O Mike Portnoy αποχωρεί απο τους Dream Theater - Νέος drummer o Mike Mangini

Επικαιρότητα
#261

Φίλε JoeBlack, κατ’ αρχάς αισθάνομαι μια δικαίωση γιατί όταν πριν από ένα μήνα είχα αραδιάσει μερικά ονόματα και στη συνέχεια επανήλθα, το μόνο που δεν διέψευσες ήταν αυτό του Priester! Η αλήθεια είναι ότι κι εμένα θα με χαλούσε αρκετά ο συγκεκριμένος, χωρίς (ξαναλέω) να έχω ακούσει κάτι από αυτόν, πέρα από μεμονωμένα βίντεο στο Youtube.

(επίσης, σε είχα ρωτήσει αν ήταν δυνατόν να δημοσιεύσεις ηλεκτρονικά εκείνο το άρθρο για τους υποψήφιους drummer των DT, αλλά ποτέ δεν απάντησες! :p)

Όσο για τον Minnemann, γιατί θεωρείς ότι δε θα συνθέτει; Δε λέω ότι θα του δώσουν την ελευθερία που είχε ο Portnoy π.χ., αλλά δε νομίζω να είναι αποκλεισμένος εντελώς, όπως ο LaBrie τα τελευταία χρόνια. Εξάλλου, πέρα από τα drums, ο τύπος ξέρει κιθάρα/μπάσο/πλήκτρα, δηλαδή ξέρει μουσική.

Πέρα από τα διάφορα βίντεο του Minnemann στο Youtube, έριξα μια ματιά στη συναυλία/τζαμάρισμα με τον Ruddess, και μπορώ να πω ότι έμεινα άφωνος. Μου θύμισε κάτι από Liquid Tension Experiment (χωρίς τον Tony Levin!).

Και στην τελική, ίσως έπαιξε τελικά ρόλο ότι ο Minnemann στα drums είναι κάτι αντίστοιχο με τον Ruddess στα πλήκτρα - παιχτούρα δηλαδή. Δε λέω, και ο Mangini είναι παιχτούρα, αλλά στον Minnemann διακρίνω μια τρέλα για πιο prog υλικό, ενώ με τον Mangini που ακουγόταν τον τελευταίο καιρό, θα ήμουν σίγουρος για πιο straight-forward/in-your-face metal πράγματα (το οποίο και θα με χαλούσε).

Επειδή ανήκεις στην πολύ μικρή μειοψηφία που έχω δει να ζητάει τον Portnoy πίσω, θα σου το θέσω ως εξής: έστω ότι ένας γνωστός σου (Portnoy), παρατούσε σύξυλη την οικογένειά του (Dream Theater) αφού την έκανε ρόμπα στα ΜΜΕ, και πήγαινε για κάποιους μήνες με μια μικρότερη (A7X). Όπως γίνεται στις περισσότερες των περιπτώσεων, η μικρότερη παρατάει τον μεγαλύτερο μετά από λίγους μήνες (ό,τι έκαναν και οι A7X), και ο γνωστός σου ζητάει από την οικογένειά του να τον ξαναδεχτεί. Δε νομίζω ότι θα είχε πολλές πιθανότητες να τον δεχτεί πίσω - δεδομένου του μικρού χρονικού διαστηματος που παρήλθε και των όσων έχουν συμβεί/ειπωθεί στο μεταξύ, δεν είναι και λίγα, ειδικά από τη μεριά του Portnoy - πράγμα το οποίο έγινε σε αυτή την περίπτωση.

#262

Θα σου απαντήσω για το άρθρο.
Γράφω άρθρα σε περιοδικά και τα σχετικά πάνω από 10 χρόνια. Τα περισσότερα από αυτά που έχω γράψει είναι outtakes - που σημαίνει, είτε δεν δημοσιεύτηκαν, είτε εγώ για δικούς μου λόγους δεν τα έχω χρησιμοποιήσει ΑΚΟΜΗ.
Υπό κανονικές συνθήκες, ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ - ΤΟ ΕΚΤΥΠΩΝΩ κιόλας, αφού έχω κάτι τεράστια ντοσιέ, στα οποία κρατάω ένα “μουσικό αρχείο” - με άλλες εκτυπώσεις, δηλώσεις, ενδιαφέροντα πράγματα που έχω βρει και ίσως με βοηθήσουν στο μέλλον στη δουλειά μου κλπ.
Το συγκεκριμένο - καταραμένο - άρθρο ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ πλέον και είναι το μόνο που έχω χάσει τα τελευταία 10 χρόνια. Δεν είχα σύνδεση σπίτι - ήμουν στη μέση ενός διαζυγίου και στην αρχή μιας μετακόμισης για τη συλλογή μου και το αρχείο μου χαχαχαχαχα - και από λάθος μου το έσβησα από το στικ. ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΧΩ ΕΚΤΥΠΩΜΕΝΟ βέβαια σε χαρτί … η οποία μεταφορική μου φέρνει τα πράγματά μου σπίτι ΑΥΡΙΟ. Οπότε απλά περιμένω. Όταν μου έρθουν τα πράγματα, ευχαρίστως σου σκανάρω μπαμ μπαμ το κείμενο να το διαβάσεις. Το είχα γράψει σ’ ένα ίντερνετ καφέ της Καλλιθέας την επομένη που αποχώρησε ο Portnoy, τον Σεπτέμβριο, κι ενώ βασικά ήμουν φουλ για φουλ ασπασχολημένος δουλεύοντας το κείμενο Maiden που έχει τώρα το Rock Hard.

#263

Δεν ήθελα να φανώ ούτε αδιάκριτος ούτε πιεστικός με την δημοσίευσή μου, ούτε προφανώς χρειαζόταν να παραθέσεις τους (προσωπικούς) λόγους για τους οποίους δεν απάντησες.

Ζητώ ειλικρινά συγγνώμη αν την εξέλαβες έτσι… :confused:

#264

Φυσικά και δεν είχα διαψεύσει το όνομα του Priester, αφού μου είχανε πει ότι αυτός είχε πάρει τη θέση … και η πληροφορία ήτανε φίλε μου 100% σίγουρη ΤΟΤΕ. Μη διαψεύδοντας το post σου, ήμουνα σίγουρος ότι θα το έπιανες :slight_smile:
Έξυπνος είσαι και σίγουρα γνώστης … οπότε ήτανε σαν να σου έδινα την απάντηση, χωρίς ταυτόχρονα να βγάζω κάτι προς τα έξω, που το είχα υποσχεθεί στην πηγή μου. Απλά πράγματα.

Έχει στο melodicrock.com μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη με Kevin Shirley και μιλώντας λίγο για το νέο Journey δίνει σε όσους δεν το έχουν πάρει ακόμη χαμπάρι, ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ τα μεγάλα σχήματα … και πώς παίρνονται οι αποφάσεις. Επομένως δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός, ότι ΑΠ’ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ άλλον διάλεξαν αρχικά και τελικά άλλον πήραν! Managers και σύμβουλάτορες και άτομα της εταιρείας και διαφημιστές και ειδικοί και έξτρα ειδικοί … όλοι έχουν γνώμη. Και να μην απορούμε αν πχ ένας “ΑΣΧΕΤΟΣ” - κάποιος διευθυντής κάτι ρε παιδί μου - έχει πιο βαρύνουσα γνώμη από τον Myung ή τον Rudess … γιατί αυτό συμβαίνει ΣΙΓΟΥΡΑ. Οπότε τι καθόμαστε και γράφουμε εμείς?

#265

Όλοι οι τριγύρω δεν έφαγαν και τους Guns N Roses πχ??? Και πόσες άλλες εκατοντάδες μπάντες.
Έτσι είναι …
Γιατί νομίζεις ότι οι Nightwish μπορούν να δουλέψουν? Χα, διάβαζα προχθές κείμενο από τα pre-production demos και λέει ότι ΜΟΝΟ ΟΙ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ των demos διήρκησαν 2 μήνες … τι λες ρε φίλε??? Μας δουλεύεις? Τι στο διάολο γράφεις σε demo 2 μήνες? Φαντάσου τι γίνεται δηλαδή.

#266

Ο Portnoy δεν γράφει στην αυτοβιογραφία της μπάντας ότι - τι εποχή ήτανε??? του Falling νομίζω ή λίγο πιο πριν - γράφανε ένα ένα κομμάτι, το ηχογραφούσανε σε ντέμο και το δίνανε στην εταιρεία να το ακούσει … ΕΝΑ-ΕΝΑ. Και τους έλεγαν πχ “αυτό όχι”, οπότε άντε πάλι από την αρχή - ή το αλλάζανε ή το πετούσαν και έγραφαν νέο. Γίνεται να δουλέψουν έτσι? Καταντάς σαν τους γελοίους του ΑΝΤ1 και του X Factor που νομίζουν ότι ξέρουν μουσική, ότι είναι ειδικοί κλπ αυτοί οι καραγκιόζηδες και άλλοι 1000 σαν αυτούς είναι που έχουν καταστρέψει τη μουσική. Αυτοί οι τύποι - και μη νομίζεις, και η Nuclear Blast και η Century Media κλπ όλοι έχουν τους “ειδικούς” τους. Το μόνο σίγουρο. Και στο μέταλ τα ίδια είναι πάνω κάτω.

#267

Ας το πιάσω από το τέλος. Γνωρίζω ότι τα προβλήματα Theater-εταιρείας έφτασαν στο κατακόρυφό τους στο Falling into Infinity με τα όσα διαδραματίστηκαν (βλ. Desmond Child και άλλα διάφορα), αλλά έχω διαβάσει τον Portnoy να λέει ότι στη συνέχεια απέκτησαν πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία. Και πώς θα γινόταν διαφορετικά να κυκλοφορήσει ένα Six Degrees of Inner Turbulence;

Έτσι λοιπόν, μου κάνει εντύπωση αυτό που λες. Φυσικά σε αρκετά συγκροτήματα οι εταιρείες έχουν μεγάλο ρόλο στα πάντα. Όμως πιστεύω ότι υπάρχουν συγκροτήματα τα οποία έχουν ένα βαθμό ελευθερίας. Π.χ. θα μου ήταν αδιανόητο να πιστέψω ότι τον Steve Morse τον επέβαλλε η BMG στους Deep Purple ή ότι τον Blaze Bayley τον επέβαλλε η EMI στους Iron Maiden.

Έτσι και στους Theater. Στην τελική, η εταιρεία (φαντάζομαι) ότι θα επιβάλλει κάποιον (σχετικά) γνωστό. Μου φαίνεται περίεργο να θέλει η Roadrunner ή οι παρατρεχάμενοι manager κλπ. να επιβάλλουν τον Priester στο συγκρότημα, ένα όνομα το οποίο δεν το λες γνωστό. Δεν είναι δηλαδή κάποιος που θα μπει στους Theater και θα φέρει έτοιμο fanbase (που αυτό είναι και το ζητούμενο εταιρείας/manager).

Οι Nightwish είναι σε άλλη κατηγορία. Μετά την τρομαχτική επιτυχία των τελευταίων δύο δίσκων, οι απαιτήσεις έχουν ανέβει κατακόρυφα. Οπότε λογικό η εταιρεία που έχει επενδύσει ένα σκασμό λεφτά σε έναν δίσκο (κάτι που συνέβη στους 2 τελευταίους των Nightwish και ενδεχομένως στον καινούριο - η ηχογράφηση για το Dark Passion Play κόστισε 500.000?!!!), να θέλει να έχει λόγο στο αποτέλεσμα.

Φαντάζομαι ότι οι Theater δεν το είχαν/έχουν ανάγκη αυτό. Θυμάμαι δήλωση του Portnoy για την προηγούμενη εταιρεία τους, όπου έλεγε ότι η εταιρεία δεν παρενέβαινε, πλήρωνε το δίσκο και απλά το κυκλοφορούσε στα μαγαζιά χωρίς καμία προσπάθεια προώθησης, ξέροντας ότι θα πουλήσει πάνω από 500.000 κομμάτια παγκοσμίως - αριθμός καθόλου αμελητέος. Κακά τα ψέματα, δεν είναι οι Theater συγκρότημα που θα φτάσει εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων - μακάρι να γινόταν αυτό, αλλά για να γίνει θα πρέπει να αλλάξουν και τα 5 μέλη.

Όσο για τη συνέντευξη του Shirley, θα φροντίσω να την βρω… :wink:

#268

Οι Maiden εάν δεν είχαν το κόλλημα να πάρουν κάποιος, ο οποίος πρέπει να είναι ΒΡΕΤΑΝΟΣ, τότε σίγουρα δεν θα διάλεγαν τον Blaze, αφού εκείνη την εποχή είχανε πολύ πιο καλές-και λογικές επιλογές, αλλά όχι Βρετανούς :slight_smile:
Τώρα εξαρτάται τι εννοείς ότι οι Maiden έλαβαν την απόφαση …
Αν εννοείς ότι το αποφάσισε ο Harris ολομόναχος … ή άντε ρώτησε και τον Murray/Gers/McBrain - τότε διαφωνούμε. Εγώ δεν το πιστεύω/
Αν εννοείς ότι το αποφάσισαν οι Harris/Murray/Gers/McBrain/Smallwood και άλλα 6-7 “κορυφαία” στελέχη που έκατσαν στο τραπέζι για τις τελικές επιλογές - τότε συμφωνούμε. Διότι κι αυτό “οι Maiden πήραν την απόφαση σημαίνει”. :slight_smile:
Κατά τα ψέμματα, από ένα επίπεδο και μετά, όλα γίνονται όπως στη δεύτερη περίπτωση. Απλά εγώ πιστεύω, ότι υπάρχουν σχήματα, που έχουν τη δύναμη να πουν - στο διάολο και να κλείσουν την πόρτα σε όλους. Το έχουν κάνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ, πρέπει να είμαστε δίκαιοι, και άλλοτε λειτούργησε, άλλοτε όχι. Το έχουν κάνει οι Metallica, σωστά; Το έχει κάνει και το κάνει ο Axl Rose. Και άλλοι!
Απλά θα πρέπει να υπάρχει μια λογική σε όλα. Για εμένα πχ ο Smallwood είναι Maiden και η γνώμη του πρέπει να είναι 50-50 με του Harris ή του Dickinson. Ο αντίστοιχος “Λεβέντης” της EMI όμως, δεν είναι Maiden, οπότε αυτός ας αράξει στο γραφείο του, ΑΣ ΜΗ ΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΤΕΜΟ και απλά ας προσεύχεται. Γιατί άμα θέλουν οι Maiden να βγάλουν ένα δίσκο με κάλαντα, τότε αυτό ας κάνουν.

Ο Portnoy τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πολλές λάθος δηλώσεις - και έχει πει ψέμματα και έχει πει μαλακίες και σε λάθος timing. Εγώ βασικά ΒΛΕΠΩ και γνωρίζω πώς δουλεύει η Roadrunner. Οπότε δεν πιστεύω αυτά που μπορεί να δήλωσε ο Portnoy ή ο κάθε Portnoy και σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα δεν μου αλλάζεις γνώμη ακόμη και την ίδια δήλωση να την κάνουν 100 άτομα από το στρατόπεδο των Theater. Δηλαδή πιστεύεις ότι ο Monte πριν υπογράψει τους Megadeth δεν είχε ζητήσει υλικό να ακούσει Ή ΔΕΝ ΕΘΕΣΕ ΟΡΟΥΣ - για το ύφος, το στυλ και την κάθε λεπτομέρεια; Να είσαι σίγουρος! Ή πήγε επίσης και πήρε έτσι απλά τους Machine Head; Δεν υπάρχει περίπτωση! Να σου πω και άλλο ένα καλό παραδειγματάκι. Ο King Diamond εποχή “House of god” έχει ανέβει και έχει τελειώσει το συμβόλαιό του - για καλή του τύχη και Ευρώπη και Αμερική. Κάθεται με τον Manager του τον Ole Bang και πιάνουν τον Brian Slagel και του λένε - θέλουμε συμβόλαιο για King Diamond & Mercyful Fate και θα στάξεις ΤΟΣΑ … φαντάσου εσύ ένα ποσό, τι budget για ηχογραφήσεις και περιοδείες, τι όρους για διαφημίσεις και προώθηση κλπ κλπ όταν είναι στα πάνω του (μετά από εμφανίσεις και με Metallica με τους MF πιο πριν και τα σχετικά). Ζητάει πολλά - ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ - παραπάνω από αυτά που έπαιρνε και είχε μέχρι τότε. Και ο Slagel τι νομίζεις ότι λέει? “Μέσα …”. “Ηχογράφησε ένα Abigail 2 στο καπάκι”. Kαι να σου ο Διαμαντής να γράφει το Abigail 2! Έτσι πάει …
Δεν τον κατηγορώ ή κάτι τέτοιο. Απλά αναφέρουμε τα γεγονότα. Η λογική λέει ότι η μουσική είναι βασικά τέχνη και δεν μπορείς να προχωρήσεις έτσι - να πιέζεις καταστάσεις και να προσπαθείς να πετύχεις κατ’ αυτόν τον τρόπο. Η επιτυχία κατά 99% έρχεται απρόσμενα. Ο Ricky Martin έβγαζε δίσκους δέκα χρόνια πριν γίνει γνωστός … και την περίοδο 1996-2002 ήτανε #1 όνομα παγκοσμίως … και μετά τέλος, χάθηκε. Βγάζει ακόμη δίσκους. Και αν έλεγε κάποιος το 2001, ότι το 2010 οι περισσότεροι δεν θα ήξεραν αν καν βγάζει ακόμη δίσκους, θα γελούσαν και οι πέτρες. Όλη η υφήλιος τον άκουγε. Κι όμως. Δεν μπορείς να το πιέσεις, απλά. Δεν το πιέζουν οι Nightwish? Φυσικά και το πιέζουν. Γι’ αυτό μην περιμένει κανείς το νέο να λέει σπουδαία πράγματα. Γιατί έβγαλαν επιτέλους οι Blind Guardian σπουδαίο δίσκο? Διότι η εταιρεία τους είπε να είναι οι εαυτοί τους και να κάνουν ότι αυτοί γουστάρουν … και γιατί το είπε αυτό η Nuclear Blast μία εταιρεία που ελέγχει τα πάντα? Γιατί ξέρει ότι οι Guardian με τα προηγούμενα απογοήτευσαν τους πάντες και θα είχε ελπίδα να πουλήσει μόνο αν έβρισκαν τον παλιό εαυτό τους … και για να τον βρουν, τους έσπρωξε έμμεσα προς τα εκεί. Σίγουρα το συζήτησαν και τους εξήγησαν ότι δεν είχαν και άλλη επιλογή :slight_smile:
Τα αποτελέσματα του ότι η μουσική είναι μόνο business τα βλέπουμε. Κατεβάζουμε 10 δίσκους την ημέρα και δεν τους ακούμε ούτε μία φορά. Άκουσα περί τα 1000 άλμπουμς μέσα στη χρονιά και στο αμάξι μου παίζω άλμπουμς από τα 80’ς σταθερά. Σήμερα είναι η φάση κατά 90% μόνο παραγωγή ποσότητας. Βγαίνει, το ακούς, το ξεχνάς … πας παρακάτω. Δεν υπάρχει καν η παλιά αναμονή για να βγει κάτι και να το ακούσεις. Το έχεις πριν καν σκάσει το νέο ότι θα βγει ένας νέος δίσκος. Τόσο γρήγορα! Παλιά εγώ από την πόρωση και την προσμονή να αγοράσω κάτι, είχα ακούσει στα όνειρά μου δίσκους που δεν είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε και είχανε ημερομηνία για 3 μήνες μετά. Αλλά τόσο είχε κολλήσει το μυαλό μου υποσυνείδητα σε αυτούς και πόσο τους θέλω, που ακόμη κι όταν κοιμόμουν, τους σκεφτόμουν συνέχεια.

#269

@ Raziel666. φιλε δεν διαφωνω ουτε σε τελεια απο αυτα που λες. απλα πιστευω οτι ο mike ειναι ενα με τους dt, οπως ο hetfield με τους metallica, οπως ο harris με τους maiden κτλ. δεν με νοιαζει ποιος εχει δικιο ουτε θελω να παρω το μερος καποιου. δεν εχω τετοια προθεση. το καλο της μπαντας θελω.
μου ειναι απιστευτα δυσκολο να δω υστερα απο 15 χρονια (τοσο τους παρακολουθω) αλλον απο αυτον πισω απο το drum kit.
σεβομαι την αποψη οτι μπορει το νεο αιμα να τους ανανεωσει ψυχικα αλλα με συγχωρειτε μουσικα οι τυποι ακομα τα σπανε και το τελευταιο τους σπερνει…ασχετα το τι αποδοχη εχουν στην ελλαδα πλεον. δεν γινεται δηλαδη να ειναι ηλιθιοι ολοι στον κοσμο και εμεις οι εξυπνοι που καταλαβαμε την δηθεν φθορα τους. ξεφυγα sorry.

τελοσπαντων να τελειωσει η ιστορια θελω να ακουσω ενα drummer επισημα και βλεπουμε…

#270

Νομίζω ότι έχεις μπερδέψει λίγο την αποδοχή στον κόσμο με την καλλιτεχική επιτυχία. Δε διαφωνώ ότι οι Theater, ειδικά με τον τελευταίο δίσκο, γνώρισαν εμπορική επιτυχία χωρίς προηγούμενο. Γιατί όμως έγινε αυτό; Επειδή γράψανε τον καλύτερό τους δίσκο ή έστω έναν από τους καλύτερούς τους; Η μήπως επειδή κάνανε ένα δίσκο που να ανταποκρίνεται στις επιταγές της εποχής; Δηλαδή, λιγότερο progressive και περισσότερο metal.

Προσωπικά πιστεύω το δεύτερο. Καλώς ή κακώς, οι Theater εδώ και πολλά χρόνια έχουν απωλέσει τον progressive χαρακτήρα τους και κινούνται σε “safe” επιλογές, πιο straight-forward / metal-oriented με σκοπό προφανώς τη διείσδυσή τους σε καινούρια ακροατήρια. Ξέρουν ότι έχουν βαμμένους οπαδούς που θα τους ακολουθήσουν ακόμα και τσάμικα να παίξουν, οπότε ψάχνουν το μεγάλο ακροατήριο. Δεν ξερω αν είναι θέμα κατεύθυνσης που επέλεξαν οι ίδιοι ή επιβλήθηκε από κάποιο μέλος (γκουχ) ή επιβλήθηκε από την εταιρεία.

Το θέμα είναι ότι οι Theater έχουν μπει σε ένα τέλμα το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας δεκαετίας. Το οποίο τέλμα επαναλαμβάνω, δεν έχει να κάνει με την απήχησή τους στον κόσμο που, όπως αναφέρεις, είναι μεγαλύτερη από ποτέ.

Προσωπικά, ο τελευταίος δίσκος που ευχαριστήθηκα και τον θεωρώ 100% Theater ήταν το Six Degrees of Inner Turbulence. Και τους γνώρισα την εποχή του Awake, οπότε μπορώ να θεωρήσω ότι έχω μια σφαιρικότερη άποψη για το συγκρότημα.

Και δεν είμαστε εδώ στην Ελλάδα οι μόνοι που κατάλαβαν τη φθορά τους και το παίζουμε έξυπνοι. Όσοι έχουν εντρυφήσει στους Theater και δεν είναι όψιμοι οπαδοί (των τελευταίων 2-3 κυκλοφοριών), έχουν την ίδια ακριβώς άποψη. Άσχετα από το αν αγοράζουν τους δίσκους. Άσχετα αν από το οι ίδιοι οι Theater στα live σπέρνουν.

Νομίζω το έχω ξαναπεί εδώ, αλλά θα το επαναλάβω: για μένα ο επόμενος δίσκος τους θα καθορίσει πολλά πράγματα. Εδώ θα είμαστε για να το συζητήσουμε! :wink:

Συμφωνώ σε όλα όσα λες (εμπλοκή χαρτογιακάδων των δισκογραφικών, πίεση σε συγκροτήματα, υπερπροσφορά μουσικής). Και μπορώ να πω ότι έμαθα αρκετά πράγματα τα οποία δεν ήξερα! :wink:

Όμως, ειδικά για τους Maiden, δεν μπορώ να το διανοηθώ, μια που μιλάμε για συγκρότημα που δεν έχει δείξει τέτοια δείγματα γραφής (ή τουλάχιστον δεν τα γνωρίζω εγώ). Φυσικά και ο Smallwood είναι το 6ο/7ο μέλος τους (ανάλογα την εποχή! :p), και φυσικά φαντάζομαι ότι είχε λόγο στην επιλογή τραγουδιστή. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι η EMI επέβαλλε ή υποστήριξε τον Bailey - ούτε δικός της καλλιτέχνης ήταν και ήθελε να τον προωθήσει, ούτε είχε κάνει καμιά παγκόσμια επιτυχία με τους Wolfsbane. Ίσως κάνω λάθος σε κάτι, ίσως τα βλέπω πιο “ρομαντικά” τα πράγματα (ως μη γνωρίζων τα πράγματα εκ των έσω).

Η συζήτηση για τη μουσική βιομηχανία γενικότερα, θα μπορούσε να συνεχιστεί για αρκετό καιρό, αλλά νομίζω ότι ήδη έχουμε βγει αρκετά off-topic! Οπότε συνεχίζουμε κάπου αλλού, κάποια άλλη στιγμή! :wink:

#271

Raziel στείλε μου email στο joeblack_gr@hotmail.com για να σου στείλω το κειμενάκι για Mike Portnoy, όπως είχε γραφτεί τον Σεπτέμβριο. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις - το κείμενο είχε 2 μέρη. Το 1ο μέρος, οι “φιλοσοφίες” δημοσιεύτηκε και το βρίσκεις στο Rock Hard, το 2ο μέρος όμως, που περιλαμβάνει ονόματα ντράμερς και δικές μου απόψεις (τονίζω ότι το έγραψα 1 μέρα μετά την αποχώρηση, επομένως ούτε είχε ακουστεί κάτι … απλά έγραψα εγώ από μόνος ποιοι πίστευα ότι μπορεί να είναι υποψήφιοι, ποιοι πρέπει να είναι υποψήφιοι, ποιος κάνει ή δεν κάνει και γιατί). Αυτό ΟΡΘΩΣ ΔΕΝ δημοσιεύτηκε, αφού το περιοδικό βγήκε τον Δεκέμβριο και ήταν ΗΔΗ μπαγιάτικο σαν ιδέα και κείμενο. Αλλά έχει ενδιαφέρον απλά έτσι να δεις τι έγραφα τότε (αν και σύντομο το κείμενο, αφού γνώριζα ήδη ότι από το περιοδικό ήθελαν να το βάλουν σαν στήλη δίπλα στη συνέντευξη labrie και δεν είχα δικό μου χώρο για να εκμεταλλευτώ).

#272

ο τυπας ειναι αναποφασιστος θα ελεγα…

#273

Ξεκινάν οι DT - Ακάθεκτος προχωράει ο Portnoy!!!

Όπως δήλωσε στο προσωπικό του Twitter ο κιθαρίστας των Dream Theater, John Petrucci, οι Αμερικανοί progressive metallers μπήκανε σήμερα στο studio για να αρχίσουν τις ηχογραφήσεις του νέου τους album, ανοίγοντας έτσι την μετά-Portnoy εποχή της μπάντας. Ο αντικαταστάτης του έχει ήδη βρεθεί, όμως το group περιμένει πρώτα να τελειώσουν κάποια διαδικαστικά θέματα για να προχωρήσει στην επίσημη ανακοίνωση του ονόματός του. Παράλληλα, ο Mike Portnoy θα συμμετέχει σε (ακόμα) ένα super prog project, μαζί με τον Neil Morse, συμπαίκτη του στους Translatlantic κι επίσης μέλος των Spock?s Beard, τον Steve Morse των Deep Purple, τον μπασίστα David LaRue των Dixie Dregs (κιθαρίστας στους οποίους είναι ο Steve Morse) και τον τραγουδιστή των Alpha Rev, Casey McPherson, το περσινό album των οποίων, κατέκτησε την κορυφή της προσωπικής λίστας του Mike Portnoy για τα καλύτερα albums του 2010. Το άτιτλο ακόμα project ξεκίνησε πέρυσι τον Απρίλιο όταν οι δύο Morse βρέθηκαν στο σπίτι του Steve Morse για να γράψουν κάποια μουσική, η οποία όπως δήλωσε ο Neil Morse, δεν θα είναι τόσο riff-αριστή όπως ίσως θα περίμενε κανείς, αλλά πιο πολύ επικεντρωμένη στην έννοια «τραγούδι». Και αυτοί, όπως και οι Dream Theater, βρίσκονται αυτόν τον καιρό στο studio.

#274

Προς το παρόν, φαίνεται να έχει ξεκινήσει μόνο ο Petrucci (και ίσως οι Myung/New Drummer). Ο Ruddess βρίσκεται σε διακοπές στην Κίνα και ο LaBrie ακόμα στον Καναδά.

Λογικά σε καμιά βδομάδα θα καταφτάσουν και οι υπόλοιποι, απλά ο Petrucci μάλλον αναφέρεται στο στήσιμο του εξοπλισμού που πρέπει να γίνει για τον καθένα όταν μπαίνουν στο studio να γράψουν. Και μάλλον αυτός πήγε πρώτος! :stuck_out_tongue:

#275

Αντε νε δουμε ποτε θα γινει αυτη η περιφημη ανακοινωση…ανεμογκαστρι θα παθουμε :?

#276

γεννησαμε ηδη :stuck_out_tongue:

#277

Γραφειοκρατεια χτυπησε τους Dream Theater ή μηπως δευτερες σκεψεις??

#278

Το πρώτο.

#279

MARCO MINNEMANN Is Not DREAM THEATER’s New Drummer

http://www.roadrunnerrecords.com/blabbermouth.net/news.aspx?mode=Article&newsitemID=152336

Ε να παρει η ευχη …#-o#-o :-k:-k:-k:-k

#280

Ανεμογκάστρι ηταν?? Φτουυ. Κουραστηκα αληθεια :? Αιντε να γυρισει ο πορτνου να τελειωνουμε