Αν δεν κάνω λάθος, νομίζω πως είναι η πρώτη δισκογραφική “προσπάθεια” του Einar Selvik (Wardruna).
Τύμπανα έπαιζε εδώ.
Οι Γάλλοι Anthracite, οι οποίοι δημιουργήθηκαν το 1983, κυκλοφόρησαν το μοναδικό τους άλμπουμ Plus Précieux Que L’Or το 1987. Κλασικό heavy metal, κ λατρεύω την συγκεκριμένη γλώσσα στο heavy metal.
4 Likes
Μια και είδα πιο πάνω τους Target, θυμήθηκα αυτούς:
και κάτι ακόμα πιο obscure:
8 Likes
Φοβερή ροκιά με γυναικεία φωνητικά και κιθάρες-ξυράφια
edit: Τι σκ@τ@ έχει γίνει και δεν κάνει previews στο youtube το forum?
5 Likes
Αν δεν ανοίγουν τα previews, δοκιμάστε να πατήσετε share στο youtube και να πάρετε το link από εκεί.
Πολύ ωραία τα τελευταία πραγματάκια που ανεβάσατε, θα κάνω ειδική αναφορά στους Anthracite για να πω πως παραδόξως ενώ η γαλλική δεν μου αρέσει καθόλου, το γαλλόφωνο χέβυ μέταλ το αγαπώ. Και επιβεβαιώθηκε και με τους Anthracite, μου άρεσε αρκετά ο δίσκος!
Προτασούλα από μένα, ο μόνος δίσκος των Razormaid, το φοβερό και τρομερό First Cutt. Τι έχουμε εδώ; Την επιτομή του hard ‘n’ heavy (μην ακούσω για glam, κυρίως αισθητική ταμπέλα είναι). Στο First Cutt ακούμε την τομή, ένα ήχο ακριβώς στο μεταίχμιο μεταξύ hard rock και heavy metal. Ελάχιστες φορές κατεβαίνουν οι ταχύτητες (υπάρχει η απαραίτητη μπαλάντα), αλλά εδώ έχουμε την πουτανιά του hard rock με heavy metal riffs και τσαμπουκά, ένας συνδυασμός που προσωπικά με τρελαίνει. Έχεις όλη την καλώς εννοούμενη 80ιλα, βγάζει αυθόρμητα μια υπέροχη νοσταλγία ο δίσκος, και έχεις υπέροχη μουσική για αυτό το πακέτο. Φανταστικός δίσκος, riffs ξυράφι, κολλητικά τραγούδια, τρελή φωνάρα με πυγμή, γνήσιο attitude “θα τα πούμε στη γούβα του Βάβουλα”, όλα όπως πρέπει. Τώρα αν είναι obscure δεν ξέρω, underground σίγουρα, ας περάσει.
7 Likes
thx!
Επιμένουμε γαλλικά λοιπόν με τους Attentat Rock, που για μένα ήταν αποκάλυψη. Η δική μας Cult Metal Classics Rec επανακυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο τους, από το μακρινό 1981, το 2019 κ άμεσα με έπιασε από το σβέρκο. Απολαύστε.
youtube.com/watch?v=whBwjYUr90M&ab_channel=HeavyMetalManiacs
Όπως επίσης κ το ομώνυμο EP των Sortilege, το οποίο είναι ακατέβατο δεκάρι. Στα ίδια υψηλά επίπεδα κινείται κ το full length Metamorphose. To 2o άλμπουμ δεν το έχω ακούσει δυστυχώς.
https://www.youtube.com/watch?v=7fvehc98MXo&ab_channel=Thunderspell
4 Likes
To 2o ειναι ακομα καλυτερο (για μενα)
1 Like
Α, ναι? Δεν ασχολήθηκα καθόλου με το 2ο άλμπουμ τους, θα το κοιτάξω.
Ας πάμε και σε κάτι τελείως διαφορετικό. Το μακρινό 1998 και πριν οι agalloch βγάλουν full length τα τότε μέλη τους είχαν και άλλη μία μπάντα που παίζανε ατμοσφαιρικό death metal εμπλουτίζοντάς το με ξένα προς το μέταλ όργανα όπως σαξόφωνα. Ήταν οι εποχές προ ίντερνετ όπου πήγαινες στο δισκάδικο και έπαιρνες cd λόγω εξώφυλλου ή λόγω καλής κριτικής στο χάμερ ή στο invader. Αυτό η αλήθεια είναι ότι δε θυμάμαι γιατί το είχα πάρει αλλά θυμάμαι πολύ καλά την πλάκα που είχα πάθει. Είναι δίσκος που ακόμα βάζω μία στο τόσο και σίγουρα πολύ περισσότερο από οτιδήποτε in flames(παλιά) για παράδειγμα. Δεν ξέρω αν είναι όντως τόσο καλό ή απλά φαίνεται σε μένα , όπως και να έχει όμως αξίζει αυτιά
4 Likes
Πολύ καλό ιταλικό power
1 Like
7 Likes
Παρακολουθούσα μια κουβέντα στο φβ, σε μια νορβηγική ομάδα κ προτάθηκε το παρακάτω διαμαντάκι. Εντελώς obscure, νορβηγικό, μελωδικό black metal, μέλος του οποίου είναι ο τυπάς από Edge Circle Productions. 2 κομμάτια λοιπόν, από το Daylight Wings Collide ep του '98 από τους Enchanted.
Δηλώνω μαγεμένος…(εντάξει , καταλάθος έγινε αυτό… 
)
6 Likes
Παρατήρησα ότι αυτό το topic αναπτυσσόταν ταχύτατα τις πρώτες μέρες δημιουργίας του κι εμένα κάτι τέτοια με φοβίζουν 
Σήμερα βρήκα τον χρόνο και μπήκα κι έριξα μια ματιά κυρίως σε μπάντες του ήχου που μου αρέσει πιο πολύ (δλδ προς γενικευμένη “extreme” μεριά aka black/death/thrash).
Πολλές και καλές προτάσεις, εξεπλάγην θετικά με τους Έλληνες Stigma πχ. Άλλες προτάσεις που εκτίμησα: Steel Mill, Spectral Illusion, Dead Horse, Seance.
Με τη σειρά μου θα βάλω 2-3 πραγματάκια τα οποία δεν τα λες και τόσο άγνωστα αλλά αν δεν έχεις μεγάλη σχέση με τον ήχο, ίσως και να υπάρξει κάποιος που δεν τα έχει ακούσει.
Merciless: Σουηδικό θρας/ντεθ
Demolition Hammer: Sepulturικό θρας εποχής Arise
Slaughter: Όσοι αγαπάνε Chuck, λογικά ξέρουν αυτούς τους Καναδούς που ήταν από τους πρωτεργάτες του deathίζοντος thrash (κλασική recommendation και του Feinriz)
Ποιο EP έχει βαφτίσει ~3 σύγχρονες thrash/death μπάντες; Η απάντηση στο setlist του παρακάτω link
11 Likes
9 Likes
Μπήκε δυνατά ο @plex27, ανταποδίδω με θρασίλα χύμα, ακατέργαστη από Αμερική (της Dark Angel σχολής, δηλαδή σπίντα, λύσσα και άγιος ο θεός). 2 EPs έχουν όλα κι όλα, αξίζουν και τα δύο.
7 Likes
Ωραιος ο @plex27, ολα δισκαρες αν και οχι τοσο obscure, ολα θεωρουνται ψιλο-κλασικα στον thrash/death κοσμο
2 Likes
Aφου το γυρισαμε στο θρασοντεθ να ποσταρω κι εγω τους αγαπημενους μου Sindrome με δυο demo μεχρι το 1990. Εδω το πρωτο και καλυτερο για μενα, μακαρι να χανε βγαλει δισκο τωρα θα θεωρουτανε στα κλασικα του thrash/death εκεινης της περιοδου που εβραζε αυτος ο ηχος.
https://www.youtube.com/watch?v=eVRE4VxzX0g
Kαι τους Morbid Scream με επισης δυο ντεμο γυρω στα τελη 80’s
4 Likes