Υπεροχο thread!
Melancholy…Να λοιπον μερικα κομματια που με αγγιζουν βαθυτατα και με τα οποια εχω περασει πολλα! Agalloch-The Melancholy Spirit
Εχει μια απο τις καλυτερες εναλλαγες που εχω ακουσει στο λεπτο:6’30
Nocturnal Depression-Host
Απ’τον πρωτο ηχο μπορεις να νιωσεις τι επεται…δεν μπορεις να επιλεξεις λεπτο ευκολα!
Saturnus-Softly On The Path You Fade
Κλεινω αποψε με αυτο το απο Saturnus που στο λεπτο:5’32 φθανει στην κορυφωση… !I’ll be back:)
Softly on the
path you and I fade
in the shining light…!
Εdit:Προσπαθω μιση ωρα τωρα να το κανω αλλα δεν μπορω να κανω το κολπο με τα λεπτα να με συγχωρειται…
Ρε. Σημεία λέμε ρε. Έχει ποστάρει ο Κολοκύθας πώς να κάνουμε τα λινκ να μας πετάνε εκεί που θέλουμε. Αν δεν το πετυχαίνουμε, απλά ποστάρουμε και το χρόνο του σημείου.
Αν αρχίσω την τρέλα με αναθεμα παει και δεν συνεχίζεται. Συγκροτημα μελαγχολιας νούμερο ένα. Αν κι εγώ φτάνω στα δάκρυα με το natural disaster.
Martian δεν θα ξαναπω ποσο νιωθουμε ο ενας τον άλλον σε κάτι τέτοια.
If only I could turn all things around…
Όσο για annihilator μαζι κλαίγαμε στο λαιβ
Ρε Μακιντος αυτά είναι κομμάτια, όλα…
Λοιπόν… Γενικά το βρίσκω πολύ υγιες να μελαγχολείς με τη μουσική… Μερικά αγαπημένα μου…
[B]crimson glory- lonely[/B]
[B]crimson glory- lost reflection[/B]
ορισμοί της μελαγχολίας θα συμφωνήσουν όσοι ξέρουν…
[B]
steelheart- she’s gone[/B]
ε γιατι σε πονάει είτε το ακους, το σκέφτεσαι το διαβάζεις…
[B]scyclad- anotherdrinkingsong[/B]
μια μελαγχολια-νοσταλγια…
Τhey’re coming down to celebrate, to sing and dance and to escape a crazy world where everything seems wrong…
[B]
saturnus- rain wash me[/B]
will the rain wash away…
[B]tool- lateralus[/B]
δεν έχω και πολλά να πω…
[B]fates warning- we only say goodbye[/B]
there’s never time to say all the things we need to say…
[B]
madder mortem- a different kind of hell[/B]
και γενικά η μουσική τους πονάει και σε χτυπάει βαθεια μέσα…
[B]nevermore- the heart collector[/B]
κλαίω κάθε φορά με αυτό το κομμάτι
[B]και με αυτό[/B]
[B]και με αυτό…[/B]
[B]
opeth- windowpane[/B]
ειδικά εδώ στην έκδοση του lamentations…
και τώρα 3 από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα μελαγχολιας.
Το τριπτυχο βροχη- εγώ, κι ε΄να από αυτά τα τρία έχει συχνα την τιμητική του
[B]pain of salvation[/B]
[I]-reconciliation[/I]
I was always on my mind but never on my side
run, but if you run away you’ll lways have to hide…
[I]-ιn the flesh[/I]
sometimes we need to walk alone…
[I]-sisters[/I]
a child of the wild just like you…
[B]my dying bride[/B]
επειδη λογικα θα υποθουν πολλα για τους μαστορες της μελαγχολιας θα αρκεστώ σε αυτό που εμενα με πληγώνει…
[B]sear me 1993[/B]
καιιιι οι υπέρτατοι [B]porcupine tree [/B]που τόσο έχω αγαπήσει…
[I]-a smart kid[/I]
A spaceship from another star
they ask me where all peaple are
What can I tell them?
I told them I’m the only one
There was a war but I must have won
Please take me with you…
[I]-trains[/I]
κλασσικό και αγαπημένο…
always the summers are slipping away…
[I]-lazarus[/I] [U](πονάω ΚΑΘΕ φορά που το ακουω…)[/U]
I survived against the will of my twisted folk
But in the deafness of my world the silence broke
[I]
-fear of a blank planet[/I]
your shallow proclamations all misinformation.
Και σταματαω γιατι αν συνεχισω θα με πάρει το πρωι. Θα επιστρέψω όμως.
Όποιος αντέχει το σεντονι ας το διαβάσει
Και προσωπικά, αν για τη μελαγχολία γράφτηκαν όλα αυτά τα κομμάτια εδώ μέσα… εγώ την αγαπώ την μελαγχολία.
Στο 2:10 και ξανά στο 4:37 - 5:05. Όταν το είχα live δεν είχα κρατηθεί και με πήρανε τα δάκρυα.
Και μιας και τους έπιασα θα βάλω κι άλλο ένα:
Uriah Heep - Dream On
[I]This hotel room’s a lonely place
It’s a one night cell I must escape
So I drink away my loneliness
So I can sleep and dream again[/I]
@shaman Ωραίος! Αφορμή να τους ψάξω περισσότερο (αν αξιωθώ).
να βάλω και γω ένα αν και ψήνομαι να το βάλω ολόκληρο στα τραγούδια που σας κάνουν λιώμα.
Τέλος πάντων θα προσπαθήσω να ξεκόψω σημεία.
Εισαγωγή για να μπεις στο κλίμα:
[I]Here I stand all alone
Have my mind turned to stone
Have my heart filled up with ice
to avoid it’s breakin’ twice
[/I]
Στο Big City Nights των Scorpions με πιανει μεγαγχολια στα 2 κουπλε. Δεν ξερω πως και γιατι, κατι στον τροπο που τραγουδαει ο Klaus ισως. Παντως ναι, νιωθω μια μελαγχολικη διαθεση…
[U]Opeth - Bleak[/U]
[I]Devious movements in your eyes
Moved me from relief
Breath comes out white clouds with your lies
And filters through me
You’re close to the final word
You’re staring right past me in dismay
A liquid seeps from your chest
And drains me away[/I]
Ο.κ. το ξέρω πως το thread μιλά κατά προτίμηση για σημεία τραγουδιών και όχι για ολόκληρα τραγούδια αλλά το παρακάτω είναι διάρκειας μόλις 2 λεπτών.
Αυτό το τραγούδι είναι πολύ ιδιαίτερη περίπτωση.
Βρίσκεται σε ένα από τα καλύτερα doom albums ever και μάλιστα μεταξύ δύο τραγουδιών/επών.
Είναι μικρούλι, κι όμως βγάζει μια απίστευτη μελαγχολία.
Στα φωνητικά είναι ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Dave Chandler, ο οποίος πιο πολύ απαγγέλλει τους στίχους παρά τραγουδά.
Η χροιά της ακουστικής κιθάρας σε συνδυασμό με την ηλεκτρική και τα γυναικεία δεύτερα φωνητικά κάνουν τη διαφορά.
Το αποτέλεσμα ακούγεται κάπως “ξεκούρδιστο” και σου βγάζει μια παρακμή η οποία ταιριάζει απόλυτα με τους στίχους.
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, πάντως εμένα πολλές φορές έχει μιλήσει στην ψυχή μου.
Δεν χρειάζονται πολλά για να σε αγγίξει μια μουσική και μερικοί (απλοί) στίχοι τελικά…
Converge - Heaven In Her Arms, 1:12. Μελαγχολία και τσαντίλα μαζί.
[I]
“Forgive me for the sadness
And the bringing of you down
I just needed a lover and I needed a friend
And there you were”[/I]
[I]“how Can we go through this
-with wounded wing before we learned how to fly
how can i control desires
-when desires burns on a chilly autumn Night?”[/I]
[I]“Something cold is forced inside her
A tear spills down her cheek
Stillborn songs of a dead dreamer
Hymns of the needle freak
With sunlight in her hair she smiles like she don’t care
Her dreams are liquid blue
I cut myself again and again to remind myself of you”[/I]
οι fates warning εχουν ενα διαολεμενο τροπο να φτιαχνουν μελαγχολικα τραγουδια που σε συνδιασμο με τους ενδοσκοπικους στιχους του μαθεος αφηνουν ενα γκριζωπο αποτελεσμα στο τελος αν μπορω να χρησιμοποιησω αυτη την εκφραση…μια πικρια
