Να με σχωρουν οι μοντερατορες αν υπαρχει παρομοιο αλλα επτσατσα τσε ζεν υπηρχε…
Λοιπον ο τιτλος ειναι ξεκαθαρος και ξεκιναω
ωραία τόπικ…
-να στρώσει λίγο η δουλειά τώρα να βγάλω κάνα φράγκο
-να μου αρέσει η σχολή
-να πάρω το δίπλωμα γρήγορα
αλλά με τρώει πάντα
-να γυρίσω πίσω το χρόνο…
-Να αποκτήσω όλα μα όλα τα κόμιξ του κόσμου…
-Να παρακουλουθήσω αγώνα των Lakers στο γηπεδό μοας
Και όσο αφορά πιο σημαντικά πράγματα
-Να τλιώσω τη σχολή έχοντας καλούς βαθμούς και ανάλογα καλές εμπιρίες ώστε να έχω πάρει ότι καλύτερο μπορώ.
-Να μείνω μονος μου,ανεξάρτητος,αλλά χωρίς να ξεχάσω πόσα πράγματα υπάρχουν έξω απ’ το μικροκοσμό μου που αξίζουνε.
Nα δω zeppelin(με τον Jason , τι να κανουμε)
Να γυρισω ολη την αμερικη
Θέλω:
-Οικογένεια με δύο ή παραπάνω παιδάκια
-Ταξίδια (Ονειρικός προορισμός: Κούβα)
-Σταθερούς φίλους δίπλα μου για πάντα
Eιναι πανακριβα τα γαμημενα εκει.Απο τις ωραιοτερες περιοχες του πειραια
αντιγραφω τον ifrit και λεω
-Ταξίδια (Ονειρικός προορισμός: Αργεντινη)
Το ξερω. 
Αλλα που θα μου παει θα το καταφερω καποτε…
Mια mustang!!!
Α!Κ μια θεση στο Υπουργείο Οικονομικών…Ζητάω πολλά???
-Να μην δω κανένα άλλο μέλος της οικογένειας μου ή φίλο μου να πεθαίνει στο νοσοκομείο. Να μην ξαναπατήσω σε νοσοκομείο ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος που ξέρω ή δεν ξέρω. Να μην ξαναπώ τις λέξεις γιατρός, φάρμακα, εγχείριση, επιπλοκές και τα συναφή. Never again…
-Να μην πάθω ποτέ ξανά κατάθλιψη (current score:3)
-Να μην κοιτάξω πίσω στο τέλος και να πω ότι δεν ήμουν εγώ και δεν έζησα…Να έχει κάποιο νόημα όλο αυτό…Οποιοδήποτε νόημα…
Όλα τα άλλα, οι συναυλίες που θέλω να δω, τα μέρη που θέλω να πάω, το όνειρο να τραγουδήσω και γω κάποια στιγμή (dream on, baby, dream on!..), αυτά που θέλω να αποκτήσω ή να κάνω είναι απλώς όνειρα, όχι όνειρα ΖΩΗΣ…
Ποτέ μην παίρνετε την καλή σας υγεία σαν δεδομένο. ΠΟΤΕ.
Για την ωρα το ονειρο ειναι να τελειωσω τον στρατο και να μεινω μονος μετα. Αλλα στην ουσια αυτο που θελω σαν ονειρο ζωης ειναι μια δουλεια που θα μου αρεσει ακομα και αν δεν εχει πολλα λεφτα, δεν με νοιαζουν τα λεφτα αρκει να ειμαι καλα και να περναω καλα και να εχω καλους ανθρωπους γυρω μου.
Προς το παρον τιποτα δεν ισχυει
Θα δουμε τι εχει να φερει το μελλον…:?
Να είμαι πάντα ο εαυτός μου …(και όλα τα αλλα έρχονται…)
-Να ωριμάσω
-Να φύγω για εξωτερικό για σπουδές κάποια στιγμή στο μέλλον
-Να μείνω μόνιμα στον Καναδά
-Να έχω ένα αξιοπρεπές εισόδημα
-Να βρεθεί μια 2μετρη καστανόξανθη Σουηδέζα να κάνουμε χωριό
κτλ. κτλ.
Αμήν αδερφέ! Δεν είμαστε και λίγοι που το θέλουμε 
Αυτό το είχα και εγώ, μέχρι πέρυσι που κατάφερα να το πραγματοποιήσω. Πιό εφικτό από το να κερδίσει ο Θρύλος το Champions League αλλά ακριβό…
Όταν θα μπορέσεις πάντως, αξίζει για την ατμόσφαιρα και την εμπειρία, και ας έχει φύγει ο Kobe:(
Αλλά όσο ωραία και να είναι αυτά το πιό σημαντικό τελικά είναι αυτό που γράφει ο RoPe:
Δυστυχώς ταυτίζομαι απόλυτα με αυτό που γράφεις, τα τελευταία 3 χρόνια -και αυτή τη στιγμή που γράφω-έχω φάει τα νοσοκομεία με το κουτάλι για κοντινούς συγγενείς μου και το χειρότερο είναι πως ξέρω πως δεν πρόκειται να τελειώσει αυτό…
Να μπορώ σε καμιά 15ετία να διασχίσω σολο τον Ατλαντικό με ιστιοφόρο…
Απορία,με ποιούς παίζαμε και πόσο έληξε? Να ξέρω αν μας γκαντέμεψες:p
Βασικά…εεε…είναι η RoPe… ΟΚ, που να το ήξερες, απλά το λέω για το μέλλον! 
Αυτό είναι το χειρότερο. Να ξέρεις ότι δεν πρόκειται να τελειώσει. Να μην υπάρχει φως. Να μην υπάρχει ανακούφιση και ελπίδα. Να χάνεις αυτούς που αγαπάς και να είναι όλα μαύρα και κάποιοι άντε-να-μην-χαρακτηρίσω-τώρα “γιατροί” να αντιμετωπίζουν τον άνθρωπό σου σαν ενόχληση στην καθημερινή ρουτίνα τους, σαν αναγκαίο κακό και να σου πετάνε στα μούτρα ότι θα πεθάνει συνεχώς, χωρίς ίχνος συμπόνοιας…
Εύχομαι να έχεις υπομονή και κουράγιο. Απεριόριστα. Είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις έτσι κι αλλιώς. Και να λες στους αγαπημένους σου όλα όσα θες καθημερινά…
Δυστυχώς, όσες συναυλίες και να δω τίποτε δεν θα σβήσει αυτή την πίκρα, τον πόνο, τον θυμό, την απογοήτευση…