Ναι, γραψε λαθος πρεπει να το ειδα λαθος και μου ειχε κολλησει το Μανινι. Thanx anyway 
Πέρα από διάφορες άλλες σκέψεις περι της αντικατάστασης κτλ πιστεύω και αυτό ως πρώτο σχόλιο και προς το κείμενο του rocking ότι όλο αυτο το σούσουρο πιστεύω ότι θα ήταν κατά πολύ μειωμένο αν η αποχώρηση του Portnoy γινόταν αμέσως μετα την κυκλοφορία του Octavarium πχ,πριν δλδ αρχίσουν οι DT να χαίρουν και πάλι της εκτίμησης των μέτσαλχεντς έπειτα από την μεταγγραφή τους στη Roadrunner.Το φανμποηλίκι υπήρχε τότε σε πολύ μικρότερο βαθμό και δύσκολα θα ξεστόμιζε κανείς οτι οι DT έπιασαν ταβάνι όντας ισάξιοι με μεγαθήρια όπως Metallica κτλ(πράγμα που κατά την ταπεινή μου άποψη ούτε τώρα συμβαίνει,αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.)
Με την τωρινή μόδα της τεχνικής πλευράς των μέταλ γκρουπ(που είχε αρχίσει να φαίνεται εδώ και αρκετό καιρό βέβαια) οι DT έρχονται να καλύψουν το κενό των “προπατόρων” που υπήρχε στο prog metal εφόσον μπάντες όπως Fates Warning,Queensryche έχουν καταθέσει τα όπλα,γι αυτό ίσως και αυτή η ψυχαναγκαστική “θρυλοποίηση” τους,που σε αρκετούς απο μας που τους ακολουθούμε πιστά πολλά χρόνια τώρα να φαντάζει ελαφρώς παράξενη,αλλά εν μέρει αυτονόητη.Πολύ απλά εννοώ οτι για χρόνια(την τελευταία 5ετία-7ετία βασικά) χεσμένους τους είχαν τους Theater,ειδικά οι έλληνες μεταλλάδες και ΕΙΔΙΚΑ ο ελληνικός μέταλ τύπος,προσάπτοντας τους τα χίλια μύρια και ξαφνικά καθόμαστε και αναλύουμε την όλη κατάσταση σε μια φάση α λα some kind of monster.Οκ χαίρομαι μεν που κάποιοι τώρα ανακάλυψαν ή έστω ξαναθυμήθηκαν τους DT και αυτοί οι ιδιοι εξαργυρώνουν με ντολαρς αυτήν την επιτυχία,αλλα απ την άλλη με στενοχωρεί που αυτή η κουβέντα γίνεται σε μια περίοδο απο καλλιτεχνικής άποψης σχεδόν αντίστοιχη με αυτη του St.Anger,απ την οποία προβλέπω οτι δύσκολα θα βγουν την επόμενη 5ετία(τουλάχιστον).Σε αυτο ναι,μοιάζουν με τους Μetallica.Ευτυχώς υπάρχουν εξαιρετικά νέα prog σχήματα που αδιάφορα με τα παιχνίδια των εταιρειών τολμάνε να πειραματίζονται και να βγάζουν το κάτι διαφορετικό,αυτό δλδ που έκαναν και οι Theater κάποτε.
Προσωπικά αν δεν ήμουν τόσο βαμμένος οπαδός,το όλο αυτό πανηγυράκι θα περνούσε εντελώς αδιάφορο.Τώρα το παρακολουθώ,εν μέρει απο περιέργεια,εν μέρει από την κρυφή αισιοδοξία του φανμπόη ότι ίσως αυτή η μπάντα,με τις τόσες ιδιοτροπίες της έχει ακόμα την δύναμη να κάνει τη διαφορά. Δυστυχώς όμως-και θα συμφωνήσω με το άρθρο των παιδιών σ αυτό-τα εσωτερικά προβλήματα της μπάντας δεν τελείωσαν επειδή μπήκε ο χταποδοmangin-ης,ίσα ίσα,η συνθετική στασιμότητα που προκλήθηκε απ την ρουτίνα που προκάλεσε την αποχώρηση του Mike θα συνεχιστεί.Κοιτάζοντας το ψυχρά,ποιος θα μπορούσε να τους βγάλει απ αυτή?Ο Rudess που συνθετικά είναι πιο βαρετός και επαναλαμβανόμενος και απ τη μέρα της μαρμότας?Ο Labrie που δεν ξέρει να παίζει τίποτα πέρα απ το πουλί του και η φωνή του είναι πιο ντεμοντέ και απο βάτα σε ταγιερ?O Μyung που έχει να γράψει απ τον καιρό του Νώε και σε δυό δίσκους-ως άλλον Newsted-του είχαν κλειστό το μπάσο στη μίξη?Ή μηπως ο Petrucci που έχει μπουρμπουληθριάσει ανελέητα και έχει γίνει ένας συμβατικός shred σολίστας?O Μangini πάντως ως νέο μέλος με περιορισμένη δικαιοδοσία,σίγουρα όχι.Τώρα που το σκέφτομαι,ούτε ο Portnoy θα τους έβγαζε απ το τέλμα,αλλά το 5ετές διάλειμμα που πρότεινε μόνο καλό θα τους έκανε, καλλιτεχνικά τουλάχιστον.
Τεσπά τα παραπάνω αποτελούν υποκειμενικές-πάντα-φανμπόηκες σκέψεις και οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματική ζωή είναι συμπτωματική.
Ο βαρετός Rudess, o Myung και o Labrie με τον shredder Petrucci ήταν αυτοί που συνέβαλαν τα μέγιστα στο κλασικό πλέον “Scenes From…” και στα μετέπειτα αμφιλεγόμενα αλλά πολύ καλά κατ’εμέ άλμπουμ.
Οπότε ας αφήσουμε αυτό το επιχείρημα.
Ο Dominici και ο Kevin Moore που βρίσκονται σήμερα; Εχουν βγάλει καλύτερα αλμπουμ από τους Theater?
Οσον αφορά τους drummer πιστεύω ότι οι Roddy-Priester δεν ταίριαζαν ιδιαίτερα εξ’αρχής και αυτό φάνηκε και στα δοκιμαστικά.
Ο Donati πολύ καλός τεχνικά αλλά δεν υπήρχε χημεία.
Οπότε καταλήγουμε στους Lang, Minnerman και Mangini.
Οι δυο πρώτοι αδικήθηκαν λίγο… έπαιξε ρόλο και η καταγωγή. Μου άρεσε ο Lang γιατί έδωσε και το δικό του στυλ και ήταν και σοβαρός χωρίς υπερβολές.
Ο Minnerman έπαιξε με άνεση και έδωσε αρκετή ένταση στους υπόλοιπους.
Ο Mangini ταίριαξε και αυτός άμεσα με το στυλ των DT παρόλο που ήταν λίγο υπερβολικός.
Καλά πριν 20 χρόνια,αν είναι έτσι,ούτε οι Metallica ήταν βαρετοί επειδή έβγαλαν ένα black album.Οπότε επαναφέρεται μια χαρά το επιχείρημα.Η άλλη μισή αλήθεια βρίσκεται στο bold.Αμφιλεγόμενα το μόνο σίγουρο.Περι ποιότητας και ορέξεως…you know…
Γι αυτούς που έφυγαν πριν 20 χρόνια επίσης δεν μ΄ενδιαφέρει και μικρή σημασία έχει το τι κάνουν κι αν την έχουν μεγαλύτερη απ τους DT σε σχέση με την τωρινή κατάσταση των τελευταίων.
Καλή αρχή στον Mike και μακαρι να ξεφυγει απο την σκιά του sessioνά…το documentary ήταν πολύ ενδιαφέρον,βλέποντας μερικούς απο τους καλύτερους drummer του πλανήτη να τα δίνουν ολα για την πολυπόθητη θέση…στην τελική μετρησε και το θέμα του χαρακτήρα και όχι μονο των τεχνικών δυνατοτήτων οπότε πιστευω οι Theater αποφάσισαν σοφά…και ναι επιτελους ο Myung μίλησε…:!::!:
Y.Γ Αudition για τα φωνητικά ποτε θα χουμε?Rusell Allen FTW…
Συμφωνώ 1000% με hokam και αναρωτιέμαι το ίδιο με τον Davidian στο υστερόγραφό του.
Κάτσε μην τον επιστρατεύσει ο Πορτνόι αυτόν σε κανένα σοβαρό σούπερ γκρουπ και ψαχνόμαστε…
Δεν θα ήθελα να ήμουν στη θέση του πάντως να βλέπω τον Mangini να λέει “Thank you for trusting me the second half of your lives and careers”, πρέπει να πόνεσε…
Υπάρχει ήδη project Portnoy / Allen…
O Χόκαμ όπως πάντα τα λέει πολύ όμορφα και εμπεριστατωμένα.
Σε άλλα τώρα…
Είναι σα να πηγαίνουν με τη γυναίκα σου…με την οποία είσαι και φουλ ερωτευμένος (καλά δεν γίνονται αυτά στην πραγματική ζωή:p)
Ένα άλλο: κάθε νέο άλμπουμ των DT είναι ολοένα και πιο αναμενόμενο. Αυτό που έρχεται τώρα, μετά από όσα έχουν συμβεί, πόσο πιο αναμενόμενο να είναι?? Μήπως ήρθε πια η ώρα για το νο.1 στο Billboard την πρωτη εβδομάδα κυκλοφορίας?:lol::lol:
Το γελάω αλλά…
Ο μαντζίνι κι ο μίνεμαν σίγουρα ήταν οι 2 καλύτεροι μαζί με το ντονάτι που παίζει μπάλα αλλού.
Από μουσικής άποψης, ο πιο ισχυρός ήταν σίγουρα ο μαντζίνι, γιατί το ντραμερ καταρχάς τον θες να μετράει. Ε, ένας τύπος που μετρά συνέχεια απέξω και δυνατά, σε ένα λάιβ είναι απλά μια δύναμη πάνω στην οποία μπορεί να βασιστείς.
Τώρα ο μινεμαν πάρα πολύ κουλ, ίσως το μόνο αρνητικό του ήταν αυτό, γιατί κατά τ΄άλλα φάνηκε αλάνθαστος.
Ο ντονάτι έχασε στην εμπορική πλευρά, αφού δε γράφει καλά στο φακό, και αυτό σίγουρα το πήραν υπόψη τους. Γιαυτό που παίζουν και για τους πελάτες τους, ακόμα και ο τζαζίστικος τρόπος που κρατά τη μπαγκέτα δείχνει αλλόκοτος.
Πάντως ο νέος ντραμερ δείχνει ικανός να χαράξει τη δική του πορεία, δηλαδή μετά από χρόνια να λενε “DT με τον portnoy” και “DT με μαντζίνι”.
Μουσικά δε θα αλλάξει και πολύ το πράγμα.
Eίναι εκτιμώ σε κάπως καλύτερη κατάσταση από τους Metallica του St. Anger:
Aν μη τι άλλο ο Petrucci δεν έπαιξε με τους… Pansy Division :p:lol:!
Σοβαρά: Oύτε έβγαλαν δίσκο που τα drums να ακούγονται σαν samples από παράσταση Stomp! :roll:
για αυτό είπα να τον “επιστρατεύσει” σε “σοβαρό” σούπερ γκρουπ, εννοώντας κάτι μόνιμο που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τους DT από το πείσμα του.
Στις 9 του μακαρίτη άλλος μπήκε μες στο σπίτι και με το ίδιο όνομα κιόλας… άουτς!
Δεν ξερω ποιο συγκροτημα νομιζετε οτι ακουτε εδω και 10-15-20 χρονια οι περισσοτεροι, αλλα ο Labrie ειναι η φωνη των Dream Theater, και ακομα κι αν περασε μια ασχημη περιοδο λογω του οτι ειχε καταστρεψει τη φωνη του, εδω και χρονια ειναι αρτιοτατος και συγκινητικος στα studio, ενω ΠΟΤΕ δεν εχω παει σε συναυλια Dream Theater και να χαλαστω λογω της φωνης του, κι ας μην ειχε τελεια αποδοση.
Ηταν, ειναι και θα ειναι η φωνη των Dream Theater (καλα το “θα” το κοβω γιατι αν με ρωτουσες πριν κανα χρονο, οι τρεις για τους οποιους ΠΟΤΕ δε θα περιμενα να φυγουν θα ηταν οι τρεις απο το Μπερκλευ… :-k) και αν σε καποιους δεν αρεσει η χροια του, νομιζω ειναι δικο τους θεμα. Εγω δε μπορω να φανταστω Dream Theater χωρις Labrie, θα με ξενισει περισσοτερο κι απο οτι χωρις Portnoy.
Με hokam διαφωνω στο 90% απο αυτα που γραφει, αλλα εχει τα επιχειρηματα του κι αυτος. Ολα αναγονται στο προσωπικο γουστο στην τελικη βεβαια.
Να και κάποια ενδιαφέροντα νέα:
1.Ο Myung έχει γράψει στίχους για τον επερχόμενο δίσκο
2,Η μουσική γράφτηκε χωρίς τον Mangini, ο οποίος όμως έχει ολοκληρώσει την ηχογράφηση των drums.
Ποιος θα ασχοληθεί με την προώθηση του δίσκου;
…πήρε κανείς πρέφα ότι πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, δεν έχουμε dvd μετά από στούντιο άλμπουμ;
…άσχετα το καθένα μεταξύ τους, έτσι;
:):!:
Λινκ; 
τύμπανα ποιός έγραψε?
εννοώ ρυθμούς κτλ, τα έγραψε ο Mangini ή του τα δώσαν έτοιμα?
Μάλλον αυτός θα τα έγραψε εκτός αν:
- τα έπαιξε ο Rudess στα πλήκτρα και του τα έδωσε έτοιμα
- τα φτιάξανε σε κανα Drumkit From Hell και του είπανε “θα παίξεις ΑΥΤΑ”
μέχρι και στο cubase μπορείς να γράψεις τύμπανα ρε. δε νομίζω ότι ένας απ τους 3 δε θα ξέρει να το κάνει.
[B][U]Εδώ [/U][/B] μπορείτε να δείτε όλες τις πληροφορίες. Φαντάζομαι οτι μιλούσαν γενικά για τη μουσική, λογικά τα μέρη των drums τα έγραψε ο Mangini.
Πάρτε και μία συνέντευξη του Mangini: [B][U]link[/U][/B]
[SPOILER]
[/SPOILER]