Πολύ ησυχία είχε πέσει στο thread…και τόσο πολυαναμενόμενη κυκλοφορία.
Λοιπόν, συμφωνώ απόλυτα τόσο με dyingfreedom όσο και με dekay. Toν έχω ακούσει πολλές φορές τον δίσκο, είναι καλός δίσκος, αλλά όχι το κάτι παραπάνω δυστυχώς. Έχει τις στιγμές του (μετά το δεύτερο μισό ο δίσκος ανεβαίνει, εκεί στο Haxprocess… στο Folklore επίσης), αλλά γενικά υπάρχει θέμα έμπνευσης σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ.
Υπήρξε μια μεγάλη και δραστική αλλαγή στον ήχο…ο Αkerfeldt ως τελειομανής ψείρισε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια για να ηχεί το άλμπουμ όπως το είχε φανταστεί…έδωσε πάλι μεγάλη σημασία στην ατμόσφαιρα…φαίνεται ότι έλιωσε πάλι ο άνθρωπος στο στούντιο, η παραγωγή είναι απαράμιλλη…αλλά στην πορεία κάπου ξέχασε τις συνθέσεις.
Το άλμπουμ παρόλα αυτά το θεωρώ καλό. Σίγουρα όταν πειραματίζεσαι και κάνεις τέτοιες δραστικές αλλαγές, παίρνεις ρίσκα…είναι δεδομένο ότι κάποιες φορές αυτό που περιμένεις δεν θα σου βγει. Προς τιμήν τους που ψάχνονται έτσι. Κρίνοντας μόνο μουσικά θεωρώ τους Opeth το συγκρότημα της προηγούμενης δεκαετίας, είχαν μια αξιοθαύμαστη συνέπεια εξαιρετικών δίσκων, τέτοια που δεν συναντάς αλλού και έχουν καταφέρει πάρα πολλά. Το αν αυτός ο δίσκος σηματοδοτεί κάτι καινούργιο για το συγκρότημα ή απλά ήταν ένας πειραματισμός θα φανεί στην πορεία.
Το αλμπουμ ειναι απιστευτο αλλα σιγουρα δεν απευθυνεται στους μεταλαδες οπαδους των Opeth.
Σιγουρα κι εγω θα προτιμουσα ενα αλμπουμ που να μην κοβει εντελως τις γεφυρες με το προσφατο παρελθον τους (Watershed,Deliverance κλπ).Ομως εχω ακουσει το δισκο καπου στις 10 φορες αρκετα προσεκτικα κι απο τη πρωτη ακροαση με κερδισε, πραγμα που δε περιμενα εχοντας ακουσει λιγο καιρο νωριτερα το Devil’s Orchad.
Famine, Folklore, Slither και το instrumental Marrow of the Earth ειναι πραγματικα απιστευτες συνθεσεις σε σημειο που δε σ ενδιαφερει αν ειναι δημιουργημα του Akerfeldt η’ οποιουδηποτε αλλου μουσικου/συγκροτηματος … απλα τις ακους και απολαμβανεις.
Δεν ειμαι της αποψης οτι θελει 100 000 ακροασεις για να το χωνεψει καποιος.Απλα οπως και το Damnation, θα κανει σε καποιους σε καποιους αλλους παλι οχι.Πολυ ωριμη δουλεια και σιγουρα ενα βημα πιο περα για τον ηχο του συγκροτηματος. Οσο και να μ αρεσε το Watershed δεν θα ηθελα ν ακουσω ενα κλωνο του απ τους Opeth.
Kαι εδώ φαίνεται πόσο ιδιαίτερος δίσκος είναι… H θα τον μισήσεις η θα τον λατρέψεις. Δύσκολα σου περνάει απαρατήρητος και προσωπικά απο το “1 απο τα ίδια” σίγουρα προτιμώ την στροφή στο prog rock…Φυσικά δεν περίμενα να έχει την ίδια απηχηση σε όλους τους φίλους τν Opeth, αλλά αυτό είναι κ το λογικό όταν μία απο τις “αγαπημένες σου μπάντες” κάνει στροφή 180 μοιρών. Πιστεύω ο Akerfeldt έχει όλο το πακέτο για να γράψει prog διαμαντάκια.Γνώμη μου, επίσης, είναι οτι ήδη έχει πλησιάσει αρκετά και είμαι ακόμα ενθουσιασμένος με το album
οταν φτανεις στο σημειο να παιζεις μια απο τα ιδια και δεν εχεις να δωσεις υπαρχει και η περιπτωση το κλεινουμε το μαγαζι…η αλλαζω ονομα…αυτο δεν ειναι οπεθ αυτο ειναι κακιστο προγκ.υπαρχουν πολυ καλυτερες μπαντες
εγω ειπα οτι αμα δεν εχει να δωσει μια μπαντα αλλα πραγματα…γιατι οπεθ δισκο δεν εδωσαν απλα μας εδωσαν κατι αλλο,και μαλιστα μετριο που για ενα περιεργο λογο λανσαρεται και για καλο…
δεν διαβασες τιποτα μαλλον μεγαλε απλα ηθελες να πεταξεις την εξυπναδα σου…διαβασε καλυτερα τι γραφω σε παρακαλω και ασε τις εξυπναδες πιτσιρικο:lol::lol:
το μια απο τα ιδια για να στο κανω και νιανια μπας και καταλαβεις πηγαινε σε καποιο χρηστη που ελεγε οτι απο το να παιζει μια μπαντα τα ιδια και τα ιδια καλυτερα να αλλαζουν ηχο…και εγω λεω οτι αμα δεν εχεις να δωσεις μην το ταλαιπωρεις…μην μας πηδας εμας τους φιλους των οπεθ…αλαξε ονομα καλυτερα οπως αλλαξες και πορεια στην μουσικη σου…αυτα
Αν μη τι άλλο, μπράβο στον Akerfeldt για την κίνηση που έκανε - να γράψει στα παλιά του τα παπούτσια τι περίμεναν οι οπαδοί και η εταιρεία και να κάνει αυτό που του λέει η καρδιά του. Το πετυχημένο ή όχι του αποτελέσματος είναι ένα θέμα το οποίο προφανώς είναι συζητήσιμο. Κατ’ εμέ το αποτέλεσμα είναι πετυχημένο, έχει τις αδυναμίες του, αλλά η γενικότερη εικόνα είναι θετική.
Πάντως, με το δίσκο αυτό, ο Akerfeldt δείχνει ότι είναι πάνω απ’ όλα καλλιτέχνης που δεν εφησυχάζεται και αυτό θα πρέπει να του το αναγνωρίσουν όλοι.
Το ότι εσύ περιμένεις κάτι πολύ συγκεκριμένο από τους Opeth, είναι μάλλον δικό σου πρόβλημα, το οποίο φυσικά και δεν λαμβάνει άποψη ο mastermind του συγκροτήματος.
Κοίτα,ο καθένας έχει την άποψη του κ φυσικά κρίνει υποκειμενικά.Αυτός λοιπόν ο μέτριος και ανέμπνευστος δίσκος για έναν άλλο -όχι απαραίτητα οπαδό τν Opeth- είναι η πρώτη του επαφή ή μία αλλαγή κατεύθυνσης που την περίμενε και την γουστάρει τρελά! Πολλά τα παραδείγματα,μέσα σε αυτούς κ εγώ. Την γνώμη σου την κρατάς και δεν πρόκειτε να στην αλλάξει ούτε ένα review στο ρόκινγκ ούτε ένας χρήστης forum.Για μένα, αν θέλεις να αποκαλείσαι σοβαρό συγκρότημα κ όχι κερδοφόρα επιχείρηση, δεν παίρνεις τον ασφαλή δρόμο που κέρδισες τα fanboys …Γράφεις την μουσική που σε εκφράζει,την μουσική που θέλεις να ακούσει σήμερα ο ακροατής σου απο εσένα. Ο Akerfeldt το έπραξε και πραγματικά εγώ τον υποστηρίζω απόλυτα.
Λοιπόν αυτό το δίσκο δεν τον είχα ακούσει ολόκληρο μέχρι πρόσφατα. Τον άκουσα. Δεν ξέρω πως να τον περιγράψω. Τελείως διαφορετικό από αυτό που περίμενα αλλά και πάλι όμορφο. Θα μου πεις βέβαια, Opeth είναι, πως να μην είναι όμορφο;;; Πέρα όμως από το θέμα της μουσικής… τι εξώφυλλο ειν’ αυτό; Αν δεν είχε τα κεφάλια τους πάνω στο δέντρο θα ήταν υπέροχο!
προσωπικα το αλμπουμ μου αρεσει πολυ… με κανα δυο ακροασεις που εχω κανει βεβαια δεν εχω ολοκληρωμενη αποψη για κομματια κ.τ.λ…
δεν ξερω αν ειναι το μεγαλυτερο prog διαμαντι… αυτο που ξερω ειναι οτι τη γουσταρω πολυ αυτη τη στροφη των Opeth και χιλια μπραβο!!!:)
