Ξες κατι?Ας ειναι ο δισκος το απολυτο και στα αρ***ια μου αν δεν μπορουν να τα παιξουν λαιβ
Τον δισκο τον εχω κατεβασει εδω κ μια βδομαδα κ εχω ξεχωρισει 5-6 καλα κομματια (The poet and the pendulum,amaranth,for the heart i once had,The islander,Eva,Last of the wilds) κ αλλα που θελουν περισσοτερα ακουσματα.
Υπαρχουν λιγοστα σολο απο τον Empuu ενω οντως τα ορχιστρικα μερη δινουν κ παιρνουν, ετσι στα live θα πεσει πολυ disc οπως δηλωσε κ ο Tuomas.
Δισκαρα θα ειναι!!!
Με ξενερωνουν παντως τα προ-ηχογραφημενα μερη στα λαιβ…
:thumbdown:
Ναι αλλά το να φέρουν ορχήστρα μαζί τους θα κοστίζει όσο ο ‘Τιτανικός’(μεταφορικά μιλάω),και δεν νομίζω ακόμα και τα διπλάσια να πουλήσει από το Once να έχουν τα λεφτά.Άσε που από όσο θυμάμαι όταν τους είχα δεί την πρώτη φορά,πιο πολύ παίζουν και ακούγονται οι κιθάρες και τα λοιπά όργανα, παρά τα ηχογραφιμένα μέροι.
Καλα, δεν μιλησα για ορχηστρα…
Με εχετε φτιαξει παντως αφανταστα… Και το Οnce ειχε και γαμω τις ενορχηστρωσεις (βλεπε Ghost Love Score 
)
Πάντως ότι άκουσα μέσω δυαδικτύου από το καινούργιο με ξενέρωσε απίστευτα.Πολύ,πολύ βαρετό.Γι 'μένα αυτή η μπάντα ακούγεται καλά μόνο σε κομμάτια του στύλ Over the hills & far away,The Siren,Ghost Love Score,κτλ.Αυτά που άκουσα ήταν πολύ μουδιασμένα να το πώ έτσι,πολύ απλά,χωρίς πολύ δυνατά ορχηστρικά μέροι.Έτσι κι αλλιώς δύσκολα θα τον πάρω τον δίσκο,αλλά κρίμα είναι,γιατί όταν τους είχα δεί live και μετά άκουσα το Once τους συμπάθησα τρελά και πραγματικά ήθελα να βγάλουν κάτι καλό και να γίνουν πιο μεγάλοι.
Respect.
+1
Πάμε σε άλλους για λάιβ
Εχω ακουσει λιγα κομματια απο το DPP και μπορω να πω οτι μ’αρεσει που αλλαξαν υφος χαρη στη φωνη της καινουριας vocalist.Kαι δεν με επηρεαζει καθολου που εχουν φυγει τα οπερετικα φωνητικα λογω του οτι η κοπελα δεν μπορει να τραγουδησει οπερα… Ισα ισα, ειναι κατι καινουριο και δινει το δικο της στυλ στην μπαντα.Το Eva παντως μ’αρεσει αρκετα!Αντε καλη αρχη!
+Beauty of the Beast
Τσεκαρε κ το “Amaranth” απο το καινουριο να βαρεσεις μπιέλα πατρίδα!!!
εγω παντως δεν εχω ακουσει ακομα νοτα απο το δισκο. περιμενω να βγει να το ακουσω ολοκληρο. το προηγουμενο ηταν καλο, αλλα το βαρεθηκα μετα απο καποιο καιρο.
να πω και την αμαρτια μου, η ταργια δε μ αρεσε τοσο. γενικα δεν πεθαινω για οπερετικα στυλ. γουσταρα μεν τη φωνη της σε πιο πομπωδη κομματια τυπου kinslayer, αλλα στα πιο βατα χιτακια με ψιλοχαλαγε.
Φερτε τη Σιμον ρεεεεεεεεεεεεεεεεε!
Καλο ειναι αλλα σιγουρα δεν συγκρινεται με το once. Ειναι πιο αδειο φωνητικα απο αυτο που ειχαμε συνιθησει. Μακαρι να γυρνουσε η tarja. Ghost love score RULES!!!
Ακουσα το Αμαρανθ… Δεν ξερω αν προτιμαω Ταργια η την Ανεττε…:-s Πολυ “ποπ” στα φωνητικα…:?
μια χαρά είναι,εμένα μού άρεσε…και η tarja με κούραζε σε μερικά σημεία:wink:
eidika sto oceanborn
8O 8O 8O
Οχι ρε φιλε, διαφωνω απολυτως!! Η εποχη των Oceanborn και Wishmaster ηταν εκεινη κατα την οποια τους αγαπησα (δεν γινεται για παραδειγμα να ακουσεις το Sleeping Sun και να μην ανατριχιασεις) αλλα ακομα και το Century Child μου αρεσε παρα πολυ. Το Once δεν ειναι με την καμια μεσ’τα αγαπημενα μου albums. Θυμαμαι το ειχα αγορασει αμεσως με το που κυκλοφορησε γιατι μετα το Century Child περιμενα παρα πολλα απο δαυτους αλλα με ψιλοαπογοητευσε. Σιγουρα εχει πολυ καλες συνθεσεις κλπ αλλα ηταν πολυ μακρια απο το υφος που περιμενα με αποτελεσμα να με κουρασει και να το βαρεθω πολυ γρηγορα. Χαρηκα απιστευτα που τους ειδα το 2004 γιατι τους περιμενα 5χρονια αλλα η αληθεια ειναι πως με “χαλασε” καπως το κατακοκκινο μικροφωνο της Ταρια σε συνδιασμο με το ομοχρωμο φορεμα της… +καποια πραγματακια ακομα…
Απο κει και επειτα ο,τι εχει γινει με εχει κουρασει πολυ και βαρεθηκα να ασχολουμαι πλεον με την παρτη τους. Δεν εχω ακουσει τιποτα ακομα απο τον τελευταιο δισκο αλλα μακαρι να ειναι τοσο καλος οσο λετε και ακομα καλυτερος για να με ξανακερδισουν.
Mια παπαρα και μιση επιοικως…
Ποιο CD χαρακτήρισες ως παπάρα,ρε Παπάρα;Τέλος πάντων δεν πρέπει να παραφέρομαι.Αυτή είναι η γνώμη σου και οφείλω να την σεβάστω,θέλοντας και μη.
Προσωπικά δηλώνω φανατικός ακροατής του συγκεκριμένου συγκροτήματος.Έχω στην κατοχή μου όλα τα albums τους και ομολογώ ότι πλην του “Over the Hills And Far-Away” (από το οποίο το μοναδικό τραγούδι που μου άρεσε ήταν και το κεντρικό Over the Hills And Far-Away) όλες οι υπόλοιπες δουλειές (από το “Angels Fall First” μέχρι και το τελευταία single το “Eva”-“Amaranth” ) κατ’εμέ αποτελούν αριστουργήματα.Προσωπικά πιστεύω ότι μετά τον ερχομό του Marco Hietala στην μπάντα τα πράγματα αγρίεψαν λιγάκι.Συμερίζομαι τη γνώμη ορισμένων οπαδών του συγκροτήματος όπως ο Thorgal που αγαπούσαν περισσότερο τα πιο μελωδικά τραγούδια των Nightwish,ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ απολύτως καθώς τραγούδια όπως το “End of All Hope”,“Wish I Had an Angel”,“Dark Chest of Wonders”,“Planet Hell” κυριολεκτικά ΓΕ ΚΑΙ ΔΕΡΝΟΥΝ.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν συμμερίζομαι τη μερίδα των οπάδων που δηλώνουν Tarjo-πορωμένοι και από τη στιγμή που αυτή η Ψονάρα εγκατέλειψε το συγκρότημα διαρκώς δηλώνουν ότι “Οι Nightwish είναι ένα τίποτα χωρίς την Tarja” ή ότι οι Νightwish χωρίς αυτή την ξινομούρα “δεν έχουν μέλλον”.-Μ**ΕΣ!!!
Θα μπορούσα να προβώ και σε ένα σωρό 'αλλους κοσμητικούς χαρακτηρισμούς αλλά πιστεύω πως ο ίδιος ο Tuomas η Anette (και αν δεν έφαγε θάψιμο αυτή η γυναίκα πριν ακουστούν τα καινούργια τραγούδια),ο Marco ,ο Emppu και ο Jukka τους έδωσαν την καλύτερη απάντηση “Dark Passion Play”.
Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο τραγούδι όλα τα reviews του Metal Hammer,Rock-Hard και άλλων περιοδικών παγκσμίως μιλάνε για έναν εκπληκτικό δίσκο.Το “Τhe Poet and the Pendulum” θεωρείται ήδη από πολλές κριτικές καλύτερο και από το “Ghost Love Score” ,το “Εva” μια καταπληκτική μπαλάντα με την Anette να αποδεικνύει στους πάντες ότι μπορεί να μην είναι soprano όπως ήταν η Tarja αλλά εντούτοις ξέρει να τραγουδάει εξίσου καλά,το “Amaranth”,“Seven Days to the Wolves” και “Dark Passion Greed” με φωνητικά αποκλειστικά από τον Hietala δείχνουν για ακόμη μια φορά ότι οι Nightwish ίσως είναι οι μόνοι (μαζί με τους Kamelot και τους Rhapsody of Fire) που ξέρουν να συνδυάζουν το σκλήρο metal ήχο με τη συμφωνική μουσική.Όσο για το “Bye Bye Beautifull” αυτό το τραγούδι ίσως και να είναι η απάντηση που περίμενε η Tarja από το συγκρότημα αφού την άφησαν κυριολεκτικά “στα κρύα του Λουτρού”.