Χαιρετούμε, είμαστε οι No Hand Path και μόλις κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας full length με τίτλο “An Existence Regained”.
Το album διανέμεται από εμάς προς 5e + τα όποια ταχυδρομικά προκύπτουν, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να το παρετε χέρι - χέρι σε Αθήνα και Κοζάνη. Δεχόμαστε και καλά κρυμμένα χρήματα σε φάκελο.
Στη Θεσσαλονίκη βρίσκονται κάποια λίγα κομμάτια στο Nephilim στην Πατριάρχου Ιωακείμ και ΑΘήνα θα υπάρχουν σύντομα λογικά κάποια κομμάτια σε λίγα δισκοπωλεία στο κέντρο - θα ενημερώσουμε.
Τέλος, διανέμουμε το πλήρες album δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή. Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ σε .flachttp://www.megaupload.com/?d=014EXA0A
και σε mp3@320kbps απο http://www.megaupload.com/?d=S53SRUA4 .
πρεπει σιγα σιγα να μιλησουμε και γι’ αυτους. εχω κανει αναφορες σχεδον σε ολα τα BM θρεντς του φορουμ. οι μουσικοι τους ειναι διασπαρτοι, γνωριζω μονο τον τραγουδιστη. γι’ αυτο φαινεται οτι αργησε, 3 χρονια το περιμεναμε. λοιπον ολοι οσοι εχουν συντελεσει στο να βγει αυτο το αλμπουμ ετσι οπως βγηκε, ειναι πολυ συνειδητοποιημενοι. απ’ τους συνθετες μεχρι τους εκτελεστες, απο τα απεριγραπτα-σκαλωματικα σαμπλς μεχρι την παραγωγη. ριφφς γεματα εμπνευση, μου βαζουν τους abigor(των τελευταιων 2) να αγκαλιαζουν τις μελωδικες στιγμες του si monumentum. καταπληκτικος ντραμμερ, το ιδιο και ο βοκαλιστ. ηχος αρκετα μοντερνος για Ελλαδα. το ειχα ακουσει σκετο-μιξαρισμενο και το μαστερινγ το απογειωσε. μονο του ελαττωμα κατ’εμε, το οποιο δεν ειναι και ουσιαστικο, ειναι το εξωφυλλο. θα γινει σαλος με το αλμπουμ να με θυμηθειτε. ηδη ειδα σε καποια μπλογκς να λενε περι ατμοσφαιρικο μαυρομεταλο, το κακο τους το καιρο εγω λεω, οτι ατμοσφαιρα εχουν οι Deathspell Omega στο τελευταιο το ιδιο κι εδω.
καλη συνεχεια παιδια, η κοπια μου ειναι καθ’ οδον.
εγω το πα και στο κουτσομπολομπλακ τοπι … ΡΕ δισκαρα ε
γενικά οτι λέει το νομιστερι , ακολουθούν μια νοοτροπία γαλλική χωρίς καμία διάθεση αντιγραφής ( ήδη 10 συν για αυτό), σε συνδυασμό με νορβηγικά και κάτι λίιιιιιγα ελληνικά περάσματα (μπορεί και άθελα τους) . Αυτά από 3 ακροάσεις … δίνω 4 τώρα και συνεχίζουμε γιατί πολύ γούσταρα.
Λοιπόν πρώτη ακρόαση, κι έχουμε να κάνουμε με έναν πάρα πολύ καλό δίσκο. Επειδή έχω μια τάση να εντοπίζω πρώτα τα αρνητικά, θα αναφερθώ πρώτα σ΄αυτά και θα τα αφήσω πίσω, γιατί γενικώς έχουν να ειπωθούν αρκετά για την αξία του Εxistence. Η μόνη μου ένσταση λοιπόν βρίσκεται στο γεγονός ότι συνάντησα για δεύτερη φορά το ταμπούρο του Subtopia, και αυτό με χάλασε, όχι μόνο γιατί ο ήχος του δεν ταιριάζει στα προσωπικά μου γούστα, αλλά γιατί τείνει να γίνει τρεηντμαρκ του παραγωγού και αυτό θεωρώ πως δεν κολλάει ακριβώς με όλο τον ήχο του άλμπουμ. Βέβαια σιγά σιγά συνηθίζεται η αλήθεια. Πάμε πιο πέρα λοιπόν και συνεχίζουμε τις ακροάσεις, με ιδιαίτερη έμφαση στην δεύτερη και ειδικά τρίτη τριλογία, που η κατάσταση έχει απογειωθεί. Τι υπεραπιστευτότατο αρτγουορκ, μάι γκούντνες!
Μια παρέα νέων μουσικών από διάφορα μέρη της Ελλάδας βρίσκονται πίσω από τους No Hand Path. Η έναρξη της προσπάθειας ξεκίνησε πίσω στο 2006 όταν και κυκλοφόρησαν το demo First Farewell με σκοπό την δημιουργία της δικής τους Metal ή καλύτερα Black Metal εκδοχής. Από τον επόμενο χρόνο (2007) είχε αρχίσει και η προετοιμασία για το παρόν Full-length, το οποίο όμως λόγω δυσχερειών κατάφεραν και το κυκλοφορήσαν στο τέλος του 2010. An Existence Regained είναι λοιπόν ο τίτλος του album και στο εσωτερικό του μπορούμε να εντοπίσουμε μια χημική ένωση από διάφορα συστατικά που σχηματίζουν μια ιδιαίτερη γεύση.
Η μπάντα παρουσιάζει άμεσα δυο ατού για την μουσική που θέλει να δημιουργήσει. Αρχικά έχει το απαραίτητο δέσιμο και αμέσως μετά την συνθετική και δομική ουσία που ξεφεύγει όσο πρέπει και αγγίζει όσο χρειάζεται τα ήδη γνωστά μεταλλικά μουσικά στεγανά. Η κύρια πηγή ενέργειας είναι το δεμένο rhythm section, με τα τύμπανα να είναι γραμμένα αρκετά μπροστά και να στρώνουν τους δρόμους και τα φιδογυριστά μονοπάτια που θα διαβεί ο ήρωας της ιστορίας?The Story of the one, who died by his own hand to create someone greater, the self destructor, the self creator?Έπειτα οι κιθάρες που παίζουν ολόγυρα μας σε διάφορους metal λογισμούς. Ο τρόπος σκέψης τους ποικίλει από κλασσικά heavy metal riff σε progressive ελεύσεις μέχρι και pagan black metal παρελάσεις, η συμμετοχή τους είναι καταλυτική αλλά συνάμα προσεκτική για να μη σπάει τη πορεία της σύνθεσης. Με τον τρόπο αυτό κάνουν όλα όσα πρέπει για να κλέψουν δίκαια την παράσταση βάση της τεχνικής ικανότητας αλλά και των συναισθημάτων που εκπέμπουν. Τα φωνητικά παρουσιάζονται με δυο τρόπους, από την μια με αδιάκοπα αποτρόπαια και σχισμένα ουρλιαχτά που σχηματίζουν μια άπονη κενότητα και από την άλλη με καθαρά, σε ζεστές και μελωδικές μουσικές γραμμές με ανάμεικτα συναισθήματα περιγραφικής έντασης. Μέσα από όλα τα παραπάνω οι No Hand Path διηγούνται μια concept ιστορία που εξελίσσεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
To An Existence Regained είναι ταχύ και επιθετικό album το οποίο όμως διέπει μια μελωδική τάση σε φωτεινά χρώματα, όλο αυτό διακόπτεται σε σημεία μέσα από ενδιαφέροντα αρμονικά breaks που το ωθούν σε μια εκ νέου πορεία. Συμπερασματικά εδώ έχουμε Black metal σε Heavy/Prog metal λογική και παραγωγή που κλείνει μέσα του αρώματα που προκαλούν σκέψεις και ιχνηλατούν κοντινούς λόφους μιας νέας οπτικής. Στην δομή των κομματιών έχουν δέσει συνεκτικά τις επιρροές από το παρελθόν αλλά και το παρόν του ήχου, χωρίς να επηρεάζουν την προσωπικότητα και το ύφος της μπάντας. Ο τρόπος που έγινε όλο αυτό όχι μόνο δεν κουράζει αλλά λειτουργεί προς όφελος του συνολικού αποτελέσματος που θυμίζει αρκετά σχήματα αλλά τίποτε που αξίζει ν? αναφερθεί συγκριτικά. Αναμφισβήτητα εδώ έχουμε ένα δυναμικό ντεμπούτο που κοιτά με λοξό βλέμμα το ατέρμονο ίδιο που μαστίζει το είδος ως σήμερα και παίρνει βαθιά ανάσα για να συνεχίσει την πορεία του μέχρι το αύριο και το μεθαύριο στον άξονα της διαφοροποίησης. Δεν θέλω να υποτιμήσω κάποιο από τα κομμάτια αλλά θα μου μείνουν στο μυαλό το πολύ δυνατό Quest Of The Traitors με τις επιτυχημένες ορθόδοξες ψαλμωδίες και τις θεολογικές συμβουλές που παίζουν σε samples, αλλά και το παρόμοιο Quest Of The Deceived με τις πολύ ωραίες κιθάρες, όσο και ο Heavy Metal συναισθηματισμός του Quest Of The Noble ή το ευθύγραμμο και αναζωογονητικό The Deepest Journey.
Τέλος, επειδή εδώ έχουμε μια Self Released κατάσταση θα ήθελα να υπογραμμίσω τα τρία ονόματα που ενεπλέχθησαν στα της κατασκευής. Αρχικά πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στον Αλέξανδρο Κακαρούμπα (Revolting Sound Studios) που είναι ο υπεύθυνος της πετυχημένης μίξης και παραγωγής του album. Παράλληλα έχει γίνει εξαιρετική δουλειά και στο σκιτσαριστό artwork (Στάθης Καραμπατέας) που εξελίσσετε παραπάνω στις 20 σελίδες του booklet, για την δημιουργία του οποίου χρειάστηκε και η κοπιαστική εργασία στο desing (admc07).
Προσυπογράφω τους παραπάνω, εξαιρετικό με μοναδική παραφωνία το Birth of Consciousness. Όχι ότι είναι κακό τραγούδι απλά πρώτο κομμάτι και σε προιδεάζει για τρελό κλώνο Deathspell Omega που δεν είναι, αν και σαφέστατα επιρρεασμένο από αυτούς. Αν κάποιος ξεκινήσει με αυτό το σκεπτικό με αφορμή το συγκεκριμμένο τραγούδι και τον χαλάει ας μην το λάβει υπόψη του και να προχωρήσει.
Πάντως η κόπια του CD δεν αναφέρει επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας παρά μόνο ότι οι ηχογραφήσεις τελειώσαν μέσα στο 2010. Εδώ να πω ότι ο Ραμίν ήταν άψογος στην παράδοση του CD. Μέσα σε μια μέρα έγινε η δουλειά στο κέντρο, τα ήπιαμε, τα είπαμε για την κυκλοφορία τους και για άλλα. Όλα Cool. Υποστηρίξτε τους γιατί το αξίζουν και με το παραπάνω. Το CD είναι μόνο 5 ευρωπουλάκια και είναι πολύ δουλεμένο, ωραίο Artwork, στίχοι, συσκευασία όλα άψογα.
