Τεράστια μπάντα τα έχω ξαναπεί!!!(από τις 5 αγαπημένες μου)
Αισθάνομαι οτι έρχεται ένας δίσκος που θα μας αποδείξει οτι δεν είναι απαραίτητο μια μπάντα να “πέφτει” με τον χρόνο!!!
μια χαρουλα ο δίσκος…αναμενεται να λατρευτεί!!!
Εγώ θα περιμένω να βγεί με το καλό στο τέλος του μήνα ο δίσκος και μετά θα πώ γνώμη. Πάντως αυτή είναι η γνώμη μου για τα 4 κομμάτια του single:
The Blue Marble And The New Soul: Πολύ γαμάτο κομμάτι, με ωραίους στίχους και ένα Warrel Dane μια να ψιθυρίζει και μια να ουρλιάζει. Ακουστική εισαγωγή μέχρι τη μέση όπου αρχίσει ένα πανέμορφο σόλο του Loomis και δυνατό μπάσιμο για κορύφωση του σόλο.
The Day You Built The Wall: Στο κομμάτι αυτό ακούμε τον Dane λίγο διαφορετικό από ότι συνήθως, κυρίως στα verses. Δε μπορώ να το περιγράψω αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον. Το υπόλοιπο κομμάτι έχει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Nevermore. Αρκετά βαρύ, ρυθμικό και σκοτεινό.
She Comes In Colors: Από τα αγαπημένα μου μέχρι στιγμής. Ο Warrel και πάλι συγκλονιστικός με μια lead από πίσω να τον συνοδεύει. Μέχρι που σκάνε τα πιατίνια του Van Williams και αρχίζει το κοπάνημα με μια riffάρα δια χειρός Loomis. Με αυτό το groove τα λόγια είναι περιττά. Είναι φτιαγμένο για live αυτό!
The Obsidian Conspiracy: “…is riiising!”. Γαμάει και αφήνει και λεφτά στο κομοδήνο. Το αγαπημένο μου μέχρι στιγμής. Εισαγωγικό Thrash riff και μετά ένα χαρακτηριστικό σολο του Loomis. Και ο Warrel φοβερός. Άλλη μια κομματάρα φτιαγμένη για live. Αμα μπούν με αυτό στο Fuzz έχω φύγει!
συγχαρητηρια στους nevermore που δεν βγαλαν ενα this godless endeavor pt2…αλλα ενα υποδεεστερο dead heart…pt2:p
ΚΡΙΜΑ
Υπάρχει κάτι που δεν κατάλαβα; 
Μήπως να είμαστε λίγο down to earth…?
Το dead heart είναι ο καλύτερος δίσκος τους και είναι καλό να παραμείνει έτσι αυτό!
Υγ. Έχω ακούσει μόνο το πρόμο από century media. Θα περιμένω για το full lenght album μέχρι να ακούσω εκτενώς.
Εχει ωραια κομματια,οχι ολα,αλλα σε γενικες γραμμες σαν δισκος οντως ΚΡΙΜΑ.
Η απογοήτευση της χρονιάς με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν εστιάζεις τόσο πολύ στο φωνητικό κομμάτι τότε θα πρέπει να έχεις και εμπνευσμένες φωνητικές γραμμές.Υπάρχουν μέρη που αυτές είναι πιο φλατ και από το εγκεφαλογράφημα του Ozzy. Άσε που τώρα πια ο Dane ακούγεται τόσο ξεκάθαρα κοινότυπος καντηλανάφτης. Όποιο ίχνος επιθετικότητας είχε πάει χάθηκε σε ένα ατελείωτο κλαψομούνισμα.
Αν παραβλέψεις τα παραπάνω και πας να εστιάσεις στις κιθάρες τότε θα καταλάβεις ότι όταν ο Loomis και ο Dane λέγαν ότι ο δίσκος θα είναι γεμάτος με κλασσικά Nevermore riffs τότε θα καταλάβεις πως εννοούσαν ότι ο δίσκος είναι γεμάτος με riffs που έχουν μείνει όντως κλασσικά αφού τα μισά τα πετυχαίνεις ξεκάθαρα μέσα στους μετά Dead Heart δίσκους τους. Moonrise = Narcosynthesis, Termination Proclamation = Ambivalent, Without Morals = Inside Four Walls και δε σημαζεύεται.
Το να καταφέρνεις να καταργήσεις το διαχωρισμό μπαλάντας - “κανονικού τραγουδιού” θα λειτουργήσει αν το όνομα του συγκροτήματος είναι Fates Warning ή Savatage όχι Nevermore. Όταν πας να ακουστείς γλυκανάλατα εμπορικός πρέπει να έχεις και το χιτάκι στο αίμα σου αλλιώς δεν έχεις ούτε καν το εμπορικοξεκωλάδικο ενδιαφέρον και καταντάς σούπα.
Όταν αποφασίσαν να κόψουν την ψυχεδέλεια των πρώτων τους άλμπουμ οι Nevermore βγάλαν το Dead Heart που ήταν ένα αριστούργημα σύγχρονου κλασικού Heavy Metal και ας κλαψομουνίζουν κάποιοι. Μπορεί ο Dane να αστειεύοταν και να έλεγε ότι το Dead Heart είναι Gay δίσκος αλλά μέσα εκεί είχε κάτι Engines Of Hate, Dead Heart, Narcosynthesis κτλ. που φεύγαν τα κεφάλια δέκα-δέκα. Το Enemies έμπαζε σε σημεία αλλά ήταν ο πιο στρατευμένος και επιθετικός τους δίσκος. Το Godless μπορεί να είχε την επιτήσευση του αλλά δεν του λείπαν οι εμπνευσμένες συνθέσεις και η φιλοδοξία, μπορεί να φαίνοταν πιο ξεκάθαρα οι πατέντες τους αλλά λειτουργούσαν ακόμα καλά εφόσον εμπλουτίζοταν και με φρέσκιες ιδέες και δείχναν και ότι το παλεύαν για παραπάνω πράγματα. Εδώ δε βλέπω την παραμικρή φιλοδοξία και το παραμικρό “θέλω”
Εχουμε και λέμε, εμπορικές διαθέσεις σόλο καριέρας Dane + διεκπεραιωτικότητα σόλο καριέρας Loomis + ποτ πουρί κιθαριστικών και φωνητικών θεμάτων από όλη την καριέρα τους + μουντή, πλαστική και απρόσωπη παραγωγή + διεκπεραιωτικό όσο δεν πάει Rhythm Section = Obsidian Conspiracy.
Η τριάδα Moonrise, Maiden, Emptiness και το ομώνυμο(που συγκριτικά με όλα τα άλλα κολοσιαία ομώνυμα τους μοιάζει ανέκδοτο) σώζονται μέσα σε όλο αυτό τον χαμό αλλά δε φτάνει.Αυτό το συγκρότημα το παρακολουθώ από το ντεμπούτο και κάθε φορά που έβγαζε νέο δίσκο έφτανε στο Top 5(συνήθως στην πρώτη θέση) μου από την πρώτη στιγμή. Τώρα ο δίσκος μου αρέσει οριακά και ενώ δεν έχω προλάβει να ακούσω καλά-καλά 15 φετινές κυκλοφορίες(και μερικές από αυτές στο πολύ τουριστάδικο) καταφέρνει να βγαίνει από το τοπ 10. Μμμμμμ(σκεπτικό ύφος, ξύσιμο επερχόμενης καράφλας δικιάς μου όχι του Dane) μάλλον έχουμε πρόβλημα. Μήπως το ξεπετσιάζαμε 5 χρόνια τώρα?
Edit : Το άλμπουμ θα το πάρω όπως έχω αγοράσει ήδη εισιτήριο για τη συναυλία αλλά εντάξει μη σας δουλεύω, για πρώτη φορά είμαι καθαρά πελάτης με αυτό το συγκρότημα και ελπίζω να είναι απλά μια κακή παρένθεση αλλιώς κλείστε το μαγαζί και στα γρήγορα. Η αντίληψη που έχω προσέξει να παίζει πολύ του στυλ “σταρχίδια μας τι θα βγάλουν και μαλακία να είναι αρκεί να σκάσουν για Live και να παίξουν από τα παλιά τους” δε με αντιπροσωπεύει καθόλου. Μαλάκες είναι οι Bolt Thrower και κάψαν δίσκο προκειμένουν να μη βγάλουν μαλακία?
Επιτρέψτε μου να πω ότι δεν ακούγεται με τίποτε.
Δεν κατάφερα να το ακούσω ολόκληρο, οπότε δεν μετράει και τόσο η άποψή μου.
Τουλάχιστον το Aealo είχε ένα Pyr Threontai. :lol:
Οσο για την συναυλία, λίγο η κρίση, λίγο η Paradise Lost live -διάρκεια και επίσης ότi δεν θέλω να βρεθώ στην ίδια θέση να χασμουριέμαι με τα καινούργια όπως με τους θεούς Αγγλους τον περασμένο Οκτώβρη, απλά έστειλα για πρόσκληση.
Αν κερδίσω θα πάω.
Αλλιώς θα μείνω με την ανάμνηση του 2005, της παρθενικής μου συναυλίας.
Που ήξερα ΜΟΝΟ τα κομμάτια του This Godless Endavor.
Και το τελευταίο πάντα το θεωρώ αριστούργημα.
Δεν ξέρω ολοκληρωμένα τι έκανε ο Λουμίδης στο καινούργιο αλλά αποκλείεται να έχει ριφφ σαν το Psalm of Lydia.
Μια μικρή λεπτομέρεια. Εδώ και κάποια χρόνια παρακολουθώ τον αγγλικό μουσικό τύπο αρκετά συστηματικά και εδώ και λίγο καιρό ήταν σα να ανακάλυψαν τους Nevermore.
Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει πριν κανα 3αρι χρόνια με τους Iced Earth με αποτέλεσμα να διαβάζει ο κόσμος ότι ο καλύτερος δίσκος της καριέρας τους (ή τουλάχιστον ένας από τους καλύτερους) ήταν το Crucible Of Man. (Fail δλδ).
Το ίδιο σενάριο έπαιξε και με τους Dream Theater για να διαβάσουμε ως καλύτερο άλμπουμ της καριέρας τους το Systematic Chaos.
Τουτέστιν, το Obsidian Conspiracy είναι αρκετά στοχευμένο και πλέον δεν θα εκπλαγώ αν γινει το πλέον επιτυχημένο εμπορικά (να ξεπεράσει το This Godless Endeavor δλδ).
Οκ δεν λεω και εγω συμφωνω οτι δεν ειναι ο καλυτερος τους δισκος και δεν μου αρεσαν ολα τα τραγουδια εξισου οπως παλια αλλα νομιζω οτι εχει πεσει περισσοτερο θαψιμο απο οσο χρειαζεται. Ειναι υπεροχο οταν οι οπαδοι εντοπιζουν αδυναμιες και τις “ανακοινωνουν” και στο συγκροτημα. Εξαλλου οπως ολοι ετσι και οι νεβερμορ εχουν δικαιωμα στο να πεσουν λιγο (αν και ο δισκος ειναι υψηλου επιπεδου εγω δεν το θεωρω καν παραστρατημα απλα δεν ειναι αριστουργημα οπως ολα τα προηγουμενα τους). Αλλα εχω την εντυπωση οτι θα επιβεβαιωθει για αλλη μια φορα η αποψη μου οτι στην ελλαδα οι οπαδοι εχουν επιφανειακη σχεση με τα αγαπημενα τους συγκροτηματα και ευκολα τους γυρναν την πλατη κατηγορωντας και μειωνοντας την αξια τους. Εχω την εντυπωση οτι αυτο θα συμβει και εδω στην περιπτωση των νεβερμορ οπως εχει συμβει πολλες φορες στο παρελθον με gamma ray iced earth και αρκετα αλλα που ολοι οι ελληνες λεγανε “ειναι το αγαπημενο μας συγκροτημα” “ειδατε τι κοινο υπαρχει στην ελλαδα” κτλ και ευκολα σε συντομο χρονικο διαστημα η δημοτικοτητα τους επεσε και τους ξεγραψαμε.
Σωστη η παρατηρηση σου, οπως παντα.
Θα ηθελα να προσθεσω ομως οτι παντα ειχαν καλες (απολητες :!: ) βαθμολογιες στα αλμπουμς τους ακομα και στο (παρεξηγημενο) Kerrang. Παρολα αυτα ηταν ‘‘αγνωστοι’’ στο οποιο μεταλ κοινο. Εδω δεν ηξεραν τους MAIDEN να μου πειτε [-X …
Ok πρόκειται περί ενός δίσκου περισσότερο προσιτού ακόμα και απο το Dead Heart, που προσεγγίζει τα ορία του ευθέος και μελώδικού heavy metal, και δεν μπορεί να συγκριθεί με τα μεγαλεία του παρελθόντος. Απο εκεί και πέρα μου φαίνονται απαξιωτικές και υπερβολικές οι περισσότερες κριτικές που έχω διαβάσει, ειδικότερα οι Nevermore είναι μια κατηγορία μόνοι τους στο σύγχρονο metal, που δεν μοιάζουν σε κανένα, αλλά επηρεάζουν απο την άλλη πλειάδα συγκροτημάτων. Ο δίσκος μου κάνει, ίσως γιατί αυτή την εποχή θέλω να ακούσω κάτι όχι ιδιαίτερα εξεζητημένο, αλλά περισσότερο βατό.
πολύ σωστός ο DarthVader. το album δεν είναι κακό, απλά υπάρχουν κάποια σημεία που σε ξενερώνουν σε βαθμό που να λές γιατί μας το κάνεις αυτό??? βασική αιτία ο warrel που λέει κάτι χαζομάρες τύπου: choose your friends wisely λες και μιλάει σε 5χρονα, τον loomis να επαναλαμβάνει ιδέες σε solo και riff (αν και θα συνεχίζω να υποστηρίζω ότι το riff του she comes in colors καταστρέφει σύμπαντα) και γενικά το rythm section είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ για τα δεδομένα nevermore…το album είναι ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ??? :-s κρίμα γιατί μικροαλλαγές εδώ και εκεί να κάναν και θα ήταν πολύ πιο ψηλά…
ισως επειδη στην τελικη αλλο περιμεναμε να ακουσουμε και αλλο ακουσαμε
μπορεί…απλά περίμενα κάτι διαφορετικό δεδομένου ότι βγάλαν το άχτι τους στα προσωπικά τους ο καθένας…:dunno:
μην ανησυχειτε ομως η επομενη δουλεια τους θα γαμισεισε 4-5 χρονια υπομονη μεχρι τοτε
Live termination proclamation με νέο κιθαρίστα:
http://www.youtube.com/watch?v=GJ-jHdxIuqA&feature=player_embedded
Πάχυνε λίγο ο Warrel ή μου φαίνεται?
η μποτα απο τα τυμπανα μας εσπασαν τα @ρχιδι@
ξερει κανεις ποιος ειναι ο αλλος κιθαριστας?