το καινουριο cd ειναι φοβερο,… μου αρεσει παρα πολυ και σχεδον ολα τα κομματια, το αγαπημενο μου, βέβαια ειναι το burden και το coil…
Ναι πραγματι το Coil ειναι κομματαρα…
Αχα!! Συμφωνω. Πολυ καλη συνεχεια… Εμενα ομως μου αρεσει πιο πολυ το Porcelain Heart…
[FONT=“Comic Sans MS”]Θα έλεγα συνολικά πως είναι ο πιο περιπετειώδης δίσκος των Σουδών, σε προκαλλεί να τον εξερευνήσεις όχι εγκεφαλικά, αλλά κυρίως λόγω συναισθήματος. Όλα τα κομμάτια έχουν να σου πουν κάτι και θα έλεγα πως λειτουργούν ως ενιαία ενότητα. Μου δίνει την εντύπωση πως οι Opeth επηρεάστηκαν αρκετά κι απ? τους Porcupine Tree και ίσως να θέλουν να γίνουν οι Pink Floyd του ακραίου ήχου. Δυνατό του σημείο η ατμόσφαιρα που την περιγράφει απολύτως το εξώφυλλο. Στοιχειωμένη αλλά και νοσταλγική, ρομαντική μα και σκοτεινή. Το Watershed είναι ένα μίγμα από μοντέρνο metal, prog rock, jazz και folk αλλά όλα αυτά περασμένα από το μοναδικό πρίσμα των Opeth. Mειώθηκαν αισθητά τα brutal φωνητικά, αυξήθηκαν οι ακουστικές κιθάρες, προστέθηκαν περισσότερα 70?s στοιχεία. Προσωπικά το θεωρώ ένα αριστούργημα του ατμοσφαιρικού ήχου, όχι όμως καλύτερο του Ghost Reveries. Γενικά το συναίσθημα που μου άφησε η ακρόαση του δίσκου ήταν γλυκόπικρο όπως και η μουσική τους. Αυτό που με σκλάβωσε περισσότερο ήταν οι μελωδίες, αυτό που με χάλασε ήταν τα πλήκτρα τα οποία βρήκα αρκετά απλοικά εν συγκρίσει με το προηγούμενο album. Όπως και να έχει, οι Opeth πειραματίστηκαν κάπως, σκαρφίστηκαν έναν δίσκο περίπλοκο, βαρύ μα και συνάμα εύπεπτο για τους μη μυημένους. Το σίγουρο είναι πως ξεχειλίζει από έμπνευση και ίσως το όραμα του Akerfeldt να βρίσκεται προς ολοκλήρωση. Πολύ πάνω απ’ τις υπόλοιπες κυκλοφορίες, αλλά σαν να μου φαίνεται πως οι Οpeth δεν είναι πια η μπάντα που φαινόταν να έρχεται απ’ το μέλλον…Τα 5 πρώτα κομμάτια εξαιρετικά!!! Απίθανος δίσκος, αλλά πλέον χρειάζεται προσοχή?[/FONT]
Metal Hammer + Rock Hard δίσκος του μήνα…
Κάτι λέει και αυτό…
Ότι φέτος τον Ιούνιο δε βγήκαν καλοί δίσκοι (ή άλλοι δίσκοι από γνωστά συγκροτήματα); 
:lol:
Αγόρασα σήμερα μια έκδοση που είναι σε στυλ φακέλου το εξώφυλλο. Δεν είναι η κανονική, έχει bonus ένα dvd, 3 bonus tracks, αλλα λείπει το Would? από Alice in Chains…:?
εγω παιδια,αυτον τον δισκο τον ακουω συνεχεια,εδω κ ενα μηνα(το κατεβασα δλδ…το προμο)…μιλαω σαν φανατικος Opethακιας…οταν τον πρωτοακουσα,δεν μου εκανε καμια ιδιαιτερη εντυπωση…ουτε την 2η φορα,ουτε την 3η…δν ξερω αν μου εφταιγε αυτη η αποτομη αλλαγη στον ηχο 'η οτι η μιση μπαντα πηγε για ψαρεμα…χεχε…αλλα ομολογω οτι τωρα πια,μου μοιαζει ως ο καλυτερος δισκος τους,μετα το Blackwater Park…αρκετα πιο σκοτεινος κ πιο περιπλοκος απ’ο,τι εχουν βγαλει,αλλα δν σταματαει να εχει την υπογραφη με κεφαλαια “OPETH”!!!..καντε τον κοπο να παρετε την limited edition με τα bonus tracks…ειναι αρκετα αξιολογα κ αυτα…
ο samael καλα τα λεει,
ο akerfeLD εχει οραμα, προφανως πολυ καλος δισκος.
Bλέπω ότι όλοι συμφωνούμε ότι είναι κατάτι κατώτερο από το Ghost Reveries…
:-k :-k :-k
κοιτα νομιζω οτι προσπαθουν να διευρυνουν τον ηχο τους κ να κανουν καποιες καινοτομιες,
δεν ειναι σωστη οπτικη γωνια να συγκρινεις τους δισκους σαν να ειναι ιδιοι.
Σίγουρα το watershed αξίζει πολλές ακροάσεις,μπορει να ειναι διαφορετικο απο τα προηγουμενα,αλλα οταν πειραματιζεσαι δεν εχεις σκοπο να κανεις 1 αλμπουμ που θα γινει το καλυτερο αλλα να βαλεις νεα στοιχεια στη μουσικη σου κ να αρχισουν να τα χρησιμοποιουν κ αλλες μπαντες,απο κει κ περα οποιος θελει ακουει το δισκο,Βεβαια αν καποιος εχειπεριορισμενα ακουσματα,μονο gore κ death,ή μονο progressive κ τεχνικουρες,τοτε φυσικο ειναι να μην του φαινονται ωραια ακουστικα οι καινοτομιες οπως τα γυναικεια φωνητικα στο πρωτο κομματι για παραδειγμα.Σκεψου οτι αν καποιοι δεν εκαναν πειραματικες ‘μαλακιες’ καποτε (celtic frost,death(progressiβiος περοδος) κα) πολλα απο αυτα που ακουμε κ τ θεωρουμε αγαπημενα δεν θα υπηρχαν.Αρα οταν καποιος πειραματιζεται εχεο το δικαιωμα να κανει οτι θεωρει σωστο κ το αποτελεσμα ειναι συνηθως ικανοποιητικο με μεγαλες μπαντες σαν τους opeth.
Ναι σωστά τα λες. Γι’ αυτό και πχ στις προηγούμενες σελίδες βλέπεις ότι στις κοπελιές του φόρουμ άρεσαν τα coil burden που είναι και τα πιο μελωδικά-λιγότερο death, σε άλλους άρεσαν τα πιο περίτεχνα, άλλους τα πιο brutal κ.ο.κ.
Το θέμα είναι ότι δε θα έλεγα ότι οι Opeth πλέον πειραματίζονται τόσο πολύ… Μάλλον διευρύνουν τον ήχο που έχουν δημιουργήσει/κατασταλλάξει. Γι’ αυτό μου φάνηκε περίεργο αυτό που είπε ο Mundus
Μπα!Εμενα το Ghost μου κανει ως το λιγοτερο καλο τους απο το Still Life και μετα.Το καινουργιο
ειναι εξαιρετικο.
εεεμ…εννοουσα οτι σε σχεση με το Ghost Reveries,κατα την γνωμη μου,δν εχει καμια σχεση…προσωπικα,χαρηκα που εβγαλαν εναν τετοιο δισκο μετα το Ghost Reveries…νομιζα οτι θα το γυρισουν στο ακομη πιο mainstream,αλλα αυτα τα παιδια εχουν το ταλεντο παντα να μ’αφηνουν μαλακα 
και γω το βρισκω καλυτερο απο το ghost reveries
το οποιο μου φανηκε εντελως μια απο τα ιδια
ιδιαιτερα τα μπαλαντοειδη κομματια του ακουγωνταν αδιαφορα μπορω να πω
ενω με το καινουργιο ειδα μια ανανεωση
μια καινουργια εμπνευση
διευρυναν τον ηχο τους οπως λεει και ο μανος
αλλα με πολυ φρεσκο αερα
ενσωματοθηκαν πληρως και τα πληκτρα στη μουσικη τους
απο τα μπονους το derelict herds ειναι αψογο
υποδειγμα συνεργασιας ακερφελντ με βιμπεργκ
μα αυτη τη δουλεια κανουν οι Opeth…να διευρυνουν τον ηχο τους…αντε τα 2 πρωτα να ακουγονταν πανω-κατω τα ιδια,αλλα αν εξαιρεσεις τα αναγνωρισιμα ανα την υφηλιο φωνητικα του Akerfeldt,νομιζεις οτι ακους διαφορετικο συγκροτημα καθε φορα
Σπουδαίος δίσκος, κλασσικά για τους Opeth.
Απέδειξαν επίσης ότι μπόρεσαν να ξεπεράσουν την αποχώρηση του Lindgren…
Λοιπον…λιγα εχω να πω…
1ον Ghost Reveries ΔΙΣΚΑΡΑ!!! ο καλυτερος των Opeth και οποιος λεει οτι ειναι μετριος και μια απο τα ιδια απλα δεν εχει σωστα ανεπτηγμενα αυτια!!!
2ον Πατε αγοραστε τον δισκο!!! φυσικο να μη σας αρεσει που το ακουτε σε mp3 και δεν λαμβανει την αρμοζουσα προσοχη. κ αν ειστε φανατικοι οπως λετε μερικοι που δε το πιστευω…ενας ειναι ο δρομος!ΑΓΟΡΑ!!
3ον σημερα το ακουσα για πρωτη φορα! επιτελους το φερανε σαλονικα!! με αφησε ΠΟΛΥ ευχαριστημενο με ενα ακουσμα χωρις στιχους χωρις τπτ… αντε να δουμε!!
4ον η μαλακισμενη collectors edition ειναι παπαρια…τα cd ειναι σε θηκες περιοδικου…και το βιβλιαρακι δεν εχει στιχους…δεν λεει καν ποια ειναι τα μελη… τι παιχτηκε ρε παιδες???
αυτα…καλυτερη κρητικη για το αλμπουμ σε 2 μερουλες!
1. Ό,τι και να πεις είναι λίγο. Ακόμα ακούγεται σαν να βγήκε χτες.
2 & 4. Η Collector’s Edition με άφησε κι εμένα πλήρως ανικανοποίητο, όσον αφορά το artwork και το booklet τουλάχιστον. Δε θέλω να χαζεύω (μέτριες) φωτογραφίες, θέλω να διαβάζω στίχους και καμιά μαλακία του Akerfeldt…[-X Άσε που σε ωθεί να κατεβάσεις το δίσκο μιας και τα bonus tracks δεν μπορείς να τα ακούσεις σε cd player…#-o Το ντοκυμαντέρ πάντως είχε αρκετά ενδιαφέρον και θα γίνει οδηγός για την εκμάθηση κάποιων κομματιών… Παρεμπιπτόντως, έχω ακούσει πολλούς δίσκους σε mp3 και τους έχω αγαπήσει (αγοράζω έτσι κι αλλιώς συχνά-πυκνά) γιατί απλώς είναι πολύ πιο βολικό το iPod από το pc. Η προσοχή δίνεται με ακουστικά, όχι με τα χρήματα απαραίτητα.
3. Προσωπικά συνεχίζω να το βρίσκω φτωχό. Η σύγκριση με το Ghost Reveries το βρίσκει να χάνει άνετα. Δεν είναι πως δε μου αρέσει ο δίσκος, απλώς περίμενα κάτι ανώτερο (καταραμένες προσδοκίες). Είναι το ένα τραγούδι λιγότερο (γιατί δεν έβαλαν έστω το Heredict Hands;); Είναι πως τα τραγούδια πάνω που πανε να σε πωρώσουν αλλάζουν θέμα και πάλι από την αρχή (το Porcelain Heart έχει μόνο 4 θέματα νομίζω όλα κι όλα); Το ακούω τέσσερις μέρες συνεχόμενα ξανά…
Δεν εχεις αδικο αλλα οπως και να το κανουμε το κατεβασμα ειναι αντικειμενικα κλεψια,μιας κ ο μουσικος εχει δωσει απειρες ωρες για να φτιαξει κατι που εσυ πας κ το κλεβεις,κανονικα θα επρεπε να υποστηριζουμε τους αγαπημενους μας καλλιτεχνες,εξαιρουνται οι σπανιοι δισκοι κτλ
και οποιος βρισκει το ghost reveries τον καλυτερο τον opeth τοτε δεν εχει ακουσει τους αλλους δισκους!!!