφιο αριθμο θρυλικων ομαδων, στην μαλλον πιο μυθικη δεκαετια του ΝΒΑ οσον αφορα την πληθωρα και την ποιοτητα των ομαδων και των παικτων. Ειναι αραγε πιο ευκολο αυτο απο το να πρεπει να επιβαλλεις στον εαυτο σου να κλεινει τα social media για 2 μηνες προκειμενου να μην βλεπεις τοξικους haters? Ξερω γω? Μαλλον οχι.

#8863

Ναι αλλα ολοι αυτοι οι παικτες δεν ειναι θρυλικοι επειδη εχουν περασει και καποια χρονια απο τοτε?

Αντιστοιχα ο Γιαννης, ο Harden, ο Doncic, ο Curry, o Kawhi, o Davis, o Jokic, o Lillard, o Durant και μερικοι ακομα δεν θα θεωρουνται θρυλικοι το 2050 που θα τους συζητανε οι τοτε 30-40αρηδες?

ok ειναι εν εξελιξει η καριερα τους αυτη τη στιγμη αλλα υποθετουμε και ελπιζουμε πως δεν θα εχει καποιος απο αυτους καποιο τραγικο γεγονος τυπου Drazen ή τραυματισμους τυπου Rose

#8864

Το 2050 είναι πιο κοντά από το 1990 για όσους ξύπνησαν ξέγνοιαστοι σήμερα

9 Likes
#8865

Έκλαψα.

1 Like
#8866

Παιζει και η ηλικια ρολο, γι αυτο εγραψα για τους τοτε 30-40αρηδες κι οχι για εμας που θα ειμαστε κωλογεροι

Οταν ας πουμε ημουνα 11 χρονων και εβλεπα Bulls-Suns τελικους ηταν ενα φοβερα σημαδιακο και συναρπαστικο γεγονος για εμενα (ημουνα και με τον sir Charles- ο προσωπικα αγαπημενος μου παικτης ολων των εποχων, ημουνα και undersized overweight 4αρι τοτε στις ακαδημιες της ομαδας της περιοχης :smiley: ), ακριβως λογω της ηλικιας μου, που συνεβαλε στο να εχουν ακομα πιο θρυλικη υποσταση οι παικτες των 90s για εμενα, ηταν και παικταραδες βεβαια.

Ο πιτσιρικας του σημερα, αντιστοιχα θα βλεπει τους σημερινους παικτες καπως ετσι το 2050

Αντιστοιχα τα ιδια ισχυουν και στη μουσικη ε. Εχει ο πατερας μου ενα φιλο που ειναι 70αρης παλιοροκας, πολλα φοβερα πραγματα εχουν βγει στη μουσικη απο τα 60s που ηταν πιτσιρικας και μετα, πολλα του αρεσουν, αλλα ποτε και κανεις γι αυτον δεν προκειται να ξεπερασει τους Doors!

1 Like
#8867

Ας το πούμε λοιπόν.

Ο MJ είναι οι Μετάλλικα.

4 Likes
#8868

νομίζω πρέπει να γίνει τίτλος του θέματος αυτό

#8869

Ο πιτσιρικάς του σήμερα βέβαια έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να έχει εικόνα για το Jordan, το Magic, τον Bird, το Jabbar, το Hakeem, το Barkley, τον Shaq, τον Malone κοκ πράγμα που δεν είχες εσύ ως πιτσιρικάς για τον Russell και τον Chamberlein για παράδειγμα.

Για εμένα οι μόνοι παίκτες που είναι αδικημένοι σε τέτοιες κουβέντες είναι αυτοί που μεσουράνησαν όταν δεν υπήρχε εικόνα. Ακόμα και Havlicek, West κοκ θα μπορούσαν να μπουν στην κουβέντα περί των κορυφαίων, όμως επειδή ελάχιστοι τους έχουν δει να αγωνίζονται, μοιραία αδικούνται.

2 Likes
#8870

Εχει μεγαλη διαφορά του να ζεις κατι επικαιρο και τωρινο με το να σκαλιζεις αρχεία του παρελθοντος ομως. Οσοι ειμαστε γενημμένοι το 1981-1983 ουσιαστικα δεν προλαβαμε τον Larry Bird παρα μονο λιγο πριν αποσυρθει, σκαλισαμε ψαξαμε βρηκαμε πληροφοριες ειδαμε καποια ματς- υπηρχαν και τοτε αν καποιος ηθελε να τα βρει, οπως μπορει να κανει με μεγαλυτερη ευκολια οντως και ο σημερινος 12χρονος πχ για τον Hakeem ή τον Kobe, αλλα δεν τον ζησαμε με την εννοια να δουμε παρα πολλα ματς μια συγκεκριμενης σεζον, ολα τα playoff κτλ, αρα δεν ειναι το ιδιο θεωρω.

Πολυ πιο πιθανο θεωρω ενας σημερινος πιτσιρικας να ειναι τρελαμενος με το Joker ή το Γιαννη, παρα με τον Shawn Kemp ή το John Stockton. Και τωρα και μετα απο 20 χρονια που θα τους αναπολει και βλεποντας highlights και θα εχει ζησει αυτο που τωρα συμβαινει.

Αναφερω μερικα ονοματα παικτων σαν παραδειγματα, ελπιζω να μην εννοηθει πως συγκρινω παικτες

2 Likes
#8871

Γι’ αυτο αλλωστε και τοσοι πολλοι δεν ξερουν ποσο ΥΠΕΡΠΑΙΚΤΟΥΡΑ ηταν.

3 Likes
#8872

Δεν ξέρω για τον Μιχαλάκη, τον πρόλαβα στους wizards :rofl: :rofl: :rofl:, ξέρω όμως οτι ο λεμπρόν με έκανε να γκριντζάρω που πήρε πρωτάθλημα η ομάδα μου, μαλάκα λεμπρόν ειλικρινά πως θες να λέγεσαι κάποιος οταν τριγυρνάς σαν την πουτάνα για να μαζέψεις δαχτυλιδια και όσο παιχταράς και να είσαι δεν θα γίνει συμπαθής στο ευρύ κοινό ποτέ… Και βασικά αν θες your godamn respect θα έπρεπε να έχεις δει τι έχει κάνει ο τύπος στη φωτό…Αιντε με τον κάθε μαλάκα κομπλεξικό εκατομυριούχο αθλητή… (οσο για το αν ασχολείται με τα black live matters και τις πίπες δεν τον βλέπω να καίγεται με το yellow lives matters :laughing:)

https___www.si.com_.image_MTcwMDIzMjI5OTM4MDE3NjU3_opoc-88470-rawfinal
https___www.si.com_.image_MTcwMDIzMjI5OTM4MDE3NjU3_opoc-88470-rawfinal4339×2886 1.75 MB

3 Likes
#8873

Επίσης επειδή ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του ας δούμε τι λένε οι stars του ΝΒΑ.

#8874

In all fairness @LesAnTz , ο Kobi στους Lakers έμεινε μια ζωή, όχι στους Cavaliers. Δεν προσφέρει το Cleveland τις ανέσεις/ζωάρα του Los Angeles, ούτε προσελκύουν το ίδιο μεγάλα ονόματα για να υπογράψουν. Ο Σακίλ θα το σκεφτόταν τριπλά και τετραπλά να πάει σε πόλη σαν το Cleveland αντί να πάει στο L.A.