One Album Groups

Που το βρηκες ρε παιχτη ??!! 8O

To είχα παραγγείλει από fnac στη γλυφάδα πριν κλείσουν. δε νομίζω πάντως να είναι δύσκολο να το βρεις, σε γνωστά site παίζει κανονικά νομίζω και σε καλή τιμή

[B]Thergothon -Stream from the Heavens
[/B]

Aπό τα πρώτα δείγματα funeral doom και ακρογωνιαίος λίθος για το doom γενικότερα

[B]Kvist - For Kunsten Maa Vi Evig Vike
[/B]

Διαμάντι μελωδικού black metal

Αυτα τα δυο.Δεν ξερω αν εχουν αναφερθει ξανα.

Πάμε ένα γερό bump εδώ.

[SIZE=“4”][B]Wild Butter - Wild Butter[/B][/SIZE] (1970)

Από το Akron του Ohio των ΗΠΑ ήταν οι Wild Butter.
Κουαρτέτο που έπαιζε ένα πετυχημένο μελωδικό κράμα psych/prog.
Τυπική, εξαιρετική παραγωγή 70’s, συμπαθητικά τραγουδάκια, ωραίες κιθάρες (και ηλεκτρικές και ακουστικές), ζωντανά τύμπανα (και ντέφι που γουστάρω) και φυσικά hammond. Ο άσσος στο μανίκι της μπάντας όμως είναι τα φωνητικά.
Εκτός από τον frontman ο οποίος έχει μια γλυκιά, γήινη χροιά που σε κερδίζει με την πρώτη αυτιά, όλη η μπάντα κάνει φωνητικά. Το αποτέλεσμα είναι δουλεμένα chorus με ωραίες αρμονίες που θυμίζουν λιγάκι Wishbone Ash μεγαλεία.
Τέλος να αναφέρω, πως ο δίσκος περιέχει 3 διασκευές.
Μία στο “I’ve Been Waiting For You” από το ντεμπούτο άλμπουμ του Neil Young, μία στο “New York Mining Disaster 1941” των Bee Gees (:):!:slight_smile: και μία στο “Never Comes the Day” των Moody Blues.

[B]“From One Who Sang The Song”[/B]
[B]“Terribly Blind”[/B]

[B]∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴∴[/B]

[SIZE=“4”][B]Asgard - In The Realm Of Asgard[/B][/SIZE] (1972)

Και μιας και αναφέρθηκαν οι Moody Blues, είναι αυτοί οι οποίοι θα μας συνδέσουν με τους Asgard (ίσως ορθότερα Asgærd αλλά για λόγους search ας το κάνουμε πιο απλό) περνώντας στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς το μοναδικό αυτό άλμπουμ τους κυκλοφόρησε μέσω της εταιρείας τους Threshold.
Εδώ έχουμε μερικά κοινά στοιχεία με τους Wild Butter αποπάνω. Το βασικότερο είναι πάλι τα πολύ καλά χορωδιακά φωνητικά που αυτή τη φορά ίσως φέρουν στο μυαλό Uriah Heep εποχής Byron. Από εκεί και πέρα έχουμε λίγο πιο progressive προσανατολισμό στη δομή των κομματιών και στον ήχο.
Κάτι που ξεχωρίζει είναι η χρήση βιολιού που δένει αρμονικά και δεν ξενίζει.
Στο ομότιτλο τραγούδι που θα ακούσετε παρακάτω βγαίνει και ένα επικό feelin’ που ήταν ίσως αναμενόμενο λόγω του ονόματός τους που παραπέμπει στη Σκανδιναβική μυθολογία.

[B]“In The Realm of Asgard”[/B]
[B]“Friends”[/B]

Τι να πρωτογράψεις εδώ, καμιά 100ριά σελίδες θέλουμε για 60s/70s…

[B]τιμιο Heavy-Epic[/B]

[SPOILER]
[/SPOILER]

[B]Αντρικειο καραHeavy[/B]

[SPOILER][/SPOILER]
[B]
γγκκκκκκκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρραουργκ![/B]

[SPOILER][/SPOILER]

Η μπάντα αυτή έχει επηρεάσει πολλούς…

[B]Nemesis - Day Of Retribution[/B] (1982)

Ενας και μοναδικος δισκος απο τον ηγετη των Candlemass. Υπαρχουν σημεια μεσα που εχει χρησιμοποιησει και σε δισκους τους. Πολυ καλος δισκος, μοναδικο μειον τα φωνητικα που κανει ο ιδιος ο Edling τα οποια ειναι κατω του μετριου. Αντε και η μετρια παραγωγη. Μουσικα ομως ειναι πολυ πιο αληθινο και αγνο απο πολλα δισκακια που κυκλοφορουν στις μερες μας.

Να δώσω τα εύσημα και εγώ στα [B]Kvist[/B], [B]diSEMBOWELMENT[/B], [B]Thorns[/B], [B]Mysticum[/B] (πρωτοπόροι στα industrial-τέτοια) και φυσικά στο [B]Disincarnate[/B]. Dargaard μου έκλεψες το ποστ μιας και λατρεύω το συγκεκριμένο δίσκο, στα τοπ των death metal. Επιτέλους ακούστε τον.

Ξεκινώ με τους Φινλανδούς [B]Demilich[/B] φυσικά και το [B]Nespithe[/B] το 1993

Οι πρωτοπόροι στο technical death metal. Ο δίσκος είναι τρομερός, περίεργος και οι γνώστες τους είδους θα τον λατρέψουν ολόκληρο. Οι υπόλοιποι μπορεί να μην το γουστάρουν.

Μετά συνεχίζω με Σουηδία μεριά και τους [B]Carnage[/B] με το [B]Dark Recollections[/B] το 1990

Γρήγορο, βάρβαρο death metal. Οι φαν των Entombed θα λατρέψουν. Μεγάλο άλμπουμ επίσης που προφανώς θάφτηκε από τα death album εκείνων των εποχών στη Σουηδία. Και το λέω αυτό γιατί τα μέλη των Carnage έφυγαν μετά για Dismember φάση που είχαν πολύ μεγαλύτερη αναγνώριση, όπως και ο κοκκινοτρίχης Amott αφοσιώθηκε στους Carcass.

Μένω στη Σουηδία και στους [B]Necrony[/B] με το [B]Pathological Performances[/B] το 1993

Εδώ οι Necony κινούνται σε πιο death/grind ρυθμούς. Δίσκος μνημείο θα έλεγα. Και για τα τυπικά οι Nasum ξεκίνησαν ως side-project των Necrony.

Συνέχεια με Αμερικάνους [B]Ripping Corpse[/B] και [B]Dreaming with the Dead[/B] το 1991

Εδώ είμαστε σε πιο death/thrash φάση. Επίσης δίσκος που αξίζει. Κιθαρίστας εδώ ο Erik Rutan ο οποίος αποχώρησε για να βρει την τύχη του στους Morbid Angel.

Δυστυχώς δεν μπορώ να συμπεριλάβω τους Αμερικάνους Sadistic Intent και τους Σουηδούς Nihilist μιας και δεν μπόρεσαν να βγάλουν κάποιο full μένοντας σε EP, Demo και Compilation.

[B]Phantom’s Divine Comedy part I[/B]

Ομπσκουρίλα 1974 με προτομεταλ αισθητική και [B]παρασκήνιο[/B]. Θα μπορούσε να λέγεται και frank’s divine comedy (ξερωγώ). Για όσους - ες γουστάρουν φωνές τρυπήματος morrison… αλλά και για τους λάτρεις των θεωριών συνομωσίας.
Απλά πράγματα.

wraio auto mou fanike, alla to paraskhnio einai ypervoliko! dLd, siga min tragoudouse kai o poulikakos :!:

Είναι καλύτερο από την περιγραφή που έδωσα πάντως (και ας μη παίζει ο πουλικάκος!). Φήμες οι οποίες θέλουν το μικρό όνομα του τραγουδιστή να είναι [B]φρανκ[/B] παραμένουν ανεξακρίβωτες…


[B]ATLANTIS PHILARMONIC - 1974[/B]

[B]DR. Z - THREE PARTS TO MY SOUL 1971[/B]

[B]PATERNOSTER 1972[/B]

Σορυ για το triple post, αλλα σκανε φλασιες απροειδοποιητα :stuck_out_tongue: