http://www.rocking.gr/article6661.php
Στις 25 του επερχόμενου Ιανουαρίου θα κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος των Ισραηλινών Orphaned Land με τίτλο ?The Never Ending Way Of ORwarriorOR? του οποίου τη μίξη ανέλαβε ο Steven Wilson των Porcupine Tree συνεισφέροντας και μερικά πλήκτρα.
Θα είναι και concept ο δίσκος.
Να και η «προκλητική» φωτογραφία :
όλοι σαν τους Εβραίους.
προσκυνάμε!
Έτσι…αρέσουν και στον Πίνι
Άντε να δούμε…ελπίζω ο μπαρμπα Wilson να πήρε καμιά ιδέα για το πως φτιάχνονται τα concept albums 
Ας φτάνει τα επίπεδα του Mabool και είμαστε ΟΚ.
Και άμα φτάνει τα επίπεδα και το ύφος του El Nora Alila ακόμα καλύτερα!!
Μπαντάρα!!! Αν είναι καλύτερο απτο Mabool θα παραμιλάμε!!
Τούτο το δίσκο τον περιμένουμε πάρα πολύ καιρό. Ελπίζω να αξίζει η αναμονή, γιατί ο πήχης έχει ανέβει πολύ ψηλά.
καλη μπαντα εχω το mabool
και ενα EP που ειχαν βγαλει ουτε που θυμαμε πως λεγεται
αλλα ηταν πιο death φαση
Συγκρότημα που ανακάλυψα τους περασμένους μήνες, πολύ, πολύ ιδιαίτερη μπάντα, περιμένω με ανυπομονησία το καινούργιο.
η φωνη του τυπου ειναι φοβερη οπως και να την κανει
και το τραγουδι στο mabool
building the ark ειναι απιστευτο
απλα γαμαει
\ μπουζουκακι μεσα\ ουτι\ νταλαρας κιθαρα\τουμπερλεκια κτλ
τι αλλο παιζει ξερω εγω ενταξει χαβαλε κανω
αλλα απλα σκοτωνει
Eγώ τους είχα μάθει στο δεύτερο cd του Α dead poem που ήταν compilation και συμμετείχαν με το Of temptation born από το όμορφο El Norria Alila. Βέβαια τους έχασα αφού είχαν να καιρό να βγάλουν μέχρι το Μabool, αλλά με τόση αποθέωση εδώ μέσα μου έχουν κινήσει την περιέργεια για μια αυτιά ακόμα.
βασικα αξιζουν.
πρεπει να ακουσω και τα αλλα το
ΕP ειναι το\
the developς cry
απο τι ειδα στη μουσικη μου\
πρεπει να το ειχε βαλει το hammer πιο παλια
καλο απο τοτε μου ηχαν κανει εντυπωση
beloved’s cry λέγεται και το χει δώσει όντως ελληνικό περιοδικό.
:):):):)
Εννοείται θα γαμάει και αυτό. Οι τύποι ξέρουν.
Το “Beloved’s Cry”, τι φοβερό EP. Όπως και το δεύτερο cd του “Mabool” και τις ακουστικές εκτελέσεις, μεταξύ άλλων και τη διασκευή στο “Mercy” των PL.
To ‘‘The beloved’s cry’’ είναι το πρώτο τους demo και είχε κυκλοφορήσει με το Metal Indvader αν θυμάμαι καλά. Είναι και 'μένα η αγαπημένη μου κυκλοφορία τους, πιο death metal, αλλά με φοβερές μελωδίες. Και παραγωγάρα, ε. Γενικώς από τα πιο αξιόλογα demo που έχω ακούσει.
Το πρώτο τους album είναι και αυτό καταπληκτικό, το μισό είναι το demo τους, το άλλο μισό έχει εξίσου γαμάτα κομμάτια. Τίγκα στην ανατολή και τις ατμόσφαιρες.
Το ‘‘El norra alila’’, τώρα, είναι γενικώς πιο πολύπλοκο και progressive, αλλά είναι ακόμα πολύ βαρύ. Το θεωρώ και αυτό εξαιρετικο (περιέχει και αυτήν την καταπληκτική μπαλάντα, το ‘‘A neverending way’’- γενικώς οι Orphaned Land έγφραφαν και γαμώ τις μπαλάντες, βλέπε το ομόνυμο του ‘‘The beloved’s cry’’ demo).
Το ‘‘Mabool- the story of the three sons of heaven’’ είχε πάρει και γαμώ τις κριτικές από ό,τι θυμάμαι, αλλά εμένα μου αρέσει λιγότερο από τα άλλα 2. To death στοιχείο έχει εκλείψει σχεδόν εντελώς, παρ’ όλα αυτά δεν παύει να είναι ένα πολύ καλό album. Απλώς τους προτιμούσα πιο death.
Για να δούμε, λοιπόν, τώρα τι λέει και το τελευταίο τους…
μακαρι να ειναι καλο το αλμπουμ
ειναι μια ιδιαιτερη μπαντα…
παντως πολυ σιγουροι ειναι στο βιντεακι οτι θα ειναι καλο…8)
περιμενουμε…
…and now for something completely different (^^^)
(the heretic’s point of view)
[SPOILER]Απίστευτα υπερτιμημένο συγκρότημα. Και το “Mabool” μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις για μένα τα τελευταία χρόνια, καθώς με βάση τις κριτικές που είχε πάρει τότε και ένα-δυο κομμάτια που είχα ακούσει περίμενα να με ξετινάξει, να το θεωρήσω κάτι πραγματικά ξεχωριστό… αλλά δεν…
Βέβαια, έχω να τους ακούσω κάτι χρόνια, οπότε ποτέ δεν ξέρεις… Εν όψει και του καινούριου δίσκου, λέω να τους δώσω άλλη μια ευκαιρία. Τζαστ ιν κέις, γιου νόου.[/SPOILER]
εξώφυλλο
Λοιπόν, το άκουσα (να είναι καλά οι φίλοι editors στα εξωτερικά:p) κ οι πρώτες εντυπώσεις είναι πως δεν πρόκειται για metal δίσκο!! Ναι, καλά διαβάσατε… στα 15 κομμάτια, 2-3 θυμίζουν λίγο από Mabool, ενώ το El Norra Alila μοιάζει ήδη μακρινό κ άπιαστο όνειρο… Πήγαν να το κάνουν σαν τους Eluveitie ένα πράγμα, δηλ περισσότερη βάση στην μελωδία κ λιγότερη στις κιθάρες- όπου κιθάρες, βλέπε τσιφτετελολόι, οπότε καταλαβαίνετε…
Θα ακολουθήσουν κι άλλες ακροάσεις σίγουρα, αλλά δεν νομίζω να μου αλλάξουν κ πολύ γνώμη.