Έλα τρομερό κομμάτι, νομίζω ότι έρχεται δισκάρα. Και πόσο χτυπητή η διαφορά πλέον με τον προκάτοχό του, το Heritage, όπου πραγματικά νομίζεις ότι κοροϊδεύανε…
Νομίζω ότι πλέον κατάφεραν να ενσωματώσουν τον μοναδικό τους ήχο και σε άλλο ιδιαίτερο είδος εκτός του μέταλ. Δώσε ρε μιχαλάκη λέμε
μαλλον θα εχουμε δισκαρο!
ιτσαουτδέαρ
Με μια πρωτη προχειρη ακροαση, εχω να πω πως ΑΥΤΟΣ ειναι ο δισκος που περιμενα να ηταν το Heritage. Second time’s the charm.
Ακουσα προσεκτικα τον δισκο ΜΙΑ φορα,ενα κλικ πανω απο το προηγουμενο αλλα και παλι δεν μου αρεσε.
Ωραιες μελωδιες και ατμοσφαιρα που θυμιζει Damnation σε φασεις,αλλα χωρις να μου λειπουν τα growls δεν βρηκα συνθεση που να με κολλησει στον τοιχο.
Ναι νομίζω μια από τα ίδια και εγώ, ενώ ενθουσιάστηκα με τα δύο πρώτα που είχαν βγεί και νωρίτερα, τα υπόλοιπα…αυτά δεν είναι συνθέσεις ρε μιχαλάκη…δε πειράζει όμως…
το Heritage μπορει να ηταν τελειως διαφορετικο αλλα ειναι το αλμπουμ που κατα ενα περιεργο λογο εχω ακουσει τις περισσοτερες φορες απο Opeth. Μαλλον γαμαει με εναν ιδιαιτερο τροπο.
Κι εγώ με καναδυο ακροάσεις δεν μπορώ να πω πως ενθουσιάζομαι, υπάρχουν ωραίες στιγμές, αλλά και κάποιες πολύ βαρετές.
Επίσης, ωραίος ο vintage ήχος στα πλήκτρα, αλλά να δοκιμάζεις και κανένα άλλο patch δεν είναι και τόσο ζόρι.
αυτό με τα πλήκτρα που είναι συνεχώς ο ίδιος ήχος ήταν το πρώτο που παρατήρησα. Τα δύο κομμάτια που ξέραμε απο παλιά συν το τελευταίο του δίσκου είναι πολύ καλά. Απο κει και πέρα ο δίσκος είναι απο μέτριος εως κακός. Έχει πραγματικά βαρετά σημεία και ανούσια, ενώ τα ρεφραίν απο τη μία μπαίνουν και απο την άλλη βγαίνουν. Επίσης, έχει παύσεις με ακουστικά σημεία που σου κόβουν το ρυθμό και που πραγματικά φαίνονται ανούσιες. Ακόμη και το τελευταίο κομμάτι που είναι πολύ καλό, πάει σε κάποιο σημείο να γκαζώσει και κόβεται απότομα…
Εγώ βρήκα τον δίσκο σε γενικές γραμμές να είναι σε καλό επίπεδο. Συμφωνώ με ένα πρόηγουμενο post ότι είναι είναι ένα κλικ πάνω από το Heritage.
Moon above, Sun below και Voice of Treason κομμάτια που ξεχωρίζω. Τα βάζω συνεχώς στο replay.
Μάλλον είμαι ο μόνος που τον θεωρεί πολύ κατώτερο του Heritage, χωρίς να απομακρύνεται ηχητικά από αυτό…
…είναι μια φυσική συνέχεια του ήχου και του ύφους του προηγούμενου τους δίσκου Haritage
…το Moon Above, Sun Below είναι όντως ένα πολύ όμορφο κομμάτι, με πολλά ήσυχα μέρη
…καλός δίσκος, που θέλει κάμποσες ακροάσεις…και για το πόσο θα μου αρέσει, και για το αν είναι καλύτερος απ’τον προηγούμενο
…στο Cusp of Eternity στο ρεφρέν ‘‘Aaaahhh’’ θυμίζουν τόσο τους Lacuna Coil, δεν θυμάμαι γαμώτο το κομμάτι:-k, που νόμιζα πως συμετείχε η Christina Scabbia:p
:):!:
Εν το μεταξύ μόνο σε μένα φαίνεται ότι το σημείο προς το τέλος του Moon above, Sun below, μοιάζει απίστευτα με το σημείο πριν το outro στο Reverie/Harlequin Forest από το Ghost Reveries?
Οι opeth έχουν βγάλει αρκετά Γαματα άλμπουμ και 2 άλμπουμ για τον πεο . Απλό . Αλλάξανε τα γούστα του μιχαλακη ως προς το πως ήχο γράφει μουσική . Ας τον ακούνε οι οπαδοί των Μπιτλς και του προγκρεσιβ ροκ των 70s
Λοιπον τωρα που τον ακουσα περισσοτερο εχω να πω οτι μου αρεσει ΠΑΡΑ πολυ. Το heritage δεν μου ειχε αρεσει καθολου. Αυτο ακουγεται πολυ ευχαριστα, μου φαινεται πιο εμπνευσμενο και λιγοτερο επιδευμενο, εχει πιο καθαρη παραγωγη κι εχει κι αυτη την ωραια laid back ατμοσφαιρα που ταιριαζει και με το καλοκαιρι 
Μερικες παρατηρησεις για τα σχολια απο πανω:
- Απο πληκτρα εχουμε mellotron, organ και πιανο (τουλαχιστον). Ποσα αλλα χρειαζεστε? Δλδ αλλοι 70ς προγκ δισκοι εχουν παραπανω?
- Σαε ελλειψαν τα ΡΕΦΡΕΝ? Για opeth μιλαμε ή για Powerwolf?
- Μου κανει εντυπωση πως υπαρχουν ανθρωποι που τα τελευταια δεκα χρονια ακουνε τις εκαστωτε καινουριες κυκλοφοριες της μπαντας για τα GROWLS και γενικα για το metal της υποθεσης.
Μην σου κανει εντύπωση . Είναι αλήθεια … Μερικοί τους ακούμε απο το πρωτο άλμπουμ εώς το ghost reveries . Δεν είναι κακό να παραδεχθούν οι υπόλοιποι οτι δυο σερί δίσκοι είναι για τα πανυγηρια
Κοιτα, ειναι αληθεια οτι αν εισαι (οχι εσυ προσωπικα) metal brother, οι opeth δεν ειναι πλεον για σενα. Βασικα απο το ghost reveries και μετα, σταματησαν να ειναι.
Μαζι σου