Kαι δη το still life…
Οn topic:To Βurden ειναι φοβερό κομμάτι…
Συμφωνω 
ο καλυτερος των Opeth το Ghost Reveries???..γι’αυτο θα ανοιξει η γη κ θα μας καταπιει…
Συμφωνώ και γω!
:lol3: :lol3: :lol3:
δηλαδη η limited εκδοση δεν εχει τους στιχους στο βιβλιαρακι και η απλη τους εχει???
για βοηθηστε για να ξερουμε τι να παρουμε…
Ελα ρε με προλαβες. :lol:
Στη δική μου περίπτωση το download απλώς αντικαθιστά τη χρονοβόρα διαδικασία του cd-ripping, μιας και το 90% των δίσκων που ακούω τους έχω αγοράσει.
Η απλή δεν ξέρω τι έχει, αν την έχει πάρει κανείς, ας ενημερώσει. Σκέφτομαι ακόμα και να το πάρω και δεύτερη φορά αν δεν έχουν το ίδιο βιβλιαράκι…
Προφανώς το ποιος είναι ο αγαπημένος δίσκος του καθενός από τους Opeth είναι υποκειμενικό. Απλώς νομίζω πως αντικειμενικά (αν μπορούσε να γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο) οι πιο ολοκληρωμένοι τους είναι το Ghost Reveries και το Blackwater Park (θα έβαζα και το Damnation εδώ, απλώς αυτός είναι ξεχωριστή κατηγορία).
καλυτερα να πεις υποκειμενικα…
Kαι πολύ καλή η κριτική στο album.
Γιατί συμφωνώ σε όλα:p .
Με προβληματίζει αυτά που λέτε για την bonus έκδοση…
Γιατί αύριο θέλω να πάω να το πάρω.
Ήδη άργησα πολύ…
Και τα bonus που άκουσα είναι πολύ καλά κομμάτια.
Θα επανέλθω αν τα λιώσω τελείως και αυτά.
Υ.Γ.
Καλύτερος δίσκος τους δεν είναι με τίποτα το Ghost Reveries. Ο τίτλος πηγαίνει στο Blackwater Park.
Αγαπημένο όμως το My Arms…
δεν ειναι με τπτ τo Ghost Reveries???
οτι και να λετε εχει πολλα παραπανω στοιχεια για να θεωρειτε καλυτερος δισκος! εχει Keys! εχει και αλλα ηχοχρωματα…παραπανω επιρροες…απο 70’s, Black…
οτι και να λετε ειστε Foul!
απλα δε σας αρεσει τοσο ο πιο ολοκληρωμενος δισκος τους κ προτιματε Blackwater Park.
γιατι το λες αυτο ρε φιλε??..κατα γενικη ομολογια,το Blackwater Park ειναι το masterpiece των Opeth…και εμενα προσωπικα,τυχαινει να ειναι και ο αγαπημενος μου δισκος…ο καθενας ομως εχει τα γουστα του…
Προσωπικά πιστεύω πως αυτό συμβαίνει επειδή απλώς προηγήθηκε χρονικά…
Για μένα οι Opeth ανεβαίνουν με κάθε album τους μέχρι το Blackwater Park. Aν θεωρήσουμε τα Deliverance/Damnation ως ένα album, ανεβαίνουν ίσως ακόμα ένα σκαλάκι (αν τα πάρουμε χωριστά, κάτι τους λείπει σε σχέση με τον προκάτοχό τους) και πιάνουν κορυφή με το Ghost Reveries. Αυτά αν συμπεριλάβουμε στην ανάλυση του δίσκου ποικιλία και ποιότητα συνθέσεων, εναλλαγές ακουστικών/σκληρών μερών στη σωστή αναλογία, ομαλή μετάβαση ανάμεσα στα διάφορα θέματα, φρεσκάδα και καινοτομία ιδεών, αφομοίωση και σωστή μετουσίωση επιρροών, γεμάτος ήχος, καλή παραγωγή και άλλα.
Τώρα ξαναλέω, το ποιος είναι ο αγαπημένος δίσκος του καθενός είναι προσωπικό και το γιατί υποκειμενικό. Για παράδειγμα και στους Metallica το Master of Puppets ή το Black Album θεωρούνται οι πιο ολοκληρωμένοι δίσκοι τους, εγώ όμως από όλους προτιμώ το …And Justice for All…
εννοειται
την κορυφη τους την πιασανε με αυτο το αλμπουμ
γι’αυτο οσοι εχουμε ακουσει το blackwater πρωτα δεν μας κανει τοση αισθηση το ghost reveries
τωρα οπως και να το παρεις δεν συγκρινεται
ολα τα κομματια στο blackwater ειναι ενα και ενα
καταρχας εχει την καλυτερη μπαλαντα τους το harvest
συγκρινεται με καμια αλλη μπαλαντα τους???προσωπικα μονο με το face of melinda μπορω να το συγκρινω
παρε μετα
drapery falls (με την καλυτερη ισως εισαγωγη κομματιου των opeth)
bleak
leper affinity
δεν συγκρινονται με αλλα κομματια τους
επισης να προσθεσω οτι και το blackwater park εχει καποια πληκτρα παιγμενα απο τον wilson
steven wilson ο οποιος κανει μπαμ με την αναμιξη του στο συγκεκριμενο αλμπουμ
και μπαμ επισης κανει και η απουσια του στο ghost reveries
στο οποιο αν αφαιρεσεις τα πληκτρα ως νεο στοιχειο
ολα τα αλλα τα χεις ξανακουσει , καλοπαιγμενα μεν - λιγο μια απο τα ιδια δε
Ωραίο άλμπουμ και αυτό.
Δεν έχω ακούσει ακόμα το δίσκο, πάντως στην limited έκδοσή του, το Σουηδικό κομμάτι που περιλαμβάνει, είναι διασκευή κομματιού της Marie Fredrikson των Roxette 
8)
Ξέρει κανείς τι παίζει με στίχους ? Στην limited δεν έχει καθόλου πέρα από μια σελίδα με μια περίεργη γραφή.
Στο internet δεν έχω βρει κάπου όλους τους στίχους. Άκουγα τον Akerfeldt σε μια συνέντευξη να λέει κάτι για πολλά κρυφά μηνύματα στους στίχους.
- link για την κριτική
Για να μην τα ξαναγράφω…
http://www.rocking.gr/modules/forum/showpost.php?p=380895&postcount=2520
Οι στίχοι υπάρχουν στο metal-archives.
Περί κριτικής έγραψα πριν , μάρεσε γιατί συμφωνώ σε όλα…
Όσο για το κρυφό μύνημα…
The song “Hessian Peel” contains a backwards recorded verse - “My sweet Satan, I see you” can be heard. This might be a reference to a well-known example of backmasking featured in Led Zeppelin’s Stairway to Heaven, which purportedly contained the phrase “Here’s to my sweet satan”.
Ούτε και στην απλή έχει στίχους. Χαζομάρα.
Σε κανα χρόνο θα βγεί το extra super awesome re-release με 5.1 ήχο, με στίχους, με παραπάνω σελίδες στο booklet κτλ κτλ…
Τα έχουμε μάθει πια…
Ρε παιδιά, τελικά με τη διασκευή στο Would? των Alice in Chains τι έγινε; Γιατί δεν κυκλοφόρησε πουθενά;